Anafranil

Nazwa ogólna: klomipramina.

Clomipramine to trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny (TCA), który jest sprzedawany pod markami Anafranil i innymi. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD), zaburzenie paniki, poważne zaburzenie depresyjne i przewlekły ból są leczone. Można go wstrzykiwać do mięśnia lub brać doustnie. Chociaż nie jest dokładnie zbadane, stosowanie podczas ciąży wydaje się bezpieczne, podczas gdy stosowanie podczas pielęgniarstwa nie jest zalecane. Serotonina i noradrenalina zapobiega się wchłanianiu przez klomipraminę.

Pierwszy anafranil został utworzony w 1961 r., A jego zastosowanie medyczne zostało autoryzowane w 1964 roku. Jest dostępny jako lek generyczny. Z ponad milionem recept napisanych w 2018 roku, był to 288. najczęściej przepisywany lek w USA.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) jest głównym stanem, w którym anafranil jest stosowany w leczeniu. Obsesje lub powtarzające się, niechciane myśli i kompulsje lub powtarzające się zachowania to dwa objawy OCD, rodzaj zaburzenia lękowego. Obsesje i kompulsje są często obecne u osób cierpiących na OCD. Obsesje są natrętne, niechciane myśli, które mogą wahać się od łagodnego do ekstremalnego. Ludzie z OCD uważają, że muszą wykonywać powtarzające się zachowania jako kompulsje w celu zmniejszenia ich niepokoju. Główne zaburzenia depresyjne i zaburzenia paniki są również zarządzane z anafranilem.

Farmakokinetyka

Farmakokinetyka clomipramine jest zależna od liniowej i dawki. Leki ma 100% doustną biodostępność i jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Tylko niewielka frakcja (mniej niż 1%) niezmienionego leku, klomipraminy, jest wydalana w moczu, ponieważ jest szeroko metabolizowana w wątrobie. Klomipramina ma okres półtrwania w osoczu około 24 godzin. .

Wskazania

Anafranil jest lekiem przepisywanym w leczeniu OCD i zaburzeń paniki.

Przeciwwskazania

Anafranil nie powinien być stosowany przez pacjentów z nadwrażliwością na klomipraminę lub którykolwiek z innych składników preparatu.

Skutki uboczne

Najczęstsze negatywne skutki anafranilu są następujące:

• Zaparcie,
• Kłopoty ze spanie,
• Impotencja i
• Pot

Inne, mniej powszechne skutki uboczne obejmują przyrost masy ciała, rozmyte widzenie i zawroty głowy. Rzadkim efektem ubocznym jest mania/hipomania, wraz z napadami.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Anafranil powinien być stosowany wyłącznie z ostrożnością przez pacjentów z zaburzeniami napadów lub innych stanów obniżających próg napadu. Ponadto lek należy stosować ostrożnie przez osoby z chorobą sercowo -naczyniową, choroby naczyniowo -mózgowe lub w historii udaru mózgu. Używanie anafranilu powinno być ostrożne u pacjentów z upośledzeniem wątroby lub nerek.

Interakcje narkotykowe

Anafranil może oddziaływać z SSRI, inhibitorami MAO, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i innymi lekami, które wpływają między innymi na układ neuroprzekaźników serotoniny.

Ciąża i laktacja

Kobiety w ciąży nie były wystarczająco i dokładnie badane w odniesieniu do anafranilu. Lek należy stosować tylko w czasie w ciąży, jeśli potencjalne korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Anafranil nie powinien być używany przez matki karmiące, ponieważ wydalało się w mleku matki.

Używanie pediatryczne

Anafranil nie powinien być używany przez dzieci.

Użycie geriatryczne

Anafranil powinien być używany ostrożnie, ponieważ osoby starsze częściej doświadczają skutków ubocznych, takich jak napady, załamanie sercowo -naczyniowe i śpiączka.

Dawkowanie i administracja

Anafranil jest dostępny jako kapsułka lub doustne rozwiązanie. W leczeniu OCD zaleca się dawkę 25 mg dwa lub trzy razy dziennie. Zaleca się przyjmowanie anafranilu w dawkach 10 mg trzy razy dziennie w leczeniu zaburzeń paniki.

Przedawkować

Przedawkowanie anafranilu charakteryzuje się napadami, śpiączymi i zawalonym sercowo -naczyniowym. Leczenie wspomagające i objawowe są stosowane w leczeniu przedawkowania anafranilu. Nie ma szczególnego leczenia nadużywania anafranilu.