Avandamet

Avandamet leku stosuje się w leczeniu cukrzycy typu 2. Składa się z leków połączonych metforminy i roziglitazonu. Gdy dieta i ćwiczenia są niewystarczające do kontrolowania poziomu cukru we krwi, przyjmuje się ten lek. Możliwe są również inne zastosowania Avandamet, które nie są objęte tym przewodnikiem leków. Jeśli masz alergię na metforminę lub roziglitazone, nie powinieneś brać Avandamet. Użytkownicy Welzo mogą korzystać z tego artykułu do celów informacyjnych, aby lepiej zrozumieć Avandamet.
Przegląd
Zastosowania
Skutki uboczne
Lek
Składniki
Suplementy
Farmakokinetyka

Korzyści

Gdy dana osoba ma cukrzycę typu 2, Avandamet może pomóc im w zarządzaniu poziomem cukru we krwi. Ponadto może zmniejszyć ryzyko zawałów serca i udarów. Możliwe są również inne zastosowania Avandamet, które nie są objęte tym przewodnikiem leków.

Skutki uboczne

Avandamet może powodować niski poziom cukru we krwi. Niski poziom cukru we krwi może powodować ból głowy, pragnienie jedzenia, pocenie się, zamieszanie, drażliwość, zawroty głowy lub poczucie drżania. Jedz lub pij szybkie źródło cukru, takiego jak cukier stołowy, miód, cukierki, sok pomarańczowy lub soda bez diety, jeśli doświadczasz któregokolwiek z tych objawów. W rezultacie twój poziom cukru we krwi szybko wzrośnie. Następnie, po 15 minutach, sprawdź to jeszcze raz. Weź kolejny szybki ugryzień lub napij się, jeśli jest nadal niski.

Farmakokinetyka

Wiele dawek rozyglitazonu lub metforminy nie ma wpływu na ich farmakokinetykę. W rezultacie stężenie rozyglitazonu i metforminy w osoczu w stanie ustalonym po wielu dawkach są porównywalne z obserwowanymi po jednej dawce. Przewód żołądkowo -jelitowy szybko pochłania rozyglitazon, a szczytowe poziomy w osoczu pojawiają się między jedną a czterema godzinami po podaniu doustnym. Osiągnięto ponad 90% biodostępności Rosiglitazone. Po podaniu doustnym chlorowodorek metforminy jest szybko wchłaniany, a szczytowe stężenia w osoczu występują po około dwóch godzinach. W przeciwieństwie do dawki tolerancja przewodu pokarmowego (tj. Nudności) jest bardziej związana z biodostępnością. Po dawkach terapeutycznych szczytowe stężenia w osoczu metforminy są zwykle mniejsze niż 1 g/ml.