Stofallergie: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandelingen

Definie van stofallergie 

Stofallergie of stofmijtallergie is een allergische reactie op huishoudstof. Stof heeft veel schadelijke en allergische stoffen, maar stofmijten zijn de meest voorkomende. De andere potentiële allergenen in het stof zijn stuifmeel, schimmelsporen, huidschilfers van huisdieren, uitwerpselen van kakkerlakken, insectenafval enz. De stofmijten en andere allergenen in het stof zijn te klein om met het blote oog te worden gezien. De stofmijten zijn nauw verwant aan spinnen en teken. In het huishouden leven ze comfortabel in het beddengoed, tapijten, meubels en vochtige en warme gebieden en voeden ze zich met dode huidcellen en voedselafval. 

Deze allergenen veroorzaken allergische reacties bij gesensibiliseerde mensen. Het lichaam identificeert ze als buitenlandse middelen en het immuunsysteem reageert door antilichamen (IgE) te produceren. De resulterende immuunrespons veroorzaakt symptomen zoals niezen, verstopte en loopneus, nasale congestie, jeuk en ademhalingsproblemen in ernstige gevallen. Preventie omvat het verminderen van blootstelling aan allergenen. Medicijnen zijn echter soms nodig om ernstige symptomen zoals uitslag, strakheid van de borst, de breedte kortheid, piepende ademhaling en ademhalingsmoeilijkheden te verlichten. Bijna half van de mensen in het VK hebben ten minste één type allergie. 

Wat is stofallergie?

In medische termen is stofallergie de type 2 overgevoeligheidsrespons die optreedt in reactie op de allergenen in het stof, wat resulteert in de productie van antilichamen (IgE) die de symptomen veroorzaken. Het wordt soms wel de huisstofallergie genoemd. De allergenen, zoals pollen, huidschilfers van huisdieren, schimmelsporen, insectenafval en kakkerlakkenschilfers, zijn aanwezig in binnenomgevingen. 

Is stofallergie hetzelfde als allergie van stofmijt?

Nee, stofmijtallergie en stofallergie zijn nauw verwant, maar er is een technisch verschil. Stofallergie is een bredere term voor allergische reacties veroorzaakt door alle soorten allergenen in het stof, zoals PET -huidschilfers, schimmelsporen, pollen, enz. De allergie van stofmijt verwijst specifiek naar de stofallergie veroorzaakt door het puin van mijten in het stof. Gezien het feit dat stofmijten de overheersende stofallergenen in binnenomgevingen zijn, is het echter gebruikelijk om te verwijzen naar de allergie van stofmijt als alleen de stofallergie.

Is stofallergie en pollen allergie hetzelfde?

Nee, pollen en stofallergieën zijn gerelateerd, maar er is een technisch verschil. Stofallergie is een bredere term die verwijst naar allergische reacties die worden veroorzaakt door alle soorten allergenen in het stof, zoals PET -huidschilfers, pollen, stofmijten, insectenafval enz. Pollen allergische reacties op de schimmelpollen in het stof. Het verschijnen van tekenen van allergische reacties na blootstelling aan stof betekent stofallergie. De zorgverlener gebruikt echter verschillende tests om de exacte oorzaak te bepalen, zoals pollen in het stof. 

Wat zorgt ervoor dat stofallergie wordt geactiveerd?

Verschillende potentiële allergenen zijn aanwezig in het stof (in zowel buiten- als binneninstellingen). Blootstelling aan hen betekent niet altijd een allergische reactie. De allergische reacties gebeuren wanneer het immuunsysteem ze herkent als buitenlandse middelen en wordt gesensibiliseerd. Een tweede blootstelling veroorzaakte het uiterlijk van symptomen. Sommige veel voorkomende oorzaken en triggers zijn;

1. Stofmijten: Stofmijt zijn de overheersende bron van allergenen, met name binnenshuis. Verschillende mijtsoorten zoals Dermatophagoides pteronyssinus En Dermatophagoides farina (American House Dust Mite) zijn te vinden in het huis en hun puin veroorzaakt allergieën. Ze zijn erg klein om te zien en worden vaak gemist met routinematige reiniging en afstofferingsprocedure. 
2. Stuifmeel: Pollen is een poederachtig materiaal geproduceerd door sommige planten, vooral tijdens de lente. Pollen zijn microscopisch en variëren in grootte tussen 23-139 µm. Ze worden van de ene plant naar de andere gedragen door stof en bevatten pollenkorrels, de reproductieve structuren die de mannelijke gameten produceren. De pollen zijn aanwezig in de buiten- en binnenlucht tenzij luchtfilters zijn geïnstalleerd. Overmatige blootstelling veroorzaakte allergische reacties.
3. Schimmelsporen: Schimmelsporen zijn de reproductieve structuren die worden geproduceerd door de mal die overal groeit waar de vochtigheid en de juiste temperatuur beschikbaar is. Ze zijn erg klein, met een 2-4 µm diameter. Hoge blootstelling aan deze sporen zorgt ervoor dat het lichaam gevoelig wordt en allergische reacties veroorzaakt.
4. Pet Dander: Huisdieren zijn heel gebruikelijk, en 62% van huishoudens in het VK bezitten ten minste één huisdier (Word Animal Foundation, 2023). PET -puin zoals huidschilfers, bont, haren en veren zijn echter potentiële allergenen. De Dander is het materiaal dat van het dierlijke lichaam wordt afgeworpen als vlokken en veroorzaakt de symptomen van allergische reacties bij eigenaren van huisdieren
5. Insecten: Insecten zijn overal aanwezig. Hun vallen of de residuen en puin van dode insecten is een bron van allergenen zoals dode cellen, exoskeletfragmenten, speeksel en vallen. 
6. Kakkerlakken en hun uitwerpselen: De kakkerlakken, hun vallen, en de residuen van dode kakkerlakken bereiken soms het lichaam en worden geïdentificeerd als buitenlandse agenten en allergenen.

Stofmijt

Stofmijtallergie is gebruikelijk in de adolescentie en de kindertijd; De meeste gevallen komen voor de leeftijd van 20. De mijten vergieten dagelijks fecale deeltjes in 20 pellets, dat is 20 µm in diameter (vergelijkbaar met pollen). Hun kleine formaat betekent dat ze gemakkelijk worden ingeademd. Zodra deze allergenen zijn ingeademd, treedt een sensibilisatiereactie op. De sensibilisatiereactie veroorzaakt een toename van de permeabiliteit van de epitheelcellen, waardoor meer allergenen de cellen kunnen bereiken, wat meer allergische reacties veroorzaakt. 

De darm van stofmijt bevat een enzym dat wordt genoemd peptidase, het belangrijkste allergeen. Het is een spijsverteringsenzym van mijten en blijft bestaan ​​in hun droge uitwerpselen. Verschillende varianten van peptidase -allergeen zijn der F1 en F2 (geproduceerd in Amerikaanse huishoudelijke mijten), Derm M1 (geproduceerd in het huishoudelijke stof van de Mayne) en Der P1, P2, P3 (geproduceerd in de Europese huishoudelijke stofmijten). De lijst met allergenen is erg lang, en 24 allergenen gerelateerd aan huishoudelijke mijten zijn geïdentificeerd (Pearl Aggarwal & Senthilkumaran, 2022). De fragmenten en puin van het exoskelet van mijten zijn een andere bron van allergenen. De der P1 is de belangrijkste oorzaak van allergie van stofmijt. 

 

De allergenen van de huishoudelijke mijten zijn verdeeld in Twee groepen.

Groep 1: Dit zijn de glycoproteïne-allergenen met kruisreactiviteit en structurele homologie met de lichaamseiwitten die reacties veroorzaken. Een voorbeeld is de Der P1 en Der F1.

Groep 2: De allergenen in de groep 2-groep hebben een meer uitgesproken kruisreactiviteit en structurele homologie.

Na inademing, deze fecale deeltjes bereiken het epitheel van luchtwegen en geven hun allergenen af ​​op de slijmvliesbarrières. De allergenen kruisen de slijmvliesbarrière en worden gevangen en verwerkt door de antigeenpresenterende cellen die ze presenteren aan de immuuncellen, met name de B-cellen die IgE activeren en produceren. Bij een tweede blootstelling geven de ontstekingscellen cytokines en andere mediatoren zoals histamine vrij die allergische reacties veroorzaken.

Stuifmeel

Pollen is een Fijn poederachtig Product geproduceerd door de planten zoals grassen, onkruid en bomen en plantenonderdelen zoals bloemen enz. Voor het eerst werd pollenallergie geïdentificeerd door John Bostock, een Engelse arts, in 1819; Sindsdien zijn miljoenen mensen wereldwijd gediagnosticeerd met pollenallergie. Over 150 Pollen-allergenen van planten-origin zijn geïdentificeerd in onkruid, bomen en grassen. Enkele voorbeelden van pollen zijn berkenpollen (de meest voorkomende wereldwijd), Humulus Scandens Pollen, eiken pollen, gras pollen, ragweed pollen en Artemisia pollen. 

De pollenallergie komt zelden alleen, en 70% van berkenpollenallergiepatiënten in het VK hebben ook voedselallergieën. Verschillende factoren in het stuifmeel zijn verantwoordelijk voor pollenallergie. Deze omvatten plantenantigenen, pollen -eiwitten, pollenlipiden, plantenproteasen, nicotinamide adeninedinucleotide fosfatase oxidasen enz. Elk van deze componenten simuleert het immuunsysteem op zijn manier.

De pollen zijn anders onschadelijk. Bij sommige mensen met een overactief immuunsysteem identificeert het immuunsysteem hen echter als buitenlandse indringers en reageert op hen. De verdedigingscellen geven pro -inflammatoire chemicaliën zoals cytokines en histamine vrij om deze pollen te bestrijden. Deze chemicaliën zijn verantwoordelijk voor de klinische tekenen. De activering van B -cellen resulteert in de productie van antilichamen (IgE). Zodra een gevoelige persoon opnieuw wordt blootgesteld aan de pollen, veroorzaken deze allergische specifieke IgE-antilichamen cross-koppeling en onmiddellijke afgifte van pro-inflammatoire chemicaliën en veroorzaken deze onmiddellijk begin van klinische tekenen. Allergische reacties op de pollen komen het hele jaar door voor. Ze komen echter vaker voor in het hooiseizoen (hooikoorts). 

Schimmelsporen

De term schimmel wordt gebruikt voor de schimmelgroei die zich ontwikkelt op verschillende oppervlakken, met name waar vochtigheden en organische stof aanwezig zijn. De schimmel produceert sporen die in de lucht reizen en schimmelgroei veroorzaken waar de omstandigheden gunstig zijn. De vormen zijn bestand en groeien op hout, papier, leer en kleding. De schimmel produceerde verschillende chemicaliën (zoals pathogeen-geassocieerde moleculaire patronenpasmen en schade-geassocieerde moleculaire patronen-DAMP's) die de activering van het aangeboren immuunsysteem veroorzaken. Schimmelsporen veroorzaken alle allergische reacties, maar de IgE-gemedieerde allergische reactie is verantwoordelijk voor verschillende klinische manifestaties zoals astma, atopische dermatitis, rhinosinusitis en allergische rhinitis. 

Sommige schimmelsoorten zijn binnen of buiten, terwijl andere in beide omgevingen zijn. In buitenomgevingen zijn soorten zoals Fusarium, Epicoccum, Botrytis, Caldosporium en Alternaria aanwezig. De piekblootstelling aan deze allergenen hangt af van de soort. Bijvoorbeeld, piekblootstelling aan de sporen van Cladosporium wordt waargenomen in de zomer (mei tot augustus), en voor Alternaria wordt het in de zomer tot vroege herfst waargenomen (juli tot september). Penicillium en Aspergillus komen veel voor in binnenomgevingen.

De schimmelsporen zijn erg klein met een diameter van rechtvaardig 4-5 µm en worden geïdentificeerd als buitenlandse middelen door het immuunsysteem dat reageert om allergische reacties te veroorzaken. Een hoge concentratie sporen verhoogt het risico op allergische reacties. Volgens een Schaal ontwikkeld door het National Allergy Bureau, een spore -telling van minder dan 6500 per m3 verwijst naar Een lage concentratie, 6500-12.999 sporen per m3 als gematigd, en 13.000 tot 49.999 zo hoog en hoger dan 50.000 als zeer hoog.

Huisdierschilfer en haar

De allergische reacties op gewone huisdieren (zoals katten en honden) zijn een grote risicofactor voor de volksgezondheidsfactor 10-20% van mensen wereldwijd. Het fenomeen van huidschilfers van huisdieren en haarallergie is al een eeuw bekend. Ondanks enorme inspanningen van immunologen, epidemiologen en allerges echter, moet het exacte mechanisme van hoe verschillende PET -allergenen de sensibilisatie veroorzaken nog steeds beter worden begrepen. Genetische factoren spelen een rol omdat het de neiging heeft om in gezinnen te lopen. 

Het is een allergische reactie op de eiwitten die aanwezig zijn in de vlokken van dode huidcellen die worden afgeworpen door het huisdier en de eiwitten aanwezig in de urine en haren van het huisdier. Verschillende huisdierenallergenen zijn geïdentificeerd, inclusief Felis binnenlands 1 (afkorting: Fel D 1), het belangrijkste kattenallergeen dat verantwoordelijk is voor sensibilisatie in 95% van de patiënten met kattenallergie. 

De allergenen, met name die van harige dieren, zijn van drie soorten, kallikreins, lipocalines en secretoglobulines. Meer dan 50% Van de allergenen van harige dieren zijn lipocalines, hoewel Fel D 1 een secretoglobuline is. Deze allergenen worden gevonden in urine, speeksel en huidschilfers. Omdat deze allergenen aanwezig zijn op zeer kleine deeltjes, worden ze gemakkelijk verspreid door dispersie in de lucht of de therapietrouw. 

De constante en hoog niveau aanwezigheid van PET-allergenen in de omgeving maakt het moeilijk om ze te vermijden en de symptomen te beheersen door de blootstelling te verminderen. Wanneer een persoon in contact komt met PET -allergenen, identificeert het immuunsysteem hem als buitenlandse agenten (antigenen). Bijgevolg worden aangeboren en adaptieve immuunresponsen geactiveerd, waardoor antigeen-specifieke antilichamen (IgE) en pro-inflammatoire chemicaliën worden geproduceerd die de klinische tekenen van de PET-allergie veroorzaken. Andere soorten antilichamen, zoals IgG4, worden soms ook geproduceerd. 

Insectenafval

Insecten zijn een nuttig en meestal onschadelijk onderdeel van de omgeving. Sommige insecten zoals bijen, wespen en muggen veroorzaken overlast door hun pijnlijke steken en verspreiden ziekten zoals slaapziekte en malaria. Sommige insecten zoals gele jassen, horzels, papieren wespen, bijen, rode mieren enz., Wordt gematigde tot ernstige allergische reacties veroorzaakt die symptomen veroorzaken zoals lokale reacties die leiden tot pijn, zwelling en jeuk, systemische reacties zoals uitslag en anafylaxe een potentieel dodelijke toestand die uitslag veroorzaakt, netelroos en ademhalingsmoeilijkheden. 

Verschillende insecten produceren verschillende soorten allergenen. Deze omvatten lichaamsdelen, speeksel, uitwerpselen en exoskelet van insecten zoals kakkerlakken en stofmijtallergenen, het gif van sommige insecten zoals bijen, wespen, gele jassen en horzels en huideiwitten van sommige insecten zoals kevers, motten, moten en vlooien. De allergenen van verschillende insecten veroorzaken allergische reacties van variabele ernst en artsen gebruiken allergietesten om de oorzaak te identificeren. 

Insectafval is een complex mengsel dat fragmenten van dode insecten bevat, componenten van het exoskelet van insecten, de faecale deeltjes van insecten en insectengif enz. Wanneer een persoon al gesensibiliseerd is voor deze potentiële allergenen komt opnieuw in contact, wordt het immuunsysteem geactiveerd en veroorzaakt het immuunsysteem en wordt het geactiveerd en wordt het geactiveerd en wordt het geactiveerd en veroorzaakt het geactiveerd en wordt het immuunsysteem geactiveerd en wordt het immuunsysteem geactiveerd. een allergische reactie. De B-cellen produceren de allergeen-specifieke antilichamen die werven en binden aan andere immuuncellen zoals basofielen en mestcellen. Bij activering, deze cellen geven inflammatoire chemicaliën af die de symptomen van allergische reacties veroorzaken. De ernst van allergische reacties hangt af van individuele genetische factoren, mate van blootstelling en kostbare blootstelling, en sommige mensen hebben meer ernstige reacties dan andere. 

Kakkerlakken en hun uitwerpselen

Kakkerlakken voeden zich met overgebleven menselijke voedseldeeltjes, verrot voedsel in het afval, ernstig water en dode insecten en laten kleine zwarte peper of gemalen koffieachtige uitwerpselen achter. Deze uitwerpselen trekken de andere kakkerlakken aan op de site en de volwassen vrouwtje gebruikt deze uitwerpselen om de mannen aan te trekken. Ze veroorzaken echter een onaangename, muffe, aanhoudende geur uit de kamer of woonkamer. Het probleem gaat door, omdat deze uitwerpselen verschillende allergeen -eiwitten hebben. 

Verschillende eiwitallergenen zijn afgeleid van de uitwerpselen en puin van kakkerlakken die allergische reacties veroorzaken. De meeste van deze eiwitallergenen zijn afgeleid van 2 kakkerlakkensoorten, de Periplaneta Americana (American Cockroach) en Blatella Germanici (Duitse kakkerlak), en erbij betrekken Per A1, per A2, BLAG G1, G2, G3, G4 en G5 respectievelijk. Het belangrijkste kakkerlakallergeen is de BLAG G 2. 

Wanneer een persoon in contact komt met de uitwerpselen en puin van kakkerlakken, worden deze eiwitten het lichaam binnen, worden geïdentificeerd door het immuunsysteem en veroorzaken sensibilisatie. De sensibilisatierespons omvat de productie van IgE -antilichamen. Wanneer een gesensibiliseerde persoon opnieuw wordt blootgesteld aan de allergenen, werven de antilichamen aan en binden de antilichamen aan andere immuuncellen zoals mestcellen en basofielen die de afgifte van inflammatoire chemicaliën veroorzaken die symptomen van allergische reacties veroorzaken. Onder deze chemicaliën veroorzaakt histamine verwijding van de bloedvaten, wat leidt tot ontsteking, zwelling en ongemak. Het beïnvloedt het ademhalingssysteem en veroorzaakt moeite met ademhaling, nasale congestie en hoesten. Een cascade van inflammatoire chemicaliën en gebeurtenissen treedt op, wat leidt tot ernstige symptomen. 

Kan luchtvervuiling stofallergie veroorzaken?

Ja, luchtvervuiling veroorzaakt de allergische respons en verergert de symptomen als gevolg van andere allergenen. Luchtvervuiling is op zichzelf geen oorzaak van stofallergie. Dust zelf is echter een soort luchtvervuiling en stoffige lucht bevat vaak verschillende allergenen. Verschillende chemicaliën in vervuilde luchtschade de luchtwegen en verhogen het risico op ernstige allergische reacties. Deze luchtverontreinigende stoffen komen van huishoudelijk afval en rook van industriële activiteiten en verkeer. Een persoon die in een gebied met hoge luchtvervuiling woont, heeft al veel stress op de luchtwegen, en het betreden van een allergeen in de arena veroorzaakt ernstigere ademhalingssymptomen dan verwacht.

Sommige luchtverontreinigende stoffen, zoals deeltjes, zijn een carrière van verschillende allergenen in de lucht. De luchtverontreinigende stoffen irriteren de luchtwegen en beschadigen ademhalingsepitheel. Deze factoren maken ademhalingsgangen vatbaarder voor allergische reacties door de allergeniciteit van de allergenen te vergroten. Dus, hoewel luchtvervuiling geen indirecte oorzaak is, draagt ​​dit desalniettemin bij aan allergische reacties.

Zijn er bepaalde voedingsmiddelen die stofallergie kunnen veroorzaken?

Nee, voedsel is niet direct gerelateerd aan de stofallergie. De stofallergie is te wijten aan specifieke allergenen in het huishoudelijke stof zoals stofmijt, pollen, insectenafval, enz. Sommige gevoelige personen ervaren echter ernstiger allergiesymptomen door bepaalde voedingsmiddelen zoals hazelnoten, sojabonen, melk, melk, melkproducten, droge fruit te consumeren, Vers fruit en zeevruchten.  De patiënten met stofmijtallergie moeten deze voedingsmiddelen vermijden. Het wordt toegeschreven aan enkele veel voorkomende eiwitten of vergelijkbare eiwitstructuren in bepaalde voedingsmiddelen. 

Het zogenaamde orale allergiesyndroom is een milde aandoening en treft 2% van de personen in het VK (allergyuk.org, 2021). De gemeenschappelijke symptomen zijn jeuk, zwelling van lippen, keel, tong en mond en bultjes op de mond en lippen. De patiënten moeten de arts raadplegen in het geval van deze symptomen.

Zijn er bepaalde medicijnen die stofallergie kunnen veroorzaken?

Nee, stofallergie treedt op als gevolg van blootstelling aan sommige in stof geboren allergenen en medicijnen hebben geen directe effecten. Echter, sommige medicijnen Zoals NSAID's (ibuprofen en aspirine) de symptomen bij personen met astma en allergische rhinitis verergeren. Evenzo veroorzaken bètablokkers en andere medicijnen die worden gebruikt voor hypertensie soms overgevoeligheidsreacties. In theorie is een allergische reactie een zeldzame kant van alle medicijnen en medicijnen. De patiënten moeten dus de tekenen controleren en ze aan de arts melden indien opgemerkt. 

Wat zijn de veel voorkomende symptomen van stofallergie?

Stofallergie veroorzaakt verschillende symptomen, meestal gerelateerd aan de ontsteking en allergie van de bovenste luchtwegen. De symptomen variëren van mild tot ernstig. Alleen niezen, waterige ogen en loopneus worden in milde gevallen genoteerd. In ernstige gevallen worden meer ernstige symptomen zoals het spoelen van het gezicht, de zwellingen, congestie, hoesten, niezen en soms ernstige symptomen zoals ademhalingsmoeilijkheden en uitslag waargenomen. De patiënten ervaren een opflakkering van reeds huidige allergische, infectieuze of auto-immuunaandoeningen zoals astma, atopische dermatitis, rhinosinusitis, lupus etc. 

De veel voorkomende symptomen zijn; 

1. Vermoeidheid: Vermoeidheid en fysieke uitputting is een veel voorkomend teken van alle ziekten en resultaten van een tekort aan eetlust, het gevoel van ziekte en het omvatten van energiemetabolisme.
2. Hoesten: De stofallergenen komen het lichaam binnen via de ademhalingsroute en een lokale reactie in de bovenste luchtwegen veroorzaakt droge en niet-productieve hoest.
3. Kortademigheid: Het wordt waargenomen in ernstige allergische reacties wanneer essentiële ademhalingsfuncties worden aangetast. Het wordt ervaren door patiënten met allergische rhinitis.
4. Piepende ademhaling: Piepend is een grof, ratelend en schril geluid ervaren met adem. Deze geluiden worden geproduceerd wanneer de ademhalingspassages zijn verkleind en een persoon probeert te ademen tegen meer wrijving. De geluiden treden op tijdens inhalatie en uitademing, maar zijn prominenter met uitgeademde lucht.
5. Postnasale druppel: Het ontwikkelt zich door de verzameling slijm in het achterste gebied van de keel resulterend in keelpijn, hoest en congestie. Het is gebruikelijk in verschillende ademhalingsproblemen zoals allergieën, verkoudheid en sinusitis.
6. Chest strakheid: Het is een gevoel van knijpen of verpletteren in de borst en ontwikkelt zich in veel infecties zoals allergieën, longproblemen, spijsverteringsproblemen, verwondingen, cardiovasculaire problemen enz., En is een teken van ernstige gezondheidsproblemen. Een scherpe en aanhoudende pijn en strakheid in de borst is vaak een teken van een hartaanval.
7. Sinus hoofdpijn: De sinushoofdpijn ontwikkelen zich door langdurige infecties van het bovenste luchtwegen en nares die stijgen in de sinussen, de lege ruimtes tussen de gezichtsbotten en spieren. Pijn en druk in de sinussen en het gezicht is een belangrijke tekenen. 
8. Loopneus of verstopte neus: Het ontwikkelt zich door de accumulatie van lokale infectie in de bovenste luchtwegen, met name in de Nares die leiden tot overmatige slijmproductie.
9. Niezen: Niezen is een plotselinge en onverwachte uitbarsting van lucht uit de longen die door de mond en neus wordt verdreven. Het is een nerveuze actie en is gekoppeld aan de ontsteking van trigeminuszenuw die is gekoppeld aan het zogenaamde niezencentrum in de hersenstam die de niezen signalen stuurt. Snezing wordt door het lichaam gebruikt om allergenen en andere verontreinigende stoffen te elimineren.
10. Jeukende of waterige ogen: Deze tekenen weerspiegelen een lokale allergische reactie in de ogen als gevolg van oogdruppels, het gebruik van enkele schoonheidsproducten, pollen, stofmijten, dierenbont of schimmelsporen. De immuunrespons veroorzaakt de afgifte van histamine die de bloedvaten in de ogen verwijdt en de lokale zenuwuiteinden irriteert.

Deze tekenen vragen onmiddellijk aandacht en de patiënten moeten ze met de arts bespreken voor een goede diagnose en behandeling.

Vermoeidheid

Vermoeidheid is het gevoel van uitputting of versleten, gewoonlijk waargenomen na enige stress, inspanning of fysieke arbeid. In medische termen is het het tijdelijke of permanente verlies van vermogen tot elke stimulatie die wordt gegenereerd aan de motor- of sensorische uiteinden. Moeheid wordt ervaren in allergische reacties, maar de mate en duur zijn variabel. Sommige mensen merken weinig slaperigheid op, vooral in de middag, terwijl anderen ernstige slopende zwakte ervaren waardoor ze routinematige levensactiviteiten uitvoeren. 

Allergische vermoeidheid treedt op wanneer het lichaam tegen buitenlandse indringers (antigenen) weerspiegelt. Het is net als een land dat te maken heeft met buitenlandse invasie, wordt vaak afgevoerd van middelen en gaat failliet. Tijdens allergische reacties veroorzaken allergenen zoals stofmijten, pollen, huidschilfers of schimmelsporen ontsteking en vermoeidheid en vermoeidheid behoren tot de tekenen van ontsteking. Bovendien, sommige allergische symptomen zoals hoesten, nasale congestie en niezen verstoren nachtelijke slaap en veroorzaken overdag slaperigheid en vermoeidheid. 

Sommige medicijnen die worden gebruikt om allergische reacties te behandelen zoals antihistaminica slaperigheid en vermoeidheid veroorzaken als bijwerking omdat deze medicijnen worden gebruikt om het overactieve immuunsysteem te onderdrukken. Het is dus belangrijk om samen te werken met de arts om de allergenen te achterhalen die de reacties veroorzaken, blootstelling aan gewone allergenen te vermijden, regelmatig medicijnen te gebruiken voor allergische reacties en de arts te raadplegen om andere oorzaken van verzwakking en vermoeidheid te identificeren. Zodra de oorzaak is gediagnosticeerd, moeten de patiënten verschillende behandelingsopties bespreken, zoals allergievormen met de arts.

Hoesten

Hoesten is een plotselinge verdrijving van lucht uit de longen die een kort maar scherp geluid produceren. Het is een onvrijwillige en beschermende actie die het lichaam heeft ondernomen om van longstoornissen of allergenen af ​​te komen en wordt vaak vergezeld van slijmproductie. Mensen die gevoelig zijn voor pollen, schimmelsporen, huidschilfers van huisdieren en stofmijten hebben zeer waarschijnlijk hoest na blootstelling (Amerikaan College van allergie, astma en immunologie). Hoest tijdens allergie is het gevolg van ontsteking en irritatie in de luchtwegen die zich voordoen als het lichaam op de allergenen reageert. 

De allergische hoest in reactie op de allergenen is afkomstig van het bovenste of onderste luchtwegen of beide locaties. Allergische rhinitis (hooikoorts) is een allergische reactie in de bovenste luchtwegen en veroorzaakt hoesten. Een van de gevolgen van regelmatige en aanhoudende blootstelling aan de allergenen is de postnasale druppel waarin de allergenen extra slijmproductie veroorzaken in de nasale passages. De drainage van slijm in de keel veroorzaakt droge hoest. 

Allergische astma is een belangrijke allergische toestand van de longen die optreedt als de allergenen de longen bereiken. Het ervaren van tekenen van allergie naast snelle ademhaling, breedte kortheid, piepende ademhaling, strakheid van de borst en hoesten is een teken van allergische reacties in de onderste luchtwegen. De allergische hoest reageert soms goed op huismiddeltjes. Als ze echter falen, moeten de patiënten de arts raadplegen, vooral als er symptomen zijn zoals onverwacht en plotseling gewichtsverlies, continu hoesten gedurende meer dan drie weken en ademhalingsmoeilijkheden.

Kortheid aan breedte 

Breedte kortheid of kortademigheid is het gevoel van verstikking vanwege het onvermogen om normaal te ademen. Het staat bekend als dyspneu in de medische terminologie. Het veroorzaakt tekenen als ademloosheid, ademhalingsproblemen, luchthonger en ernstige strakheid in de borst. Verschillende allergenen in het stof beïnvloeden de luchtgangen om het te veroorzaken. Allergische rhinitis (hooikoorts) beïnvloedt vaak de sinussen, neus en andere gebieden van het bovenste luchtwegen. In ernstige gevallen resulteert dit in ernstige moeite met ademhaling uit de neus. 

Naast stofallergie is kortademigheid gebruikelijk in allergische astma, voedselallergie, insectensting en medicijnallergieën. Allergische astma is de meest voorkomende oorzaak van ziekenhuisopnames, met de primaire klacht van kortademigheid. Het wordt ervaren door 5% van de algemene bevolking in ontwikkelde en ontwikkelingslanden (Johanna Pakkasela en collega's, 2020). De andere begeleidende symptomen zijn niet-productieve hoest, strakheid van de borst en piepende ademhaling. 

Stofallergie is niet de enige oorzaak van de breedte van de breedte. Verschillende andere factoren zoals acuut coronair syndroom, congestief hartfalen, covid-19, pneumothorax, longembolie, kanker, bloedarmoede en verschillende kleine kwesties zoals zwangerschap, pulmonale hypertensie, paniekaanvallen, interstitiële longziekte, cardiale tamponade en anafylaxis, vaak oorzaak Borstdichtheid. Het is een ernstige en potentieel gevaarlijke aandoening, en de patiënten moeten zelfmedicatie voorkomen en de arts raadplegen voor diagnose en behandeling.

Piepend 

Piepend betekent een moeilijke ademhaling die gepaard gaat met een fluitend geluid. Het is een hoog, muzikaal en avonturend geluid geproduceerd overal tussen het strottenhoofd en de distale. Het komt zowel voor tijdens het inademen en uitademing, maar komt vaker voor tijdens het uitademen van lucht terwijl de borstspieren extra druk uitoefenen om de lucht eruit te duwen, wat leidt tot meer wrijving. Het is een teken van ontsteking van luchtpassages of allergische reacties die luchtwegen beperken. Een fluitachtig piepend geluid verschijnt wanneer een persoon een adem probeert te halen uit smalle passages. Het is ervaren in astma en allergische reacties, omdat beide ervoor zorgen dat de luchtwegen smal worden en verstoppen met slijm. 

Wanneer het lichaam in contact komt met alle allergenen, reageert het immuunsysteem door antilichamen en inflammatoire chemicaliën zoals histamine en cytokines te produceren die het symptoom veroorzaken. Als de allergische reacties de luchtgangen beïnvloeden, ademhalingssymptomen zoals ademhaling verschijnen. Piepend maakt het voor een persoon erg moeilijk om te ademen, dus de patiënten moeten de arts raadplegen, vooral als er tekenen zijn zoals terugkerend piepende piepende ademhaling, piepend na bekende blootstelling aan de allergenen, blauwelijkheid van de huid, snelle ademhaling, het begin van piepen na het nemen Sommige voedingsmiddelen, drankjes, medicijnen of worden blootgesteld aan allergenen en zwelling van gezicht en lippen. 

Afhankelijk van de ernst is het verdeeld in Vier soorten; Milde intermitterende, milde persistente, matig persistent en ernstig persistent. Na diagnose met behulp van de tests zoals sputum eosinofielen, provocerende tests, beeldvorming, allergietests of stikstofoxide -testen, starten de artsen de behandeling. Het standaard behandelingsprotocol is het gebruik van bronchusverwijders en inhalatoren. Afhankelijk van de ernst moet de arts meer opties kiezen, zoals antibiotica, ontstekingsremmers, steroïden enz.

Postnasale druppel 

Postnasale druppel betekent de Slijmstroom Van de achterste neusholte in de keelholtewand en is een chronische gevolgen van allergische reacties. De slijmophoping in de neusholte druppelt in de keel, waardoor hoest, heesheid en hoge drang om de keel te wissen. Het gevoel van slijmafvoer in de keel is op zichzelf erg onaangenaam. 

Er zijn er veel verschillende oorzakelijke factoren, bijv. Allergieën (allergische postnasale druppel), afwijking van het septum, bacteriële infecties van de sinussen (sinusitis), griep, verkoudheid, zwangerschap, blootstelling aan felle lichten, zure reflux, pittig voedsel eten en sommige medicijnen gebruiken zoals anticonceptiva en hypertensie medicijnen . Het ontwikkelt zich in de stofallergie omdat de allergenen zich vestigen in het bovenste luchtwegen, waardoor slijmproductie wordt veroorzaakt als gevolg van gelokaliseerde immuunrespons. Het is op zichzelf niet besmettelijk. De virale oorzaken van postnasale druppel zijn echter besmettelijk. Sommige symptomen zoals braken, misselijkheid, nachthoest en slechte adem zijn moeilijk om mee te leven. 

In het geval van deze symptomen moeten de patiënten de arts raadplegen om de oorzaak te diagnosticeren op basis van het klinische onderzoek, nasale endoscopie en röntgenfoto's. Allergietesten wordt gedaan om de allergische oorzaken te vinden. De behandeling van allergische postnasale druppel omvat het vermijden van blootstelling aan de vermoedelijke of geïdentificeerde allergenen en het gebruik van geneesmiddelen zoals antihistaminica (zoals loratadine, pseudo-epinefrine, orale steroïden, steroïden, nasale sprays en decongestoffers). 

Bij ernstige en chronische allergische reacties zijn immunotherapie met behulp van anti -lekische druppels onder de tong- of allergievormen effectief. Voor infectieuze oorzaken wordt aanbevolen antibioticatherapie. Net als bij andere symptomen van allergische reacties, is preventie door blootstelling aan allergenen te voorkomen de beste therapie.

Borsthakheid van de borst

Borde strakheid is de gevoel van Strakheid, branden, volheid en druk in de borst. Het is een teken van veel dingen, variërend van onschadelijke tot ernstige levensbedreigende aandoeningen. Het is niet specifiek voor de allergische reacties en is te wijten aan vele andere factoren. Elke ziekte die de interne druk verhoogt, veroorzaakt strakheid van de borst. Sommige medische aandoeningen die de beklemming van de borst veroorzaken, zijn allergische reacties, musculoskeletale verwondingen, longziekten, hart- en vaatziekten, spijsverteringsaandoeningen (gastro -intestinale) ziekten en psychologische problemen. 

De allergische reacties oorzaak Congestie op de borst door vernauwing en ontsteking van de lagere luchtwegen (bronchiën) te veroorzaken, inclusief de longen en overmatige slijmopbouw. Het is een methode die door het immuunsysteem wordt gebruikt om besmettelijke middelen en allergenen af ​​te komen en de longen en luchtwegen te beschermen. Tijdens allergische reacties veroorzaken de chemicaliën zoals histamine zwelling en ontsteking van de slijmmembranen van de luchtwegen. Het slijm en de zwelling vernauwen de luchtwegen, wat een gevoel van strakheid in de borst veroorzaakt.

De luchtwegen zijn zeer gevoelig voor allergenen of andere triggers bij allergische mensen. De luchtwegen reageren sneller op stofallergenen die meer spiercontracties veroorzaken. Bovendien, stofallergie is nauw verbonden met de omstandigheden zoals astma, een chronische aandoening die de vernauwing en ontsteking van de luchtwegen veroorzaakt. Blootstelling aan stofallergenen veroorzaakt soms astma die leidt tot strakheid van de borst. 

De allergische respons veroorzaakt verschillende andere symptomen van allergische reacties door andere organen te beïnvloeden en is gemakkelijk te herkennen. Deze symptomen zijn vermoeidheid, hoofdpijn, jeukende en rode ogen, niezen en benauwde of loopneus. De symptomen lossen vaak spontaan op zonder enige behandeling, met name voor de niet -infectieuze en niet -allergische oorzaken. Blootstelling aan het allergeen moet worden vermeden in het geval van de diagnose van de allergische oorzaken. De beschikbare behandelingsopties zijn antihistaminica, bronchusverwijders, geïnhaleerde of orale corticosteroïden, decongestiva en immunotherapie.

Sinus hoofdpijn

Sinussen zijn met lucht gevulde lege ruimtes in de schedel. Ze bevinden zich achter de ogen, nasale botten, wangen en voorhoofd. Een totaal van 4 Sinussen zijn aanwezig in paren. Gezonde sinussen zijn vrij van ziektekiemen en zijn goed doorlaten. Ze zijn verantwoordelijk voor verschillende functies, zoals het verminderen van het gewicht van het hoofd, het verwarmen en vervichten van de geïnhaleerde lucht, het beschermen van de gevoelige structuren in de nasale holte in het geval van trauma en het verhogen van de resonantie van de stem, met name tijdens spraak. 

Sinushoofdpijn is het resultaat van zwelling en ontsteking in de sinussen die de blokkade van de opening van de sinussen veroorzaken. Het voorkomt de afwatering van sinussen, wat resulteert in de ontwikkeling van druk erin. De sinuspijn en hoofdpijn zijn gelokaliseerd op de geblokkeerde sinus. Soms komt pijn op het gezicht op met of zonder hoofdpijn. De allergische reacties veroorzaken zwelling van de opening van deze ruimtes, waardoor de blokkade van de opening en de opbouw van druk erin veroorzaakt. De aanwezige bacteriën in de buurt grijpen de kans en veroorzaken infectie. Het gebied rond de geblokkeerde sinussen wordt pijnlijk en zacht aanvoelend. 

Matige tot ernstige pijn in de sinussen ontwikkelen zich tijdens het stof en andere allergieën. Het begint in de ochtend en de intensiteit neemt af naarmate een persoon zijn positie verandert door plat te liggen tot rechtop staan ​​of zitten. De sinushoofdpijn komt soms voor als clusters (Cluster hoofdpijn), maar dergelijke pijn is niet gerelateerd aan allergische reacties. De sinushoofdpijn als gevolg van de allergische reacties zijn verontrustend en pijnlijk en verstoren het normale leven. Sommige veel voorkomende triggers zijn voedingsmiddelen (zoals schaaldieren, eieren, melk, noten en pinda's), schimmelsporen, huidschilfers van huisdieren en bont, stof en hooikoorts. 

In het geval van allergische sinushoofdpijn, moeten de patiënten de hulp van een allergist zoeken om de oorzaak te vinden en een goede behandeling te krijgen. Sommige andere oorzaken van sinus en andere soorten hoofdpijn zoals beroerte, glaucoom, fysieke en emotionele stress, uitdroging, hersenschudding, koude, griep, veranderingen in de slaappatronen, verstoorde slaap, vergiftiging, hersentumor en bloedstolsel beschouwd.

Loopneus of benauwde neus

Een loopneus is een teken van een acute ontstekingsreactie of allergische reactie in de neusholte (allergische rhinitis). Deze factoren veroorzaken de productie van dunne en waterige mucoidafvoer. Naarmate de infectie vordert, worden de afscheidingen etterend en nemen de dikte toe. De zwelling van de voeringen van het luchtwegen ontstaat, waardoor de neus benauwd wordt. Soms ontwikkelen beide omstandigheden zich tegelijkertijd als gevolg van het zaderen van ademhalingslaesies tijdens acute ontsteking of allergie. 

Tijdens de stofmijtallergie worden de voeringen van de neusholte van de gesensibiliseerde persoon zeer reactief voor de allergenen. Terwijl het allergeen in de neusholte landt, veroorzaken gelokaliseerde reacties de verhoogde productie van slijm, waardoor een loopneus wordt veroorzaakt. Naarmate de allergie vordert, veroorzaakt de inflammatoire respons de zwelling van de nasale voeringen die leiden tot een gedeeltelijke blokkade van de openingen en een verstopbaar gevoel. 

Een persoon met een stofallergie is gesensibiliseerd voor de stofallergenen zoals stofmijten, pollen, schimmelsporen en huidschilfers van huisdieren. Wanneer een persoon in contact komt met deze allergenen, veroorzaakt de immuunrespons zwelling en irritatie van de nasale passages, waardoor een verstopte en loopneus wordt veroorzaakt. De antilichamen (IgE) geproduceerd in reactie op de allergische reacties hechten zich aan de mestcellen die in het hele lichaam aanwezig zijn, inclusief de neus. 

Bij de volgende blootstelling veroorzaakt de hechting van antilichamen aan de mestcellen de afgifte van pro-inflammatoire chemicaliën zoals cytokines en histamine die de verwijding van bloedvaten in de neus veroorzaakt, waardoor zwelling en een geblokkeerde (stutige) neus veroorzaakt. De histamine stimuleert de slijmproductie, die in combinatie met de zwelling, een verstopte neus veroorzaakt.

Niezen

Niezen is een gewelddadige en plotselinge verdrijving van adem door de mond en neus. Het is een reflexactie en gaat vergezeld van een luid geluid. Het is een mechanisme dat door het ademhalingssysteem wordt gebruikt om de ziektekiemen en allergenen af ​​te weren. Niezen is een teken van luchtweginfecties of allergieën, waaronder allergische rhinitis, die optreedt wanneer een gesensibiliseerde persoon in contact komt met de stofallergenen zoals pollen, huidschilfers, stofmijten en sporen. 

 

Het immuunsysteem herkent de allergenen en monteert aangeboren en adaptief immuunreacties. Het immuunsysteem produceert allergeen-specifieke antilichamen (IgE) die binden aan en andere cellen op de plaats van allergische reactie werven en gelokaliseerde ontsteking veroorzaken. De resulterende afgifte van inflammatoire mediatoren zoals histamine, cytokines en interleukines veroorzaakt de verwijding van bloedvaten en verhoogt de permeabiliteit van de cellen in het ademhalingssysteem. Als gevolg hiervan neemt de blootstelling aan allergeen toe, wat leidt tot meer nasale irritatie. De irritatie stimuleert de zenuwuiteinden in het ademhalingsepitheel dat niezende reflux veroorzaakt die een krachtige en luide verwijdering van lucht veroorzaakt om de allergenen en irriterende stoffen te verwijderen.

 

Het is belangrijk om te onthouden dat stofallergie niet de enige oorzaak is van niezen, en veel factoren zoals koude, blootstelling aan chemische dampen en andere factoren veroorzaken niezen. De aanwezigheid van andere tekenen van allergie, zoals nasale congestie, postnasale druppel, vloeibaar en waterige ogen enz., Na bekende blootstelling aan allergenen bevestigt de oorzaak. De omvang en de ernst van tekenen zijn persoonsspecifiek. Het is een mild teken en geen ernstig probleem tenzij er meer ernstige tekenen bij gepaard gaan en lange tijd aanhouden. 

Jeukende en waterige ogen

 

Jeuk betekent ernstige ongemak en irritatie die een sterke drang veroorzaakt om over de ogen te wrijven. Het beïnvloedt een of beide ogen en is een teken van allergische reacties of oculaire ontsteking. Een of beide ogen zijn betrokken. Waterige ogen zijn het gevolg van overmatige traanproductie door de traanklieren in de ogen. Het lichaam produceerde tranen om de ogen nat te houden en het stof en puin vrij te maken. Wanneer de ogen worden blootgesteld aan stof, allergenen of irriterende stoffen, neemt de traanproductie toe om ze uit de ogen te verdrijven. 

 

Wanneer de ogen van een gesensibiliseerde persoon in contact komen met allergenen, reageert het immuunsysteem en veroorzaakt allergische conjunctivitis. De afgifte van antilichamen en inflammatoire chemicaliën veroorzaakt de verwijding van bloedvaten, die rood en gezwollen lijken. Het veroorzaakt irritatie, die de drang erkent om te krabben en te wrijven en de symptomen verder verergert. Naast allergieën zijn sommige andere factoren die verantwoordelijk zijn voor waterige ogen blootstelling aan oogirriterende stoffen zoals chemicaliën, deeltjes, rook enz., En droge oogsyndroom, waarbij de smeermiddelproductie wordt verminderd, wat meer wrijving en ernstige tekenen veroorzaakt. 

 

Sommige ooginfecties zoals roze oogaandoeningen (keratoconjunctivitis) en verschillende bacteriële en virale infecties veroorzaken het. Soms zijn ernstige oogbelangachtige blootstelling aan sterk licht, overmatige schermtijd en het focussen op lichtgevende objecten verantwoordelijk. Andere tekenen van allergische reacties vergezellen, zoals oogirritatie en roodheid als gevolg van allergische reacties, terwijl pus wordt gebruikt om de besmettelijke oorzaken te onderscheiden. De patiënten moeten de arts raadplegen in geval van langdurige irritatie en jeuk, als overmatige droogheid en irritatieschade het zicht.

Is de oorcompestie ook een teken van stofallergie?

Ja, een persoon met stofallergie ontwikkelt soms de congestie van de oor als een secundair probleem. Het gebeurt omdat de keel is gekoppeld aan het middenoor door kleine passages die de Eustachiaanse buizen. De hoofdfunctie van deze buizen is om de vloeistoffen af ​​te voeren en de luchtdruk in de oorholte te reguleren. Wanneer er een allergische reactie is in de keel- en neusholte, strekken de ontsteking en allergie zich soms uit in het middenoor van deze tubuli. De blokkade en vernauwing van deze tubuli veroorzaken oorcongestie. Soms veroorzaken de ontsteking en congestie in de neusholte gedeeltelijke of volledige disfunctie van de Eustachiaanse buizen. Zonder de afwatering van de vloeistoffen en de juiste ventilatie ontwikkelt zich een gevoel van volheid en hoge druk in de oren. Het is echter een zeer zeldzame gebeurtenis. 

Is gezichtspijn of druk een symptoom van stofallergie?

Ja, gezichtsdruk en pijn zijn af en toe tekenen van stofallergie. Het ontwikkelt zich wanneer de allergie de vernauwing van de opening van de sinussen veroorzaakt, waardoor sinusontsteking, congestie en sinushoofdpijn veroorzaakt. Het ontbreken van de juiste drainage veroorzaakt de ophoping van vloeistoffen in de sinussen en bacteriële infecties, waardoor pijn en roodheid op het gezicht rond de sinussen veroorzaakt. 

Als de allergenen de sinussen bereiken, ontstaat de ontsteking van de voering van de sinussen, waardoor het gezwollen wordt, waardoor pijn rond de ogen, voorhoofd en wangen ontstaat. De sinushoofdpijn is het gevolg van de ontsteking en congestie van de sinussen. Deze hoofdpijn veroorzaakt pijn en roodheid rond de ogen. Allergische reacties zijn echter niet de enige oorzaak van de druk en pijn in het gezicht en de patiënten moeten de arts raadplegen om de oorzaak te identificeren. 

Ervaar iemand de moeilijkheid om te ademen bij het hebben van stofallergie?

Ja, ademhalingsproblemen komen veel voor bij allergische reacties, waaronder stofallergieën. Deze tekenen worden ervaren omdat de allergenen zich vestigen in de luchtwegen en de longen, wat leidt tot de omstandigheden zoals allergische astma. Na blootstelling aan stofallergenen brengt het lichaam antilichamen en pro -inflammatoire chemicaliën zoals cytokines en histamine vrij. Deze chemicaliën veroorzaken ontstekingen en vernauwing van luchtwegen, waardoor ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. 

De allergische reacties in de bovenste luchtwegen veroorzaken ontstekingen en zwelling van de nasale passages die de luchtstroom belemmeren. Als de persoon voortdurende aandoeningen heeft zoals astma en rhinitis, verergert de stofallergie het, waardoor ernstig piepen en hoesten veroorzaakt.

Wanneer verschijnen stofallergiesymptomen meestal?

Stofallergie, zoals te zien bij allergische rhinitis, is een onmiddellijke overgevoeligheidsrespons die zich binnen enkele minuten tot uren na blootstelling ontwikkelt. De timing van het begin van klinische tekenen hangt af van vele individuele factoren en eerdere blootstelling aan allergenen. De symptomen ontwikkelen zich snel na blootstelling voor de eerder blootgestelde mensen, omdat de antilichamen al aanwezig zijn in het bloed dat de mestcellen werven die snel de degranulatie ondergaan om histamine af te geven. 

Tegelijkertijd duren de symptomen uren tot dagen bij eerder niet -blootgestelde mensen. De duur van de symptomen is variabel. Bovendien is de mate van blootstelling aan de allergenen belangrijk, aangezien een hoge mate van blootstelling snellere tekenen veroorzaakt dan een lage mate van blootstelling. 

Hoe wordt stofallergie gediagnosticeerd?

De vermoedelijke diagnose is gebaseerd op het verschijnen van klinische tekenen. De allerges stellen vragen over de blootstelling aan de allergenen in het recente verleden. Na het nemen van geschiedenis helpt een compleet lichamelijk onderzoek de artsen om de tekenen te identificeren. Bovendien zijn sommige diagnostische tests nuttig. 

Lichamelijk onderzoek: Tijdens een lichamelijk onderzoek is de arts geïnteresseerd om te weten over de levende gewoonten, de aanwezigheid van huisdieren in het huis, de blootstelling aan stof en algehele woon- en werkomstandigheden. Een veel voorkomend proces is om de toestand van het nasale slijmvlies te onderzoeken met behulp van een verlicht instrument om zwelling of abnormale verkleuring te zien, zoals een blauwachtige of bleke tint.

Huidallergietest (Skin Prick -test): Een huidallergietest is nuttig om het allergeen te identificeren die de symptomen veroorzaakt. Een allergist voert de test uit. In de huidallergietest worden verschillende gezuiverde extracten van verschillende potentiële allergenen, waaronder die aanwezig in het stof, geprikt op het huidoppervlak. Het wordt gedaan op de onderarm of bovenrug. Na 15 minuten Van de lul wordt de huid waargenomen voor tekenen van allergische reacties. Als een persoon allergisch is voor een specifiek allergeen, ontwikkelt zich een pijnlijke, jeukende, rode bult op de site waar het extract werd geprikt. De test veroorzaakt pijn, irritatie en jeuk. Het is echter van korte duur en verdwijnt binnen 25-30 minuten. 

Bloedtesten: Huidprik testen zijn niet nuttig voor alle mensen, met name die medicijnen gebruiken voor allergische reacties of mensen met huidaandoeningen. Ze zijn niet geruststellend voor alle mensen. Dus, de allergisten hebben aanbevolen om bloedtesten te doen. In bloedtesten wordt een bloedmonster genomen en getest op antilichamen tegen verschillende vermoedelijke allergenen. Zodra het allergeen is geïdentificeerd, wordt de behandeling eenvoudig. 

Welke gezondheidstests worden meestal gebruikt om een ​​diagnose te bevestigen?

Bloedtests worden gebruikt om stofallergieën te diagnosticeren. Deze tests detecteren en meten IgE -antilichamen geproduceerd in reactie op de allergenen. Het lichaam produceert verschillende soorten antilichamen voor elk type allergeen. Bijgevolg heeft de antilichaamtest verschillende varianten, zoals totale IgE- en specifieke IgE -tests. Andere namen van antilichaamtest zijn ELISA, CAP en RAAST. In het totale IgE -rust wordt de totale hoeveelheid antilichamen geproduceerd in reactie op alle allergenen bepaald.

Daarentegen worden de antilichamen geproduceerd in reactie op elk antigeen afzonderlijk berekend in de specifieke IgE -test. De test is eenvoudig en pijnvrij als ze snel worden uitgevoerd. Het enige probleem is de kleine hoeveelheid pijn die wordt ervaren op de plaats van het inbrengen van een naald terwijl deze tijdelijk is.

Bovendien zijn er geen specifieke voorbereidingen nodig voor die test. De bloedtest is niet altijd nauwkeurig, zoals elke andere biochemische test. Valse positieve resultaten zijn vaak ervaren betekent dat er een positieve test is bij afwezigheid van tekenen. Evenzo worden valse negatieve resultaten ervaren waarin de test negatief is in aanwezigheid van tekenen van allergie. Dergelijke reacties treden vaak op als de test wordt uitgevoerd na het eten van sommige voedingsmiddelen die allergische reacties veroorzaken of medicijnen gebruiken voor allergische reacties. De artsen vertrouwen dus op klinisch onderzoek, geschiedenis en bloedtesten om een ​​definitieve conclusie te trekken.

Is het nodig voor iemand met een stofallergie om een ​​dokter te bezoeken?

Ja, soms wordt het noodzakelijk voor een persoon met een stofallergie om de arts te raadplegen, vooral met ernstige symptomen. De milde allergiesymptomen, zoals niezen en loopneus, herstellen binnen een paar dagen met milde zorg. De patiënten moeten de arts echter raadplegen voor ernstige symptomen zoals ademhalingsmoeilijkheden, piepende ademhaling en nasale congestie. Evenzo is overleg nodig als de mildere symptomen meer dan een week aanhouden. Omdat de tekenen van stofallergie gemeenschappelijk zijn voor veel andere luchtwegaandoeningen, moeten de patiënten de hulp van een arts inschrijven om de oorzaak van de symptomen precies te diagnosticeren.

Is zelfdiagnose van stofallergieën mogelijk?

Ja, zelfdiagnose is soms nuttig om een ​​goed opgeleide gok te maken over de oorzaak van symptomen, vooral als de patiënt een geschiedenis van allergische reacties heeft en er in het verleden een bekende blootstelling aan een allergeen is. De bevindingen van zelfdiagnose zijn echter niet definitief. De aanwezigheid van enkele uitgesproken tekenen van allergische reacties zoals frequente niezen, benauwde en loopneus, waterige en jeukende ogen, postnasale druppel, hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en piepende ademhaling na blootstelling aan een allergeen bieden een nuttige zelfdiagnose. 

Deze symptomen zijn echter gemeenschappelijk voor veel andere luchtweginfecties zoals astma, longontsteking, enz. Bij afwezigheid van een geschiedenis van allergische reacties, moeten de patiënten de hulp van een arts nemen voor diagnose en behandeling. 

Komt stofallergieën vaker voor in bepaalde leeftijden?

Stofallergieën beïnvloeden mensen van alle leeftijden, inclusief kinderen, jongeren en baby's. Jongere kinderen en oudere volwassenen zijn meer vatbaar voor alle immuungerelateerde problemen. Het immuunsysteem van kinderen is onderontwikkeld en zijn nog niet blootgesteld aan veel nieuwe allergenen. Evenzo is het immuunsysteem van ouderen erg zwak en incompetent, en ze zullen waarschijnlijk abnormale afwijkingen van het immuunsysteem ervaren, inclusief stofallergie. De ernst en duur van allergische reacties bij deze mensen zijn waarschijnlijk meer dan die van jonge en gezonde personen met een gezond immuunsysteem. 

Kan stofallergie een astma -aanval veroorzaken?

Ja, verschillende allergenen in het stof, zoals stofmijten, huidschilfers van huisdieren, pollen en schimmelsporen, behoren tot de meest voorkomende triggers van allergische astma. Astma -uitbraken komen vaker voor in het stoffige seizoen en tijdens het oogsten wanneer de lucht wordt geladen met pollen. Voorzorgsmaatregelen zoals het afsluiten van de ramen en deuren, het installeren van de luchtfilters en airconditioners, het vermijden van tapijten, het regelmatig reinigen van de tapijten, met behulp van deksels gemaakt van allergeen-proof deksels, met behulp van maskers in stoffige plaatsen en wegblijven van huisdieren of tenminste Door ze uit de slaapkamer te houden, is zeer nuttig om het gevaar te verminderen.

Evenzo, naarmate schimmels in vochtige gebieden groeien, is het nuttig om het huis droog te houden en onnodige vocht te vermijden. Kortom, allergische reacties op stofallergenen zijn belangrijke astma -triggers, en een astmatische persoon moet bij hen wegblijven. 

Wat zijn de gemeenschappelijke behandelingen voor stofallergie?

De eerste optie is om blootstelling aan allergenen te voorkomen. De praktijk zorgt voor minder problemen; Als ze zich voordoen, verminderen deze praktijken het risico op ernstigere problemen. Het volledig vermijden van de allergenen is echter onmogelijk en medische interventie is meestal nodig. De volgende behandelingsopties zijn beschikbaar;

1. Immunotherapie: Het immuunsysteem is getraind om niet gevoelig te zijn voor een bepaald allergeen. In de immunitherapie worden allergievormen of sublinguale tabletten gebruikt, die het lichaam blootstellen aan korte en beheersbare doses verschillende allergenen en de gevoeligheid van het lichaam voor deze allergenen verminderen. 
2. Medicatie: Verschillende medicijnen beloven de symptomen te beheren en de oorzaak van stofallergie te behandelen. Deze omvatten antihistaminica die de productie van ontstekingschemicaliën verminderen; corticosteroïden die ontstekingen en irritatie behandelen; Decongestanten die helpen bij de behandeling van de congestie van weefsels in de neusholte (nasale congestie) en leukotrieenmodificatoren die de activiteiten van pro -inflammatoire chemicaliën blokkeren. 
3. Ontmoetingen: Overmatige luchtvochtigheid in de woonkamer of slaapkamer, vooral tijdens het regenseizoen, verhoogt de schimmelgroei en dus de lading van schimmelsporen in de omgeving. Het installeren van luchtontvochtigers in de slaapkamer en werkplekken is dus een waardevolle optie, vooral als een persoon allergisch is voor stofsporen. 
4. Nasale zoutoplossing: Zoutwaterspoeling wordt gebruikt in een geperste fles of een neti -pot om de irriterende stoffen en het verdikt slijm uit de neusholte en sinussen weg te spoelen. Commerciële voorbereidingen zijn beschikbaar. Een milde zoutoplossing (echter een milde zoutoplossing (0.9%)  Bereid in gedestilleerd en zuiver water wordt af en toe gebruikt. 

Immunotherapie

Immunotherapie is een preventieve therapie waarbij geleidelijke doses van de allergenen worden gegeven waaraan een persoon gevoelig is. Het veroorzaakt een verandering in het immuunsysteem en maakt het minder gevoelig voor dat specifieke allergeen. Het leidt tot de productie van het blokkeren van antilichamen tegen de allergenen en vermindert de symptomen tijdens toekomstige ontmoetingen met dat allergeen. Vóór de therapie gebruikte de allergoloog een bloed- of huidtest om het specifieke allergeen te identificeren. 

Er zijn verschillende typen en modi van immunotherapie beschikbaar, zoals allergievormen en sublinguale immunotherapie. Tijdens allergieschoten (bekend als Subcutane immunotherapie-Scit), incrementele doses van een specifiek allergeen worden met regelmatige intervallen geïnjecteerd om het immuunsysteem naar dat allergeen te ongevoelig maken. Het is de meest effectieve methode van immunotherapie en een beoordeling van 2020 gepubliceerd in de Journal of Astma and Allergy waarbij 98 studies betrokken waren, bleek dat SCIT de medicatiefcore en kortetermijnsymptomen bij kinderen en volwassenen verminderde (Arianna Giannetti en collega's, 2020). 

Tijdens sublinguale immunotherapie (spleet) worden de allergenen geïntroduceerd als sublinguale tabletten. Het is een minder effectieve methode dan allergievormen. Desalniettemin veroorzaakte de spleetherapie een significante afname van de medicatiefcore na 12, 24 en 36 maanden reguliere behandeling (Shahid en collega's, 2021). 

De bijwerkingen van immunotherapie hangt af van de gebruikte methode en de sublinguale methode is veiliger dan de injectie. De veel voorkomende bijwerkingen van sublinguale immunotherapietabletten jeuken in de mond en het oor, zwellen aan het achterste deel van de mond, gezwollen vulva, zwelling van lippen en tong, pijn, zweer of pijnlijke op de tong, zweren en zweren in de mond, Tickle, irritatie en zwelling in de keel, smaakstoornissen en diarree. 

De allergievormen zijn veiliger wanneer ze correct worden toegepast. Omdat ze allergenen bevatten, komen er echter toch reacties op. De Lokale reacties Neem roodheid, zwelling en irritatie op de toepassingslocatie en de systemische reacties omvatten netelroos, niezen, nasale congestie, strakheid van borst, piepende ademhaling en zwelling in ernstige gevallen. Zelden treedt een ernstige en levensbedreigende anafylactische reactie op, waardoor ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. De meeste bijwerkingen zijn van voorbijgaande aard en eindigen binnen een paar uur. De serieuze moeten aan de arts worden gemeld. 

Medicijn

De medische behandeling van stofallergie omvat het gebruik van antihistaminica, corticosteroïden, decongestiva en leukotrieenmodificaties. 

De antihistaminica lager De productie van ontstekingschemicaliën zoals cytokines, histamine en interleukines, die verantwoordelijk zijn voor de meeste klinische tekenen. Ze verlichten de symptomen zoals loopneus, jeuk en niezen. Sommige antihistaminica zijn zonder recept beschikbaar, zoals Loratadine (Claritin®, Alavert®), Fexofenadine (Allegra®), Cetirizine en enkele antihistaminesiropen voor baby's, terwijl andere beschikbaar zijn op recept, zoals olopatadine (Patanase®) en azelastine (AstPRO®). 

Corticosteroïden worden oraal of als een neusspray geleverd en de symptomen van allergische reacties verminderen. Nasale steroïden zijn veel veiliger met lagere bijwerkingen dan orale. De gebruikte gebruikte corticosteroïden zijn ciclesonide (Omnaris®), triamcinolone (NASACORT®) en mometason furoaat (Nasonex®). 

Decongestanten verminderen ophoping door zwelling te verlichten. Er zijn veel OTC -producten beschikbaar die een decongestivum combineren met een antihistamine. Deze medicijnen verhogen de bloeddruk en patiënten met hartaandoeningen, glaucoom of hypertensie moeten ze vermijden. Decongestiva gedurende meer dan drie opeenvolgende dagen worden niet aanbevolen omdat ze de nasale congestie verhogen. 

Leukotrieen -modificaties oorzaak van de blokkering van de effecten van immuunchemicaliën in het lichaam. Montelukast en Zafirlukast zijn een gemeenschappelijk voorbeeld. Het veroorzaakt echter bijwerkingen zoals koorts, hoofdpijn en infecties van de bovenste luchtwegen, naast depressie en stemmingswisselingen.

Ontmoetingen

Naast de vochtigheid verwijderen de ontvochtigers stof en allergenen uit de lucht. Door de vochtigheidsniveaus te beheren, regelen de luchtbevochtigers de groei van de schimmel en verminderen ze schimmelsporen in de binnenlucht. Een luchtbevochtiger gebruiken om een ​​vochtigheidsniveau van te bereiken 45-50% is nuttig voor mensen die allergisch zijn om sporen te vormen. Naast de schimmelsporen houdt een ontvochtiger de groei van stofmijt en elimineert ze. 

Bevochtigers zijn zeer effectief omdat een vochtigheidsniveau van 50% niet alleen comfortabel is voor mensen; Het doodt Dust Mites en vermindert de groei van schimmels, beide de belangrijkste bronnen van indoor stofallergenen. Patiënten met allergische rhinitis en andere problemen met stofallergie hebben voordelen ondervonden door het installeren van ontvochtigers in hun huizen. 

De luchtbevochtigers hebben veel potentiële bijwerkingen. Ze maken de lucht droog en zijn onnodig of zelfs contraproductief voor mensen die in droge omgevingen zoals woestijnen leven of als de kamer wordt verwarmd met behulp van elektrische of gasverwarmers. Te veel droge lucht verhoogt het risico op longontsteking en andere ademhalingsproblemen. Soms veroorzaken ze een extreem lage luchtvochtigheid die leidt tot uitdroging, droge hoest en verstopte neus. Deze kwesties vereisen zorg en waakzaamheid bij het gebruik van luchtontvochtigers.

Nasale zoutoplossingspoelingen

In nasale zoutoplossing (nasale spoeling, douchen, wassen of irrigatie) wordt een hypertone of isotone zoutoplossing gebruikt om de neusholte te spoelen. Het wordt gedaan met behulp van een spuitfles of spuitpomp met een lagere positieve druk, op zwaartekracht gebaseerde druk of vernevelaars. Verschillende concentraties zoutoplossingen zijn beschikbaar OTC, alleen gebruikt of gecombineerd met andere therapieën. De procedure van nasale irrigatie is eenvoudig. De patiënt moet de irrigatieoplossing voorbereiden, de container voorbereiden na het gieten van de zoutoplossing erin, zich op de juiste manier positioneren door over de gootsteen te leunen, grondig te spoelen en de neus te blazen en vervolgens de instrumenten na de procedure te wassen. 

Nasale irrigatie met de zoutoplossing is een eenvoudige maar effectieve manier om de symptomen die geassocieerd zijn met allergieën en infecties in de bovenste luchtwegen te verlichten. Veel mensen hebben voordelen gemeld na een enkel gebruik. Een veilige procedure zorgt voor geen bijwerkingen. Sommige mensen ervoeren branden en prikken in de neus na de procedure. Het probleem is echter beheersbaar door de hoeveelheid zout in het water te verlagen en te voorkomen dat te warm of te koud water wordt gebruikt. Verontreinigd water vormt een klein risico op het introduceren van infecties zoals in water geboren Naegleria. Het is erg belangrijk om gekookt en gedestilleerd water te gebruiken om het te steriliseren. 

Wat is de beste behandeling voor ernstige stofallergiereactie?

De beste behandeling voor stofallergiereactie is het voorkomen van blootstelling aan de allergenen. Aangezien stofallergenen te veel voorkomen om te worden vermeden, biedt een combinatie van geneesmiddelen en preventietherapieën de beste uitweg. Het moet worden begrepen dat er niets is dan een ideale behandeling. Een combinatie van verschillende behandelingen werkt het beste omdat er veel stofallergiesymptomen zijn. Een goede combinatie is om corticosteroïden (zoals fluticasonpropionaat, mometason-furoaat en triamcinolon) te combineren, antihistaminica (zoals Fexofenadine, cetirizine en loratadine) en decongestanten (Zyrtec-D®). 

Een andere beste behandelingsoptie is Cromolyn Natrium. Het is beschikbaar als een neusspray en vermindert zwelling en ontsteking in de luchtwegen. Het verlicht de symptomen zoals nasale congestie, niezen en loopneus. Het wordt goed verdragen in therapeutische doses. Zware doses veroorzaken echter bijwerkingen zoals duizeligheid en hoofdpijn. Het moet elke 4-6 uur worden gebruikt, afhankelijk van de ernst van de aandoening. Deze medicijnen geven echter waarschijnlijk slechts tijdelijke verlichting en de patiënten moeten meer geavanceerde opties zoals immunotherapie met de allergoloog bespreken. 

Zijn vrij verkrijgbare remedies effectief voor het behandelen van stofallergieën?

Ja, vrij verkrijgbare remedies zoals Saline Nasal Washes, decongestiva als neussprays, corticosteroïde sprays (zoals NASACORT® en Flonase®), en verschillende OTC-antihistaminica bieden een zekere mate van verlichting, met name voor jongeren met een gezond immuunsysteem. Hun effectiviteit varieert van persoon tot persoon, en mensen met een slechte immuniteit of mensen die lijden aan auto -immuunziekten hebben medicijnen voor recept nodig. De OTC -behandelingen behandelen de onderliggende oorzaak niet, die verantwoordelijk is voor de symptomen, en de patiënten worden geadviseerd om de allergoloog of op zijn minst een algemene arts voor begeleiding te raadplegen. 

Zijn stofallergie medicijnen beschikbaar in een online apotheek?

Ja, verschillende online apotheken zijn gemachtigd om medicijnen te verkopen voor stofallergieën, en het is een handige manier voor veel mensen die de apotheek niet kunnen of niet willen bezoeken. Veel apotheken zijn geautoriseerd door de General Pharmaceutical Council (GPHC) om online stofallergiemedicijnen te bieden. De patiënten moeten er echter voor zorgen dat de apotheek is geregistreerd bij de GPHC en dat hun registratiegegevens beschikbaar zijn op hun website. Voor een betere veiligheid moeten patiënten de arts raadplegen voor nieuwe medicatie, zelfs als deze zonder recept beschikbaar is bij online apotheken. Voor hun bestwil worden de patiënten geadviseerd niet alleen te vertrouwen op online apotheken en ze niet als vervangers voor medisch advies te beschouwen. 

Hoe lang duurt stofallergie?

De duur van stofallergie is zeer variabel en hangt af van factoren zoals het niveau van blootstelling aan allergenen, de aard van de allergenen, de status van het immuunsysteem en de aard en ernst van de gebruikte behandelings- en preventieopties. Over het algemeen is stofallergie een chronische aandoening die jaren en zelfs een leven lang meegaat. Alleen een goede combinatie van behandeling en preventie zorgt voor enkele resultaten. 

Af en toe komen recidieven voor als een persoon de volgende keer opnieuw wordt blootgesteld aan de allergenen. Het gebeurt omdat antilichamen tegen dat allergeen aanwezig zijn in het bloed, waardoor snelle resultaten worden gewaarborgd na de volgende blootstelling. Management- en controlemaatregelen zijn bedoeld om de ernst en frequentie van symptomen te verminderen. De unieke aard van het immuunsysteem en allergie resulteren in vele seizoensgebonden herhaling. Bovendien komen niet alle allergische reacties gelijktijdig voor na blootstelling, en sommige vertraagde reacties duren dagen om te ontwikkelen. Het is belangrijk om een ​​uitgebreid plan te formuleren dat al deze aspecten van allergiepreventie dekt na overleg met de arts is belangrijk. 

Hoe lang duurt het voordat stofallergie zich vestigt?

De afwikkeling van stofallergie betekent de verbetering van belangrijke symptomen van allergische reacties. Het betekent een situatie waarin symptomen beheersbaar en minder ernstig zijn geworden. Na verloop van tijd verandert het immuunsysteem en wordt het minder gevoelig voor veel voorkomende allergenen. De maatregelen zoals behandeling en het verminderen van blootstelling aan allergenen vergemakkelijken het bezinkproces. 

De afwikkelingstijd voor verschillende mensen is tussen een paar weken en een paar maanden. Het is echter voor iedereen anders en patiënten moeten de arts raadplegen voor meer geïndividualiseerde zorg.

Wat zijn de preventies voor stofallergie?

Er zijn veel manieren om de stofallergie te voorkomen. Deze methoden zijn zeer gunstig wanneer ze worden gebruikt in combinatie met verschillende behandelingen. Hier zijn enkele praktische tips voor het doel. 

1. Regelmatige reiniging van beddengoedmateriaal: De eenvoudigste en meest praktische methode om stofallergie te voorkomen, is om een ​​goede reiniging van beddenmateriaal te waarborgen. De beddengoedmaterialen moesten minstens eenmaal per week in heet water worden gewassen. Het gebruik van mijtbestendige gevallen voor kussens en matrassen is nuttig omdat het helpt de allergenen te verzegelen. Een thuisremedie die op het beddengoedmateriaal moet worden gebruikt, is om enkele druppels etherische oliën in de bakpoeder te mengen, op het beddengoed te strooien, laat het drogen en het vervolgens stofzuig. 
2. Beheers luchtvochtigheid in de woonruimtes: Hoge luchtvochtigheid vergemakkelijkt de groei van schimmels en verhoogt het ongemak van ademhaling. De stofmijten gedijen bij hoge luchtvochtigheid van 70-80%. Het installeren van een luchtbevochtiger helpt dus om deze problemen te beheren. De luchtbevochtiger is bedoeld om de luchtvochtigheid tussen te beheersen 40-60%.
3. Stoomreiniging (nat vacuüm): Droge stofzuiger pakt geen stofmijten op. In plaats daarvan roert het stof op en verhoogt het ademhalingsmontage. Het gebruik van stoomreiniging of nat reiniging voor de tapijten is handig. De verwarmde stoom doodt de mijten en zorgt ervoor dat het stof zich vestigt. Een stofzuiger met een HEPA -filter is handig voor het verzamelen van stofallergenen. 
4. Vloeren: Het gebruik van tegels of hardhout voor vloeren helpt de stofmijten in de slaapkamer en andere woonruimtes te beheren. Verwijder de stofopname en moeilijk te wassen items zoals gordijnen, tapijten, tapijten en raambekleding en vervang ze door gemakkelijk wasbare stoffen. 
5. Regelmatige schoonmaak van huis: Regelmatige diepe reiniging elimineert het stof, waardoor overmatige accumulatie wordt voorkomen. Als een persoon een stofallergie heeft, moet een gezichtsmasker worden gedragen tijdens het reinigen of afstoffen en moet zo iemand in ernstige gevallen worden afgestoft. De items zoals knuffels en boeken vangen het stof vast. Het afstoffen moet vaak worden verhoogd, of deze items moeten worden geëlimineerd.
6. Pet Management: Sommige mensen ontwikkelen allergieën vanwege huidschilfers van huisdieren en bont. In dergelijke gevallen moet de stof- en vacuümreinigingsfrequentie worden verhoogd om de opbouw van Dander en andere allergenen van de oorsprong van het huisdier te voorkomen. 
7. Sommige tips voor thuisbeheer: Hier zijn enkele tips voor thuisbeheer die helpen bij het beheren van de kwestie van stofmijt;

• Gebruik geen zolderfans en ramen die de sporen, pollen en andere stofallergenen in het huis aantrekken.
• In plaats van handmatige ventilatie door ramen, is de airconditioner een betere optie voor ventilatie, met name voor mensen met stofallergieën. 
• De luchtreinigers, met name die uitgerust met hoogwaardige HEPA-filters, zijn nuttig voor het verwijderen van stofallergenen en tabaksrook uit de binnenlucht. 
• Vermijd het gebruik van met stof bedekte meubels omdat het ideaal is voor het verzamelen van stof. Evenzo moet het gebruik van zware gordijnen, gestoffeerde meubels en tapijten worden vermeden. 
• De stofveilige kussens en de matras moeten worden bedekt met strakke weefstoffen.
• Meubels gemaakt van vinyl, leer, plastic of hout is een waardevolle optie omdat het gemakkelijk te reinigen en desinfecteren is. 
• De muur-tot-muur tapijt en tapijten moeten worden verwijderd. Als het moeilijk is om uit alle huizen te verwijderen, moet de slaapkamer er tenminste vrij van zijn. 
• Het gebruik van kleinere en gemakkelijk te wassen tapijten is een goede optie. Het vervangen van de jaloezieën en gordijnen door wasbare gordijnen en roll-down tinten is nuttig. Evenzo moeten de down quilts, wollen dekens, kunstbloemen, boeken, wandkleden, enz. Worden verwijderd. 
• Ascariciden zijn chemicaliën die stofmijten doden. Het gebruik van deze chemicaliën op meubels of tapijten is nuttig. Een dergelijke beweging moet echter worden genomen met de begeleiding van een professional, omdat deze chemicaliën onveilig zijn voor mensen, en hun residuen die de menselijke voedselketens bereiken, zijn zeer gevaarlijk.