Beste behandeling voor gonorroe

Gonorroe is een seksueel overdraagbare aandoening die ongeveer 82,4 m mensen treft volgens gegevens van 2020. Het wordt veroorzaakt door Neisseria gonorrhoeae die het reproductieve systeem van mannen en vrouwen gelijkelijk beïnvloedt. Het kan ook de bloedbaan binnenkomen en kan zelden andere organen beïnvloeden. De beste controlemethode is om blootstelling aan de ziekteverwekker te voorkomen door veiligere seksuele activiteiten te oefenen. 

Wat is de beste behandeling voor deze ziekte?

Eerder werd deze ziekte als behandelbaar en geneesbaar beschouwd door antibiotica te gebruiken. Na verloop van tijd ontwikkelde de ziekteverwekker resistentie tegen veel antibiotica die leidden tot moeilijkheid bij de behandeling van gonorroe. In het verleden waren quinolonen en penicilline voorgesteld als het favoriete medicijn. Met de opkomst van AMR (antimicrobiële resistentie) echter, veranderde dit concept en worden cephalosporines, aminoglycosiden en macroliden als effectief beschouwd. Maar eerst moeten we het mechanisme van de ziekte begrijpen en hoe deze antibiotica zijn effectief Zelfs na AMR.

Wat zijn de risicofactoren van gonorroe?

Het is een bacteriële infectie die wordt overgedragen door de seksuele route die voornamelijk de reproductieve kanaal beïnvloedt (baarmoederhals, baarmoeder en eileider bij vrouwen en urethra bij mannen en vrouwen). Het valt de slijmvliezen van de organen aan. 

Hoe kun je gonorroe krijgen?

Het is zeer pathogeen en gerangschikt als tweede van de meest gerapporteerde bacteriële infecties in de afgelopen jaren, wat alarmerend is. Onveilig seksueel contact, homoseksualiteit, jonge seksueel actieve mensen (lager dan 25) en geboren worden door een door een door gonorroe getroffen moeder zijn de risicofactoren die tot deze infectie kunnen leiden. Soms kan het asymptomatisch zijn, waardoor deze infectie wordt vermeld. Er zijn Hoge kansen van een terugkerende gonorroe -infectie als de persoon geen noodzakelijke preventieve maatregelen neemt, en de situatie zal uitdagender zijn om te controleren.

Lees meer: Kun je gonorroe krijgen om te kussen?

Klinische tekenen en symptomen van gonorroe

Gonorroe is meestal asymptomatisch bij mannen. Soms, na 14 dagen na blootstelling aan N. gonorroe, treden echter tekenen op als ongebruikelijke urethrale ontlading, moeilijkheid bij het plassen en ontsteking van epididymis. Dit kan ook gepaard gaan met pijn. Bij vrouwen treden symptomen van een milde infectie op en op dezelfde manier worden vaginale ontlading en dysurie geïdentificeerd. Soms is bloedingen ook duidelijk. 

Ontstekingsaandoeningen leiden tot ernstige jeuk en pijn, waardoor de persoon zich altijd ongemakkelijk maakt. Wanneer de infectie naar het strottenhoofd beweegt (via Orofarynx -route) of de bloedbaan binnengaat, kan dit leiden tot keelpijn (pijn en irritatie in de keel), artritis (zwelling van gewrichten), dermatitis (huidirritatie) en tenosynovitis (ontsteking van koord dat verbindt bot tot spier). Het maakt ook manieren voor de overdracht van HIV.

Lees meer: Wat zijn de meest voorkomende soa's?

Complicaties van gonorroe

Gonorroe kan zich ook verspreiden naar de bloedbaan. Bij vrouwen kan het bekkenontstekingsziekten veroorzaken, wat frequente pijn in de buik en interne abcessen veroorzaakt. Bij mannen kan dit leiden tot onvruchtbaarheid en steriliteit als gevolg van een epididymis -ontsteking indien niet snel genezen. Bij zwangere vrouwen, als de infectie op de baby wordt overgedragen, kan dit blindheid, gewrichtsinfectie en bloedinfectie veroorzaken. Daarom is het belangrijk om goed te controleren of de voorwaarde wordt gediagnosticeerd belangrijk. 

Bestel vandaag nog een gonorroe thuisbloedtest uit Welzo. Klik hier te bekijken.

Oorzaken van antibioticaresistentie bij gonorroe

De problemen van onze gezondheidsorganisaties zijn antimicrobiële resistentie, waardoor het moeilijk is om zelfs ongecompliceerde infecties te behandelen. N. Gonorrhoeae is nu een multiresistente ziekteverwekker. Sinds de jaren dertig zijn verschillende antibiotica gebruikt om de infectie te behandelen, maar de ziekteverwekker ontwikkelde resistentie tegen hen. Behandeling Begonnen met sulfonamiden, penicilline, tetracycline, aminocyclitol (spectinomycine) en verplaatst naar fluorochinolonen. Deze medicijnen stopten allemaal met effectief werken tegen deze ziekteverwekker als gevolg van resistentie veroorzaakt door zijn plasmiden en mutaties op de doelplaats van deze antimicrobiële stoffen. Dan azithromycine en cephalosporines werden in de jaren tachtig en 90 gebruikt. Maar geleidelijk ontwikkelde de ziekteverwekker ook weerstand tegen hen.

Wat is de beste behandeling voor gonorroe?

De beste behandeling voor gonorroe tot nu toe is het gebruik van een combinatie van bactericide medicijnen die synergetisch werken en het effect van elkaar verbeteren. Dat is de reden waarom dubbele therapie kan worden gebruikt, zoals azithromycine en ceftriaxon, in combinatie. Vanwege de hoge mutatiecapaciteit van de ziekteverwekker is dit echter in sommige gevallen mogelijk niet effectief.

Het laatste redmiddel kan een geïndividualiseerde behandeling zijn op basis van de antimicrobiële gevoeligheid van de zaak. Er is behoefte aan veel werk op dit gebied, omdat het falen van behandelingen en toenemende antimicrobiële resistentie leidt tot meer gevallen hiervan infectie. Het falen van vaccin is ook te wijten aan dezelfde reden. De ziekteverwekker is zeer muterend, wat resulteert in de ineffectiviteit van zijn vaccin.

In de meeste gevallen controleert en behandelt en behandelt de infectie effectief de infectie en behandelt in de meeste gevallen dubbele therapie bestaande uit azithromycine, ceftriaxon of cefixime. Toch geeft het falen in sommige gevallen ons aanwijzingen dat we moeten blijven zoeken naar de effectieve behandeling ervan. 

Hoe kan gonorroe worden voorkomen?

De belangrijkste manier om deze infectie te stoppen en zich te verspreiden, is door een gezonde levensstijl te handhaven. Onbeschermd vermijden seksuele activiteitenHet aannemen van een goede levensstijl en het werken voor onderwijs- en bewustmakingscampagnes zullen veel bijdragen aan de controle over deze infectie. 

Als een persoon besmet is, moeten ze worden aangemoedigd om zo snel mogelijk medische hulp te zoeken voor de behandeling. Vermijd contact met uw partner tijdens de behandeling van deze infectie. Zwangere vrouwen moeten het meest voorzichtig zijn. Als ze zijn gediagnosticeerd, moeten ze deze infectie behandelen voordat ze worden bevallen; Anders kan het ook naar de baby overbrengen. Cefixime en ceftriaxon zijn het meest geschikt om deze infectie tijdens de zwangerschap te behandelen. 

Lees meer: Wat zijn de verschillende soorten soa -testen?

Wat zijn de nieuwe interventies voor de behandeling van gonorroe?

Die werkt aan verschillende nieuwe antimicrobiële middelen die tegen werken N. gonorroe omdat het veel belang heeft gewonnen voor gezondheidsorganisaties vanwege het multi-drugse weerstandsvermogen. Onderzoeksproeven over gentamicine, fusidinezuur, gemifloxacine, doxycycline, rifampicine en tigecycline enz. Worden gedaan. 

Tot nu toe heeft gentamicine veelbelovende resultaten laten zien en kan worden beschouwd als een enkele therapie, wat een goede vooruitgang is. Anders dan dat, hebben internationale gezondheidsorganisaties verschillende richtlijnen uitgegeven om dit te voorkomen door gezonde gewoonten aan te nemen en levensstijl te beheren, zodat het gemakkelijk is om het aantal gevallen te beheersen dat met de dag bij jongere mensen toeneemt (van 15 tot 24 jaar).