Avandamet

Het medicijnavandamet wordt gebruikt om diabetes type 2 te behandelen. Het bestaat uit de drugs metformine en rosiglitazon gecombineerd. Wanneer dieet en lichaamsbeweging onvoldoende zijn om de bloedsuikerspiegel te regelen, wordt dit medicijn genomen. Andere toepassingen voor Avandamet die niet in deze medicatiehandleiding wordt behandeld, zijn ook mogelijk. Als u allergisch bent voor metformine of rosiglitazon, moet u Avandamet niet nemen. Gebruikers van Welzo kunnen dit artikel gebruiken voor informatieve doeleinden om Avandamet beter te begrijpen.

Voordelen

Wanneer een persoon diabetes type 2 heeft, kan Avandamet hen helpen hun bloedsuikerspiegel te beheren. Bovendien kan het het risico op hartaanvallen en beroertes verminderen. Andere toepassingen voor Avandamet die niet in deze medicatiehandleiding wordt behandeld, zijn ook mogelijk.

Bijwerkingen

Avandamet kan leiden tot lage bloedsuikerspiegel. Lage bloedsuiker kan hoofdpijn veroorzaken, een verlangen naar voedsel, zweten, verwarring, prikkelbaarheid, duizeligheid of het gevoel bevend te zijn. Eet of drink een snelle bron van suiker, zoals tafelsuiker, honing, snoep, sinaasappelsap of niet-dieet frisdrank, als u een van deze symptomen ervaart. Uw bloedsuikerspiegel zal hierdoor snel stijgen. Controleer het na 15 minuten het nog een keer. Neem nog een snelle hap of drink als het nog steeds laag is.

Farmacokinetiek

Meerdere doses rosiglitazon of metformine hebben geen effect op hun farmacokinetiek. Als gevolg hiervan zijn de plasmaconcentraties van rosiglitazon en metformine in stabiele toestand na meerdere doses vergelijkbaar met die waargenomen na een enkele dosis. Het maagdarmkanaal absorbeert snel rosiglitazon en piekplasma -niveaus verschijnen tussen één en vier uur na orale toediening. Meer dan 90% van de biologische beschikbaarheid van Rosiglitazon is bereikt. Na orale toediening wordt metforminehydrochloride snel geabsorbeerd, met piekplasmaconcentraties die na ongeveer twee uur plaatsvinden. In tegenstelling tot dosis is gastro -intestinale verdraagbaarheid (d.w.z. misselijkheid) nauwer gerelateerd aan biologische beschikbaarheid. Na therapeutische doses zijn de piekplasmaconcentraties van Metformin typisch minder dan 1 g/ml.