Skull Theory Gender: Kan het het geslacht van je baby voorspellen?

Skull Theory Gender: Kan het het geslacht van je baby voorspellen?

Wordt het een jongen of een meisje? is een van de meest opwindende vragen die zich voordoet zodra je onthult dat je zwanger bent. Het geslacht van een pasgeborene kan meestal niet worden bepaald door conventionele medische scannen tot ongeveer 20 weken zwangerschap. Was u echter op de hoogte van de beweringen dat u het geslacht van uw ongeboren kind al na 12 weken kunt achterhalen?

Sommige mensen kunnen deze informatie verkrijgen via electieve echografie -scans, terwijl anderen ervoor kiezen om te wachten tot het tijdstip van de geboorte om het geslacht van de baby te ontdekken. Maar voor degenen die niet kunnen wachten of een meer medische manier willen doorlopen, zijn er tal van oude vrouwen en andere praktijken die beloven te vertellen welk geslacht je hebt. Een van hen is trouwens iets dat populair is geworden met de tijd is de Skull Theory.

Deze theorie pleit voor dat door de analyse van de schedel van de baby door een echografie scan, men kan zien of ze een jongen of meisje verwachten. Maar is het zo effectief? Is het echt mogelijk om het geslacht van je baby te vertellen door de schedeltheorie?  Is de schedeltheorie niets meer dan een leuk spel van raden en speculaties, zoals sommigen je willen geloven of is er meer aan de hand dan je op de aandacht komt? Het volgende artikel is gewijd aan het gedetailleerde onderzoek van de schedeltheorie. Het legt uit wat het is, waarom en hoe het tot stand is gekomen, welke wetenschap erachter is, en of de theorie enige geldigheid heeft als het gaat om het voorspellen van het geslacht van je baby.

Wat is de schedeltheorie?

De basis van de schedeltheorie is het idee dat, zelfs tijdens de foetale ontwikkeling, de schedels van mannen en vrouwen aanzienlijk verschillen. De theorie komt voort uit de discipline van de antropologie, waar het onderzoek van menselijke skeletresten significante variaties heeft aangetoond tussen mannelijke en vrouwelijke schedels. Skull-theorie-aanhangers breiden dit idee uit tot echografie van groeiende baby's en stellen voor dat, al in de scan van 12 weken, het geslacht van het kind kan worden voorspeld uit de vorm van de schedel.

In de schedeltheorie zijn de twee aspecten die worden overwogen:

• De vorming van het voorhoofd: in overeenstemming met de theorie hebben jongens een epicanthisch-vouwen schuine voorhoofd en meisjes hebben gemiddeld een rechtstreeks staand rond voorhoofd.
• De blokkering van de kaak en de kin: er is beweerd dat mannen meer hoekige kaaklijn hebben in vergelijking met vrouwen, terwijl de meeste vrouwen worden verondersteld ronder zachtere kin te hebben.

De geschiedenis van de schedeltheorie

Het onderwerp van antropologie is waar de schedeltheorie voor het eerst naar voren kwam. Daar, specifiek de studie van menselijke skeletten, helpen de vormen van de schedels onderscheid te maken tussen de overblijfselen van mannen en vrouwen. Er zijn duidelijke afwijkingen tussen de schedels van mannen en vrouwen bij volwassen skeletten. Mannelijke schedels bevatten vaak vierkante kins, bredere kaakbeenderen en meer opvallende wenkbrauwen. Vrouwelijke schedels zijn daarentegen typisch kleiner, hebben soepelere contouren en hebben minder merkbare wenkbrauwen. Deze verschillen worden door antropologen gebruikt om het geslacht van skeletresten te bepalen.

Het toepassen van deze resultaten op foetussen levert echter veel minder betrouwbare resultaten op. Foetale en pasgeboren schedels ontwikkelen zich nog steeds, terwijl volwassen schedels duidelijk geslacht onderscheid vertonen. Als gevolg hiervan zijn genderspecifieke kenmerken die bij volwassenen kunnen duidelijk worden, veel minder verschillend. Daarom is het een uitdaging om het geslacht van een baby alleen te bepalen met behulp van de schedeltheorie alleen. 

Hoe wordt de schedeltheorie toegepast?

Ouders gebruiken Skull-theorie meestal rond de tijd van hun 12 weken durende echografie. In dit stadium vormt de schedel van de baby zich en zijn voorstanders van de schedeltheorie van mening dat bepaalde kenmerken, zoals de voorhoofdhelling en de kaaklijn, het geslacht van de baby kunnen aangeven.

Meisje met schedeltheorie

Er zijn bepaalde kenmerken om naar te zoeken bij het gebruik van de schedeltheorie om een ​​meisje te voorspellen. De kaak is afgerond in uiterlijk en de kin is vaak meer puntig. Het voorhoofd lijkt ook verticaaler en de wenkbrauwrug is minder, waardoor het gezicht een algemeen zachter aspect krijgt.

Meer puntige kin: er wordt aangenomen dat meisjes een kin hebben die scherper, meer gedefinieerd en naar boven wijst.

Afgeronde kaak: dit type kaaklijn mist de hoekstructuur die meestal wordt geassocieerd met jongens, en het is soepeler en ronder.

Kleinere en scherpere wenkbrauwen, meer verticaal voorhoofd: meisjes hebben vaak een voorhoofd dat hoger en rechtopstaand lijkt, met een meer delicate wenkbrauwrug.

Scherpe bovenste marges: de botstructuur boven de ogen is meer merkbaar en heeft scherpere lijnen. Een voorbeeld hiervan is het frontale bot, dat zich boven de oogkassen bevindt.

Jongen met een schedeltheorie:

Skull -theorie beveelt aan om een ​​meer uitgesproken en hoekige look te benadrukken bij het voorspellen van een jongen. Van jongens wordt gezegd dat ze een vierkante kaaklijn hebben, een hellend voorhoofd en een prominente wenkbrauwrug. De functies zijn sterker en uitgebreider in het algemeen.

Big Brow Ridge en hellend voorhoofd: het voorhoofd van een jongen hellingen naar achteren en zijn wenkbrauwrug is vaak groter en minder verticaal.

Square Chin: de kin van jongens zijn meestal meer in het kwadraat en hoekig, wat helpt om hun kaaklijn te definiëren.

Grotere tanden: een bredere kaakvorm kan worden weerspiegeld in de ietwat grotere tanden.

Ronde en saaie wenkbrauwen Ridge: jongens hebben vaak een bredere, rounder wenkbrauwen dan meisjes, die meestal scherper is.

De wijd uitlopende of scherp hoekige gonion: de regio waar de kaak naar het oor buigt is prominenter en scherper in mannen, waardoor het onderkant een duidelijk, hoekig uiterlijk krijgt.

De aanhangers van de schedeltheorie gebruiken deze functies om het geslacht van het kind te voorspellen, maar ze zijn puur conjectureel en zijn niet gevalideerd door de wetenschap. 

Is de wetenschap van Skull Theory waar of onwaar?

Hoewel veel van de aanstaande moeders er vast van overtuigd zijn dat de schedeltheorie het geslacht van hun kind nauwkeurig kan voorspellen, is er geen wetenschappelijk bewijs om deze theorie te ondersteunen. Hoewel het vermakelijk is om te onderzoeken, is de theorie nog steeds alleen theoretisch. Dus in hoeverre is het nauwkeurig?

Ontwikkeling van de foetale schedel

Een foetus bevindt zich nog steeds in een zeer vroege stadia van ontwikkeling na 12 weken. Net als de rest van het lichaam verandert en breidt de schedel snel uit. Hoewel er enkele zich ontwikkelende schedelstructuren zijn, zijn ze nog steeds in de vroege stadia. Nog belangrijker is dat mannelijke en vrouwelijke schedelvariaties pas veel later in het leven zichtbaar zijn, meestal na de puberteit. Alle variaties in de schedel op dit punt zijn waarschijnlijk zo klein dat ze gemakkelijk verkeerd worden begrepen. Dr. Kristina Killgrove, een biologische antropoloog van de Universiteit van West -Florida, wordt veel aangehaald. Ze zei ook dat hoewel volwassen mannelijke en vrouwelijke schedels duidelijk van elkaar verschillen, foetussen toch in de baarmoeder blijven. Het is een uitdaging om van deze strategie afhankelijk te zijn, omdat verschillende etnische groepen verschillende schedelsvormen hebben.

Ze voegt verder toe dat de menselijke schedel ver in de volwassenheid groeit en niet volledig wordt gevormd tijdens de zwangerschap. Ze wijst erop dat adolescentie is wanneer de seksueel dimorfe kenmerken die de schedels van mannen en vrouwen scheiden, beginnen te laten zien. Ze zei: "Je krijgt gewoon niet deze seksueel dimorfe kenmerken van de schedels bij mannen en vrouwen totdat je tot volwassenheid of op zijn minst puberteit komt."

Verloskundige en gynaecoloog -consultant Dr. Shazia Malik zijn het eens. Sprekend tot de zon, benadrukte ze dat er "geen substantieel wetenschappelijk bewijs is dat de schedeltheorie zinvol waar is." Anders gezegd, de wetenschappelijke gemeenschap ondersteunt de schedeltheorie niet echt, zelfs als het voor bepaalde mensen kan werken. 

Onderzoeksstudies in de wetenschap

Skull -theorie is populair op sociale media en op online forums, hoewel het niet wordt ondersteund door empirisch onderzoek. Vanaf nu heeft geen peer-reviewed onderzoek geverifieerd dat de schedeltheorie een betrouwbare manier is om het geslacht te voorspellen. Gezien het ontbreken van significante ontwikkelingsverschillen tussen mannelijke en vrouwelijke foetussen in de vroege stadia van de zwangerschap, verwerpen artsen de schedeltheorie vaak als onnauwkeurig.

De foetus positioneren en de grenzen van echografie

Het interpreteren van formulieren en details kan een uitdaging zijn vanwege het tweedimensionale beeld dat echografie-scans een driedimensionaal object bieden. De locatie van de foetus, de invalshoek van de ultrasonografie, en zelfs het niveau van expertise van de technicus kan allemaal een impact hebben op hoe de schedel in een afbeelding verschijnt. Als gevolg hiervan kan wat eruit zou kunnen zien als een hellend voorhoofd, gewoon een truc van de hoek zijn, in plaats van een indicator van geslacht.

Bovendien bleek uit een overzicht van verschillende technieken voor het voorspelling van gendervoorspelling die werd gepubliceerd in het Journal of Reproductive Medicine dat de meerderheid van deze volkstheorieën, waaronder Skull Theory, een solide wetenschappelijke basis ontbrak en niet consistent nauwkeurig was. De meest precieze methode voor het bepalen van het geslacht van een baby is nog steeds door normale medische procedures zoals echografie -scans, die vaak worden uitgevoerd na 18 tot 20 weken zwangerschap.

Skull-theorie wordt beter gezien als een vermakelijk, speculatief spel in plaats van een trefzekere manier om het geslacht van je ongeboren kind te voorspellen, zoals deze real-world instanties en onderzoek aantonen, zelfs als sommige mensen het fascinerend of zelfs overtuigend vinden. 

De nauwkeurigheid van de schedeltheorie

Hoe betrouwbaar is daarom de schedeltheorie voor het bepalen van het geslacht van een baby? Geen verrassing, de reactie is verre van correct. Veel ouders die het Skull -idee gebruiken, claimen verschillende niveaus van succes. Sommige mensen zeggen dat het nauwkeurig het geslacht van hun kind voorspelde, terwijl anderen ontdekten dat het volledig onnauwkeurig was. Eigenlijk is er een 50/50 mogelijkheid dat het Skull -idee waar zal zijn. Dat is het ongeveer.

Sommige experts beweren dat de aanpak tot 88% nauwkeurigheid kan bereiken; Dit is succesvoller dan de 50% van de ouders die hun 20 weken durende scan hebben verklaard het geslacht van hun kind nauwkeurig identificeerde. Realistisch gezien is het schedelidee echter een beetje gedateerd omdat er geen wetenschappelijk bewijs is om de waarheidsgetrouwheid ervan te ondersteunen en omdat het onderscheid in schedels die worden gebruikt om seks te identificeren, vaak alleen zichtbaar zijn in volwassen schedels, niet in neonatale.

Hier zijn enkele beoordelingen van degenen die het hebben geprobeerd:

1. Omdat het hoofd zo afgerond was in mijn 13-weken scanfoto, namen veel mensen aan dat het een vrouw was. Ik zal over zes weken een pasgeborene jongen bevallen.
2. Ik probeerde de Skull -theorie te gebruiken en dacht dat het een meisje was omdat de scan van mijn zus er precies zo uitzag, maar het blijkt dat ze een jongen heeft
3. De vorm van het hoofd van mijn dochter gaf aan dat ze uiteindelijk een vrouw was. De schedels van sommige kinderen staan ​​in het midden, dus het is moeilijker te vertellen.
4. Met mijn tweede zoon bleek het idee van Skull onjuist! Het is duidelijk niet erg betrouwbaar.
5. Met mijn zoon was het verkeerd.

Verschillende benaderingen van geslachtsvoorspelling

Hoewel de schedeltheorie misschien geen betrouwbare wetenschappelijke manier is om te anticiperen op het geslacht van een baby, kunnen ouders nog steeds andere, meer conventionele en eigentijdse benaderingen proberen. Onder deze omvatten enkele van de volgende.

NUB -theorie: Volgens deze hypothese kan het geslacht van het ongeboren kind worden afgeleid uit de hoek van de genitale knobbeltje, of "Nub", die duidelijk is op een echografie tussen 12 en 14 weken. Een knuppel die meer dan 30 graden helpt, wordt beschouwd als een man, terwijl wordt gedacht dat een plattere kern een meisje betekent.

Chinese geslachtsvoorspellingskalender: Deze tool voorspelt het geslacht van het ongeboren kind door de leeftijd van de moeder te gebruiken bij conceptie en de maand van conceptie, die is gebaseerd op een oude Chinese techniek.

Ramzi -theorie: Volgens deze techniek kan het geslacht van het ongeboren kind al in zes weken worden bepaald door de placenta zich op de echografie bevindt. Een jongen wordt voorgesteld door een placenta aan de rechterkant van de baarmoeder en een meisje wordt voorgesteld door een placenta aan de linkerkant.

DNA -bloedtesten: Niet-invasieve prenatale testen (NIPT) kunnen het geslacht van een baby al na 10 weken zwangerschap betrouwbaar identificeren, voor degenen die een meer wetenschappelijke methode zoeken. Deze tests zoeken naar Y -chromosomen, die een mannelijke foetus aangeven, door foetaal DNA in de bloedbaan van de moeder te analyseren.