15 najczęstszych chorób dzieci

Dzieciństwo to okres ludzkiego życia między niemowlęctwem a okresem dojrzewania. W przypadku niewielkich zmian faza ta zaczyna się od 1-2 lat i rozciąga się do 12-13 lat. Dzieci potrzebują bardziej solidnej opieki zdrowotnej, ponieważ ich układ odpornościowy wciąż się rozwija i są bardziej narażone na zarazki. Metabolizm wewnątrz ciała we wczesnym dzieciństwie bardziej koncentruje się na rozwoju niż w obronie ciała. Według Urzędu ds. Statystyki Krajowej (ONS) 789 zgonów dzieci zgłoszono w 2020 r. W Wielkiej Brytanii, co daje wskaźnik 7,0 zgonów na 100 000 ludności. Oprócz rozwoju fizycznego, rozwój emocjonalny i psychiczny dziecka. Wszelkie poważne choroby dzieciństwa narusza ich wyniki w życiu dorosłym.

Jeśli właściwa opieka jest nieobecna lub niedobór, dzieci stają się narażone na różne choroby dzieciństwa, które można zapobiec. Dlatego rodzice muszą zdawać sobie sprawę z przyczyn, oznak i objawów, powikłań, leczenia i zapobiegania najczęstszemu problemowi zdrowotnemu dzieci. Najczęstsze choroby dzieciństwa są;

1. Strep gardła jest bakteryjną infekcją gardła i migdałków spowodowanych przez Streptococcus grupy A. Zakażenie bakteryjne powoduje obrzęk gardła i migdałków, co utrudnia dzieciom połykanie jedzenia.
2. Wyprysk to stan skóry, który powoduje swędzącą, suchą i pękniętą. Odpowiedzialne są kilka czynników, np. Alergie i przyczyny genetyczne.
3. Zapalenie oskrzeli jest bakteryjną lub wirusową infekcją oskrzeli. Powoduje duszność oddechu, świszczącego oddechu, gorączki, zmęczenia, kaszlu śluzowego i dyskomfortu w klatce piersiowej.
4. Zapalenie zatok jest infekcją zatok, wnęki na twarzy i głowy, które są połączone wąskimi fragmentami. Płyny gromadzą się w tych wnękach, umożliwiając wzrost zarodków. Obrzęk wokół oczu i twarzy staje się zauważalny wraz z innymi objawami.
5. Zimne przeziębienie jest łagodną infekcją górnych dróg oddechowych, w tym gardła i nosa. Dzieci doświadczają wielu odcinków, szczególnie wiosną i zimą. Nie jest to poważne, chyba że skomplikowane.
6. Zaparcia są wtedy, gdy stolce stają się suche i trudne do wydalenia. Odpowiedzialne są różne choroby i czynniki dietetyczne.
7. Astma jest długoterminową chorobą płuc wpływającą zarówno na młode, jak i dzieci. Drogi oddechowe stają się wąskie, powodując ucisk klatki piersiowej, krótkość oddechu, świszczący oddech i kaszel.
8. Zapalenie spojówek jest zapaleniem spojówki, cienkiej warstwy wokół białej części oka. Powoduje, że oczy stają się bolesne, czerwone lub różowe (różowe oko) i swędzące.
9. Zapalenie żołądka i jelit to stan zapalny żołądka i jelit spowodowanych przez bakterie i wirusy. Najczęstszą przyczyną w dzieciństwie jest rotawirus, powodujący biegunkę i zaparcia.
10. Grypa jest bardzo zaraźliwą i niebezpieczną infekcją układu oddechowego spowodowanego wirusem grypy, powodującym kaszel, bóle ciała, wysoką gorączkę i inne problemy. Zapalenie płuc i śmierć występują w skomplikowanych przypadkach.
11. Choroby głowy, stopy i jamy ustnej są zaraźliwą infekcją wirusową powodującą wysypki na stóp i rękach i ranach. Jest to powszechna choroba dzieciństwa spowodowana przez coxsacksivirus.
12. Ospa wietrzna jest wysoce zaraźliwą i ciężką chorobą spowodowaną wirusem ospy wietrznej-strzępki (VZV), powodując pęcherze takie jak swędzące wysypki na klatce piersiowej, twarzy, plecach i innych częściach ciała.
13. Zakażenia ucha odnoszą się do chorób spowodowanych przez bakterie i wirusy w kanale ucha, powodując objawy, np. Drażliwość, stłumiony słuch, poczucie pełności uszu, gorączki, bólu, płaczu i szarpania ucha, oprócz innych objawów związanych z The Omosy związane infekcje.
14. Zgadowe napady to konwulsje i drgawki doświadczane przez małe dzieci podczas wysokiej jakości gorączki. Różne możliwe przyczyny to infekcje ucha, grypa, przeziębienie itp.
15. Syncytialny wirus oddechowy (RSV) jest chorobą wirusową oddechową powodującą łagodne objawy podobne do zimna. To łagodna choroba. Jednak dzieci i niemowlęta często rozwijają ciężkie i zagrażające życiu powikłania.

1. Strep gardło

Jest to infekcja bakteryjna migdałków i gardła spowodowana przez Streptococcus pyogenes (grupa streptococcus). Jest to powszechne u małych dzieci wczesną wiosną i zimą. Dane opublikowane przez brytyjską agencję bezpieczeństwa zdrowia (UKHSA) wykazały, że do grudnia 2022 r. 122 dzieci zmarło w Anglii od września tego samego roku. W odpowiedzi rząd wydał rodzicom specjalne instrukcje, aby poszukiwać oznak gardła u dzieci.

Główną przyczyną są Streptococcus pyogenes. Jednak czasami infekcja jest skomplikowana przez inne warunki oddechowe, np. Sezonowa grypa, zapalenie oskrzeli, astma itp. Różne ryzyko również zwiększają ryzyko choroby, np. Młodego wieku, życia lub pracy w zanieczyszczonym i zatłoczonym środowisku, bliski kontakt z Zakażone osoby, złe higieny i aktywne palenie lub narażenie na dym papierosowy.

Typowe objawy i objawy są bolesne i ból gardła, spuchnięte i czerwone migdałki mające smugi ropy i białych plastrów, gorączki, czerwone plamy na dachu w ustach, ból głowy, bóle ciała, nudności, wymioty i ból brzucha. Pamiętaj jednak, że gardło strep nie jest jedyną przyczyną tych objawów, a objawy należy omówić z lekarzem w celu diagnozy potwierdzającej i leczenia.

Ponieważ jest to infekcja bakteryjna, antybiotyki, np. Amoksycylina i penicylina, są standardową opcją leczenia. Antybiotyki leczą chorobę, zmniejszają powikłania i obniżają nasilenie objawów i objawów. Skuteczna antybiotykoterapia powinna zapewnić poprawę w ciągu 24 godzin. Jednak pacjenci powinni zapewnić ukończenie całego kursu, aby wyeliminować go z organizmu. Ćwiczenie dokładnej higieny rąk jest najlepszym i najskuteczniejszym sposobem, aby temu zapobiec. Dzieci muszą myć ręce mydłem lub regularnie używać deszczotnika rąk, szczególnie po kichaniu, kaszleniu, jedzeniu i wstrząsaniu dłoni podejrzanej osobie. Tkankę należy stosować do pokrycia nosa i ust podczas kichania i kaszlu, a kontakt z zainfekowanymi ludźmi należy unikać.

Rozwijanie objawów po ekspozycji zajmuje 2-5 dni, a nietraktowana infekcja powinna rozwiązać w ciągu najbliższych 3-5 dni. Jeśli jednak objawy utrzymują się po 1-2 tygodniach i nie nastąpi poprawa po kilku dniach antybiotyków, należy skonsultować się z lekarzem. Wiek jest jednym ze znaczących czynników ryzyka, a większość przypadków obserwuje się u dzieci w wieku 5-15 lat, a przypadki te wynoszą 20-30% wszystkich infekcji Streptococcus pyogenes. Ryzyko jest niższe u dzieci poniżej pięciu i powyżej 15 lat.

Infekcja jest zaraźliwa i szybko rozprzestrzenia się od osoby na osobę poprzez wydzieliny oddechowe. Jednak choroba jest ciężka tylko wtedy, gdy jest skomplikowana. Rodzice powinni szukać powikłań, które zwiększają nasilenie infekcji, np. Zapalenie zatok, ropnie szyi i migdałków, kłębuszków głowy (rozwija się po zakończeniu zakażenia), gorączkę reumatyczną, zakażenie ucha, objawy zespołu toksycznego wstrząsu, np. , omdlenie, zimno, gorączka i słabość fizyczna, posocznica (zatrucie krwi przez bakterie) objawy, np. Niedociśnienie, pocenie się, gorączka, dreszcze, osłabienie itp.

2. egzema

Wyprysk odnosi się do grupy chorób, które powodują zapalenie skóry, swędzące i czerwone. Wspólne warunki w tej kategorii to atopowe zapalenie skóry, łojotokowe zapalenie skóry, dyzidrotyczne zapalenie skóry i kontaktowe zapalenie skóry. Najczęstszą sytuacją jest atopowe zapalenie skóry, które dotyka 11-20% dzieci w Wielkiej Brytanii. Najczęściej dotknięte obszary to plecy, kolana, łokcie, nogi, ramiona, skóra głowy i twarz. W ciężkich przypadkach zaangażowane całe ciało.

Dokładna przyczyna jest nieznana, ale w grę wchodzi połączenie czynników genetycznych, patogenów i alergenów środowiskowych. Wyzwalacze środowiskowe to niektóre składniki maści i innych produktów skóry, suche powietrze, chemikalia w szamponie, mydłach i środkach czyszczących, nawilżaniu nawilżającym i niektórych materiałach odzieżowych. Alergie na żywność, np. Soja, pszenica, orzeszki ziemne, jaja i mleko krowie, również wywołują zaostrzelanie.

Częstymi objawami są swędzą, suche i czerwone skóra (swędzenie często wywołuje zarysowanie skóry), infekcje lokalizacji powodujące pęcherze i rany, tworzące skórki i wylewające płyny oraz ciemniejsze, skórzaste i szorstkie skórę.

Żadne ostateczne leczenie nie jest dostępne, ponieważ nie można znaleźć określonej przyczyny. Jednak kilka leków bez recepty i na receptę, np. Miejscowe kortykosteroidy, immunosupresyty i leki przeciwhistaminowe, kontrolują rozbłyski i zmniejszają nasilenie oznak i objawów.
Zapobieganie obejmuje identyfikację wyzwalaczy i zapobieganie narażeniu, unikanie lub zmniejszenie ekspozycji na najczęstsze wyzwalacze, np. Surowe i swędzące materiały oraz odzież wykonana z tkaniny nie oddechowej, np. Poliestr oraz nawilżanie, spójne i regularne stosowanie produktów OTC i na receptę, unikając zabawek takich jak pluszowe zwierzęta, zwierzęta domowe i zabawne zabawki, zmniejszając ekspozycję na pocenie się i ekstremalne ciepło. W suchej pogodzie użyj nawilżacza, aby osiągnąć pożądany poziom wilgotności 40–60% w pokoju.

Wyprysk jest przewlekłym problemem, a częste rozbłyski występują okresowo. Objawy wybuchu często utrzymują się przez kilka dni. Większość dzieci wyrasta z tego, gdy stają się dorosłymi. Jednak łagodniejsze rozbłyski nadal występują w wieku dorosłym, chociaż z niższą częstotliwością.
Niemowlęta i młodsze dzieci są najbardziej podatne na ten stan, a częstość występowania maleje wraz z wiekiem. Według profesora Simona de Lusignana i jego kolegów, coroczna częstość występowania wyprysku była najwyższa (17,4%) u niemowląt poniżej jednego roku. Istnienie występuje gwałtownie między 2-7 lat i stabilizuje do 18. W ich badaniach wykorzystano dane 3,85 miliona dzieci z bazy danych Royal College of General Practitioners Research and Surveillance. Został opublikowany w Journal of the British Society for Allergy and Clinical Immunology.

Warunek nie zagraża życiu. Jednak niektóre małe dzieci i niemowlęta umierają z powodu powiązanych powikłań płciowych i oddechowych. Częste drapanie uszkadza skórę i predysponuje ją do innych infekcji.

3. Zapalenie oskrzeli

Zapalenie oskrzeli to zapalenie oskrzeli, duże rurki powietrzne odchylają się od tchawicy. Zwiększona produkcja śluzu i lokalne podrażnienie powodują kilka oznak i objawów u dzieci. Ostra postać występuje głównie u dzieci, podczas gdy dorośli doświadczają bardziej przedłużającej się i przewlekłej choroby. Choroba jest stosunkowo powszechna, ponieważ, zgodnie z danymi opublikowanymi przez NICE, w Anglii było 39 400 przypadków zapalenia oskrzeli w Anglii w latach 2014/15 u dzieci w wieku do 4 lat. Wskaźnik zapadalności zmniejsza się z wiekiem w miarę rozwoju układu odpornościowego.

Ostre zapalenie oskrzeli jest spowodowane przez bakterie lub infekcje wirusowe. Niektóre inne problemy, np. Dym tytoniowy, silne opary chemiczne, alergeny lub kurz również wywołują ostre zapalenie oskrzeli. Zakażenie wirusowe jest najważniejszą przyczyną u dzieci, które rozwijają ją po przeziębienie i inne choroby układu oddechowego.

Zakażenia wirusowe rozprzestrzeniają się szybko z jednej osoby na drugą poprzez kontakt. Inne czynniki ryzyka to obecność różnych alergii, żyć w zatłoczonym i zanieczyszczonym środowisku, mając astmę lub inne warunki alergiczne, zapalenie zatok i inne problemy z oddychaniem w przeszłości.
Częstymi objawami są kaszel z śluzem lub bez, a jeśli śluz tam jest, jest to żółty, zielony lub szary, dyskomfort w klatce piersiowej, zmęczenie, gorączka, dreszcze, bóle ciała, bóle bólowe, bóle gardła, duszny nos, szerokość i świszczenie. Ostatnie dwa znaki są zwykle związane z przewlekłym zapaleniem oskrzeli. Leczenie zależy od przyczyny. Antybiotyki stosuje się do przyczyn bakteryjnych, podczas gdy tylko objawowa opieka i odpoczynek stosuje się w wirusowym zapaleniu oskrzeli.

Objawowe leczenie obejmuje stosowanie OTC lub supresantów kaszlu; krople na kaszel itp. Miód również uspokaja gardło i pomaga w zarządzaniu kaszlem. Lekarz powinien przepisać leczenie w skomplikowanych przypadkach. Mgławicy lub inhalatorzy również zapewniają dziecku komfort oddechowy.

Zapobieganie obejmuje unikanie narażenia na wszelkie przyczyny lub czynniki wyzwalające. Jeśli dziecko ma znaną alergię na coś, należy unikać narażenia na ten alergen. Zachowaj status nawodnienia dziecka i skróć czas zewnętrzny w sezonie wysokiej częstości występowania, tj. Zimą i wczesną wiosną. Rodzice powinni upewnić się, że dziecko przyjmuje dużo płynów i odpowiednio odpoczywać, a także że dziecko jest zaszczepione w stosunku do wszystkich możliwych przyczyn zapalenia oskrzeli.

Poszczególne objawy wymagają różnych czasów, aby się cofnąć. Większość objawów powinna zniknąć w ciągu 2-3 tygodni, chyba że istnieją inne problemy zdrowotne. Obecność wtórnych infekcji bakteryjnych przedłuża czas trwania choroby. Jeśli kaszel utrzymuje się przez ponad trzy tygodnie, skonsultuj się z lekarzem.

Najbardziej podatny wiek wynosi mniej niż dwa lata, z występowaniem 11-15% w pierwszym roku. Drugi wzrost występowania jest zgłaszany za 9-15 lat. Jest to jednak doświadczane przez wszystkie grupy wiekowe. Zapalenie oskrzeli rzadko jest ciężkie, a śmiertelność w nieskomplikowanych przypadkach jest mniejsza niż 0,5%. Ale śmiertelność jest wyższa w przypadku obecności innych chorób, np. Przewlekłe choroby płuc (3,45%) i wrodzone choroby serca (3,5%).

4. Zapalenie zatok

Zapalenie zatok oznacza zapalenie zatok. Zatoki to wypełnione powietrzem wnęki znajdujące się w pobliżu fragmentów nosa. Cztery różne rodzaje zatok wewnątrz twarzy to czołowe, sferoidy, szczęka i etmoid. Zatoki te są wyłożone przez tę samą błonę śluzową, która łączy fragmenty nosa. Zakażenie tych zatok występuje z powodu infekcji bakteryjnych lub wirusowych lub reakcji alergicznej. Wskaźnik występowania jest zmienny i zależy od wielu czynników. Według źródła 7,5% przypadków zakażeń górnych dróg oddechowych u pacjentów pediatrycznych jest skomplikowane ostrym bakteryjnym zapaleniem zatok.

Występuje jako rozszerzenie infekcji bakteryjnych lub wirusowych w górnych dróg oddechowych i reakcji alergicznych, a 90% pacjentów z przeziębieniem rozwija pewien stopień wirusowego zapalenia zatok. Obrzęk i zapalenie tkanek nosowych zwiększają produkcję śluzu, który uwięziony w tych zatokach z powodu zablokowania otworów paranazowych prowadzących do infekcji.

Najczęstsze zaangażowane bakterie to Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae i Streptococcus pneumoniae. Ważne inne czynniki ryzyka zapalenia zatok to; Nieprawidłowa struktura nosa, traumy nosa, infekcji w jamie jamy ustnej, zębów i dziąseł, obecność obcych przedmiotów w nosie, choroba refluksowa przełyku (GERD) i podniebienie.

Objawy różnią się w zależności od dziecka i zależą od wieku i stanu zdrowia. Najczęstsze są katar, nocny lub dzienny kaszel, obrzęk się wokół twarzy, szczególnie wokół oczu, bóle głowy w starszych dzieciach, zły oddech, obrzęk twarzy, kaszel, gorączka i ból gardła. Większość objawów jest podobna do innych infekcji częstotliwości oddechowej.

Leczenie zależy od wieku dziecka, historii medycznej i stanu zdrowia. Typowymi opcjami leczenia są antybiotyki (przepisane przez lekarza i podawane przez 10-14 dni), acetaminofen lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne w celu złagodzenia dyskomfortu i bólu, odkręgnicy, np. Pseudoefedryna w celu zapewnienia komfortu oddechowego i sprayów nosa zawierających kortykosteroidów kortykosteroidów lub inne leki w celu obniżenia stanu zapalnego. Często potrzebna jest operacja do usunięcia niektórych czynników, np. Adenoidów. Leki przeciwhistaminowe są pomocne tylko wtedy, gdy przyczyną jest reakcja alergiczna. Utrzymuj dziecko, ponieważ odwodnienie komplikuje sytuację. Krople solanki i ciepłe kompresy pomagają utrzymać nos i zatoki wilgotne, a także zapewniają komfort.

Zapobieganie obejmuje unikanie czynników ryzyka i unikanie kontaktu z pacjentami. Trzymaj podatne dzieci w dobrze wentylowanych pokojach, w których instalowane są nawilżacze. Trzymaj dziecko z dala od potencjalnych alergenów, cygar i papierosów i naucz je o higienie dłoni i twarzy. Kąpiel w chlorowanych basenach podrażnia nos i zatoki. Dlatego ogranicz czas dziecka w basenach.

Objawy ostrego zapalenia zatok reagują na leczenie i nie powinny trwać dłużej niż 3-4 tygodnie. Skomplikowane i przewlekłe przypadki często trwają dłużej. Zatoki szczękowe i etmoidalne są często zarażone u młodszych dzieci. Zatoki na czocie nie zaczynają rozwijać się u dziecka poniżej 9-12 lat; Dlatego nie ma ryzyka zakażenia tych zatok. Zapalenie zatok jest mniej powszechne u dzieci niż dorośli, a jego ryzyko wzrasta wraz z wiekiem.

Zapalenie zatok rzadko jest poważnym problemem. Jednak infekcja czasami rozprzestrzenia się na pobliskie obszary, np. Mózg powodujący poważne problemy. W przypadku przypadku opublikowanym w 2018 r. Zauważyło, że zapalenie zatok udało się do mózgu, powodując śmierć 13 twardego chłopców.

5. Zwykle przeziębienia

Zimne zimno jest wirusową infekcją gardła i nosa. Niemowlęta i małe dzieci są bardzo podatne na przeziębienie, ponieważ nabywają je z wielu źródeł, a ich odporność nie jest jeszcze w pełni rozwinięta. Niemowlęta i dzieci rozwijają wiele przeziębienia w ciągu pierwszych kilku lat. Według National Institute of Health (NIH) dzieci doświadczają 5-8 epizodów przeziębienia w pierwszych latach w porównaniu z 2-3 rocznie dla dorosłych.

Jest to problem wirusowy i zidentyfikowano ponad 200 wirusów, aby go spowodować, a nosorożce jest najczęstszą przyczyną. Wirus rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z osobą zainfekowaną, poprzez narażenie na zanieczyszczone powietrze, dotykając zanieczyszczonych powierzchni i stosując zanieczyszczone materiały. Wtórne infekcje bakteryjne komplikują sytuację.

Typowymi objawami i objawami są rzadkie i zatkane nos, wyraźne wyładowanie nosowe, które później zmienia się w gęste żółknięcie i zielone, trudność w spaniu, drażliwość, kaszel, niski apetyt, kichanie, gorączka, chrupiące lub wodniste oczy, zmęczenie, , zapalenie zatok, zapalenie uszu (zapalenie ucha), bóle głowy, bóle ciała i mięśni.

Żadne konkretne leczenie nie jest dostępne, ponieważ jest to choroba wirusowa. Antybiotyki są rzadko przepisywane, chyba że podejrzewa się wtórna infekcja bakteryjna. Leczenie jest często objawowe i wiąże się z zapewnieniem elektrolitów, soków owocowych, ciepłej zupy i słodkiej wody, aby utrzymać nawodnienie ciała i uniknąć odwodnienia, zapewniając dziecku wystarczającą ilość odpoczynku, ponieważ sen sam w sobie jest pomocną terapią. Spray nosowy soli fizjologicznej pomaga złagodzić przekrwienie nosa.

Chroń dziecko przed wszelkimi możliwymi wyzwalaczami, np. Dym tytoniowym, dymem pojazdu, pyłu i pyłków; Zainstaluj nawilżacze, aby utrzymać wilgotność pokoju w suchej pogodzie, nie stosuj leków OTC dla dzieci poniżej czterech lat, chyba że lekarz zaleci; Trzymaj dzieci z dala od zarażonych ludzi, szczególnie w najbardziej podatnym sezonie, miej oko na możliwe powikłania, np. Infekcje gardła, zapalenie płuc, infekcje ucha i infekcje zatok a higiena jamy ustnej i zapewnienie, że zabawki używają dzieci, są czyste i schludne.

Jeśli objawy nie poprawiają się pomimo leczenia, utrzymuj się przez dłuższy niż dziesięć dni lub istnieje gorączka ciągła lub przerywana, skonsultuj się z lekarzem. Zimno jest głównie sezonową uciążliwością, a dziecko powinno całkowicie wyzdrowieć w ciągu 10-14 dni. Wszelkie objawy utrzymujące się poza tym zakresem powinny być postrzegane z zmartwieniem i omówione z lekarzem. Występuje we wszystkich grupach wiekowych, a dzieci i osoby starsze są równie podatne, ale częstotliwość i nasilenie epizodów są wysokie dla dzieci. Na przykład, według źródła, częstotliwość u dzieci poniżej 6 roku życia wynosi raz w miesiącu od września do kwietnia; Jest to zaledwie 2-3 rocznie u dorosłych. Czas trwania choroby jest prawie podwójny u dzieci w porównaniu do starszych.

Zimno rzadko jest przyczyną niepokoju. Jeśli objawy zwiększają nasilenie po trzech dniach, skonsultuj się z lekarzem. W skomplikowanych przypadkach problemy takie jak zapalenie płuc, infekcje ucha, powikłania serca, astma itp., Mogą być poważne, ponieważ, według BBC, przeziębienie na całym świecie spowodowało śmierć 100 000 dzieci na całym świecie w 2019 r.

6. Zaparcia

Zaparcia to stan, w którym ruchy jelit są zmniejszone, co powoduje trudniejsze stolce, które są trudne do wydalenia. Jest to powszechny stan i według NIH wpływa na 5-30% dzieci w Wielkiej Brytanii i na całym świecie. Wpływa to znacząco na apetyt, wzrost i ogólne zdrowie dzieci.

Zaparcia są złożoną sytuacją, a wiele czynników jest za to odpowiedzialnych. Najczęstszymi przyczynami jest przyjmowanie mniej włóknistej żywności, np. Warzywa i owoców, niedobór wody lub dziecko nie pije wystarczającej ilości wody, regularne przerwy podczas treningu toaletowego, wszelkie stresujące zdarzenia, które przeszkadzają dziecku i wszelkie zmartwienia, np. Zmienianie domu, przesuwanie domu, początek szkoły lub pokoju dziecinnego lub wprowadzenie nowego dziecka w rodzinie. Niektóre czynniki ryzyka to zmiany w diecie, ząbku, brak odpowiednich ćwiczeń i aktywności fizycznej, spędzanie więcej czasu przed telewizorem, obecność niektórych problemów związanych z zdrowiem fizycznym i psychicznym, np. Porażenie mózgowe, infekcje przewodów jelitowych, niedoczynność tarczycy itp. ., stosowanie niektórych leków, np. Narkotyki, leki przeciwdepresyjne, suplementy żelaza itp.

Znaki i objawy różnią się w zależności od osoby. Jednak typowymi objawami są brak apetytu, brak regularnych ruchów jelit, trudność w przechodzeniu suchych i twardych stołków, często powodujących napięcie, skurcze brzucha, wzdęcia lub ból, wykazujący oznaki oddechu, np. Zaciśnięte zęby, zacieranie twarzy, ściskanie pośladków, przekraczanie nóg itp., Znaki miękkich stołków lub płynów na bieliźnie dziecka. Objawy te są znane wielu problemom zdrowotnym i należy je konsultować z lekarzem w celu diagnozy.

Leczenie zależy od wieku, ogólnego zdrowia i nasilenia objawów. Najczęstsze linie leczenia są modyfikacje dietetyczne poprzez dodanie większej ilości błonnika do diety przez owoce i warzywa, stosowanie zbóż pełnoziarnistych oraz środki przeczyszczające po konsultacji z lekarzem. Czasami wymagane jest długoterminowe stosowanie środków przeczyszczających. Zapewnij dziecku wystarczającą ilość wody i innych płynów i ogranicz spożycie śmieciowych potraw i wysokotłuszczowych fast food. Zastąp śmieciowe potrawy zdrowe przekąski i dobrze zrównoważone posiłki, ogranicz spożycie słodkich napojów, np. Soda i herbata, zmień styl życia dziecka, aby uwzględnić więcej ćwiczeń fizycznych, wyszkolić dziecko na dobre nawyki jelit, np. Sieść w toalecie przez co najmniej 10 minut dwa razy dziennie, najlepiej tuż po posiłku, ponieważ oczekuje się ruchu jelit w ciągu 30-60 minut od posiłku. Rodzice mogą korzystać z systemu nagród, aby szkolił dziecko do korzystania z toalety.

Zastosowanie środków przeczyszczających powinno zapewnić szybkie rozwiązanie tego stanu. Skonsultuj się jednak z lekarzem, jeśli sytuacja utrzymuje się przez ponad 2-3 tygodnie. Chociaż dzieci w każdym wieku mogą doświadczać zaparć, młodsze i przedszkolne dzieci częściej je rozwijają. Najczęstszym typem u dzieci są zaparcia funkcjonalne, w których nie jest zidentyfikowana przyczyny i stanowi 95% wszystkich przypadków u dzieci. Dzieci w wieku 2-3 lat przechodzą trening nocnika i zmiany dietetyczne i są najbardziej podatne. Zaparcia nie są poważnym problemem u dzieci. Jednak przewlekły rodzaj zaparć sygnalizuje obecność niektórych podstawowych warunków zdrowotnych i nie należy go ignorować.

7. Astma

Astma jest powszechną chorobą płuc, co powoduje obrzęk i zwężenie dróg oddechowych, powodując trudności z oddychaniem i inne powikłania. Ciężkie przypadki powodują hospitalizację. Jest to jedna z najczęstszych chorób dzieciństwa i każde z 11 dzieci w Wielkiej Brytanii ma ten stan. Żadne konkretne leczenie nie jest dostępne. Jednak rodzice muszą koordynować z lekarzem, aby uniknąć potencjalnych uszkodzeń rosnących płuc.

Badanie ma jeszcze zidentyfikować dokładną przyczynę astmy. Jednak jego ryzyko jest szczególnie wysokie w dzieciństwie, gdy rozwija się układ odpornościowy dziecka. Niektóre czynniki, o których wiadomo, że pełnią rolę;
Historia genetyczna i rodzinna: Geny odziedziczone po rodzicach odgrywają rolę, gdy dzieci astmy częściej ją doświadczają.
Zakażenia wirusowe: Ryzyko jest szczególnie wysokie u dzieci, które doświadczają infekcji wirusowych oddechowych w dzieciństwie, np. Grypa, przeziębienie itp.
Ekspozycja na alergeny: alergeny środowiskowe, np. Pył, dym i pyłki często wywołują zaostrzenie astmatyczne.

Niektóre inne czynniki ryzyka mają niską wagę od urodzenia, żyją w zatkanym lub zanieczyszczonym środowisku, a należą do niektórych konkretnych etnicznych, np. Afroamerykanów, rdzennych Amerykanów itp.

Objawy i objawy i ich nasilenie różnią się w zależności od dziecka. Objawy różnią się również między jednym atakiem a drugim. Częstymi objawami są ciężki i niereagujący kaszel, ciężkie ataki kaszlu, szczególnie po wysiłku, podczas śmiechu lub płaczu, w nocy i podczas zimnej pogody, poczucie słabości i szerokości, niezdolność do uczestnictwa w zajęciach społecznych i sportach, Problem ze snem z powodu problemów z oddychaniem i kaszlem, bólem i uciskiem w klatce piersiowej, zaciskając się w mięśniach szyi i klatki piersiowej, chrząkając podczas jedzenia lub picia oraz świszczącego lub gwizdającego dźwięku podczas oddychania.

Lekarze opracowują plan leczenia (plan działania astmy) po dokładnym przejrzeniu sytuacji. Ten plan obejmuje wszystko, od używania leków, zgłaszania komplikacji i kiedy szukać pomocy medycznej. Udostępnij plan wszystkim, którzy powinni mieć kontakt z dzieckiem, np. Nauczyciele, opiekunowie, kierowcy autobusów itp.

Szybka ulga i długo działający rodzaj leków stosuje się w leczeniu astmy. Obejmują one oskrzeczki, sterydy, antybiotyki (jeśli zaangażowane są infekcje bakteryjne) itp. It itd. Ich dawki są dostosowywane zgodnie z wiekiem, wagą i stanem zdrowia dziecka. W celu zapobiegania unikaj narażenia na wszystko, co wywołuje ataki astmy. Wspólne rzeczy do rozważenia to identyfikacja wyzwalaczy, że powodowanie ataków astmy i zmniejszenie ekspozycji dziecka, nie pal w pobliżu dziecka i ograniczanie narażenia dziecka na palenie z drugiej ręki, zachęcanie dziecka do uczestnictwa w zajęciach sportowych i pozostanie aktywnym fizycznie, utrzymując aktywność fizyczną, utrzymując aktywność fizyczną, utrzymując fizycznie, utrzymując fizycznie aktywne, utrzymując fizycznie aktywne Oko o innych problemach zdrowotnych, np. Zakażenia zgaga i infekcji oddechowych i przybieraj pomoc w przypadku lekarza w razie potrzeby. Zajmij się dietą i ogólnym zdrowiem dziecka.

Jest to długotrwały problem; Gdy drogi oddechowe dziecka staną się wrażliwe, problem prawdopodobnie utrzyma się przez całe życie. Jednak prawie połowa dzieci ma pewną poprawę, gdy wchodzą one w wieku dorosłym. Ataki mogą wystąpić w każdym wieku. Jednak badania wykazały, że prawie 80% przypadków astmy dzieciństwa zaczyna się w pierwszych 6 latach życia. Wskaźnik zapadalności zmniejszył się po tym wieku. Ataki astmy są poważne i powodują brakujące dni szkolne, stały spadek funkcji płuc i awaryjne podróże do szpitala. Według raportu opublikowanego przez BBC astma spowodowała 20 zgonów u dzieci poniżej 18 roku życia w 2018 r.

8. Zapalenie spojówek

Zapalenie spojówek (znane również jako różowe oko) to zapalenie, zaczerwienienie i obrzęk spojówki, biała warstwa oka. Produkcja śluzu w oczach wzrasta, co prowadzi do lepkich oczu. Warunek ten jest powszechny i ​​stanowi 1% wszystkich ogólnych konsultacji lekarzy w kraju. Zakażenie wirusowe jest najczęstszą przyczyną, co stanowi około 80% wszystkich przyczyn ostrego zapalenia spojówek.

Przyczyny zależą od rodzaju zapalenia spojówek. W przypadku zakaźnego zapalenia spojówek przyczyną jest infekcja bakteryjna lub wirusowa. Jest to wysoce zaraźliwa forma zapalenia spojówek, a dziecko nabywa go za pośrednictwem zarażonych osób oraz zanieczyszczonego sprzętu i przedmiotów. Przyczyną alergicznego zapalenia spojówek są niektóre alergeny, a ta forma nie jest zaraźliwa. Towarzyszą także inne oznaki reakcji alergicznych. Innym typem jest chemiczne zapalenie spojówek z powodu niektórych chemikaliów w kroplach oczu lub przypadkowe rozlanie niektórych chemikaliów w oczach.

Dziecko z zapaleniem spojówek wykazuje następujące oznaki i objawy;

• Różowawe lub czerwonawe oko (jedno lub oba)
• Zaczerwienienie pod powiekami
• Spuchnięte powieki (szczególnie podczas alergicznego zapalenia spojówek)
• Nadmierna produkcja łez
• Żółty lub zielony wydzielina z oczu. Ten rozładowanie wysycha podczas snu, tworząc skorupy.
• Swędzące oczy prowadzące do wcierania
• Uczucie piasku lub twardych przedmiotów w oku (szorstkie uczucie)
• Fotofobia (strach przed bardzo jasnymi światłami)

Objawy rozwijają się w ciągu 1-2 dni od infekcji i utrzymują się przez tygodnie. Mogą również rozwinąć się inne uogólnione oznaki zakażenia bakteryjnego lub wirusowego lub reakcji alergicznych.

Leczenie zależy od przyczyny, wagi dziecka i stanu zdrowia. Antybiotykowe krople oczne są dostępne na receptę i bez recepty na infekcje bakteryjne. Krople te pomagają również zapobiegać wtórnym infekcjom bakteryjnym, jeśli przyczyną jest wirus. Dostępne są krople zawierające sterydy i leki przeciwhistaminowe, które są wykorzystywane do alergicznego zapalenia spojówek. Bakteryjne i wirusowe zapalenie spojówek jest zaraźliwe, więc dziecko powinno być trzymane z dala od innych dzieci. Naucz dzieci podstawowych protokołów higieny dłoni i jamy ustnej. Zapobieganie narażeniu na alergeny jest konieczne dla alergicznego zapalenia spojówek.

Objawy zaczynają się 24-72 godziny po ekspozycji na czynniki sprawcze i trwają od 2 dni do wielu (2-3) tygodni. Jeśli objawy utrzymują się, jest to oznaka niektórych innych problemów. Występuje w każdym wieku, ale dzieci poniżej 5 lat są bardziej podatne. Ich odporność nie jest jeszcze rozwinięta i są one narażone na narażenie na różne czynniki sprawcze.
Jest to łagodna infekcja i nie jest poważną przyczyną niepokoju. Jeśli jednak dziecko wykazuje oznaki, konieczna jest natychmiastowa odpowiedź, ponieważ niektóre przyczyny zapalenia spojówek wymagają leczenia i zajmują wiele tygodni, aby samodzielnie się powrócić.

9. Zapalenie żołądka i jelit

Zapalenie żołądka i jelit, zwane także grypą żołądkową, jest infekcją jelit, powodującą biegunkę i czasami wymiotującą. W zależności od przyczyny i innych czynników zdrowotnych trwa do ponad tygodnia. Ciężkie lub przewlekłe zapalenie żołądka i jelit powoduje odwodnienie, które często jest śmiertelne u dzieci.

Jest to spowodowane przez różne środki, np. Bakterie, wirusy, pasożyty, toksyny, chemikalia, niektóre leki i toksyny bakteryjne w zanieczyszczonej żywności. Bakterie, wirusy i pasożyty razem powodują zakaźne zapalenie żołądka i jelit. Wspólnymi środkami odpowiedzialnymi za zakaźne zapalenie żołądka i jelit to Shigella, Salmonella, Campylobacter, Cryptosporidiosis, Giardiasis, rotawirus, norowirus, astrowirus i adenowirus. Leki, które powodują zapalenie żołądkowo -jelitowe jako efekt uboczny, to środki przeczyszczające, leki przeciwparasowe, leki przeciwnowotworowe, leki zobojętniające kwas i niektóre antybiotyki.

Objawy różnią się w zależności od dziecka, a nie wszystkie dzieci doświadczają wszystkich objawów. Częstymi objawami są ból brzucha i skurcze, biegunka, zaparcia, ropa lub krew w stolcach w niektórych przypadkach, nudności, wzdęcia, bóle ciała, osłabienie, słaby apetyt i odwodnienie w przypadkach serwerowych i nieleczonych.

Leczenie zależy od przyczyny. W przypadku bakteryjnego zapalenia żołądka i jelit pomocne są antybiotyki. Podaje się objawowe leczenie, w tym przeciwdążek (np. Loperamid), przeciw wrogom (leki przeciwwymiotne) i roztwory nawodnienia w przypadku odwodnienia. Jeżeli podane są pasożyty, podawane są leki przeciwparasowe, np. Nitazoksanid i metronidazol.

Rodzice powinni monitorować status nawodnienia dziecka, a odpowiedni odpoczynek w łóżku ułatwia powrót do zdrowia. Probiotyki są również pomocne i zwiększają odporność jelit i przywracają zdrowe środowisko jelit. Protokoły zapobiegawcze to szczepienie przeciwko przyczynom wirusowym (np. Rotawirusowi), higieny żywności, myciu rąk przed i po jedzeniu oraz piciu dużej ilości wody i płynów, aby uniknąć odwodnienia.

Niektóre znaki, takie jak wymioty, znikają znacznie wcześniej. Jednak inne znaki, takie jak biegunka, mogą utrzymywać się przez 10 dni lub nawet więcej w skomplikowanych i nietraktowanych przypadkach. Niektóre przyczyny, takie jak zanieczyszczone żywność i woda, mogą powodować choroby w dowolnym momencie. Jednak wirus najczęściej wpływa na wczesne dzieciństwo, gdy dziecko ma 6-18 miesięcy. Może się to zdarzyć w dowolnym momencie, ale 80% przypadków ma miejsce w listopadzie- kwietnia. Jest to poważny problem, szczególnie dla bardzo małych dzieci i jest odpowiedzialny za 1,5-2,5 miliona zgonów u dzieci na całym świecie (Merck).

10. grypa

Grypa jest wirusową infekcją dróg oddechowych. Jest wysoce zaraźliwy i powoduje kaszel, bóle ciała, gorączkę i wiele innych objawów. Jest to powszechna dolegliwość sezonu zimowego i głównie objawy utrzymują się przez mniej niż tydzień, chyba że inne infekcje to skomplikowają. Powoduje zapalenie płuc i śmierć w przypadkach serwera.

Jest to spowodowane przez jeden lub więcej z trzech rodzajów wirusów grypy. Typy A&B są bardziej powszechne i odpowiedzialne za większość przypadków w sezonie zimowym. Wirusy te zmieniają się szybko, więc dzieci muszą stawić czoła nowego wirusa każdego sezonu. Wirus grypy typu C jest związany z łagodną chorobą i nie jest przyczyną niepokoju. Wirus grypy jest wysoce zaraźliwy i łatwo przeszedł z jednego dziecka do drugiego. Jest również przesyłany przez zanieczyszczone powierzchnie i przybory.

Jest to wirus oddechowy. Często występują jednak uogólnione objawy. Częstymi objawami są duszny lub katar, zmęczenie i bóle ciała, ciężki kaszel, ból głowy i ból gardła oraz gorączka wysokiej jakości (103-105F). W niektórych przypadkach układ trawienny obejmuje biegunkę, wymioty i nudności.

Generalny lekarz decyduje o leczeniu po przeglądzie ogólnego zdrowia, objawów klinicznych i wieku dziecka. Leczenie jest objawowe i koncentruje się na złagodzeniu objawów. Niektóre NLPZ, np. Acetaminofen, są podawane w celu złagodzenia bólu i gorączki. Antybiotyki nie są skuteczne i są podawane tylko w przypadku wtórnego zapalenia płuc. Leki przeciwwirusowe są również przepisywane w niektórych ciężkich przypadkach. Dużo odpoczynku i picie wystarczającej ilości wody i płynów pomaga w regeneracji.

W celu zapobiegania szczepionką przeciw grypie jest najlepszą opcją. Każdego roku zaleca się nowy strzał z grypką w celu zwiększenia odporności. Oprócz zdjęć grypowych szczepionka jest również dostępna jako spraye nosowe. Szczepionkę należy podawać wszystkim dzieciom 6 miesięcy lub więcej. W sezonie zimowym naucz dzieci unikać dotykania powierzchni, ust i oczu i unikać kontaktu z zarażonymi osobami.
Większość dzieci wraca do zdrowia w ciągu tygodnia, chyba że jest to skomplikowane. Jednak znaki takie jak zmęczenie i osłabienie czasami utrzymują się przez 3-4 tygodnie.

Dzieci i dorośli w każdym wieku są równie podatne. Jednak dzieci poniżej 6 miesięcy są szczególnie wrażliwe, ponieważ nie są zaszczepione. Rodzice powinni skupić się na ochronie niemowląt. Skomplikowane przypadki są ciężkie, a badanie badań w 2014 r. Wykazało, że niemowlęta w wieku poniżej 6 miesięcy mają najwyższy wskaźnik przyjęcia do szpitala 0,3%. Jednak śmiertelność była niższa; Tylko 12 zgonów u dzieci poniżej 15 roku życia przypisano grypie.

11. Ospa wietrzna

Jest to wysoce zaraźliwa choroba powodująca swędzenie wysypki i małe, podniesione, wypełnione płynem pęcherze na skórze. Powoduje to wirus ospy wietrznej. Nieszczepione dzieci są szczególnie podatne, a rutynowe szczepienie jest zalecane do leczenia. Główną przyczyną jest wirus ospy wietrznej. Otwarte pęcherze i rany są często infekowane przez bakterie obecne na skórze.

Wysypki skórne i swędzące pęcherze pojawiają się w ciągu 2-3 tygodni od narażenia na wirusa. Te pęcherze trwają 5-10 dni. Ponownie pojawiają się w niektórych innych obszarach ciała. Te wysypki i pęcherze występują w kilku etapach.

• Etap 1: Na skórze tworzą się podniesione czerwone lub różowawe guzki (grudki). Te nierówności rozpadają się kilka dni później.
• Etap 2: Małe wypełnione płynem pęcherzyki (pęcherzyki) tworzą się otwieranie i uwalniając swój płyn.
• Etap 3: Występuje kruszenie i strup, który obejmuje pęcherze. To jest etap uzdrawiania.

Inne możliwe znaki to ból głowy, utrata apetytu, gorączka, zmęczenie i słabość. Dziecko staje się zaraźliwe 48 godzin przed rozpoczęciem objawów klinicznych, dopóki wszystkie pęcherze nie rozwiną skórki i nie rozwijają się nowych pęcherzy. Kolejnym powikłaniem (rzadkim u dzieci) są gonty, bolesna grupa pęcherzy, które rozwijają się kilka lat po pierwotnej chorobie. Są one krótkotrwałe i szybko się regresują.

Żadne leczenie nie jest dostępne oprócz objawowego. Panadol służy do złagodzenia dyskomfortu i bólu. Pomocne są również kojące kremy, płyny chłodzące i maści. Leki przeciwhistaminowe są stosowane w celu złagodzenia ciężkiego swędzenia.

Zapobieganie opiera się na szczepieniu przy użyciu szczepionki przeciw wietrznej. Dawka gruntowa, a następnie strzał wzmacniający, zapewniła 98% ochrony. Nawet jeśli choroba występuje u zaszczepionych dzieci, nasilenie jest niższe niż osoby nieszczepione. Małe dzieci otrzymują pierwsze strzały gruntowne w wieku 12-15 miesięcy, a drugie strzały wzmacniacza podaje od 4-6 lat. Harmonogram szczepionek różni się w zależności od wyzwania choroby, więc rodzice powinni przestrzegać protokołu zalecanego przez władze lokalne.

Zainfekowane dzieci powinny unikać chodzenia do szkoły lub w jakimkolwiek innym centrum kultury, dopóki sytuacja nie zostanie rozwiązana. Wysypki stają się pęcherzykami i rozwijają strup w ciągu 4-7 dni. Pojawiają się jednak nowe wysypki. Ospa wietrzna powinna sama zniknąć w ciągu 1-2 tygodni. Jest to problem z dzieciństwa; Ponad 90% dorosłych jest do niego odpornych poprzez szczepienie lub naturalną odporność. Jest to najczęstsze u dzieci poniżej 10 lat. To nie jest stan śmiertelny. Jednak sporadyczne zgony występują u młodych dzieci, szczególnie tych o słabych układach odpornościowych. Zgony są jednak niezwykle rzadkie.

12. Infekcje ucha

Infekcje ucha są bardzo powszechne we wczesnym dzieciństwie i są powszechną przyczyną wizyt u lekarza ogólnego. Są bardzo powszechne i według NIH każde 5 na 6 dzieci doświadcza jakiejś formy infekcji ucha, zanim osiągną trzecie urodziny. Dwie popularne zakażenia ucha występujące w dzieciństwie to zakażenia ucha zewnętrznego (zapalenie ucha środkowego) i ucha środkowego (pożywki zapalenia ucha).

Infekcje ucha środkowego występują częściej u małych dzieci i dzieci niż dorośli, ponieważ dzieci mają mniejsze rurki Eustachian łączące gardło i ucha środkowe. Podczas zimna, grypy lub innej choroby oddechowej zarazki z gardła docierają do ucha środkowego, powodując ten stan. Mniejsze rurki są bardziej podatne na infekcje niż dojrzałe. Dzieci doświadczają również więcej epizodów zimna i grypy niż dorośli. Uszkodzenie zewnętrznego kanału słuchowego podczas czyszczenia i zarysowania oraz nadmierna wilgoć (z powodu pływania) powoduje zakażenie ucha zewnętrznego.

Ból ucha występuje w obu rodzajach infekcji, irytujących. W mediach zapalenia ucha akumulacja płynu powoduje wybrzuszenie błony bębenkowej i uszkadzają ją, powodując ból i tymczasową utratę słuchu. Z uszu wychodzi grube żółtawe wyładowanie. Gorączka jest również jednym z pierwszych oznak zapalenia ucha środkowego. Rozładowanie jest również zauważalne w zapaleniu ucha zewnętrznego. Obrzęk i zaczerwienienie uszu są widoczne. Pozostałe znaki to bolesne uszy i gorączka. Infekcje te w młodym wieku powodują opóźniony rozwój języka, trudności snu i problemy w równowadze ciała.

Krople antybiotykowe są stosowane do zapalenia ucha środkowego i zewnętrznego, jeśli podejrzewane są infekcje bakteryjne. Używane są krople antybiotyków. Painerów, takich jak ibuprofen i paracetamol, są podawane w celu złagodzenia bólu. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli sytuacja trwa dłużej lub staje się coraz poważniejsza. Problemy te są rzadkie u młodzieży, a dzieci wyrosły te infekcje w ciągu kilku lat. Rodzice powinni zachować ostrożność podczas kąpieli dzieci i nie pozwolić im kąpać się lub pływać w zanieczyszczonych funtach. Odradzaj zarysowanie i nadmierne czyszczenie za pomocą wkładek dousznych. Zapobiegaj narażeniu dzieci na dym papierosowy i naucz dzieciom podstawowej higieny. Młodsze dzieci powinny być karmowane piersią. Jeśli konieczne jest karmienie butelki, należy je umieścić pod pewnym kątem zamiast leżeć płasko. W przypadku zapalenia ucha zapalenia ucha objawy trwają zaledwie kilka dni, jeśli są odpowiednio leczone. Czasami objawy te utrzymują się przez miesiące. Pośrodnik zapalenia ucha zapalenia ustąpił w ciągu 3-5 dni z opieką objawową i bez żadnej innej zgodności.

Większość infekcji ucha występuje w wieku od 6 miesięcy do 2 lat. Występują jednak również przez okres do 8 lat. Około jedna czwarta dzieci doświadcza wielokrotnych infekcji ucha. Starsi doświadczają również infekcji ucha, ale ryzyko jest niższe. W większości przypadków infekcje ucha nie są poważne. Jednak poważnym powikłaniem zapalenia ucha środkowego jest zapalenie opon mózgowych. Niektóre skomplikowane przypadki powodują tymczasową lub trwałą utratę rozprawy.

13. Syncytialny wirus oddechowy (RSV)

Jest to poważna, zaraźliwa i bardzo niebezpieczna infekcja płuc. Częstość występowania jest wysoka w dzieciństwie, ale występuje również u dorosłych. Powoduje zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i śmierć w ciężkich przypadkach u małych dzieci. Osiąga wyciek zimą i kojarzy się z około 20 000 przyjęć szpitalnych w Anglii rocznie u dzieci poniżej 1 roku.

Jest to spowodowane przez syncytialne wirusa oddechowego, który jest ukierunkowany na przewód oddechowy. Zakażenie dociera do płuc przez gardło i nos i uszkadza komórki w płucach i innych narządach oddechowych, powodując ciężkie objawy. Objawy i objawy pojawiają się po 3-6 dniach narażenia na wirusa. U dorosłych objawy i objawy są łagodniejsze niż u dzieci. Objawami w łagodniejszych przypadkach są ból głowy, ból gardła, kichanie, suchy kaszel, kratnie lub przekrwiony nos i gorączka niskiej jakości. W ciężkich przypadkach wirus dociera dolnych traktów oddechowych, powodując zapalenie oskrzeli i objawy powodujące zapalenie płuc, np. Surowy kaszel, gorączka, świszczący oddech, trudność w oddychaniu, bardzo szybkie oddychanie, zmniejszone dopływ krwi do ciała powodujące rumienienie skóry (cynozza ), drażliwość, osłabienie i słaby apetyt.

Objawy są podobne do zwykłego przeziębienia i w większości przypadków nie jest wymagane leczenie. Objawowe leczenie obejmuje stosowanie leków takich jak ibuprofen i acetaminofen w przypadku bólu i gorączki, płynów picia oraz unikanie narażenia na wyzwalacze, takie jak dym tytoniowy i suche powietrze. Soli fizjologicznej spraye i krople pomagają rozluźnić śluz nosowy i uzyskać odpowiednie pomoc w regeneracji. W przypadku ciężkich objawów potrzebna jest hospitalizacja.

Aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, wyszcz dziecko z użyciem tkanki do kaszlu, unikaj kaszlu na innych, i ćwicz i unikaj kontaktu z zarażonymi ludźmi. Rodzice powinni regularnie dezynfekować i oczyścić powierzchnie, które mogą być dotknięte przez dzieci i nie pozwalają podatnemu dziecku uczestniczyć w spotkaniach towarzyskich w sezonie zimowym.

Większość dorosłych i dzieci wraca do zdrowia w ciągu 1-2 tygodni. W ciężkich przypadkach niektóre oznaki takie jak oddech trwają dłużej. Zakażenia występują w każdym wieku, ale przedwczesne niemowlęta, dzieci żyjące z wrodzoną chorobą serca lub przewlekłe infekcje płuc i osłabiony układ odpornościowy są szczególnie podatne. Infekcje rzadko są poważne u zdrowych dzieci i dorosłych. Jednak u przedwczesnych niemowląt lub dorosłych z przewlekłą chorobą płuc lub serca często występują ciężkie infekcje powodujące hospitalizacje. RSV jest odpowiedzialny za 450 000 wizyt, ponad 29 000 hospitalizacji i szacuje 83 roczne zgony u nastolatków i dzieci w Wielkiej Brytanii.

14. Napady gorączki

Znane również jako konwulsje gorączkowe, są to dopasowanie, których dzieci doświadczają podczas gorączki. Zakadroki doświadczają małe dzieci i często są bardzo niepokojące dla rodziców. Jednak większość dzieci wraca do zdrowia bez komplikacji. Napady gorączkowe odczuwają 2-5% dzieci poniżej 5 lat.

Przyczyna jest nieznana. Jednak często są one powiązane z gorączką wysokiej jakości (100,4F lub wyższą). Gorączka wysokiej jakości jest oznaką infekcji wewnętrznych lub zewnętrznych, takich jak spora wietrzna, pożywki zapalenia ucha, zapalenie migdałków, grypa i gruźlica. Napady mają również genetyczne powiązanie, ponieważ historia rodzinna napadów zwiększa prawdopodobieństwo u dzieci. Bardzo rzadko napady występują w odpowiedzi na szczepienie.

Znaki i objawy zależą od rodzaju. W przypadku prostych napadów gorączkowych trwają od kilku minut do 15 minut. Zauważone objawy są jęczące, przewracające oczy, drganie, konwulsje i drżenie po ciele, oddawanie moczu, wymioty i ostatecznie nieświadomość. W przypadku złożonych napadów gorączkowych objawy trwają dłużej niż 15 minut i mogą się powtórzyć w ciągu 24 godzin. Widoczne są drganie lub konwulsje z jednej strony lub części ciała.

Leczenie obejmuje identyfikację i leczenie podstawowej przyczyny odpowiedzialnej za gorączkę. Idź do lekarza ogólnego lub pediatry w celu badania fizykalnego, testowania i leczenia.

W przypadku napadów rodzice lub opiekunowie nie powinni panikować i zachować spokój. Umieść dziecko delikatnie na ziemi lub podłodze i usuń pobliskie twarde obiekty. Umieść dziecko z jednej strony, aby uniknąć udłaniacia. Poluzuj ubranie na szyi i głowie i uważaj na jakiekolwiek oznaki trudności w oddychaniu, np. Sinic. Jeśli napad trwa dłużej niż 5 minut i widoczne są oznaki trudności oddechowych, natychmiast zadzwoń do infolinii. Nie powstrzymuj dziecka, nie wkładaj niczego do jamy ustnej ani nie praktykuj jakichkolwiek leków. Po zakończeniu napadu skontaktuj się z lekarzem na spotkanie. Lekarze zalecają leki przeciwnikowe, które należy podać w przypadku silnego bezpiecznego ataku.

Typowy i prosty atak trwa do kilku minut. Czasami trwają 5-15 minut. Dłuższy czas trwania jest znakiem ostrzegawczym poważnych problemów zdrowotnych. Napady gorączki występują głównie u dziecka w wieku 6 miesięcy do 5 lat. Występują najczęściej występują u małych dzieci między 12-18 miesięcy. Dzieci przerosły ryzyko o swoje 5. urodziny. Napady gorączki są nieszkodliwe, nie powodują poważnych problemów i nie są śmiertelne. Należy je jednak rozwiązać, ponieważ sygnalizują jakiś problem wewnętrzny.

15. Choroby rąk, stopy i jamy ustnej

Choroby rąk, stóp i jamy ustnej (HDMD) są spowodowane przez coxsackievirus, który powoduje rany jamy ustnej i wysypki na stopach i dłoniach. Czasami rany pojawiają się również na pośladkach. Rany powodują ból i dyskomfort, ale leczą się spontanicznie w ciągu tygodnia. Dziecko zawierają ten wirus poprzez kichanie, kaszel, zanieczyszczone powietrze, zanieczyszczone pieluchy itp. I opracowuje oznaki w ciągu 5-6 dni od ekspozycji. Stan ten jest rzadki w Wielkiej Brytanii.

Główną przyczyną jest wirus Coxsackie, głównie przenoszony przez usta. Rozpada się z jednej osoby na drugą przez wyładowanie gardła, wydzieliny nosowe, rozładowanie z pęcherzy, śliny, stołków i kropel oddechowych. Czasami infekcja jest również komplikowana przez wtórne infekcje bakteryjne pęcherzy.

Dokładny obraz kliniczny jest zmienny. Jednak odnotowano następujące znaki;

• Uczucie choroby
• Ból gardła
• Gorączka
• Pojawienie się pęcherza jest jak bolesne zmiany na dziąsłach, wewnątrz policzków i języka.
• Utrata apetytu
• Zamieszanie u małych dzieci i niemowląt
• Wysypka na podeszwy, dłonie i czasami na pośladkach. Wysypki są szare, białe lub czerwone (w zależności od tonu otaczającej skóry), nie są itame, a czasem wydają się jak małe guzki.

Antybiotyki nie są skuteczne, ponieważ jest chorobą wirusową. W przypadku opieki objawowej ustępuje spontanicznie w ciągu 7-10 dni. Pomocne są niektóre strategie, takie jak picie wystarczającej ilości wody i płynów, spożywanie miękkich potraw, takich jak owsianka i jogurt oraz unikanie kwaśnych i pikantnych potraw. Dolnice, takie jak ibuprofen i paracetamol, są używane do złagodzenia bólu i dyskomfortu. Pomocne jest kilka środków w celu zmniejszenia ryzyka choroby, np. Regularnie mycie rąk antyseptycznym przez co najmniej 20 sekund (należy stosować deszczowy deszczan, jeśli mydło i woda nie są dostępne), ucząc dziecka dobrych praktyk higieny, na przykład, jak to, jak to, jak to, jak to, jak to, jak to, jak to. Aby być czystym i dlaczego nie włożyć dłoni, palców i innych przedmiotów w ustach, regularnie czyszcząc i dezynfekowanie powierzchni, które wchodzą w kontakt z dzieckiem i ucząc dziecko, jak unikać bliskiego kontaktu z ludźmi, szczególnie tych z chorobą bakteryjną lub wirusową znaki.

W większości przypadków problem rozwiązuje się spontanicznie w ciągu kilku dni. Jeśli objawy utrzymują się przez ponad 2 tygodnie, skonsultuj się z lekarzem. Wpływa to na dorosłych i starszych dzieci w równym stopniu, ale młodsze dzieci poniżej 10 lat są szczególnie podatne. Choroba nie jest jednak poważna, a powikłania są rzadkie. Większość dzieci spontanicznie staje się lepsza.

Jaka choroba dzieci najczęściej wpływa na małe dzieci?

Zespół przeziębia jest niewątpliwie najczęstszą chorobą dzieciństwa doświadczaną przez prawie wszystkie dzieci w wieku przedszkolnym. Dzieci w wieku przedszkolnym doświadczają kilku odcinków każdego sezonu, ale liczba odcinków gwałtownie maleje w miarę dojrzewania dziecka. Wspólne znaki to gorączka, cieknąca lub zablokowana nos, wodniste oczy i kichanie. Małe dzieci doświadczają 5-8 odcinków COMPLOP w każdym sezonie. Jest to więc najczęstsza choroba u dzieci w wieku przedszkolnym.

Różne czynniki sprawiają, że dzieci są bardziej podatne na przeziębienie, np. Słabo rozwinięte układy odpornościowe i zwiększone narażenie na zarazki z powodu wysokiej mobilności i kontaktu z ludźmi i powierzchniami. Ponad 200 wirusów powoduje przeziębienie, a ekspozycja i rozwój odporności na nich trwa lata.

Co powoduje, że dziecko nieustannie powoduje chorobę dzieci?

Młodsze dzieci poniżej 7 lat mają niedojrzały i rozwijający się układ odpornościowy i częściej odczuwają wspólne choroby niż dorośli. Zwiększona częstotliwość wspólnych chorób u dzieci jest normalna, a eksperci zdrowia tacy jak dr Priya Mody poparli ten pomysł. Jest doświadczoną pediatrą w sieci podstawowej opieki zdrowotnej Choc.

Młodsze dzieci są narażone na nowe przedszkola i środowiska szkolne. Są zatem narażone na regularnie nowe patogeny, wobec których odporność nadal musi zostać rozwinięta, a zatem otrzymują infekcje wirusowe i bakteryjne częściej niż dorośli. Rola odgrywają również nawyki. Na przykład młodsze dzieci bawią się na podłodze, dotykają różnych powierzchni i wkładają ręce na oczy lub w usta, w ten sposób ułatwiając przenoszenie zarazków z brudnych powierzchni. Ponieważ układ odpornościowy walczy z jedną chorobą, jest on podatny na inne bakterie i wirusy obecne w środowisku, a zatem rozpoczyna się cykl choroby.

Jednak nie ma się czym martwić, ponieważ ekspozycja ta poprawia rozwój układu odpornościowego. W przypadku większości dzieci częste infekcje nie oznaczają podstawowego stanu zdrowia, np. Niedobór immunologicznego, ponieważ niedobór immunologiczny jest powiązany z niektórymi typowymi infekcjami, których obraz kliniczny różni się od typowych przeziębienia i sezonowych chorób oddechowych. Jeśli dziecko rośnie, zdrowo i przechodzi normalny rozwój, nie ma się czym martwić. Ale według dr Priya wizyta u pediatry jest konieczna, jeśli dziecko doświadcza więcej niż 12 chorób wirusowych, w tym przeziębienia, choroby oddechowe itp. Jak oczekiwano i są cięższe niż zwykle, wymagające częstych hospitalizacji i częstego stosowania antybiotyków, istnieje historia rodzinna zaburzeń immunosupresyjnych, dziecko doświadcza chorób wirusowych często poza najczęstszym oknem w październiku do kwietnia, a choroby te zakłócają Normalna rutyna i uczenie się dziecka.

Dlaczego małe dzieci tak często chorują dzieci?

Młodsze dzieci poniżej 7 lat częściej otrzymują wspólne choroby ze względu na ich słabo rozwinięte układy odpornościowe i zwiększone ryzyko narażenia na nowe środowiska i zarazki.

Czasami rodzice muszą angażować się w niekończący się i powtarzający się cykl wycierania nosów, pocieszając chore dziecko i zakrywając kaszel. Jest to normalne w większości przypadków. Aby zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, musisz zrozumieć, jak działa układ odpornościowy. Układ odpornościowy wymaga ciągłej ekspozycji na różne różne zarazki regularnie. Po latach regularnego narażenia na różne zarazki pula krążących przeciwciał we krwi staje się zróżnicowana i wystarczająco duża, aby zapewnić ochronę przed setkami, a nawet tysiącami zarazków w środowisku.

Małe dzieci poddają się wzrostowi fizycznemu i psychicznemu w bardzo szybkim tempie. Poruszają się intensywnie, dotykają różnych powierzchni i starają się zabrać wszystko do ust. Krótko mówiąc, są one regularnie narażone na nowe zarazki. W wieku 7 lat ich układ odpornościowy jest przygotowywany przeciwko większości zarodków w ich środowisku, a częstotliwość chorób zmniejsza się we wczesnym wieku dorosłym. Sytuacja może przybierać nieoczekiwany zwrot, jeśli dziecko jest narażone na nowe środowisko, takie jak nowe szkoła lub centrum opieki dziennej, a nowa faza powtarzających się infekcji zaczyna się od nowa. Dzieci doświadczające zmieniających się środowisk doświadczają większej liczby epizodów wspólnych chorób, ale rozwijają silniejszą odporność.

Innym czynnikiem odpowiedzialnym za wyższe ryzyko wspólnych chorób w dzieciństwie jest nieodpowiednie odżywianie. Dzieci w latach rosnących, szczególnie w fazie rozwoju zębów, tracą zainteresowanie żywnością. Biorąc pod uwagę, że żywność jest podstawowym surowcem wymaganym do tworzenia przeciwciał, zwiększa się ryzyko chorób u dzieci. Zrównoważona dieta promuje zdrowszą równowagę drobnoustrojów w ciele, podczas gdy niezdrowe pokarmy, takie jak słodkie napoje i przetworzona żywność (bardziej lubiana przez rosnące małe dzieci) negatywnie wpływają na mikrośrodowisko, a tym samym rozwój układu odpornościowego.

Jakie jest znaczenie zdrowia dziecka?

Zdrowie dziecka jest ostatecznym fundamentem przyszłego rozwoju i wzrostu. Wpływa na zdrowie nie tylko rozwój fizyczny, ale także na zdrowie psychiczne, wzrost emocjonalny i społeczny oraz rozwój poznawczy dziecka i wszystkie te aspekty zdrowia łączą się, aby osiągnąć optymalne samopoczucie.

Wzrost fizyczny odnosi się do wzrostu wielkości narządów ciała i ogólnego wzrostu wielkości ciała. Wzrost jest bardzo szybki w ciągu pierwszych 2 lat. Od tej wczesnej fazy malucha wzrost spowalnia aż do przybycia okresu dojrzewania. Wszelkie przewlekłe choroby lub powtarzające się infekcje we wczesnych latach wpływają na spożycie pokarmu i wzrost dziecka, pozostawiając negatywne oceny na przyszłe życie. Podobnie zdrowie fizyczne i aktywności fizyczne również wpływają na rozwój emocjonalny i umysłowy. Zdrowe i aktywne dziecko ma lepszy nastrój i niższe ryzyko depresji i lęku w dzieciństwie. Zatem doskonałe zdrowie psychiczne zapewnia, że ​​w czasie osiągnięto kamienie milowe wzrostu emocjonalnego i że dziecko uczy się rozwiązywania problemów i umiejętności społecznych. Zdrowie fizyczne zapewnia zatem, że dziecko ma lepszą jakość życia i osiąga lepsze wyniki w domu, szkole i innych spotkaniach towarzyskich.

Ostatecznie problemy emocjonalne i behawioralne w dzieciństwie negatywnie wpływają na dziecko, rodzinę i ogólne społeczeństwo. Długotrwałe choroby dzieciństwa powodują słabe funkcjonowanie psychospołeczne i słabe wyniki zawodowe rodziców i wyniki akademickie dzieci. Dlatego rodzice, pracownicy służby zdrowia i nauczyciele muszą być w pełni świadomi wszystkich aspektów zdrowia dziecka, dzięki czemu problemy były dobrze przyłapane na czas, a odpowiednie strategie łagodzenia są stosowane, aby uniknąć problemów długoterminowych.

Jakie są wskazówki dotyczące zdrowia dzieci, aby zapobiec chorobom zwykłych dzieci?

Biorąc pod uwagę znaczenie zdrowia dla dzieci, rodzice powinni uczyć dzieci zdrowego odżywiania i nawyków życiowych od wczesnego dzieciństwa. Zapewnia ogólne dobre samopoczucie, utrzymując wspólne choroby na dystans. Oto kilka prostych i łatwych w praktyce wskazówki dotyczące zdrowia dziecka.

Naucz mycie rąk dziecku
Częste mycie rąk odsuwa niebezpieczne zarazki powodujące choroby i uniemożliwia im rozprzestrzenianie się. Z rąk te zarazki z łatwością docierają do ust i oczu dziecka. Naucz dziecko regularnie myć ręce mydłem i wodą i prawidłowo szorować. Naucz dziecka do mycia przez co najmniej 20 sekund, a także prowadzić najlepsze czasy na umywanie dłoni.

Zapewnij dzieciom zrównoważone posiłki
Pełne zdrowie wymaga różnych składników odżywczych, w tym białek, zdrowych tłuszczów, minerałów i witamin. Wszystkie te muszą być dostarczone przez dietę. Tak więc rodzice muszą upewnić się, że dziecko przyjmuje wszystkie niezbędne składniki odżywcze i spożywa wystarczającą ilość owoców i warzyw. Powoli wprowadzaj nowe produkty spożywcze i uwzględnij tylko jedno nowe jedzenie. Lepiej jest mieszać nowe potrawy z poprzednimi, które dziecko już zna.

Zachęcaj do aktywności fizycznej
Zachęcaj dziecko do aktywności fizycznej i zniechęcania do działań pasywnych, takich jak spędzanie czasu w Internecie, grach wideo i telewizji. Chociaż działania te są w porządku, spędzanie zbyt dużej ilości czasu przed ekranem szkodzi rozwojowi i wzrostowi. Krótko mówiąc, rodzice muszą zastąpić czas ekranu czasem aktywności.

Priorytetyzuj sen
Sen jest bardzo ważny dla wzrostu i rozwoju, a pozbawienie snu negatywnie wpływa na wszystkie aspekty dobrego samopoczucia, w tym wyniki akademickie, ryzyko chorób, apetyt i nastrój. Rodzice powinni trenować swoje dziecko na określony czas snu i wyłączyć ekran co najmniej pół godziny wcześniej. Niektóre uspokajające i relaksujące czynności, takie jak historie na dobranoc itp. Są pomocne w tym zadaniu.

Naucz dzieci o zdrowych wyborach w codziennych sprawach
Rodzice muszą uczyć swoich najmłodszych o zdrowych wyborach w codziennych sprawach, np. Mycie zębów, pozytywnie interakcja, zarządzanie czasem, zdrowym odżywianiem i nawykami picia itp. Udaj dzieci, aby właściwie zarządzają swoimi codziennymi sprawami i zdrowy stres.

Kiedy powinieneś zobaczyć pediatrę, gdy dzieci mają choroby?

Wszystkie choroby dzieciństwa nie rozwiązywane spontanicznie, co utrudnia rodzicom decydowanie, kiedy zadzwonić do pediatry. Oto pewne oznaki, kiedy rodzice powinni przestać samozarządzać i zadzwonić do pediatry;

• Gorączka wysokiej jakości, trwałej lub nawracającej: jeśli dziecko ma gorączkę 100,4f lub wyższą, zadzwoń do pediatry w celu oceny i leczenia.
• Trudność w oddychaniu: pracowite oddychanie, które nie reaguje na zabiegi i środki domowe, wskazuje na poważne problemy zdrowotne i wymaga natychmiastowej uwagi.
• Biegunka i wymioty: obecność ciężkiej biegunki lub wymiotów, które nie reagują na modyfikacje dietetyczne, należy skonsultować się z lekarzem.
• Ból gardła z delikatnością w szyi: często wskazują na gardło i wymagają natychmiastowej uwagi lekarza.
• Skomplikowane infekcje górnych dróg oddechowych: Jeśli problemy takie jak infekcje ucha łączą infekcje górnych dróg oddechowych, wymagają natychmiastowego leczenia.

Czy to normalne, że dziecko ma chorobę co miesiąc?

Tak, to normalne, że dziecko poniżej 7 lat i powyżej 6 miesięcy jest częste choroby co miesiąc. Oznacza to po prostu, że ciało stara się poradzić sobie ze środowiskiem fizycznym i biologicznym, a sytuacja wkrótce się ustabilizuje. Sytuacja należy omówić z pediatrą, jeśli nie odnotowano stabilności.

Przez pierwsze 6 miesięcy dziecko otrzymuje przeciwciała od matki, które oferują ochronę przed chorobami zakaźnymi przez pierwsze miesiące. Po tym okresie odporność otrzymana od matki zaczyna zanikać, a dziecko jest również narażone na zarazki w środowisku z powodu zwiększonej mobilności. Dlatego młode dzieci, małe dzieci i dzieci w wieku przedszkolnym dostają 7-8 przeziębienia rocznie; Do 12 uważa się za górną granicę. W wieku 7-8 lat układ odpornościowy jest w pełni opracowywany, a liczba epizodów zaczyna się zmniejszać. Dlatego rodzice powinni martwić się tylko wtedy, gdy częstotliwość choroby wynosi więcej niż 1 miesięcznie lub 12 rocznie.

Czy powinienem się martwić, czy moje dziecko zbyt często doświadcza choroby?

Tak, rodzice muszą się martwić, jeśli dziecko ma więcej niż zwykle epizody choroby, a częstotliwość i ciężkość epizodów rośnie. Oznacza to, że dziecko nie rozwija układu odpornościowego tak, jak powinno być, i istnieje pewna przyczyna.

Różnica między normalnym i nieprawidłowym układem odpornościowym polega na tym, że dzieci z niedoborem układu odpornościowego zajmuje więcej czasu na powrót do powszechnych chorób. Jednak częstotliwość chorób jest sama. Dzieci z obniżonymi odpornościami mają również poważniejsze choroby, takie jak zapalenie płuc i gotowania skóry, nie przybierają właściwie i nie wyglądają normalnie między dwoma epizodami choroby. Są rzeczy, które rodzice powinni zauważyć. Spójrz na dziecko. Jeśli dziecko przybiera na wadze i wygląda energicznie, nie ma się czym martwić. Tak więc ogólny status zdrowia ma większe znaczenie niż częstotliwość chorób i należy go oglądać przy podejmowaniu decyzji o zabraniu dziecka do szpitala lub szkoły.