Dysfunkcja seksualna: definicja, przyczyna, objawy, typy i diagnoza

Przegląd dysfunkcji seksualnej

Dysfunkcja seksualna jest uporczywym problemem z czynnościami seksualnymi związanymi z pożądaniem seksualnym, bólem i orgazmem, które uniemożliwiają osobę doświadczającą przyjemnej i zadowalającej aktywności seksualnej. Wszystkie przyczyny dysfunkcji seksualnej dzielą się na dwie kategorie. Jest to reakcja na czynniki fizyczne lub psychologiczne, które wpływają na reakcję seksualną, pobudzenie seksualne, stosunek seksualny i narządy seksualne. W zależności od przyczyny istnieją różne rodzaje dysfunkcji seksualnych. Zaburzenia związane z pożądaniem seksualnym, fantazjami seksualnymi lub libido powodują awersję seksualną lub obojętność. Poważną postacią jest Zespół hipoaktywny pożądania seksualnego (HSDD), który jest związany z konkretnym partnerem seksualnym, albo uogólnionym stanem wpływającym na funkcje całe reprodukcyjne, tymczasowe lub wytrwałe na całe życie. Występuje u kobiet (żeńska Zainteresowanie seksualne i zaburzenie pobudzeń-fsja) i mężczyźni (męskie hipoaktywne zaburzenie pożądania seksualnego MHSDD). 

Pewna dysfunkcja seksualna u mężczyzn jest związane z Dysfunkcja erekcji (ED), opóźnione wytrysk, przedwczesne wytrysk lub anejakulacja (bez wytrysku). U kobiet jest to spowodowane złym smarowaniem pochwy, zapaleniem pochwy, złym rozszerzeniem pochwy i słabą wrażliwość narządów rozrodczych. Obie płcie doświadczają różnych problemów, które powodują zaburzenia seksualne, np. Anorgazmu (brak orgazmu), dysporię po powitalii, zespół chorobowy postorgazm itp. Podobnie, zaburzenia bólu seksualnego, np. Dyspareunia (trudność lub ból podczas stosunku płciowego), pochłonę (skurcze spazmodyczne. pochwy podczas stosunku płciowego) i przedsionka (ciężki i przewlekły ból sromu) u kobiet i orgazmalgii lub dysorgazmu (bolesne wytrysk) u mężczyzn powodują zaburzenia seksualne. Niektóre inne fizyczne przyczyny to choroby sercowo -naczyniowe, zmiany hormonalne, czynniki neurologiczne, choroby metaboliczne i niektóre guzy. Głównymi czynnikami psychologicznymi są lęk, depresja i zespół stresu pourazowego (PTSD). 

. objawy Zależy od rodzaju problemu. Niektóre powszechne objawy to złe pożądanie seksualne, brak zainteresowania i woli angażować się w działania seksualne, trudności lub całkowitą niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania pobudzenia, trudności w osiągnięciu orgazmu i silny ból podczas czynności seksualnych. Dodatkowe komplikacje powodują poważniejsze oznaki. 

. diagnoza Potrzebuje starannego podejścia, a wielu pracowników służby zdrowia, np. Psychologowie, endokrynologowie, neurolodzy, ginekolodzy i urologowie, musi współpracować, aby znaleźć przyczynę. Badanie fizykalne przez obserwację ręczną lub przy użyciu instrumentów jest korzystne. Aby dowiedzieć się, że czynniki emocjonalne i psychologiczne pracownicy służby zdrowia zadają pytania dotyczące nadużywania narkotyków, traum seksualnych w przeszłości oraz praktyk seksualnych i postaw. Niektóre testy, np. Badania krwi, profil hormonalny, transpaginowe lub dupleksowe obrazowanie dupleksowe i rezonans magnetyczny (MRI), pomagają odkryć pewne fizyczne przyczyny. Leczenie czynników fizycznych i psychologicznych różni się, a głównie stosuje się kombinację różnych opcji. 

Co to jest dysfunkcja seksualna?

Dysfunkcja seksualna jest chorobą patologiczną, w której dana osoba doświadcza problemów związanych z pobudzeniem seksualnym, preferencjami seksualnymi, orgazmem i przyjemnością seksualną. Jest to szeroki termin i ma różne znaczenia dla różnych ludzi. TNiemożność osoby do angażowania się w działania seksualne według pożądania i niemożności utrzymania stanu fizycznego, psychicznego, emocjonalnego i społecznego samopoczucia o seksualności, zgodnie z KTO. Szerszy charakter definicji sprawia, że ​​jest ona poddawana różnym interpretacjom. 

Objawy i problemy występują na wszystkich etapach cyklu odpowiedzi seksualnej, tj. Podekscytowanie, płaskowyż stabilności, orgazm i ostateczne rozdzielczość, i bardzo trudno jest satysfakcjonować stosunek seksualny. Ludzie w każdym wieku doświadczają tego stanu. Jednak częstotliwość problemów gwałtownie wzrasta po 40 z powodu ogólnego spadku funkcji reprodukcyjnych z powodu starzenia się. Dysfunkcja seksualna jest powszechna i Badanie populacji przez Rosen W 2000 r. Zauważył, że doświadcza się tego 31% mężczyzn i 43% kobiet. 

Jaka jest przyczyna dysfunkcji seksualnej?

Wiele czynników fizycznych lub emocjonalnych powoduje, że osoba staje się dysfunkcyjna seksualnie. Zrozumienie obu rodzajów czynników jest niezbędne do zrozumienia przyczyny zaburzeń seksualnych.

Czynniki emocjonalne 

Czynniki emocjonalne są psychologiczne lub interpersonalne i obejmują zaburzenia psychiczne, negatywne postawy kulturowe wobec seksu, traumy seksualne w przeszłości, obawy lub poczucie winy związane z seksem i depresją i lękiem, mówi Stanley Althof i Rachel Igle. Problem występuje częściej u osób z zaburzeniami lękowymi. Lęk zwiększa ryzyko zaburzeń erekcji i bólu podczas stosunku seksualnego, a zaburzenia paniki powodują, że osoba doświadcza przedwczesnego wytrysku i unikanie stosunku seksualnego. U kobiet niektóre problemy psychologiczne, np. Te doświadczone podczas menopauzy, okresu poporodowego, zespołu menstruacyjnego ciąży itp., Negatywnie wpływają na pożądanie seksualne. 

Czynniki fizyczne

Różne czynniki fizyczne są odpowiedzialne za zaburzenia seksualne, np. 

Nadużywanie narkotyków: Niektóre leki, np. Psychoterapeutyki, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwnadciśnieniowe, stymulanty, narkotyki, nikotyna i alkohol, powodują zaburzenia seksualne. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) stosowane w leczeniu depresji należą do istotnych przyczyn, a 58% użytkowników zgłasza dysfunkcję seksualną wśród skutków ubocznych, jak mówi skutki uboczne Rosen (2003).

Zaburzenie erekcji: Dysfunkcja erekcji u samca partnera należy do głównych przyczyn dysfunkcji seksualnej w przypadku partnerów heteroseksualnych. Powoduje to kilka efektów kaskadowych, np. Zły wizerunek ciała, lęk przed wydajnością itp., Że niższe pożądanie seksualne u mężczyzn. Jest to znaczący czynnik, biorąc pod uwagę to Ponad 20% mężczyzn w Wielkiej Brytanii czasami walczą z ED.

Starzenie się: Pochwa staje się zanikowa i zwężona u starszych kobiet, co powoduje bolesny seks i mniej pożądania. Smarowanie pochwy staje się niewystarczające na starość, co zwiększa nieszczęścia. Podobnie u starszych mężczyzn zdolność robocza tkanek erekcji jest zmniejszona. Niepełnosprawność seksualna powszechne przez ostatnie 40. 

Niespójne życie seksualne: W przypadku kobiet, które nie regularnie angażują się w działania seksualne, szczególnie te obejmujące penetrację pochwy, penetracja penisa kosztuje ciężki ból i obrażenia. Rozpoczyna się błędne cykl, który ostatecznie powoduje złe pożądanie seksualne u kobiet.

Postawy kulturowe wobec seksu: Postrzeganie dysfunkcji seksualnych różni się w zależności od kultury. Na przykład, niektóre społeczeństwa (np. Amerykanin i azjatyckie) postrzegaj to jako problem, który wymaga leczenia, podczas gdy inne, np. Amerykanie Ameryki Łacińskiej, Zaakceptuj to jako normalną część procesu starzenia się i nie wybieraj leczenia. 

Różne przyczyny fizyczne: Innymi przyczynami fizycznymi i patologicznymi są urazy pleców, powiększenie gruczołu krokowego, słabe dopływ krwi, uszkodzenie miejscowych nerwów z powodu neuropatii cukrzycowej, infekcje przenoszone drogą płciową, takie jak syfilis, guzy, stwardnienie rozsiane, niepowodzenie narządów, np. , problemy hormonalne związane z nadnerczy, przysadki i tarczycy, niedobory hormonalne i wrodzone niepełnosprawności.

Jakie są objawy zaburzeń seksualnych?

Dysfunkcja seksualna powoduje kilka oznak i objawów, które zależą od czynników sprawczych i płci. 

Dysfunkcja seksualna u kobiet

Niektóre typowe oznaki zaburzeń seksualnych u kobiet są;

Suchość pochwy: Wynika to ze zmian hormonalnych związanych z menopauzą i karmieniem piersią. Częstość występowania wraz z wiekiem i 19.3% kobiet we wczesnym okresie po menopauzie (42-53 lat) i 34% Według badań opublikowanych w późniejszych latach (57–69 lat) doświadczają suchości pochwy Klimakterium. Powodują suchość pochwy i związany z tym zanik pochwy 95% Zmniejszenie produkcji estrogenu, które jest odpowiedzialne za utrzymanie wewnętrznego środowiska pochwy. Suchość pochwy sprawia, że ​​stosunek płciowy jest bolesny, a kobiety zwykle go unikają, chyba że stosowane są smary.

Niskie pożądanie seksualne: Występuje z powodu spadku poziomów hormonów wraz z wiekiem. Czasami problemy związane z seksualnością, np. Silny ból z powodu niższego smarowania i obrażeń pochwy, powodują złe pożądanie seksualne. Inne kwestie odpowiedzialne za niższe libido to niższe ciśnienie krwi, cukrzyca, niepokój, depresja, hormonalne środki antykoncepcyjne i stosowanie leków przeciwdepresyjnych. To nie jest tylko znak ACC ACC. Według badań przeprowadzonych w Monash University, Melbourne, Australia, wokół 25% dziewcząt W wieku 18–24 lat doświadcza niższego libido.

Bolesny stosunek seksualny: Regularny płeć obejmuje penetrację przez wąski otwór pochwy. Ciało wykorzystuje smarowanie i rozszerzenie mięśni pochwy, aby stworzyć więcej miejsca. Utrata smarowania pochwy i suchość pochwy sprawia, że ​​proces ten jest bardzo bolesny. Doświadcza się to w niektórych innych warunkach reprodukcyjnych, np. Vaginismus, endometrioza, torbiele jajników, operacje, hemoroidy, adenomyoza, zaburzenia dna miednicy, chorobę zapaloną w płaszczyźnie i chorobę psychosmosucyjną (dissorpusy psychosmocalne (NCBI, 2023). 

Słabe pobudzenie seksualne: Występuje z powodu nieodpowiedniej stymulacji lub czynników psychologicznych, np. Lęk i depresja. Dla niektórych kobiet ból i suchość podczas czynności seksualnych utrudniają włączenie. Niektóre inne czynniki ryzyka to menopauza, okołomenopauza u kobiet przed, dojrzałe wytrysk i zaburzenia erekcji u mężczyzn. Niewystarczające pobudzenie seksualne powoduje, że kobiety stają się mniej współpracujące w seksie i sprawia, że ​​proces jest mniej przyjemny dla obu partnerów. 

Niespokojny orgazm: Orgazm jest zwieńczeniem stosunku płciowego; Właściwy orgazm jest niezbędny do zadowalającego uzwojenia. Jednak niektóre czynniki powodują, że stanie się to problematyczne. Na przykład zauważa się, że problemy z orgazmem występują 5% kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Drugi główne przyczyny są chorobami przewlekłymi, niektóre leki, np. Leki stosowane w lęku i ciśnienia krwi, niewystarczająca gra wstępna i lęki podczas stosunku płciowego. 

Ucisk pochwy: Szczepliwość pochwy (lub zwężenie pochwy) jest poważnym problemem zdrowia seksualnego. Chociaż normalne jest doświadczanie pewnego poziomu ucisku i tonu mięśni pochwy, nadmierna ucisk powoduje ból i dyskomfort podczas seksu. Utrudnia to przyjemna penetracja i poważnie wpływa na zdrowie seksualne i satysfakcję. To występuje z powodu Słabe pobudzenie, stres, lęk, napięcie w mięśniach dna miednicy, słabe pobudzenie i warunki takie jak urazy pochwy, operacje i infekcje. 

Strach przed stosunkiem seksualnym: Fobia seksualna, awersja seksualna lub po prostu strach przed seksem wskazują na obecność problemów emocjonalnych lub psychologicznych, które zakłócają zdolność angażowania się i cieszenia się czynnościami seksualnymi. To wyniki Wcześniejsze traumatyczne wspomnienia seksualne, np. Gwałt, napaści seksualne i kazirodztwo, problemy z relacjami i lęk. Inne problemy, np. Skurcze pochwy i suchość pochwy, są również odpowiedzialne. Poczucie nieadekwatności seksualnej powoduje, że osoba czuje się zawstydzona przed partnerem i unika czynności seksualnych. 

Skurcz mięśni pochwy: Vaginismus, czyli skurcz mięśni pochwy, jest stanem, w którym mimowolne skurcze w mięśniach pochwy sprawiają, że penetracja jest bardzo trudna lub bolesna. Jest to spowodowane przyczynami fizycznymi, np. Napięcia w mięśniach dna miednicy lub problemach psychologicznych, np. Negatywne przekonania i myśli na temat seksu i traumatycznych wspomnień seksualnych. Powoduje stres emocjonalny i zmniejsza zdolność osoby do stosunku seksualnego.

Dysfunkcja seksualna u mężczyzn

Oznaki zaburzeń seksualnych u mężczyzn są związane z pożądaniem seksualnym, pobudzeniem, erekcją, wytryskiem i orgazmem. Niektóre niezbędne znaki to;

Biedne libido: Występuje znaczny spadek pożądania seksualnego i zainteresowania. Poprzednie zainteresowanie i motywacja seksu jest utracona. Oprócz przyczyn fizycznych, poczucie fizycznej nieadekwatności powoduje, że mężczyzna traca zainteresowanie seksem i unika partnera. 

Dysfunkcja erekcji (red.): Jest to niemożność osiągnięcia i utrzymania erekcji przez wystarczająco długi czas, aby umożliwić stosunek seksualny. Słaba erekcja sprawia, że ​​seks jest złym doświadczeniem i taki mężczyzna lubi wymykać się od seksu. Jest to powszechna przyczyna, jak Brytyjskie Stowarzyszenie Chirurgów Urologicznych zauważył to 50-55% Z mężczyzn w grupach wiekowych 40–70 lat zgłosiło ED. 

Przedwczesny wytrysk: Jest to wytrysk, który zdarza się wcześniej niż pożądany i powoduje słabą satysfakcję seksualną dla jednego lub obu partnerów seksualnych. 

Opóźnione wytrysk: Mężczyźni rzadko trudno jest osiągnąć wytrysk po zajęciach seksualnych. Powoduje to frustrację, dyskomfort i niepokój partnerów, ponieważ wytrysk jest potrzebny do pomyślnego wniosku. Ma wysoką częstość występowania 20-40% w Wielkiej Brytanii. 

Anorgasmia: It jest niezdolnością do osiągnięcia orgazmu, mimo że przez długi czas zajmuje się czynnościami seksualnymi. Wpływa to na emocje i przyjemność seksualne i powoduje słabą satysfakcję. Jest to oznaka zaburzeń zaburzeń seksualnych, np. Nierównowagi hormonalne, uszkodzenie nerwów, stosowanie niektórych leków oraz lęku i depresji (Lawrence Jenkins, MD). 

Bolesny stosunek seksualny: Dyskomfort i ból podczas stosunku płciowego, stan znany jako Dyspareunia, rozwija się w dysfunkcjach seksualnych. Jest to konsekwencja czynników fizycznych i psychologicznych i często są zaangażowane oba typy. 

Zła samoocena i pewność siebie: Ze względu na spostrzeżenia kulturowe, szczególnie w tradycyjnych segmentach społeczeństwa, władza seksualna jest powiązana z męskością i zwiększa samoocenę i zaufanie do mężczyzn. Niezdolność do skutecznego uprawiania seksu powoduje niepokój i poczucie nieadekwatności oraz negatywnie wpływa na pewność siebie i samoocenę mężczyzn i kobiet.

Problemy związane: Na dłuższą metę, a czasem bezpośrednią konsekwencją zaburzeń seksualnych są kwestie związane z relacjami. Walczący związek często ma problem seksualny w tle. Dysfunkcja seksualna wysadza relacje, powodując luki komunikacyjne, odległości emocjonalne i frustracje. 

Depresja i lęk: Dysfunkcja seksualna prowadzi do problemów psychologicznych, np. Depresji i lęku. Depresja i lęk zwiększają dysfunkcję seksualną, a błędne cykl trwa. Grupa badaczy w Indiach zauważyła w 2018 roku 62,5% ludzi Z depresją zgłaszano dysfunkcję seksualną. 

Zaostrzenie warunków zdrowotnych: Przewlekłe warunki zdrowotne, np. Warunki neurologiczne, nierównowaga hormonalna, choroby serca, cukrzyca itp., Wymagają motywacji emocjonalnej i wsparcia. Dysfunkcja seksualna zwiększa dyskomfort i zagraża wszystkich czynników, zwiększając w ten sposób nasilenie warunków zdrowotnych. 

Kwestie psychologiczne: Dysfunkcja seksualna powoduje lub dodaje już obecnych problemów psychologicznych, np. Lęk występujący, lęk obrazu, fobi, depresja itp. Związek między dysfunkcją seksualną a zdrowiem psychicznym jest cykliczny. 

Problemy związane z stylem życia: Dysfunkcja seksualna oraz związane z nimi konsekwencje fizyczne i emocjonalne powodują, że osoba ucieka się do niezdrowych nawyków, np. Brak aktywności fizycznej, nadużywania narkotyków, palenia i spożywania alkoholu, co dodatkowo dodaje problemu. 

Krótko mówiąc, dysfunkcja seksualna wpływa na ogólne samopoczucie osoby niezależnie od płci. Konieczne jest uporządkowanie przyczyny i ubieganie się o profesjonalną pomoc w wykorzenianiu problemu.

Jakie są rodzaje dysfunkcji seksualnych?

Rodzaje zaburzeń seksualnych są podzielone na cztery główne grupy: zaburzenia związane z pożądaniem seksualnym, zaburzeniami pobudzenia seksualnego, zaburzeniami bólu i zaburzeniami orgazmu. Istnieją pola w medycynie zwanej ginekologią i andrologią, które badają dysfunkcję seksualną odpowiednio u kobiet i mężczyzn. 

Zaburzenia pożądania seksualnego powodują złe libido i brak apetytu na działania seksualne i fantazje seksualne. Poważną postacią u kobiet jest hipoaktywne zaburzenie pożądania seksualnego (HSDD). Jest to konkretny stan związany z konkretnym partnerem seksualnym, albo uogólnionym stanem, który wpływa na apetyt seksualny. Czasami warunek rozwija się po okresie normalnego funkcjonowania seksualnego, podczas gdy dla niektórych osób jest to problem wrodzony. Kilka przyczyn i czynników jest odpowiedzialnych, ale następuje spadek estrogenu u kobiet i testosteronu u wszystkich płci w tle. 

Różne przyczyny złego pożądania seksualnego są stosowanie niektórych leków (np. Leki przeciwdepresyjne, takie jak inhibitory retotoniny SSRI), ciąża, zmęczenie, kwestie starzenia i psychologiczne, np. Lęk i depresja. W niektórych przypadkach problemy związane z relacjami, np. Niewierność, zmniejszają zainteresowanie seksualne w konkretnym partnerze. Pomimo licznych przyczyn zaciągniętych do literatury, tylko kilka badano w badaniach na dużą skalę. 

Znaczenie u mężczyzn i lędźwiowość u kobiet to wspólne warunki związane ze złym pobudzeniem seksualnym. Jednak przy przywiązaniu piętna społecznego do takich terminów zastępuje się je mniej osobistymi i osądowymi, tj. Dysfunkcją erekcji u mężczyzn i wielu powiązanych terminów u kobiet, które powodują brak orgazmu, bolesne stosunek seksualny, słabe podniecenie seksualne i seksualne i seksualne pragnienie. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety doświadczają całkowitego unikania lub awersji do czynności seksualnych. Mężczyźni doświadczają braku emocji seksualnych, braku przyjemności w czynnościach seksualnych i kompletnego lub częściowego niepowodzenia erekcji. 

Odpowiedzialne są niektóre problemy fizjologiczne, np. Słabe smarowanie pochwy, choroby przewlekłe, problemy z relacjami i zmniejszony przepływ krwi do narządów rozrodczych. Niektóre typowe zaburzenia pobudzenia seksualnego są;

Zespół choroby postorgasmicznej (POI): To jest rzadkie schorzenie To powoduje objawy grypowe natychmiast lub w ciągu kilku godzin po wytrysku. Objawy obejmują gorączkę, zmęczenie, ból mięśni, osłabienie, swędzące oczy, afazję, nudności, bóle głowy, kołatanie serca, szybkie oddychanie i paraestezję podczas pobudzenia seksualnego. Objawy często utrzymują się przez dni i negatywnie wpływają na pożądanie seksualne. Występuje z nieznanych przyczyn i jest związane z autonomicznymi defektami układu nerwowego i odpornościowego. Żadne leczenie nie jest dostępne i czasami jest błędnie związane z problemami psychologicznymi, np. Lęk seksualny. 

Dysfunkcja erekcji (red.): ED lub impotencja jest problemem zdrowia seksualnego charakteryzującego się niemożnością osiągnięcia i utrzymania erekcji przez wystarczająco dużo czasu, aby umożliwić skuteczne stosunek seksualny. To wyniki Różne problemy podstawowe, np. Warunki przewlekłe, nieprawidłowości anatomiczne, nadużywanie narkotyków, niedobory hormonalne i czynniki psychologiczne. Większość przyczyn można leczyć, podczas gdy inne powodują trwałą utratę erekcji.

Różne choroby przewlekłe związane z zaburzeniami erekcji są urazy rdzenia kręgowego, choroby naczyniowe, niewydolność nerek, cukrzyca, stwardnienie rozsiane i choroby sercowo -naczyniowe, które zaburzają przepływ krwi w kierunku penisa. Na froncie anatomicznym uszkodzenie lokalnych nerwów opóźnia lub zapobiega erekcji. Choroby naczyniowe, np. Miażdżyca, są czynnikami ryzyka ED i powodują upośledzony przepływ krwi do penisa, nadciśnienia i choroby naczyniowej obwodowej.

Nadużywanie narkotyków jest jednym z głównych przyczyn ED. Ludzie, którzy używają leków przeciwpsychotycznych, leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwnadciśnieniowych, leków zobojętniających kwas, narkotyków i środków uspokajających i piją alkoholu są zagrożone ED. Niedobór hormonalny jest przyczyną, choć rzadki, w młodym wieku. Niektóre osoby, szczególnie osoby z zespołem Klinefeltera, chemioterapią, radioterapią i ekspozycją na dzieciństwo na wirusa świnki, doświadczają niewydolności jąder i wynikającego z tego niedoboru testosteronu. Zaburzenia nadnerczy, niedoczynności tarczycy, nadczynności tarczycy i guzów mózgu powodują reakcję łańcuchową zmian hormonalnych, które powodują ED.

Zaburzenia bólu 

Dyspareunia to termin używany do bolesnego stosunku seksualnego. Jest to znak różnych chorób, np. 

Vaginismus: W Vaginismus, Istnieją mimowolne skurcze ściany pochwy. Przyczyna pochwy jest nieznana. Jednak dotyczy traumatycznych wspomnień seksualnych, np. Wykorzystywanie seksualne i gwałt. 

Vulvodynia: W VulvodyniaPodczas czynności seksualnych odczuwa się odczuwanie płonących. Dokładna przyczyna jest nieznana. Wydaje się jednak, że jest to związane ze skórą pochwy i sromu. 

Słabe smarowanie pochwy: Słabe smarowanie pochwy z powodu nierównowagi hormonalnej i skutków ubocznych Leki, np. Cedive, środki antykoncepcyjne, leki sercowo -naczyniowe itp., Powodują suchość pochwy, która powoduje niewystarczającą stymulację i emocje. Jest to związane ze zmianami hormonalnymi związanymi z ciążą, menopauzą i karmieniem piersią. Wśród przyczyn należą lęk, strach przed zajęciami seksualnymi, podrażnienie i suchość spowodowane przez pianki antykoncepcyjne. 

Nieprawidłowości strukturalne: Niektóre nieprawidłowości strukturalne penisa, np. Choroba Peyroni, powodować bolesny i trudny stosunek seksualny. Powoduje tworzenie grubych włóknistych pasm, które powodują krzywiznę w penisie podczas erekcji. Ma wysoką częstotliwość, szczególnie u mężczyzn w ciągu 40 lat i ankiety na dużą skalę Schwarzer i współpracownicy zauważył Występowanie 3% w obszarach badań. Nie ma określonej przyczyny. Jednak czynniki ryzyka, np. Alkoholizm, palenie, przewlekłe choroby naczyniowe, urazy podczas operacji i czynniki genetyczne, odgrywają rolę. 

Priapizm: To jest Bolesny stan erekcji To występuje ze stymulacją seksualną lub bez. Występuje, gdy krew uwięziona w penisie nie jest wyczerpana. Jeśli nie zostanie zapewnione terminowe leczenie, powoduje trwałe uszkodzenie tkanek erekcji. Jest to powszechne u młodych ludzi i osób posiadających schorzenia, np. Choroby sierpowatej i stosowanie niektórych leków, np. Lek z zaburzeniami erekcji w wyższych dawkach.

Zaburzenia związane z orgazmem 

Orgazm jest przyjemnym i szybkim uwalnianiem napięć nerwowo -mięśniowych, gdy dana osoba jest u szczytu pobudzenia seksualnego. Towarzyszy mu skurcze pochwy u kobiet i rozładowanie nasienia u mężczyzn (Merriam-Webster's). Różne warunki związane z orgazmem są odpowiedzialne za złe zdrowie seksualne, np.

Anorgasmia: To jest Całkowita nieobecność orgazmu po regularnym stosunku seksualnym. Sporadyczne doświadczenia nie są problemem, a anorgazja kliniczna charakteryzuje się niepowodzeniem orgazmu w 75% lub więcej spotkań seksualnych. Powodują to czynniki fizyczne, farmakologiczne lub psychiczne. Głównym czynnikiem farmakologicznym są szczególnie leki przeciwdepresyjne SSRIS, gdy opóźniają lub eliminują orgazm. Wspólną przyczyną fizjologiczną jest menopauza, ponieważ wiele kobiet doświadcza złego kulminacji po menopauzie. . przyczyny patologiczne są uszkodzeniem miejscowych nerwów w dolnej części ciała, urazami rdzenia kręgowego, operacji prostaty lub narządów płciowych, neuropatii cukrzycowej i urazu miednicy. 

Przedwczesny wytrysk: Jest to wytrysk, który pojawia się na długo przed satysfakcją partnerki. Istnieją różne definicje, ale ogólnie, wytrysk występujący 2-3 minuty wstawienia penisa do pochwy jest uważane za przedwczesne wytrysk. Innymi towarzyszącymi problemami są słaba kontrola wytrysku, cierpienie i niezadowolenie dla jednego lub obu partnerów. Wcześniej przypisywano to tylko czynnikom psychologicznym. Jednakże, Najnowsze odkrycia badali głębsze neurobiologiczne podstawy szybkiego wytrysku.

Zespół choroby postorgasmicznej (POI): Objawy Pois są doświadczane bezpośrednio po ejakulacji lub orgazmie. Niektóre typowe problemy to bóle głowy seksualne, które występują w czaszce i szyi podczas czynności seksualnych, masturbacji i orgazmu; Postcoital Tristesse To powoduje niepokój i melancholię po czynnościach seksualnych, które trwają godziny; Bóle mięśni po wytrysku, które trwają przez kilka dni do tygodni i Zespół Dhata, stan związany z kulturą zgłaszany przez mężczyzn w Azji Południowej, który powoduje utratę nasienia w moczu i przez nocne wytrysk i powoduje nastrój i lęk dysphoria po seksie. Różne objawy POI to zmęczenie, osłabienie, ból mięśni, gorączka, swędzące oczy, nudności, afazja, kołatanie serca, bóle głowy, szybkie oddychanie i paraestezja.

Jak zdiagnozować dysfunkcję seksualną?

Diagnozowanie dysfunkcji seksualnych wymaga ścisłej współpracy między pacjentami i kilkoma świadczeniodawcami, tj. Psychologami, endokrynologami, neurologami, ginekologami i urologami. Specjaliści medyczni dokonują przeglądu historii sprawy, w tym obecnych schorzeń, stosowanych metod leczenia i obecnych objawów klinicznych. Dokładne badanie fizykalne przeprowadza się w celu obserwowania wszelkich nieprawidłowości w strukturach narządów rozrodczych. Ostateczna diagnoza opiera się na testach laboratoryjnych. Typowe kroki to;

Historia: Obejmuje to dokładny przegląd historii przypadku, rozpoczęcie objawów klinicznych, przegląd innych jednoczesnych schorzeń, obecne lub wcześniejsze stosowanie leków, monitorowanie parametrów istotnych, np. Współciśnienia i poziomu glukozy we krwi oraz badanie relacji i czynników psychicznych. 

Badanie fizyczne: Obejmuje to dokładny przegląd zewnętrznych narządów płciowych i powiązanych narządów, np. Jąder, penisa, otaczającej skóry i mięśni u mężczyzn oraz badania miednicy i badań pochwy u kobiet. Niektóre konkretne testy dla powiązanych narządów, np. Cyfrowe egzamin odbytnicy (DRE), są wykonywane w celu zdiagnozowania powiększenia prostaty. 

Ocena psychologiczna: Psychologowie zadają pytania, zwykle w postaci ustrukturyzowanego kwestionariusza, aby uzyskać wgląd w emisyjne, związane z relacjami i stylem życia, zaburzenia nastroju i zaburzenia lękowe odpowiedzialne za zaburzenia seksualne. Obejmuje to dokładne przegląd postaw i praktyk seksualnych, historię seksualną, związek między rodzicami, nadużywanie substancji, spożywanie alkoholu i palenie. Po osiągnięciu wstępnej oceny testy laboratoryjne są wykorzystywane do potwierdzenia wyników. 

Badania krwi: Badania krwi są używane do sprawdzenia poziomu hormonów, np. Estrogenu i progesteronu u kobiet i testosteronu u obu płci. Hormony mają wyraźny wpływ na funkcje seksualne, a ich spadające poziomy są związane z dysfunkcją seksualną. 

Testy obrazowe: Techniki obrazowania, np. Premiera (PREGIL DUPLEX Ultrasound) i ultradźwięki miednicy są pomocne w sprawdzeniu przepływu krwi w regionie. . transpaginal ultrasonografii Pomaga wykryć wzrost i inne nieprawidłowości w żeńskim układzie reprodukcyjnym. Neurolodzy często wykonują skanowanie obrazowania rezonansu magnetycznego (MRI), aby znaleźć zmiany i nieprawidłowości w ośrodkowym układzie nerwowym. Kenneth Maravilla i Claire Yang (2008) uznali MRI pomocne w diagnozowaniu FSIAD.

Specjalistyczne testy na zdrowie seksualne: Są one mniej powszechne, ale dostarczają przydatnych informacji o zdrowiu reprodukcyjnym.

Nocne tumescencja prącia (NPT): Wykrywa erekcje prącia nocnego. Penis z normalnymi funkcjami erekcyjnymi ulega erekcji 3-5 razy Podczas 8 -godzinnego snu. Używane jest urządzenie elektroniczne o dwóch pierścieniach. Jeden pierścień umieszcza się u podstawy, a drugi na końcu penisa. Urządzenie mierzy czas trwania, jakość i liczbę erekcji nocnych. 

Pletyzmografia pochwy: To jest urządzenie który wykorzystuje światło do pomiaru przepływu krwi w dzielnicy pochwy kobiet pobudzonej seksualnie lub zwykłej kobiety. 

Konsultacja: Jeśli jest złożony, pacjenci są skierowani do zainteresowanych specjalistów w celu lepszej oceny, konsultacji i leczenia. Zainteresowani specjaliści to urologowie zajmujący się kwestiami seksualnymi mężczyzn, ginekologów, którzy zajmują się zdrowiem reprodukcyjnym kobiet oraz endokrynologowie, którzy zajmują się czynnikami hormonalnymi związanymi ze zdrowiem seksualnym. Terapeuci seksualni zajmują się postawami dotyczącymi seksu, a psychologowie badają psychologiczne podstawy zaburzeń seksualnych. 

Analiza smarowania pochwy: Jeśli kobieta narzeka na suchość pochwy, świadczeniodawcy sprawdzają poziom suchości i wilgoci w pochwie, aby przepisać smary. 

Pap Rozmaz: Badanie rozmazu Pap jest wykorzystywane do diagnozowania raka szyjki macicy i innych problemów związanych ze zdrowiem szyjki macicy, które wpływają na ogólne zdrowie. 

Podczas procesu diagnostycznego pacjent musi być otwarty z pracownikami służby zdrowia na temat zdrowia reprodukcyjnego, aby znaleźć odpowiednie rozwiązania. 

Jakie są czynniki psychologiczne, które przyczyniają się do zaburzeń seksualnych?

Czynniki psychologiczne są ściśle związane ze zdrowiem seksualnym. Na przykład w okolicy 40% przypadków dysfunkcji erekcji mają przyczynę psychologiczną. Trauma dzieciństwa i wykorzystywanie seksualne zmieniają postrzeganie płci, intymności i seksu na całe życie. Podstawowe czynniki psychologiczne są; 

Stres: Każdy rodzaj stresu z powodu problemów finansowych, utraty pracy, problemów związanych z relacjami i kwestiami życia małżeńskiego przyczyniają się do zaburzeń seksualnych u obu płci. 

Lęk: Związek między zaburzeniami seksualnej a zaburzeniami lękowymi jest cykliczny. Ponieważ lęk powoduje słabą wydajność seksualną, niepokój związany z podobną porażką w przyszłym stosunku seksualnym powoduje większą dysfunkcję seksualną. Strach przed stosunkiem seksualnym, szczególnie w tradycyjnych społeczeństwach, wydajności wizerunku ciała i lęku w zakresie wydajności często doświadczają mężczyźni. A Ostatnie badanie Opublikowane przez Department of Bioscience Education, King's College London, w 2022 r. Stwierdzono, że prawie połowa (46,2%) osób z PTSD i do 36,2% z zaburzeniami paniki ED. 

Wina: Wina powstaje z różnych czynników. Niektóre społeczeństwa religijne negatywnie postrzegają seks, a ludzie zaangażowani w działania seksualne zawsze czują się winni. Czasami osoba czuje się nieodpowiednia seksualnie i nie jest w stanie zadowolić partnera. Poczucie winy zwiększa problemy seksualne. 

Depresja: Depresja wpływa na zdrowie psychiczne i fizyczne danej osoby i jest główną przyczyną zaburzeń ED i innych zaburzeń seksualnych. Leki stosowane do depresji, np. SSRI, powodują zaburzenia seksualne jako efekt uboczny. Jakiś Studium indyjskie zauważył, że jedna trzecia (33,3%) kobiet i ponad dwie piąte (41,67%) mężczyzn z poważnymi zaburzeniami depresyjnymi doświadcza słabego pożądania seksualnego. 

Utrata zainteresowania seksem: Jest to czynnik związany z wiekiem, a niektórzy mężczyźni i kobiety doświadczają braku pożądania seksualnego i złych funkcji seksualnych z wiekiem. Czasami jednak skutki uboczne niektórych leków i czynników relacji są odpowiedzialne za obojętne podejście do seksu. 

Biedna samoocena: To jest doświadczany przez osoby, które doświadczyły niepowodzeń seksualnych i martwią się o adekwatność seksualną. Cyklicznie zwiększa dysfunkcję seksualną. Stan staje się poważniejszy, jeśli partner nie jest powiązany. 

Zmęczenie: Zmęczenie negatywnie wpływa na wytrzymałość fizyczną i powoduje słabe zainteresowanie czynnościami seksualnymi. Zmęczenie z jakiegokolwiek powodu, np. Nadmierna praca, ćwiczenia i pracochłonny styl życia, ma wpływ.

 Traumatyczna przeszłość: Poddanie wykorzystywania seksualnego, gwałtu, kazirodztwa i wykorzystywania dzieciństwa poważnie wpływa na zdolność jednostek do angażowania się w przyjemne i satysfakcjonujące relacje seksualne. Unikanie seksualne jest jednym ze znaczących oznak zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Problemy związane: Problematyczne relacje, słaba komunikacja z partnerem i konflikty powodują złe pożądanie seksualne. Zdrowe relacje należą do krytycznych wymagań zdrowego życia seksualnego. 

Piętno religijne i kulturowe: Czasami normy i wartości kulturowe i religijne są sprzeczne z fantazjami seksualnymi, orientacją i pragnieniami i powodują uczucia wstydu, poczucia winy i lęku u ludzi, co prowadzi do utraty pożądania seksualnego. Na przykład większość religii zabrania homoseksualizmu i homoseksualnych ludzi w społeczeństwach religijnych i konserwatywnych musi stawić czoła presji społecznej. Jest on ważny dla osób z orientacją seksualną, która różni się od oczekiwanej normy dla płci. 

Presja wydajności: Postrzeganie oczekiwań społecznych związanych z seksem oraz przyjemnością seksualną i wydajnością powoduje presję, która wpływa na samopoczucie seksualne. 

Kwestie zdrowia seksualnego są ściśle powiązane i często osoba ma więcej niż jedną kwestię. Dlatego konsultacje z psychologiem i zainteresowanymi specjalistami są niezbędne dla lepszych wyników. 

Kogo wpływa dysfunkcja seksualna?

Ludzie doświadczają dysfunkcji seksualnych, niezależnie od pochodzenia etnicznego, wieku i płci. Rozpowszechnienie różni się w zależności od narażenia na psychologiczne czynniki ryzyka, warunki zdrowotne i wiek. U mężczyzn problemy z zaburzeniami seksualnymi, np. Słabe libido, zaburzenia erekcji, opóźnione wytrysk, przedwczesne wytrysk i opóźnione orgazm, wpływają na osoby w każdym wieku. Ryzyko i rozpowszechnienie wzrasta wraz z wiekiem. Postawy seksualne i zachowania kobiet są bardziej złożone, a kwestie, np. Bolesne stosunki seksualne, trudności w osiągnięciu orgazmu, słabe pobudzenie i słabe pożądanie seksualne, są doświadczane w każdym wieku. 

A Ankieta na dużą skalę przez Kristin Mitchell a koledzy w 2015 r. W Wielkiej Brytanii badali występowanie zaburzeń seksualnych u mężczyzn i kobiet. Obejmowało to 11 509 mężczyzn i kobiet w wieku 16–74 lat. W ubiegłym roku uczestnicy mieli co najmniej jednego partnera seksualnego. Stwierdzono, że 38,2% aktywnych seksualnie mężczyzn i 22,8% aktywnych seksualnie kobiet miało co najmniej jeden problem z zaburzeniami seksualnymi. Ponad jedna trzecia uczestników zgłosiła spełnienie wszystkich trzech kryteriów zachorowalności wymienionych w podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5) i szukali pomocy medycznej w ubiegłym roku.

Jakiś Wcześniejsze badanie przez Dunn i koledzy W 1998 r. Stwierdzono, że 41% kobiet i 34% mężczyzn zgłosiło cierpienie co najmniej jednego stanu zdrowia seksualnego. Najczęstszymi problemami zgłoszonymi przez mężczyzn były zaburzenia erekcji (21,5%) i przedwczesne wytrysk (11,5%). W przypadku kobiet 19% respondentów zgłosiło doświadczanie suchości pochwy, a 16% zgłosiło rzadkie orgazmy. Ponad połowa (52%) ludzi była gotowych podjąć profesjonalną pomoc, ale tylko 10% otrzymało taką pomoc.

U starszych dorosłych rozpowszechnienie problemów zdrowia seksualnego jest wyższe, chociaż nie uważa się za nieunikniony rezultat starzenia się. Wynika to ze stresu, jakie doświadczały osoby starsze we wszystkich dziedzinach życia. . eksperci znalazłem uprzedzenie płciowe z zdrowiem seksualnym kobiet, wykazując większą wrażliwość na zdrowie fizyczne niż mężczyzn. Niezadowolenie z relacji i pogorszenie zdrowia psychicznego obserwuje się w starszym wieku, co zwiększa ryzyko zaburzeń seksualnych. Kulturowe tabu jest odpowiedzialne za niskie zgłaszanie problemów zdrowia seksualnego u osób starszych. Zachowania seksualne starszych dorosłych stają się celem wyśmiewania i żartobliwości; Zatem osoby starsze częściej ukrywają informacje o zdrowiu seksualnym. 

Różne negatywne zmiany związane ze starzeniem się, np. Zanik narządów płciowych, niski poziom hormonów seksualnych, słabe pobudzenie i erekcja oraz spadek częstotliwości i intensywności orgazmu, są odpowiedzialne za zaburzenia seksualne w starszym wieku. Kobiety doświadczają niższego smarowania, przerzedzania błony śluzowej pochwy, zwiotnienie mięśni kątowych, przerzedzenie włosów łonowych i grę wargi warg. 

Jakie są leczenie zaburzeń seksualnych?

Leczenie zaburzeń seksualnych zależy od przyczyny i nasilenia objawów. Leczenie ma na celu przywrócenie przyjemności seksualnej i funkcjonowania. Zabiegi opracowane dla różnych warunków są;

Biedne pożądanie seksualne

Słabe libido to brak fantazji seksualnych i zainteresowanie działaniami seksualnymi. Leczenie jest procesem wieloetapowym i obejmuje wiele protokołów. Po pierwsze, terapeuta prowadzi rozmowę z pacjentem, aby zidentyfikować negatywne postawy seksualne, odkryć źródło takich pomysłów i zrozumieć, jak pacjent myśli o intymności i seksie. Terapeuci badają pamiętniki pacjentów, a informacje o erotycznej i seksualnej zawartości przeszukanych przez pacjenta są niezbędne, aby terapeuta zidentyfikował jakiekolwiek problemy związane z relacjami. 

Opcje leczenia są poradnictwem psychologicznym w celu rozwiązania problemów psychicznych, np. Uraz psychiczny, problemy związane z relacjami, stres i lęk; Leki, np. Bremelanotyd (Vyleesi®) i Flibanserin (Addyi®) i bez recepty leki przeciwdepresyjne, np. Bupropion; Hormonowa terapia zastępcza (HRT) w celu przywrócenia równowagi estrogenu, progesteronu i testosteronu; Zmiany stylu życia w celu zmniejszenia stresu, poprawy snu, zdrowej diety i regularnych ćwiczeń; poprawa komunikacji z partnerem w celu przekazania potrzeb seksualnych, pragnień i obaw; Ciągłe monitorowanie i leczenie chorób, np. Cukrzyca i choroby tarczycy; Korzystając z alternatywnych terapii, np. Produkty ziołowe, joga i suplementy oraz uciekając się do strategii samopomocy, np. Dołączanie do grup wsparcia społecznego, czytanie cennych książek, poszukiwanie wsparcia od rodziny i przyjaciół oraz zachowanie samowystarczalności.

Zaburzenie erekcji

Leczenie zależy od przyczyny i nasilenia objawów oraz obecności innych chorób. Lekarze przepisują leczenie po rozważeniu potencjalnych korzyści z ryzykiem. Standardowe opcje leczenia są;

Leki doustne: Leki doustne, np. Sildenafil (viagra), tadalafil (cialis, adcirca), avanafil (stendra) i vardenafil (levitra) poprawiają funkcje erekcji poprzez zwiększenie życia tlenku azotu naturalnego chemikalia, który rozluźnia mięśnie w penisie. Zwiększony przepływ krwi powoduje bardziej trwałą erekcję w odpowiedzi na pobudzenie seksualne (Ian Eardley, Department of Urology, St. James University Hospital, Leeds, Anglia). 

Kup tabletki Sildenafil online

Wyobraź sobie, że takie leki do pracy wymagane jest pobudzenie seksualne. Są one dostępne w różnych dawkach, które lekarz decyduje. Wspólne skutki uboczne to ból brzucha, ból pleców, zmiany wizualne, bóle głowy, przekrwienie nosa i płukanie. Pacjenci muszą skonsultować się z lekarzem w przypadku innych problemów zdrowotnych lub stosować inne leki w celu lepszego bezpieczeństwa. 

Zastrzyki i czopki: Inne leki są Alprostadil samo wtrysk który jest wstrzyknięty do podstawy lub strony penisa; Alprostadilowe czopki moczowe, zawierający rozszerzenie naczyń krwionośnych umieszczanych w cewce moczowej przy użyciu aplikatora i terapii zastępczej testosteronu (TRT), który służy do przywrócenia poziomów hormonów. 

Opcje niemediczne: Niektóre leczenie niemediczne są pompami próżniowymi prącia, które tworzą próżnię w celu wciągania krwi do penisa, a następnie na szyi penisa stosuje się pierścień napięcia, aby trzymać krew; Implanty prącia, które są chirurgicznie umieszczone po obu stronach penisa i są prętami plastycznymi, które pozwalają osobie kontrolować erekcję; Regularne ćwiczenia, szczególnie ćwiczenia kegelowe i poradnictwo psychologiczne w celu leczenia problemów, np. Stresu, lęku i depresji.

Przedwczesne wytrysk 

Leczenie przedwczesnego wytrysku zależy od poszczególnych czynników i przyczyn bazowych. Standardowe podejścia są;

Techniki behawioralne: Niektóre techniki pomagają przedłużyć czas stosunku płciowego. Pomocnym podejściem jest zatrzymanie się na 30 sekund, gdy osoba czuje, że ma zamiar wytrysnąć, a następnie ponownie wznowić. Z czasem poprawia wytrzymałość i umożliwia lepszą kontrolę nad wytryskiem. Kolejną pomocną techniką jest wyciskanie bazy penisa przez 30 sekund, ponieważ osoba uważa, że ​​ma zamiar wytrysnąć. Opóźnia wytrysk. 

Ćwiczenia dna miednicy: Ćwiczenia dna miednicy, np. Ćwiczenia kegla, Wzmocnij mięśnie dna miednicy i umożliwić lepszą kontrolę nad wytryskiem. Obejmuje to powtarzające się skurcze i rozluźnienie mięśni kontrolujących oddawanie moczu. 

Leki: . Leki są pomocne w leczeniu niektórych przyczyn. Na przykład miejscowe środki znieczulające są używane do odrętwienia obszaru, podczas gdy leki przeciwdepresyjne są stosowane w leczeniu depresji, jeśli jest to przyczyną. Powszechnie używane Leki przeciwdepresyjne to escitalopram, citalopram, sertralina, paroksetyna i fluoksetyna. Leki stosowane do zaburzeń erekcji pomagają również leczyć przedwczesne wytrysk. 

Psychoterapia: Czasami problemy związane z relacjami i lęk są odpowiedzialne za przedwczesne wytrysk. Konsultacje z doradcą lub terapeutą seksualnym jest cenną opcją rozwiązania takich przyczyn. 

Modyfikacje stylu życia: Pomocne są pewne zmiany stylu życia, np. Wykorzystanie technik relaksacyjnych w celu radzenia sobie ze stresem, lękiem, ciśnieniem wydajności i zarządzania stresem, np. Techniki relaksacyjne, medytacja, joga, aromaterapia i regularne ćwiczenia. 

Pojedyncze leczenie nie działa dla niektórych osób, a kombinacja różnych opcji jest zalecana dla lepszych wyników. Pacjenci muszą skonsultować się z terapeutą seksualnym i urologiem, aby określić najlepszy sposób działania zgodnie z konkretną sytuacją. Sukces planów leczenia zależy głównie od zaangażowania i motywacji osoby, a na dłuższą metę odnoszą sukcesy.

Bolesny stosunek seksualny

Bolesny stosunek lub Dyspareunia powoduje znaczny stres podczas seksu. W większości przypadków istnieje przyczyna fizyczna, a pacjenci muszą skonsultować się z ginekologiem lub urologiem, aby wykluczyć przyczynę. Kobiety w większości przypadków są szkolone w różnych technikach relaksacyjnych. Leczenie zależy od przyczyna bólu.

Zatępiony ból: W przypadku, gdy ból wynika z infekcji bakteryjnych, wirusowych lub grzybiczych lub infekcji przenoszonych seksualnie, przepisuje się antybiotyki, leki przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe. 

Ból z powodu suchości pochwy: W przypadku suchości pochwy zarządzane są przyczyny podstawowe, np. Nierównowaga hormonalna lub stosowanie niektórych leków. Do objawowej ulgi stosuje się miejscowe kremy estrogenowe, hormonalne terapię zastępczą i smary na bazie wody. 

Ból z powodu czynników psychologicznych: Czasami ból wynika z dysfunkcji lub napięcia w mięśniach dna miednicy, a fizjoterapia obszaru miednicy pomaga. Jeśli ból wynika z czynników psychologicznych, np. W przeszłości traumatyczne wspomnienia, problemy związane z relacjami, lęk i stres, pomoc jest pomocna. 

Mięśniaki i endometrioza: Jeśli ból jest związany z mięśniakami lub endometriozą, opcjami leczenia są operacjami, terapią hormonalną i lekami, w zależności od lokalizacji bólu i nasilenia objawów. 

Ból alergiczny: Niektóre osoby są uczulone na materiały stosowane w prezerwatywach, smarach i innych produktach seksualnych, a reakcje alergiczne powodują dyskomfort podczas seksu. Zaleca się przejście na produkty niealergiczne lub hipoalergiczne, jeśli istnieją oznaki reakcji alergicznych, np. Obrzęk języka, ust i spojówek, trudność połykania, podrażnienie skóry i trudności oddechowe. 

Vaginismus: Fizjoterapia, ćwiczenia i porady są wymagane do obsługi pochwy, które jest mimowolnymi skurczami mięśni pochwy podczas seksu. Czasami leki są używane do odczulania mięśni pochwy. 

Nieprawidłowości strukturalne: Korekty chirurgiczne są przeprowadzane w celu rozwiązania problemów strukturalnych. 

Ważne jest, aby mieć otwartą komunikację z pracownikami służby zdrowia, aby umożliwić lepszą reakcję na wszelkie przyczyny.

Suchość pochwy 

Istnieje kilka sposobów leczenia suchości pochwy i radzenia sobie, a wybór zależy od indywidualnego podobieństwa i zaleceń pracowników służby zdrowia. Niektóre standardowe metody to;

Za pomocą smarów na bazie wody: Smary na bazie wody mają wodę jako znaczący składnik. Poprawiają komfort i zmniejszają tarcie podczas stosunku seksualnego. Są wolne od oleju, kompatybilne z większością czynności seksualnych, bezpieczne i mają niższe ryzyko alergii. Są niestosowne, łatwe do wyczyszczenia i są dostępne w różnych preparatach. Przykłady są SKINS Aqua Smar, SKINTY SMARY WOBNE, Skins Truskawkowy smar, Pasante Delikatny lekki smar I K-y Jelly. Są mniej długotrwałe niż smary na bazie silikonowe i nie nadają się do niektórych czynności, np. Seks w prysznicu. 

Utrzymanie nawodnienia: Odwodnienie należy do przyczyn niższego smarowania. Zatem nawodnienie przez picie dużej ilości wody jest pomocne w radzeniu sobie z suchością pochwy.

Używanie nawilżających pochwy: Dostępnych jest kilka rodzajów nawilżających pochwy bez recepty, np. Replens ™ krem ​​nawilżający I Buty żel nawilżający pochwowy. Należy je regularnie stosować w celu poprawy wilgoci w tkankach pochwy. 

Miejscowe kremy estrogenowe: Estrogen wpływy Tkanki pochwy i powodują przebudowę naczyń i proliferację nabłonka pochwy. W fazie po menopauzie poziomy estrogenu spadają. Dostępne są tabletki i kremy estrogenowe, które zawierają niższe dawki estrogenu i są stosowane lokalnie w celu poprawy elastyczności i smarowania. 

Unikaj produktów zawierających drażnienie: Należy unikać pachnących produktów, dupek i ostrych mydeł, ponieważ powodują one suchość lub pogarszają się już sucha. 

Leki: Jeśli suchość pochwy jest spowodowana warunki zdrowotne, np. Stres, depresja, okołomenopauza i menopauza, konsultacje z opieką zdrowotną w zakresie terapii i leków na receptę, aby zająć się przyczyną podstawową. 

Modyfikacje stylu życia: Niektóre zmiany stylu życia, np. Zdrowy i dobrze zrównoważony dieta, zmniejszając poziom stresu, rzucanie palenia i zmniejszenie spożywania alkoholu, pomagają poprawić zdrowie pochwy. 

Popraw relacje: Smarowanie pochwy jest powiązane z chemią relacji. Całkowita fizyczna harmonia między partnerami poprawia stymulację, podniecenie i pobudzenie, powodując uwalnianie większej liczby smarów. Sprawdź wszelkie problemy nękające związek i spróbuj rozwiązać takie problemy. 

Ćwiczenia: Ćwiczenia podłogowe miednicy, np. Ćwiczenia kegla, pomagają poprawić przepływ krwi do obszaru miednicy i pomagają poprawić smarowanie pochwy. 

Jeśli suchość utrzymuje się pomimo wszystkich miar, pacjenci muszą skonsultować się z lekarzem, ponieważ jest to oznaka chorób wymagających bardziej solidnego leczenia. 

Jaki jest wpływ dysfunkcji seksualnej na zdrowie psychiczne?

Dysfunkcja seksualna obejmuje różne problemy, które zmniejszają zdolność osoby do zadowalającego stosunku seksualnego. Seksualność i władza seksualna są związane z piętnami społecznymi i kulturowymi, a taka osoba doświadcza wielu warunków zdrowia psychicznego. Konsekwencje zdrowia psychicznego są;

Słaba samoocena i niepokój psychiczny: Niemożność zaangażowania się w satysfakcjonujący stosunek seksualny i zaspokojenie potrzeb seksualnych partnera powoduje frustrację i zwiększa ryzyko lęku i depresji oraz prawie dwie trzecie (62.5%) osób z depresją doświadczają dysfunkcji seksualnej. Powoduje negatywny wizerunek poprzez erodowanie własnej wartości i samooceny. 

Presja i niepokój w zakresie wydajności: Dysfunkcja seksualna i strach przed niepowodzeniem w czynnościach seksualnych powodują negatywne uczucia. Wynikowy stres powoduje wiele negatywnych obaw związanych z samospełnieniem. W połączeniu z presją społeczną do wykonania powoduje silny lęk, który jeszcze bardziej pogarsza sytuację, powodując więcej problemów. 

Obciążenie relacji: Relacje intymne obracają się wokół funkcji seksualnych. Seks poprawia komunikację i zmniejsza szanse na konflikty. Obecność dysfunkcji seksualnej u jednego lub obu partnerów powoduje rozkład intymności i komunikacji. Powoduje to spory i potencjalne zerwania. Rozwój dystansu emocjonalnego znacznie napręża relacje i takie pary mają wyższe stawki rozwodowe. 

Izolacja społeczna: Osoby z zaburzeniami seksualnymi wydają się nieodpowiednie i niedobałe i starają się unikać działań społecznych i seksualnych. Tacy ludzie mają tendencję do wymknięcia się z potencjalnych partnerów i unikają randek i innych interakcji społecznych. Ponadto, ze względu na piętno społeczne związane z seksem, tacy ludzie wahają się rozmawiać i dzielić się problemami z innymi. Wszystkie takie czynniki powodują, że wstyd i izolacja społeczna. 

Słabe poczucie tożsamości i ról płciowych: Osoba z dysfunkcją seksualną prawdopodobnie będzie miała słabą samoidentyfikację i często walczy z rolami płci. Społeczeństwo łączy seksualność z kobiecością i męskością, a brak relacji seksualnych utrudnia uzgodnienie swojej tożsamości płciowej. Tacy ludzie starają się znaleźć partnerów. 

Nadużywanie substancji, aby poradzić sobie ze stresem: Niektóre osoby uciekają się do niezdrowych mechanizmów radzenia sobie, np. Nadużywanie narkotyków, alkoholizm i palenie, aby poradzić sobie z frustracją i lękiem spowodowanym nieadekwatnością seksualną. Nadużywanie substancji tymczasowo łagodzi stres, ale powoduje uzależnienie i zwiększa nasilenie fizycznych i psychicznych warunków zdrowia. Nadużywanie substancji zwiększa nasilenie zaburzeń seksualnych, ponieważ dysfunkcję seksualną odnotowano 61% uzależnionych od opioidów i 75% uzależnionych od alkoholu, zgodnie z Ostatnie badania opublikowane w Indiach. 

Słaba jakość życia: Satysfakcja seksualna i intymność należą do najważniejszych aspektów ogólnego samopoczucia. Utrzymująca się dysfunkcja seksualna powoduje poczucie nieadekwatności, a osoba staje się niezadowolona z życia. To, w połączeniu z poczuciem izolacji, obniża jakość życia. 

Predyspozycja do innych problemów ze zdrowiem psychicznym: Dysfunkcja seksualna ma cykliczny związek z innymi chorobami psychicznymi, np. Depresja, lęk i zaburzenia stresu pourazowego. Jest to konsekwencja takich chorób i zwiększa ich nasilenie. Komplikuje cykl chorób psychicznych i istnieje potrzeba bardziej kompleksowego leczenia. 

Opóźnienia w poszukiwaniu pomocy: Ponieważ osoba z chorobą psychiczną nie jest skłonna zaakceptować rzeczywistość, osoba z zaburzeniami seksualnymi czasami nie chce uzyskać pomocy z powodu piętna społecznego związanych z seksem i strachem przed zawstydzeniem. Powoduje poważniejsze objawy i zmniejsza skuteczność leczenia, gdy jest ostatecznie poszukiwany. 

Tak więc wpływ dysfunkcji seksualnej na zdrowie psychiczne jest wieloaspektowe i głęboko głębokie. Ekspozycja na różne czynniki ryzyka i potencjał uciekania się do niezdrowych mechanizmów radzenia sobie tworzy błędne cykl chorób psychicznych, które utrzymują się przez długi i wymagają bardziej kompleksowego leczenia. Uznanie takich poważnych konsekwencji ze strony społeczności i opieki zdrowotnej jest niezbędne do zapewnienia pacjentom skutecznego i współczującego wsparcia. Destigmatyzowanie problemu, wczesne uznanie i zapewnienie wczesnej i kompleksowej opieki są konieczne, aby rozwiązać konsekwencje psychiczne zaburzeń seksualnych.

Jak można zapobiec dysfunkcji seksualnej?

Istnieje wiele sposobów, które są pomocne w utrzymaniu zdrowego i przyjemnego życia seksualnego oraz zapobieganie dysfunkcji seksualnej. Kluczem jest długi czas trzymanie się planu i uzyskanie profesjonalnej pomocy w przypadku wszelkich problemów. Niektóre cenne opcje to; 

Rzuć palenie: Palenie zwiększa ryzyko różnych chorób, np. Udaru mózgu, raka płuc, chorób krwi i serca, które zagrażają dopływowi krwi na narządy rozrodcze i funkcje reprodukcyjne. Grupa naukowców z University of Illinois, John Hopkins's Medicine i Cedars-Sinai Medical Center stwierdziła, że ​​w porównaniu z osobami niebędącymi palecami palacze mają wyższe ryzyko ED (31,6% vs. 26,0%) i niższe libido (25,6% vs. 21,0%). Obecni palacze wykazali wyższą całkowitą testosteron niż osoby niebędące niepalącymi. 

Dym papierosowy ma wiele chemikaliów, np. Tlenek węgla i nikotyna, które uszkadzają naczynia krwionośne i obniżają dopływ krwi i składniki odżywcze do narządów rozrodczych. Nikotyna w dymie papierosowym zakłóca poziomy testosteronu, powodując złe pożądanie seksualne. Osoba zaniepokojona dobrostanem seksualnym musi pozostawić palenie w długoterminowym planie, ponieważ szkodzi ono sercu i narządom seksualnym. Zaprzestanie palenia ma znaczące korzyści dla zdrowia reprodukcyjnego. 

Unikaj nadużywania alkoholu i narkotyków: Alkoholizm i nadużywanie narkotyków negatywnie wpływają na funkcje seksualne. Nadmierne użycie zakłóca Przepływ krwi i poziomy hormonalne, powodujące słabe libido i zaburzenia erekcji u mężczyzn. Zbyt dużo alkoholu uszkadza wątrobę i zakłóca przepływ krwi w kierunku genitaliów. Tłumi pobudzenie i stymulację seksualną poprzez tłumienie układu nerwowego. Wrażliwość pochwy i penisa na bodźce erotyczne jest zmniejszone, co prowadzi do mniej przyjemnych sesji oraz złej jakości i intensywności orgazmu. 

Nadużywanie narkotyków i spożywanie alkoholu zwiększają wydzielanie angiotensyny, który jest związany z wysokim ciśnieniem krwi i zaburzeniami erekcji. Dlatego studia odkryli, że mężczyźni i kobiety spożywają alkohol mają odpowiednio 27% i 74% większe ryzyko zaburzeń seksualnych (BMC Women's Health, 2023). Niektóre Nielegalne narkotyki, np. Metamfetamina i kokaina, zmniejszają dopływ krwi do penisa poprzez konstruowanie naczyń krwionośnych. Długotrwałe nadużywanie narkotyków powoduje poważne zaburzenia seksualne poprzez obniżenie podaży tlenu i składników odżywczych narządowi rozrodczemu z powodu zmniejszonego dopływu krwi. 

Popraw aktywność fizyczną: Siedzący tryb życia jest znaczącym czynnikiem ryzyka i silnie koreluje z dysfunkcją seksualną. To zwiększa ryzyko cukrzycy, otyłości i chorób sercowo -naczyniowych związanych z dysfunkcją seksualną. Siedzący tryb życia negatywnie wpływa na poziom hormonów i przepływ krwi w kierunku narządów seksualnych. Grupa badaczy w Emory University, USA, stwierdził, że w porównaniu do osób aktywnych fizycznie, osoby z siedzącym trybem życia mają wyższe ryzyko z ED (44,4% vs. 21,6%), słabą satysfakcję seksualną (59,3% vs. 35,3%) i słabe funkcje orgazmu (44,4% vs 17,7%). 

Tak więc niezbędne jest spędzenie więcej czasu na czynnościach fizycznych i unikanie długich czasów siedzenia. Istnieje kilka sposobów, aby to osiągnąć. Jednym z kluczowych sposobów jest regularne ćwiczenia, ponieważ poprawia ogólne zdrowie i obniża ryzyko różnych chorób przewlekłych. . Badania znalazły Ta 30 minut regularnego treningu pięć dni w tygodniu skutecznie zarządza funkcjami erekcyjnymi u mężczyzn, a uczestnicy zauważyli poprawę w ciągu sześciu miesięcy. 

Ćwiczenia pomagają kontrolować różne czynniki ryzyka zaburzeń seksualnych, np. Cukrzyca, otyłość i choroby sercowo -naczyniowe. Działania takie jak trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT), pływanie, jazda na rowerze i bieganie są bardzo skuteczne. Ćwiczenia ukierunkowane na region miednicy, np. Ćwiczenia kegla, są korzystne dla przedwczesnego wytrysku i zaburzeń erekcji. Ciasne harmonogramy robocze i nowoczesny styl życia zwiększyły czas siedzenia, szkodliwy dla ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia. Siedzenie przez dłuższy czas zwiększa ryzyko problemów, zwłaszcza otyłości, która jest powiązana z cukrzycą typu 2. Korzystanie z biur Sit-Stand jest pomocną opcją dla takich osób.

Jedz zdrową i zrównoważoną dietę: Dieta jest niezbędna dla zdrowia seksualnego. Badania potwierdziły, że złe praktyki dietetyczne są powiązane ze złym samopoczuciem seksualnym, a dobra dieta jest pomocna w zapobieganiu takich problemów. Diety zawierające cholesterol i przetworzone cukry są związane ze złym naczyniowym i ostatecznie zdrowia seksualnym, podczas gdy diety zawierające zdrowe tłuszcze, witaminy, białka, przeciwutleniacze i dobry cholesterol poprawiają funkcje seksualne. 

Niektóre diety, np. Dieta śródziemnomorska, wiąże się z wysokim wydajnością seksualną i niższym ryzykiem zaburzenie erekcji. Dieta śródziemnomorska zawiera owoce, warzywa, błonnik i zdrowe tłuszcze, np. Oliwek z oliwek i produkty pełnoziarniste. Żywność zawierająca flawonoidy i inne przeciwutleniacze są znane jako afrodyzjaki, obniżają ryzyko ED i poprawiają pożądanie seksualne. Tak więc mądre i dobrze zrównoważone wybory dietetyczne pomagają obniżyć poziom dysfunkcji seksualnych z jakiegokolwiek powodu. 

Zarządzanie stresem: Stres powoduje dysfunkcję seksualną u mężczyzn i kobiet. Wysoki poziom ciągłego stresu aktywuje współczulny układ nerwowy, który kieruje mocne strony psychiczne i fizyczne w celu zwalczania stresu i obniża koncentrację na czynnościach rekreacyjnych, np. Płeć. Zwiększa poziomy kortyzolu i zmniejsza produkcję i poziomy hormonów reprodukcyjnych, obniżając libido. 

Tak więc przyjmowanie technik zarządzania stresem, np. Praktyki medytacji, np. Głębokie oddychanie, ćwiczenie jogi, odpowiedni sen i regularnie spędza czas na ćwiczeniach, pomaga obniżyć ryzyko zaburzeń seksualnych. Badanie znaleziony To pary korzystające z programu zarządzania stresem online przez 12 tygodni doświadczyły znacznej poprawy wskaźnika funkcji seksualnych kobiet i wyniku stresu seksualnego (Jordan E. Rullo. Doktorat). 

Miej oko na poziomy testosteronu: Testosteron jest głównym hormonem płciowym u mężczyzn, a jego wahania są odpowiedzialne za zaburzenia seksualne. Badania krwi w celu regularnego sprawdzania jego poziomów i podjęcia odpowiednich środków w przypadku spadających poziomów pomagają zabezpieczyć zdrowie seksualne. . Normalny poziom testosteronu U mężczyzn musi wynosić 350–750 ng/ dl, a u kobiet 15-70 ng/ dl. Nabierający suplementy wzmacniające testosteron, np. Suplementy cynku i witaminy D oraz dodanie do planu diety więcej przyjaznych hormonom.

Utrzymuj otwartą komunikację z partnerem: Uczciwa i otwarta komunikacja na temat fantazji seksualnych, potrzeb i pragnień zmniejsza lęk, stres i presję wydajności związaną z czynnościami seksualnymi. Zwiększa wzajemne zrozumienie i pozwala partnerom nawzajem pragnienia i oczekiwania. 

Używaj bezpiecznych praktyk seksualnych: Bezpieczne praktyki seksualne, np. Regularne badania przesiewowe pod kątem infekcji przenoszonych drogą płciową oraz stosowania prezerwatyw i zapór dentystycznych do seksu oralnego, pomagają zabezpieczyć zdrowie reprodukcyjne. Takie praktyki są szczególnie przydatne dla osób posiadających więcej niż jednego partnera seksualnego. 

Zarządzaj lekami: Niektóre Leki, np. Przeciwko depresyjne, leki sercowo-naczyniowe, leki na ciśnienie krwi, blokery H2, hormony, leki przeciwpsychotyczne, opioidy, statyny i leki przeciwpadaczkowe, czasami powodują zaburzenia seksualne jako efekt uboczny. Jeśli oczekuje się, że jakikolwiek taki lek będzie odpowiedzialny, skonsultuj się z lekarzem, aby wybrać bezpieczniejsze alternatywy. Pacjenci nie mogą samodzielnie opuszczać leków.

Unikaj oglądania treści pornograficznych: Treść pornograficzna jest szybko pojawiającą się przyczyną dysfunkcji seksualnych, ponieważ odczula osobę bodźców erotycznych i tworzy nieoczekiwaną seksualność. Wysoka częstotliwość pornografii wiąże się z wyższym ryzykiem. Damiano i koledzy znalezione w 2015 roku, że ryzyko zaburzeń seksualnych był o 6% wyższy u osób spożywających pornografię mniej niż jeden raz w tygodniu i o 16% wyższy u osób z osobami spożywającymi pornografię ponad 1 raz w tygodniu. Jeśli dana osoba ma nawyk, korzystne jest stopniowe zmniejszenie go. 

Dysfunkcja seksualna czasami utrzymuje się pomimo wszelkich starań, aby ją wyleczyć lub leczyć. W takich przypadkach przyjęcie profesjonalnego wsparcia i wskazówek jest pomocne w skutecznym rozwiązaniu problemu.

Czy zmiany stylu życia pomagają leczyć zaburzenia seksualne?

Tak, czynniki ryzyka stylu życia odgrywają istotną rolę w przyczynowaniu zaburzeń seksualnych, a rozwiązanie takich czynników pomaga to leczyć. Niektóre przydatne zmiany stylu życia to; 

Zdrowa dieta i regularne ćwiczenia: Regularne spędzanie czasu na ćwiczeniach i odżywianie zdrowej diety poprawia ogólne zdrowie fizyczne i psychiczne poprzez obniżenie stresu i poprawę krążenia krwi. Ostatecznie poprawia zdrowie seksualne. 

Zarządzanie stresem: Lęk i stres powodują wysoki poziom kortyzolu i tłumią funkcje reprodukcyjne poprzez aktywację współczulnego układu nerwowego i obniżenie poziomu hormonów płciowych. Dlatego głębokie oddychanie, joga, medytacja i inne techniki zarządzania stresem pomagają zwiększyć zdrowie reprodukcyjne. 

Unikanie alkoholizmu i nadużywania narkotyków: Leki rekreacyjne, np. Kofeina, nikotyna, konopie indyjskie i alkohol, tłumią mechanizmy nerwowe zaangażowane w wydajność seksualną. Tak więc pozostawienie ich pomaga poprawić zdrowie seksualne. Podobnie, palenie zakłóca przepływ krwi do penisa, uszkadzając naczynia krwionośne i zmniejszając dopływ tlenu organizmu poprzez kompromisowe funkcje oddechowe. Palenie jest zatem dobrą przysługą dla zdrowia reprodukcyjnego. 

Postępowanie w warunkach zdrowotnych i leków: Bardzo ważne jest zarządzanie cukrzycą, otyłością, nadciśnieniem i innymi chorobami. Podobnie, czasami zaburzenia seksualne jest efektem ubocznym leków. W razie potrzeby pacjenci muszą sprawdzić i skonsultować się z lekarzem. 

Śpij zdrowo: Słaby sen powoduje słabe libido i zmęczenie. Spanie przez 7-9 godzin dziennie poprawia ogólne zdrowie, w tym zdrowie seksualne. 

Wspieraj lepszą komunikację i zdrowsze relacje: Osoba musi być uczciwa i otwarta na temat problemów związanych z relacjami oraz utrzymywać wysoki poziom komunikacji i emocjonalnego przywiązania do partnera w celu lepszego zarządzania tym stanem.

Różne zmiany stylu życia są pomocne, ale ich skuteczność różni się w zależności od osoby i zależy od stanu zdrowia osoby. Lepszą opcją jest konsultacja z lekarzem w celu diagnozy i leczenia oraz zastosowanie zmian stylu życia w celu uzupełnienia wysiłków. 

Czy terapia leczy dysfunkcję seksualną?

Tak, dostępnych jest wiele opcji terapeutycznych, które są bardzo skuteczne w leczeniu zaburzeń seksualnych. Wspólne opcje terapeutyczne to;

Psychoterapia: Jedną z powszechnych opcji terapeutycznych jest Psychoterapia, który dotyczy psychologicznych przyczyn dysfunkcji seksualnej. Przykładami są psychoanalityczna i poznawcza terapia behawioralna (CBT), które dotyczą psychologicznych i emocjonalnych przyczyn problemów seksualnych. Psychoterapia bada uczucia, myśli i przekonania związane z płcią. 

Terapia seksualna: Specjalizowana terapia jest rozwiązującą problemy zdrowia seksualnego. Terapeuta erotyczny angażuje się z jednym lub obiema partnerami w celu zidentyfikowania problemów i obaw seksualnych oraz edukowania różnych technik poprawy funkcji seksualnych. 

Terapia urazowa: Czasami dysfunkcja seksualna związana jest z przeszłymi traumą i wspomnieniami. Terapie urazowe, np. Odsensowanie ruchu oczu i ponowne przetwarzanie (EMDR) i terapia narażenia, pomagają ludziom leczyć się z przeszłości i skupić się na teraźniejszości. 

Terapia par: Angażuje obu partnerów, gdy dysfunkcja seksualna nęka związek i pomaga uratować związek. Poprawia zdrowie seksualne, umożliwiając obu partnerom współpracę, komunikowanie się, omawianie i łagodzenie wzajemnych obaw. Pozwala partnerom znaleźć wzajemne rozwiązania problemów seksualnych i uzyskać pomoc od terapeuty seksualnej. 

Sensate Focus i uważność: Pomaga parom i jednostkom, szkoląc ich do lepszego dostrojenia ciała i dostosowania ich emocji i odczuć. Powoduje to lepszą satysfakcję seksualną dla obu partnerów (Julie Fregerslev Krieger, MD).

Terapia lęku w sprawie wydajności: Szkoli ludzi, aby radzić sobie z strachem przed niepowodzeniami seksualnymi i trenuje ich w zakresie strategii radzenia sobie z lękiem podczas seksu. 

Należy zauważyć, że sukces każdej terapii jest subiektywny i zależy od indywidualnych okoliczności. Zaangażowanie w wiele terapii i łączenie terapii psychologicznych z lekami jest lepsze dla lepszych wyników.

Czy dysfunkcja seksualna wpływa na relacje?

Tak, dysfunkcja seksualna ma głęboki wpływ na relacje. Niektóre skutki na relacje są; 

Słabe połączenie i intymność: Romantyczne i bliskie relacje obracają się wokół intymności i komunikacji. Obecność zaburzeń seksualnych u jednego lub obu partnerów zagraża fizycznej intymności, co powoduje zwiększenie dystansu emocjonalnego i niższą łączność. 

Problemy komunikacyjne: Wiele problemów związanych z relacjami jest rozwiązywanych podczas intymności i czynności seksualnych. Dysfunkcja seksualna u jednego lub obu partnerów powoduje słabą komunikację i pozwala na nieporozumienia. Zawstydzenie bycia niedoborem seksualnym powoduje niewygodne uczucia, a osoba ukrywa prawdziwe emocje. Brak komunikacji uszkadza zatem relacje. 

Uraza i frustracja: Od czasu do czasu dysfunkcja seksualna nie stanowi problemu. Jednak uporczywe problemy powodują urazę i frustrację, szczególnie u partnera z normalnym zdrowiem reprodukcyjnym. Brak zainteresowania lub niemożność wykonywania działań seksualnych nęka relacje intymne. 

Biedna własna wartość i poczucie własnej wartości: Dysfunkcja seksualna powoduje uczucie nieadekwatności u ludzi, co powoduje słabą poczucie własnej wartości i samooceny. Userowuje zaufanie osoby, powodując złe relacje. 

Niewierność: W przypadku uporczywej dysfunkcji seksualnej czasami jeden partner próbuje znaleźć satysfakcję seksualną i emocjonalną poza związek. Wprowadza związek i powoduje niewierność, bolesny emocjonalnie stan. 

Nieporozumienie i konflikty: Brak komunikacji i zrozumienia powoduje, że osoba przyjmuje intencje drugiego partnera. Wynikające z tego nieporozumienie prowadzi do konfliktów, argumentów i uczuć bólu emocjonalnego. Partner z dysfunkcją seksualną próbuje ukryć się przed sytuacją, co prowadzi do unikania i emocjonalnego odległości między partnerami. 

Biedne planowanie przyszłości: Dysfunkcja seksualna nęka przyszłe planowanie, jeśli partnerzy rozważają małżeństwo i posiadanie dzieci. Powoduje dodatkowy stres i napręża związek. 

Dysfunkcja seksualna jest bardzo powszechnym problemem i jest doświadczany przez wiele osób. Zrozumienie postawy zarówno partnerów, jak i wzajemne zaufanie i motywacja pomagają przezwyciężyć sytuację. Partnerzy muszą sobie ufać i pomóc rozwiązać sytuację. 

Czy dysfunkcja seksualna przejście menopauzalne?

Tak, dysfunkcja seksualna występuje w ramach przejścia menopauzalnego lub okołomenopauzy. Jest to okres, który występuje przed menopauzą i towarzyszy im zmiany hormonalne i różne zmiany fizjologiczne, które ostatecznie przygotowują ciało do menopauzy. Proces ma negatywny wpływ na funkcje seksualne, z których niektóre są; 

Suchość pochwy: Spadające poziomy estrogenu zmniejszają wytwarzanie naturalnych smarów w pochwie, powodując suchość i podrażnienie. Powoduje to ból i dyskomfort podczas seksu i powoduje zły stosunek seksualny. 

Biedne pożądanie seksualne: Poziomy upadającego hormonu i niższe smarowanie powodują złe libido u kobiet, które mniej interesują się czynnością seksualną z powodu strachu przed oczekiwanym bólem.

Huśtawki nastroju: Hormony są ściśle związane z nastrojem, a spadające poziomy hormonów powodują depresję, lęk i huśtawki nastroju, które wpływają na zainteresowanie działaniami seksualnymi i przyjemnością seksualną. 

Nocne poty i gorąca: Niektóre objawy menopauzy, np. Nocne poty i gorąca, zakłócają nocny sen, powodując zmęczenie, co powoduje złe pożądanie seksualne i zainteresowanie. 

Zmiany kształtu ciała: Menopauza wpływa na kształt ciała, włosy, skórę i masę ciała oraz eroduje samoocenę i zainteresowanie seksualne kobietami. Słabe postrzeganie wizerunku ciała powodują, że kobiety unikają intymności i kontaktu seksualnego. 

Problemy z dróg moczowych: Niektóre kobiety doświadczają problemów, np. Niespójność oddawania moczu i zwiększone ryzyko infekcji dróg moczowych. Powoduje niewygodne uczucia podczas stosunku seksualnego i negatywnie wpływa na funkcje seksualne. 

Charakter i zakres zaburzeń seksualnych w okołomenopauzie są zmienne i nie wszystkie kobiety doświadczają wszystkich objawów, a niektóre kobiety w ogóle nie doświadczają dysfunkcji seksualnych. Aby uniknąć opłat za relacje, kobiety muszą uzyskać profesjonalną pomoc.