Geneesmiddelen allergie: symptomen, oorzaak, diagnose en behandelingen

Overzicht van drugsallergie

Een medicijnallergie is wanneer een persoon een nadelige reactie heeft op bepaalde medicijnen vanwege de gevoeligheid van zijn immuunsysteem voor het medicijn. Tekenen van een drugsallergie variëren van milde jeuk of uitslag, netelroos, gezichtszwelling en ademhalingsmoeilijkheden-die in ernstige gevallen leiden tot levensbedreigende anafylaxie. Het is belangrijk voor degenen die symptomen van drugsallergie hebben meegemaakt na het nemen van medicatie om met hun zorgverlener te praten over testen en behandelingsopties. 

Symptomen van een allergische reactie omvatten meestal de huid, luchtwegen (ademende passages), maagdarmkanaal (maag) of cardiovasculaire systemen. Deze reacties variëren van milde zoals uitslag op de huid veroorzaakt door irritatie, en roodheid rond de ogen of keeloppervlak die jeuken en waterige ogen zijn; Meer ernstige reacties, waaronder:

• Moeilijke ademhaling als gevolg van piepende/kortademigheid veroorzaakt duizeligheid of zwakheid, volledig doorspoelen van het lichaam vergezeld van koude rillingen.
• Braken gecombineerd met krampen in het buikgebied.
• Zwak zonder enige uitleg, dringende medische zorg moet onmiddellijk worden gezocht, omdat dit allemaal vroege waarschuwingssignalen zijn die men kan hebben ontwikkeld voor drugsallergie. 

De exacte oorzaak achter sommige allergieën die aan medicijnen worden gebonden, blijft onbekend. Toch, wanneer het immuunsysteem van een persoon wordt blootgesteld aan een bepaald medicijn, beschouwt het de deeltjes in medicijnen als indringers of mogelijk schadelijk, wat allergische reacties veroorzaakt. Allergische reactie wordt waargenomen met binnenlandse gemeenschappelijke vrij verkrijgbare geneesmiddelen of geneesmiddelen op recept die een persoon mogelijk niet heeft genomen voordat hij een allergische reactie ervaart. 

"In gevallen van vermoedelijke geneesmiddelenallergieën zijn grondige evaluatie en testen nodig om de allergie te bevestigen en veilige alternatieven te identificeren wanneer dat nodig is. Dit helpt ons de beste zorg te bieden en tegelijkertijd de risico's te minimaliseren." Zoals uitgelegd door Dr. Lisa Anderson.

Om goed te worden gediagnosticeerd met geneesmiddelallergieën, moet men eerst een arts raadplegen om de symptomen en medische geschiedenis te evalueren, zoals familiegeschiedenis, indien van toepassing, rapporten uit het verleden over ongunstige reacties op specifieke geneeskunde, enz. Een arts voert vervolgens een uitgebreide fysiek uit Onderzoek tijdens het bepalen welk type tests helpen de oorzaak achter de waargenomen reacties verder te bepalen. Sommige van die tests omvatten bloedpanelen metenspiegels van specifieke antilichamen gerelateerd aan deze aandoening, huidprik test waarbij allergenen op het oppervlak worden geplaatst om de aanwezigheid van respons van het lichaam te evalueren, en orale uitdagingen, waarbij kleine toedieningsdoses van niet -blootgestelde medicijnen betrokken zijn in de voortgang van de patiëntmonitor. 

Medicatie mag nooit worden gebruikt zonder voorafgaande goedkeuring van een gecertificeerde zorgverlener, omdat veel mensen die lijden aan drugsallergieën anders reageren op verschillende behandelingen. Een haalbare optie is een antihistamine toegediend via pilvorm om de initiële zwelling en jeuk geassocieerd met allergie te verminderen. Een andere optie omvat het gebruik van corticosteroïden geïnjecteerd gebied dat wordt beïnvloed om ontstekingen te verminderen en een verlichting van epinefrine -opname te bieden, is een alternatief om ernstige gevallen van anafylaxie te voorkomen; Ten slotte, afhankelijk van de ernst van individuele reacties, medicijnen en naleving van medische professionele regels.

Wat is een drugsallergie?

Geneesmiddelallergie is een nadelige reactie op bepaalde medicijnen vanwege de gevoeligheid van het immuunsysteem. Het wordt veroorzaakt wanneer het lichaam componenten in medicijnen identificeert als schadelijk waardoor ze allergische antilichamen produceren die bekend staan ​​als immunoglobuline E (IgE). De symptomen variëren van mild, zoals huiduitslag of jeuk; netelroos; Gezichtszwelling of ernstigere reacties zoals ademhalingsmoeilijkheden als gevolg van piepende/kortademigheid die duizeligheid of zwakheid veroorzaakt; Volbody spoelen vergezeld van koude rillingen; braken gecombineerd met krampen in het buikgebied en voelen zwak zonder enige uitleg. In sommige gevallen veroorzaken ze zelfs levensbedreigende anafylaxie.

De exacte oorzaak achter sommige allergieën die aan medicijnen worden gebonden, blijft onbekend. Toch gebeurt het meestal wanneer het immuunsysteem van een persoon wordt blootgesteld aan een bepaald medicijn en de deeltjes in medicijnen als indringers of potentieel gevaarlijke stoffen waarneemt die allergische reacties veroorzaken. Geneesmiddelallergieën worden gezien met binnenlandse gemeenschappelijke vrij verkrijgbare geneesmiddelen (antibiotica) of voorgeschreven geneeskunde. Voordat dit soort respons van het lichaam eerder nooit heeft meegemaakt, vertoont het tekenen dat men zich misschien heeft ontwikkeld tot 'drugsallergie'. Het is belangrijk voor degenen die symptomen hebben meegemaakt na het nemen van medicatie om met hun zorgverlener te praten over testen en behandelingsopties die voor hen beschikbaar zijn. Daarom zijn ze beter uitgerust om de situatie veilig en effectief aan te kunnen.

Wat is de andere term voor een drugsallergie?

De andere term voor een medicijnallergie is 'overgevoeligheid van geneesmiddelen', een abnormale reactie op bepaalde medicijnen of medicijnen die het immuunsysteem van het lichaam als buitenlands en potentieel gevaarlijk herkent. Een medicijnallergie treedt op wanneer het lichaam per ongeluk medicijndeeltjes identificeert als schadelijke indringers en antilichamen produceert om ze af te vechten, waardoor symptomen zoals uitslag op de huid veroorzaken als gevolg van irritatie, roodheid rond de ogen of keeloppervlak, wat soms jeukt; Moeilijke ademhaling door piepende/kortademigheid; Volbody spoelen vergezeld van koude rillingen; braken met maagkrampen plus het zwak voelen zonder enige uitleg dringende medische zorg moet meteen worden gezocht, omdat dit allemaal vroege waarschuwingen zijn, kan men deze aandoening hebben ontwikkeld die "medicijnovergevoeligheid" heeft verwezen. Medicatie mag nooit worden gebruikt zonder voorafgaande goedkeuring gegeven door een gecertificeerde zorgverlener, omdat veel mensen die lijden aan overgevoeligheid van geneesmiddelen die anders reageren op verschillende behandelingen. Een haalbare optie is een antihistamine toegediend via pilvorm om de initiële zwelling en geassocieerde jeuk te verminderen. Een andere optie omvat het gebruik van corticosteroïden geïnjecteerde regio, de getroffen om ontstekingen te verminderen en verlichte epinefrine -opname alternatief te bieden om ernstige gevallen van anafylaxie te voorkomen. Ten slotte hangt de therapietrouw van geneesmiddelen voor medische professionele regels af van de ernst van individuele reacties.

Hoe verschilt drugsallergie van de andere soorten allergieën?

Geneesmiddelallergie verschilt van andere soorten allergieën omdat het een immuun-gemedieerde bijwerkingen is die wordt veroorzaakt door een medicijn of medicijn. Geneesmiddelallergie wordt veroorzaakt door de meeste medicijnen, waaronder OTC (vrij verkrijgbare) geneesmiddelen, geneesmiddelen op recept, vaccins en kruidensupplementen. Het gebeurt wanneer het immuunsysteem van het lichaam deze stoffen als vreemd detecteert en antilichamen produceert om ze af te vechten, waardoor een allergische reactie wordt geactiveerd, zoals uitslag, bijenkorven, gezichtszwelling of ademhalingsmoeilijkheden. Geneesmiddelallergieën verschillen van voedselallergieën omdat ze meestal niet levensbedreigend zijn, maar aanzienlijk ongemak veroorzaken als gevolg van ontsteking en irritatie geassocieerd met deze aandoening. Voedselallergenen daarentegen produceren vaak ernstige reacties die kenmerkend zijn voor anafylaxie, waarbij een patiënt binnen enkele minuten na het blootgestelde allergeen dringende medische zorg nodig heeft. Beide omvatten echter overgevoeligheid voor bepaalde items die leiden tot de vorming van bepaalde antilichamen die door het hele lichaam circuleren, waardoor een soort van fysiologisch effect wordt geproduceerd, wat resulteert in in elk geval waargenomen symptomen, omdat een persoon alleen een unieke manier heeft om te reageren op verschillende elementen van de elementen omgeving.

Hoe vaak komt drugsallergie voor?

Drugsallergie is een relatief veel voorkomende type allergie, die ongeveer 10-15 procent van degenen die medicijnen gebruiken, treft. Het percentage is soms hoger voor bepaalde groepen, zoals zuigelingen of kinderen, die vaker medicatie-allergieën ontwikkelen vanwege hun nog steeds ontwikkelende immuunsysteem. Hoewel veel mensen een allergische reactie ervaren na blootstelling aan een van deze geneesmiddelen, worden slechts enkele reacties veroorzaakt door een werkelijke medicijnallergie in plaats van een bijwerking of andere aandoening die het nabootst. Het aantal verschilt afhankelijk van hoe veel gebruikte bepaalde geneeskunde binnen de gemeenschap is geweest, daarom is de juiste evaluatiediagnose belangrijk. Heergevoeligheden van geneesmiddelen omvatten een abnormale immuunsysteemrespons als gevolg van de herkenning van het lichaam van buitenlandse medicatiedeeltjes, waardoor er verder antilichamen worden geproduceerd die ze bestrijden, wat uiteindelijk leidt tot ernstige symptomen, waaronder uitslag; netelroos; Gezichtszwelling, ademhalingsproblemen, enz. Deze veroorzaken allemaal aanzienlijke ongemak en ontstekingsirritatie voor patiënten, dus medisch overleg moet doen om het probleem goed aan te pakken. Aldus is het begrijpen van de exacte oorzaak achter individuele gevoelige reacties met medicijnen een essentiële overweging bij het bepalen van een succesvol behandelingsplan om de veiligheid en effectiviteit in elk geval te waarborgen, afhankelijk van de ernst van individuele reacties, geneeskunde, therapietrouw en medische professionele regels.

Wat zijn de tekenen en symptomen van drugsallergie?

De duur van de symptomen van de allergie van geneesmiddelen varieert afhankelijk van hoe ernstig ze zijn; Sommige reacties treden onmiddellijk op na het nemen van medicatie, terwijl anderen enkele dagen worden vertraagd. Hieronder worden de veel voorkomende symptomen van drugsallergie vermeld:

1. Buikpijn

Buikpijn is een relatief gelokaliseerd ongemak dat men zou kunnen ervaren in hun buikgebied - meestal voorkomend als gevolg van voedselallergieën, maar bij bepaalde medicijnen variëren dit symptoom van milde krampen vergezeld van een opgeblazen/versterking van de maagklachten tot meer verbijsterende niveaus die het best geëvalueerd en gemonitord zijn zorgvuldig door zorgverleners.

2. misselijkheid

Misselijkheid, vaak samen met andere soorten allergische reacties, veroorzaakt de consumptie van een bepaald medicijn. Het is bekend dat het plotselinge sensaties van braken veroorzaakt die worden veroorzaakt door initiële blootstelling aan stoffen, soms gevolgd door vermoeidheid. 

3. Huiduitslag

 Bij blootstelling aan allergene stoffen door middel van geneesmiddelen, reageren die gegenereerde antilichamen dienovereenkomstig, die extern zichtbaar zijn, meestal van uitslag die roodheid vertoont of het bovenste gedeelte van het kleinere patches -gebied aangetast. Dit symptoom omvat ernstige extreme jeuk, vergezeld van zwelling, netelroos/urticaria waarbij het gezicht en de nek betrokken zijn. Deze verder vooruitgang in angio -oedeem, waar diepere lagen huidervaring ontstoken rode plekken en zelfs moeite met ademhaling als gevolg van geblokkeerde luchtwegen. 

4. Zwelling

Zwelling is een ander potentieel symptoom van de allergie van geneesmiddelen, variërend van kleine irritatie en jeuk tot zwelling van het hele lichaam vergezeld van netelroos, jeuk of roodheid. In ernstige gevallen leidt dit tot luchtwegobstructie als gevolg van ontsteking veroorzaakt door de onderliggende allergische respons. De ernst van de luchtwegobstructie is waarom het belangrijk is voor degenen die symptomen ervaren, zoals moeite met ademhaling na het nemen van medicatie om onmiddellijke medische hulp te zoeken, zoals anafylaxe ontstaat als ze onbehandeld blijven.

5. Jeuk

Jeuk is een veel voorkomend symptoom van drugsallergieën die varieert van mild tot intens. Jeuk bevindt zich op het lichaam in gebieden zoals het gezicht, armen of benen, maar verschijnt soms op andere delen, afhankelijk van welke medicatie de allergie heeft veroorzaakt. Soms treden jeukende bijenkorven/urticaria (rode jeukende plekken) en angio -oedeem (zwelling in diepere huidlagen rond de ogen) op als gevolg van een allergische reactie. 

6. duizeligheid

Duizeligheid is een ander teken van een potentiële medicijnallergie die leidt tot problemen met balans of licht in het hoofd. Afhankelijk van de ernst, zou dit gevoel zich meteen kunnen presenteren na het innemen van medicijnen, maar als het wordt genegeerd, veroorzaakt het mogelijk vallen en ongevallen die verband houden met gebrek aan bewustzijn. 

7. kortademigheid

Kortademigheid en ademhalingsproblemen worden gezien in degenen die getroffen zijn door bepaalde allergieën en medicijnen. In combinatie met snelle hartslag en zwakke gevoelens, ervaart men deze gebeurtenis urgentie om medische hulp te zoeken, mogelijk een ernstiger vorm van anafylaxe ontwikkelen.

8. Piepend

Piepende ademhaling is een veel voorkomend symptoom met geneesmiddelenallergieën die ervoor zorgen dat men een moeizame ademhaling ervaart naarmate de luchtwegen ontstoken raken. Piepende ademhaling verergert soms in de loop van de tijd als het onbehandeld blijft en gaat vergezeld van kortademigheid of strakheid in het borstgebied. Het is belangrijk voor degenen die lijden aan dit type allergiereactie om medische hulp te zoeken, zodat de juiste behandelingsopties worden gegeven voordat de aandoening verslechtert. 

9. Stuizige neus

Een verstopte neus (nasale benauwdheid) wordt meestal veroorzaakt door ontsteking in de neusholte, de productie van histamine die responsallergenen creëren die in medicijnen worden gevonden. Symptomen van plotselinge aanvang kunnen erop wijzen dat een individu een allergische reactie heeft ontwikkeld. Snelle actie wordt ondernomen om het risico op ernstige reacties zoals anafylaxie te verminderen. 

10. loopneus

Een loopneus wordt als gewoon ziek beschouwd, maar in combinatie met andere soorten zoals netelroos, zwelling, pijn op de borst en piepende ademhaling. Men moet erkennen dat deze gebeurtenissen de mogelijke ontwikkeling van niesachtige afleveringen, back-up sinussen en ervaren moeilijkheden door slikken aangeven. Een combinatie van alle drie aanwezigen versterkt soms de vroege stadia van drugsallergie en nog verdere vooruitgang. Meer ernstige allergieën en levensbedreigende problemen moeten nauwlettend worden gevolgd door professionele zorgverleners.

Is verlies van bewustzijn een symptoom van drugsallergie?

Ja, verlies van bewustzijn is een symptoom van drugsallergie. Het wordt veroorzaakt door anafylaxie, wat een ernstige allergische reactie is op bepaalde medicijnen die vaak luchtwegobstructie veroorzaken en leidt tot druppels in bloeddruk of shock. Tekens zoals ademhalingsmoeilijkheden, lichthoofdigheid/duizeligheid, verwarring of gedragsveranderingen voorafgaan aan deze toestand, dus individuen moeten onmiddellijk medische hulp zoeken als een van deze symptomen optreden en de bijwerkingen van het innemen van medicatie. Anafylactische reacties worden meestal geassocieerd met levensbedreigende allergieën voor bepaalde soorten geneeskunde. Maar het bewaken van hun progressie en het voorkomen van verdere complicaties met patiënten blijft noodzakelijk.

Wist het hebben van een snelle hartslag een drugsallergie?

Ja, het hebben van een snelle hartslag duidt op een drugsallergie. De reden hierachter is wanneer een allergische reactie optreedt, het lichaam vrijgeeft histaminen die op hun beurt bepaalde fysiologische reacties veroorzaken, zoals verhoogde hartslag en/of ademhalingsmoeilijkheden. In ernstige gevallen vordert dit soms tot anafylaxie, waarbij men soms extreme hypotensie (lage bloeddruk) ervaart, gepaard met duizeligheid, pijn op de borst of flauwvallen. Daarom is het belangrijk voor degenen die een abnormale respons hebben meegemaakt na het nemen van medicatie om met hun zorgverlener te praten over testen en behandelingsopties voordat verdere complicaties zich voordoen.

Hoe kan drugsallergie leiden tot astma?

Drugsallergieën veroorzaken of verergeren astma op verschillende manieren. Allergie voor medicijnen, zoals antibiotica en aspirine, veroorzaakt het immuunsysteem dat resulteert in ontsteking in luchtwegen die leidt tot zwelling en vernauwing van bronchiale spieren (bronchospasme). De bronchospasme is de reden waarom sommige patiënten met medicijnallergie kortademigheid ervaren, piepend of hoesten bij het nemen van bepaalde medicijnen. Geneesmiddelallergie verhoogt de productie en accumulatie van de slijm in de longen, waardoor verdere obstructie veroorzaakt en symptomen nog meer verergert. Stel bovendien dat een persoon een ernstige door geneesmiddelen veroorzaakte allergische reactie heeft. In dat geval veroorzaakt het de afgifte van histamine uit mestcellen in de circulatie, wat bijdraagt ​​aan verhoogde luchtstroombeperking waargenomen tijdens astmatische aanvallen. 

In zeldzame gevallen worden geneesmiddelenallergieën geassocieerd met door inspanning geïnduceerde bronchospasme (EIB), waarbij men een extreme kortademigheid ervaart na fysieke activiteit als gevolg van vernauwing of ontsteking van de lagere luchtwegen veroorzaakt door een allergische reactie.

Artsen hebben bepaalde allergenen geïdentificeerd die gewoonlijk bij deze reacties betrokken zijn, waaronder trimethoprim/sulfamethoxazolgroep antibiotica zoals bactrim; Penicilline -familie -antibiotica zoals amoxicilline; Ibuprofenverbindingen die worden gebruikt voor pijnverlichting of koortsonderdrukking; Cephalosporines - Cefaclor is de meest voorkomende; Anticonvulsiva vaak voorgeschreven voor aanvalcontrole (Valproate); ACE -remmers die regelmatig worden toegediend door mensen die lijden aan problemen met hoge bloeddruk (lisinopril) enz. Er moet echter worden opgemerkt dat hun exacte proces nog steeds niet volledig wordt begrepen. 

Recente studies naar astma en drugsallergieën koppelen de twee aandoeningen nog nauwer samen dan eerder gedacht. Onderzoekers hebben ontdekt dat mensen met bestaande inflammatoire luchtwegaandoeningen een hoger risico lopen op allergische reacties op medicijnen omdat de integriteit van hun bronchiale cellen wordt aangetast met chronische ontsteking. Daarom worden ze gemakkelijk doordringbare doelen voor binnenvallende allergenen.

Concluderend resulteert geneesmiddelallergie soms in astma als gevolg van meerdere interlinkingmechanismen waarbij activering van het immuunsysteem betrokken is in de richting van de vernauwing van luchtwegen in combinatie met overmatige slijmproductie in longen gevolgd door post histamine bronchoconstrictie -effecten die soms na ernstige allergische reacties worden waargenomen, evenals verhoogde gevoeligheid geassocieerd, met reeds bestaande toestand of verslechtering van andere longziekten zoals chronische obstructieve longziekte (COPD).

Hoe resulteert drugsallergie in anafylaxie?

Geneesmiddelallergie veroorzaakt een ernstige allergische reactie die bekend staat als anafylaxie. Anafylaxie wordt gekenmerkt door betrokkenheid van meerdere systemen en snel begin van de symptomen, meestal binnen enkele minuten of zelfs seconden na blootstelling aan het allergeen. Het begint met een plotselinge daling van de bloeddruk als gevolg van vasculaire instorting en zwelling van slijmvliezen als gevolg van de accumulatie van vloeistoffen/histamine die in de circulatie wordt vrijgegeven als gevolg van massale activering van het immuunsysteem van het lichaam dat verantwoordelijk is voor het bestrijden van allergenen. In meer ernstige gevallen vordert het naar de luchtwegobstructie veroorzaakt door bronchoconstrictie gesignaleerd door histamine -receptoren die leiden tot het onvermogen om goed te ademen (bronchospasme). De luchtwegobstructie veroorzaakt een grote daling van het zuurstofniveau, wat uiteindelijk leidt tot een schokkende toestand waar medische hulp onmiddellijk moet worden gezocht als men geen levensbedreigende gevolgen wil riskeren, zoals falen van de bloedsomloop en de dood door gebrek aan zuurstoftoevoer in cellen, enz . 

Het belangrijkste verschil tussen reguliere geneesmiddelenallergieën versus anafylactische reacties geïnduceerd bij medicatie -inname ligt voornamelijk in de intensiteit waarbij de inflammatoire respons zich ontvouwt - terwijl het eerste type lokale weefselveranderingen produceert, de substantie diepe lagen binnendringt zonder zich verder te verspreiden (bijv. Hogemin. Het laatste resultaat systemische ontsteking die meerdere gebieden tegelijkertijd beïnvloeden. Het begin van anafylactische reacties is veel sneller dan andere typen - meestal kort na blootstelling optreden zonder eerdere waarschuwingssignalen of symptomen die worden gezien tijdens regelmatige allergische reacties zoals niezen/hoesten, enz. 

Wat zijn de gemeenschappelijke oorzaken van drugsallergie?

Geneesmiddelallergieën worden veroorzaakt door het overdreven reageren van het immuunsysteem van het lichaam op bepaalde medicijnen. Hieronder staan ​​hieronder enkele van de meest voorkomende medicijnen die drugsallergieën veroorzaken:

1. Penicilline en andere antibiotica

Penicilline en andere antibiotica behoren tot de meest voorkomende oorzaken van medicijnallergie, hoewel veel andere medicijnen een allergische reactie veroorzaken. Wanneer penicilline wordt genomen voor een infectie, bindt dit aan eiwitten in de bacteriecellen en activeert een inflammatoire respons van ons immuunsysteem alsof wordt aangevallen. Als onderdeel van deze reactie vormen antilichamen die bekend staan ​​als immunoglobuline E (IgE) tegen deze eiwitten; Als iemand in de toekomst weer penicilline neemt, wordt gezien dat ze een allergische reactie lijden omdat hun IgE reageert met enig resterend eiwit op het oppervlak van het medicijn dat is gekoppeld aan eerdere blootstelling - ook al waren er in het begin niet genoeg bacteriën om te trigger een volledige ziekte zelf. Het type overgevoeligheid dat type 1 overgevoeligheid wordt genoemd, veroorzaakt verschillende symptomen zoals jeuk, netelroos/striemen op de anafylactische schok van de huid, waaronder moeilijkheidsademhaling gebeurt te zelden vanwege de ernst van de ernst maar hoog-risico bij het plotselinge informatie zonder voorafgaande informatie over de aanwezigheid van de aanwezigheid van de aanwezigheid van de aanwezigheid van de aanwezigheid van de aanwezigheid van de Geneesmiddelallergie moet onmiddellijk worden behandeld, waardoor de dood meestal binnen 30 minuten wordt veroorzaakt, afhankelijk van de zwaartekracht. Dergelijke reacties treden vrijwel onmiddellijk op tijdens tweede keer blootstellingen; Daarom wordt de diagnose eenvoudig.

2. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)

Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) worden vaak voorgeschreven om pijn, ontsteking en andere symptomen te behandelen. Deze medicijnen blokkeren de activiteit van verschillende enzymen die inflammatoire moleculen in het lichaam produceren. NSAID -allergieën worden veroorzaakt wanneer het immuunsysteem van patiënten deze medicijnen als vreemde stoffen herkent en reageren met een allergische reactie; Deze reactie is vergelijkbaar met wat er gebeurt tijdens een bovenstaande type 1 overgevoeligheidsreactie die hierboven is beschreven voor penicilline -allergie. 

De meest voorkomende tekenen van een NSAID -allergie omvatten huidreacties zoals jeuk of netelroos/lassen op de huid, zwelling in sommige gebieden (bijv. Gezicht, lippen, tong), misselijkheid/braken en ademhalings ademhaling; Als een van deze plaatsvindt tijdens het aannemen van enige vorm (en) van NSAID's, ontstaat de potentiële situatie voor drugsallergie onmiddellijk en vereist medische hulp bij het vroegste gemak voorafgaand aan het vermijden van ernstige implicaties. Andere symptomen treden op, afhankelijk van hoe ernstig het individuele geval is. Toch wordt geadviseerd om geen medicijnen te nemen waarvan men denkt dat dit opnieuw een andere aflevering zou kunnen afbrengen tot na het raadplegen van een arts omdat de ernst van persoon tot persoon varieert op basis van zijn toestand in het algemeen en daarom passende geschikte voorzorgsmaatregelen die van tevoren worden genomen, dienovereenkomstig verwacht dat er een meer kostbaar leven wordt bespaard die er is. te.

3. Chemotherapie -medicijnen

Chemotherapie -medicijnen worden gebruikt om kankercellen te vernietigen; Ze veroorzaken ook bij sommige individuen een allergische reactie. Chemotherapiereacties treden op wanneer het medicijn bindt aan bepaalde eiwitten in gezonde cellen en een respons van het immuunsysteem van het lichaam veroorzaakt, waardoor ontsteking veroorzaakt. Het type overgevoeligheid wordt type IV overgevoeligheid genoemd. Het veroorzaakt meestal huiduitslag, jeuk en ademhalingsproblemen, wat misschien levensbedreigend kan zijn als het niet snel wordt aangepakt. 
De meest voorkomende chemotherapiemiddelen geassocieerd met geneesmiddelallergieën zijn 5-fluorouracil (5-FU) en doxorubicine; Andere stoffen veroorzaken echter dit type allergie. In zeldzame gevallen treedt ernstige anafylaxie op, zelfs na slechts één toediening van chemotherapeutische medicatie. Toch heeft het meestal meerdere blootstellingsafleveringen nodig om het immuunsysteem van het lichaam te herkennen om de chemicaliën in deze behandelingen te herkennen die hebben geleid tot een situatie van een geneesmiddelallergie die af en toe onmiddellijk medische hulp eist.

4. Biologische medicijnen

Biologische medicijnen bevatten componenten afgeleid van levende organismen zoals bacteriën, virussen of planten; Deze stoffen veroorzaken een allergische reactie genaamd Type III overgevoeligheid, die meestal netelroos/strians op de huid veroorzaakt en ademhalingsmoeilijkheden. De meest voorkomende biologie geassocieerd met medicijnallergieën omvatten Enbrel (etanercept), Humira (adalimumab) en infliximab; Afgezien van deze specifieke lijst, is het mogelijk dat mensen ernstige overgevoeligheidsreacties ontwikkelen op bijna elk type medicijn dat er vandaag is, dus hier ook geen uitzondering. In sommige gevallen is een enkele blootstelling voldoende om anafylaxie te activeren. In andere daarentegen zijn meerdere blootstellingen in de loop van de tijd vereist voordat symptomen zich voordoen, vooral bij het omgaan met een situatie van een geneesmiddelallergie.

5. Anticonvulsiva

Anticonvulsiva zijn medicijnen die worden gebruikt om epilepsie en andere aanvallen te behandelen. Deze medicijnen blokkeren bepaalde neuronale kanalen in de hersenen, wat helpt bij het voorkomen van aanvallen; Ze veroorzaken echter een allergische reactie wanneer ze over een langere periode worden genomen. De meest voorkomende anticonvulsiva geassocieerd met geneesmiddelallergie is fenytoïne (dilantine); Deze stof is gekoppeld aan type IV overgevoeligheidsreacties die meestal huiduitslag of jeuk veroorzaken, evenals moeite met ademhalingen als het ons leven soms ernstig uitdaagt. 

Naast de hierboven genoemde, zijn er verschillende andere anti -epileptische medicijnen zoals carbamazepine, valproaat, enz. Dit legt drugsallergie -situaties op waardoor we onvermoeibaarder worden, terwijl ze medicijnen kiest, zeker voordat ze onszelf vergiftigen met verdere ernstige implicaties die binnen geen tijd vooruit leiden; Voorzichtigheid is dus ook vereist voor alle aspecten met betrekking tot het beantwoorden van de gezondheid van de patiënt.

6. Bloeddrukmedicijnen

Bloeddrukmedicijnen zijn medicijnen die helpen bij het beheersen van hoge bloeddruk (hypertensie); Ze blokkeren bepaalde hormonen en enzymen in het lichaam, wat helpt bij het verminderen van hoeveel vloeistof wordt behouden en verlaagt daarom de bloeddruk. Deze medicijnen zijn echter gekoppeld aan een allergische reactie genaamd type I overgevoeligheid; Dit type overgevoeligheid leidt tot een afgifte van chemicaliën zoals histamine uit immuuncellen, wat resulteert in symptomen zoals huiduitslag of bijenkorven/striemen op de huid, samen met moeite met ademhalingen als ernstige medische noodhulp hier zeker inhield. 
De meest voorkomende medicijnen van bloeddruk geassocieerd met geneesmiddelenallergieën omvatten ACE-remmers en bètablokkers; Andere moleculen, zoals angiotensine II -receptorantagonisten, veroorzaken soms vergelijkbare reacties, die zelden een risicofactor vormen. Drugsallergie -situatie die ons van tevoren waarschuwt voordat we vast komen te zitten in ernstige implicaties, daarmee gaat daar zeker naar de volgende podium.

7. Lokale anesthetica

Lokale anesthetica verminderen pijn of ongemak ervaren tijdens een medische procedure. Deze medicijnen blokkeren de zenuwsignalen die verantwoordelijk zijn voor het gevoel; Ze zijn echter in verband gebracht met een allergische reactie genaamd Type IV overgevoeligheid, wat meestal huiduitslag of jeuk en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt als de dingen hier ernstig gevaarlijk worden. 
De meest voorkomende lokale anesthetica geassocieerd met drugsallergieën omvatten lidocaïne en bupivacaïne; In zeldzame gevallen ervaren patiënten soms een ernstige anafylactische reactie, zelfs na slechts één toediening van dit medicijn, dus beter niet om te riskeren zonder voorafgaande informatie die beschikbaar is over de aanwezigheid van het lichaam ten opzichte van de situatie van de geneesmiddelenalergie, dan in de volgende fase, afhankelijk van de zaak van de zaak Gaat vanaf daar daardoor te vooruit om meer andere aspecten met betrekking tot de gezondheid van de patiënt parallel aan te pakken.

Hoe kan de blootstelling aan medicatie het risico op drugsallergie verhogen?

Blootstelling aan medicijnen verhoogt het risico van een persoon op het ontwikkelen van drugsallergieën aanzienlijk. Een medicijnallergie treedt op wanneer het immuunsysteem van het lichaam ten onrechte bepaalde geneesmiddelen of hun afbraakproducten identificeert als indringers en een milde, matige of ernstige allergische reactie veroorzaakt. De reactie wordt veroorzaakt door medicijnen voor recept en vrij verkrijgbare (OTC), zoals antibiotica en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's). 

Het mechanisme achter blootstelling aan medicatie verhoogt het risico op geneesmiddelallergie is complex maar grotendeels gerelateerd aan immunologische tolerantie. Wanneer herhaaldelijk blootgesteld aan algemeen toegediende geneesmiddelen, vooral bij hoge doses, falen onze lichamen soms niet om passende tegenactieve antilichamen te creëren als gevolg van verminderde werkzaamheid door repetitieve stimulatie of gewoon te veel antigene belasting die nodig is voor voldoende antilichaamproductie. Daarom leiden deze suboptimale concentraties van specifieke antilichamen tot eventuele hyperactieve B-cellen die verschillende soorten IgE-gemedieerde overgevoeligheden induceren, waaronder geneesmiddelenallergieën. 

Bovendien speelt genetische aanleg een belangrijke rol bij het ontwikkelen van deze pathologie, waardoor sommige individuen gevoeliger worden dan andere. Geschat wordt dat 10 % - 20 % van alle patiënten wordt getroffen met allergische reacties van geneesmiddelen die een breed scala aan symptomen vertonen, variërend van kleine irritatie zoals urticaria (bijenkorven) tot ernstigere anafylaxie. Hoewel blootstelling aan medicatie het risico op het allergie van het geneesmiddel verhoogt, zijn veel van deze ontwikkelde allergieën in combinatie met de juiste diagnose en het juiste beheer, in combinatie met de juiste diagnose en goed beheer, verminderbaar of omkeerbaar. Daarom is het belangrijk dat patiënten op het vroegste tijdstip professioneel advies inwinnen om mogelijke bijwerkingen te voorkomen bij het innemen van medicijnen. 

Wat is de rol van genetica bij de ontwikkeling van geneesmiddelenallergieën?

Geneesmiddelallergieën treden op wanneer het immuunsysteem van het lichaam ten onrechte een onschadelijke stof als schadelijk identificeert. Hoewel een omgevings- of levensstijlfactor enkele geneesmiddelenallergieën veroorzaakt, spelen genetica een belangrijke rol bij het bepalen of een persoon vatbaar is voor het ontwikkelen van bepaalde allergische reacties. Het menselijk lichaam produceert veel eiwitten en enzymen die beschermen tegen buitenlandse indringers zoals bacteriën en virussen. Stel echter dat deze zelfde eiwitten interageren met medicijnen of andere stoffen. In dat geval signaleren ze de verdedigingssystemen van het lichaam om een ​​aanval op te richten op wat volgens hem een ​​bedreiging is - met onaangename gevolgen zoals huiduitslag of moeite met ademhaling voor de getroffen degenen. 

Genetics plays an essential role in how likely one is to develop one of these responses because our genes dictate much of how our bodies work at any given moment–including which molecules trigger inflammation and allergy-like symptoms when exposed within the cells (called mast cells ). Sommige genetische mutaties maken dit proces waarschijnlijker dan andere; Afhankelijk van de verschillen tussen personen die lijden aan vergelijkbare aandoeningen maar verschillende genotypen bezitten, produceren medicijnen verschillende effecten, hoewel twee mensen medisch op dezelfde manier zijn behandeld. Bijvoorbeeld: Beta-lactam-antibiotica dragen een hoger risico op allergische reacties bij mensen met specifieke genfouten die verband houden met hun vermogensmetabolisme-neigingen dan niet-auto-dragers. 

In een recent onderzoek ontdekten onderzoekers dat variaties in twee genen-HLA-DRB1 en HLA-DQB1 geassocieerd waren met een verhoogd risico op geneesmiddelenallergie-reacties bij blootstelling aan bepaalde soorten medicijnen, waaronder antibiotica en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's). Bovendien is er bewijs dat andere genvarianten koppelen, zoals CYP2C19 en GSTM3, die gerelateerd zijn aan metabolismesnelheden in het lichaam met hogere waarschijnlijkheid voor allergische reacties op verschillende medicijnen. Naarmate nieuwe informatie over deze eiwitten naar voren komt - en uiteindelijk een beter begrip van hoe ze op individuele basis beïnvloeden - wordt de rol van genetica steeds duidelijker in wat bijdraagt ​​aan verschillende medische complicaties zoals medicijnallergieën.

Kan een persoon in de loop van de tijd een drugsallergie ontgroeien?

Ja, er is wetenschappelijk bewijs gevonden dat allergische reacties op geneesmiddelen aantoont, zoals penicilline of antibiotica, afnemen met daaropvolgende blootstellingen of volledig vervagen nadat enkele jaren zijn verstreken. In sommige gevallen konden mensen die in het verleden antibiotica -allergieën ervoeren, later voorgestelde medicijnen innemen zonder enige bijwerkingen die tijdens klinische onderzoeken optraden. In andere onderzoeken die werden uitgevoerd naar kinderen die lijden aan insuline-afhankelijke diabetes mellitus (IDDM), werd gezien dat 22% aanvankelijk een allergie ontwikkelde voor één type medicatie, maar na zeven jaar effectief hun gevoeligheid verloor sinds de eerste blootstelling. Een gemeenschappelijk fenomeen geassocieerd met deze evoluerende desensitisatie staat bekend als 'drugstolerantie'. Het gaat om geleidelijke aanpassing door het lichaam door herhaald contact met allergenen die minder intense reacties veroorzaken elke keer totdat, uiteindelijk, geen reactie optreedt wanneer deze opnieuw wordt blootgesteld. 

Studies suggereren dat drugstolerantie werkt voor personen die eerder werden gediagnosticeerd met extreme geneesmiddelenallergieën en degenen die een behandeling krijgen voor meer matige gevoeligheden; Immuunsysteem wordt in wezen in de loop van de tijd "geacclimatiseerd" waardoor uitbraken van omstandigheden/allergieën aanzienlijk worden afgemaakt, zo niet volledig geleidelijk verdwijnen bij opeenvolgende blootstellingen. Bovendien geven medische experts aan dat een van de belangrijkste voordelen van drugstolerantie is dat het helpt de symptomen die geassocieerd zijn met ernstiger allergieën te verminderen, namelijk anafylaxie. Met voortdurend onderzoek en verder testen dat wordt uitgevoerd, beschouwen experts dit een positief teken voor die personen die lijden aan dit soort gezondheidsproblemen.

Kunnen omgevingsfactoren drugsallergieën veroorzaken?

Ja, omgevingsfactoren veroorzaken drugsallergieën. Allergische reacties op medicijnen worden veroorzaakt wanneer het immuunsysteem van het lichaam een ​​bepaalde medicatie ten onrechte als schadelijk beschouwt en reageert door antilichamen te produceren die er tegen vechten. De reactie is vergelijkbaar met hoe het lichaam reageert als het wordt blootgesteld aan een allergeen zoals pollen of huisdierschil in het milieu. Gemeenschappelijke allergenen zijn stof, schimmel, bepaalde voedingsmiddelen zoals noten of schelpdieren, latex rubberen handschoenen die worden gebruikt voor medische doeleinden en medicijnen zoals antibiotica of anesthesie -middelen die meestal tijdens de operatie worden gebruikt. De blootstelling aan het milieu veroorzaakt een allergische respons door direct huidcontact te veroorzaken met allergenen (bijv. Een plant aanraken), voedsel innemen dat is verontreinigd met allergenen (bijv. Peanuts eten), inhalerende deeltjes die allergeen eiwitten bevatten door luchtvervuiling (bijv. binnenshuis gevonden vanwege slechte ventilatiesystemen of concentraties van specifieke materialen buiten in de buurt van fabrieken die gevaarlijke dampen in de atmosfeer uitzenden, enz. 

In sommige gevallen zijn zelfs lage niveaus van milieuverontreinigende stoffen in verband gebracht met een verhoogd risico op allergiesymptomen, waaronder netelroos en astma -aanvallen veroorzaakt door inhalatiemiddelen die aanwezig zijn in vervuilde luchtkwaliteitsniveaus geassocieerd met stedelijke gebieden omringd door industriële centra die ongunstige levensomstandigheden creëren.

Hoe wordt drugsallergie gediagnosticeerd?

Diagnose van geneesmiddelen allergie omvat meestal een combinatie van gedetailleerde patiëntgeschiedenis, lichamelijk onderzoek en bepaalde gespecialiseerde laboratoriumtests om te helpen bij het vaststellen van een definitieve diagnose. Tijdens het evaluatieproces onderzoekt de arts aanvankelijk naar eerdere allergische reacties of reeds bestaande medische aandoeningen, zoals astma die de algemene resultaten verder beïnvloeden bij blootstelling aan specifieke geneesmiddelenmiddelen. Bovendien worden andere details, waaronder familiegeschiedenis geassocieerd met allergieën, in aanmerking genomen tijdens de eerste beoordelingsfase. 

Indien nodig wordt verdere informatie met betrekking tot blootstelling aan geneesmiddelen allergeen verkregen via Skin Prick Testing (SPT), waarbij vloeibare extracten die medicatie -middel mengsel bevatten, worden aangebracht op het oppervlak van de achterste arm voordat de mate van zwelling wordt waargenomen op de plaats binnen het ingestelde tijdsbestek Voor indicatieve doeleinden, indien nodig, door de intradermale test die wordt gebruikt voor het detecteren van lage niveaus allergieën terwijl de omvang roodheid wordt geacht na de dosis van de injectie gegeven via een epidermische route. Na voltooiing duiden de resultaten aan de afwezigheid van allergische respons bij de introductie van dezelfde reactieproducerende allergenenbron, afhankelijk van het ernstniveau dat werd geregistreerd bij de betrokken getroffen personen. 

Bovendien beoordeelt de volledige analyse van de bloedtelling (CBC) de aanwezigheid van IgE-antilichamen gerelateerd aan bepaalde niet-voedingsstoffen zoals geneesmiddelen. Het dient een extra doel bij het bevestigen van verdachte gerelateerde oorzakelijke factoren achter het behandelplan.

Hoe nauwkeurig is de bloedtest bij het diagnosticeren van drugsallergie?

Bloedtests die de aanwezigheid van antilichamen meten in reactie op potentiële geneesmiddelenallergenen zijn vaak een betrouwbare manier om geneesmiddelallergieën te diagnosticeren. Het type laboratoriumtest wordt een radioallergosorbent -test genoemd of kortweg RAST. Een monster van bloed dat is ontleend aan een persoon die vermoedelijk een allergie heeft, wordt geanalyseerd om niveaus van immunoglobuline E (IgE) te detecteren die specifieke antilichaam -eiwitten zijn die alleen worden gevonden wanneer een allergische reactie optreedt, en andere diagnostische markers zoals histamine of leukotrienen die vrijgegeven door mastcellen tijdens IgE-gemedieerde reacties. Hoge concentraties boven het normale bereik duiden op een verhoogde gevoeligheid voor bepaalde stoffen. Tegelijkertijd suggereren lage hoeveelheden weinig risico door gebrek aan blootstelling, waardoor het voor medisch personeel gemakkelijker wordt om snel nauwkeurige diagnosebeslissingen te nemen zonder meerdere huidtestprocedures nodig te hebben. 

Bovendien kunnen aanvullende laboratoriumtests met het meten van de basislijnwitteceltellingen worden uitgevoerd om de allergiestatus te bevestigen en de ernst van de getroffen te bepalen, waardoor artsen de juiste tegenmedicijnen kunnen voorschrijven om de intensiteit van de symptomen die door patiënten worden ervaren, zeer efficiënt vergeleken te worden vergeleken Voor meer traditionele methoden die dagen werden gedaan voordat de resultaten beschikbaar waren om scenario te presenteren toen de tijdskritische scenario's ontstonden waar het leven van de patiënt afhankelijk was van onmiddellijke aandacht, aangezien hun toestand het verleden -punt veilig was verslechterd zonder medische interventie.

Wordt de huidprik ook gedaan om een ​​drugsallergie te diagnosticeren?

Ja. Huidprik -tests worden gedaan om een ​​medicijnallergie te diagnosticeren. Het is een van de meest gebruikte diagnostische hulpmiddelen voor allergieën en omvat het invoegen van een kleine hoeveelheid verdund allergeen in de huid van een individu, meestal op de onderarm of rug, met hulp van een zeer dunne naaldlancetapparaat die het oppervlak voldoende doordringt om te trigger een chemische reactie zonder te veel pijn ongemak te veroorzaken terwijl de arts tussen 10-15 minuten wacht of er een roodheidszwellingontsteking ontstaat onmiddellijk na de procedure; Een dergelijk fenomeen vergezeld van aanwezigheid verhoogde IgE -antilichamen in bloedmonster verzamelde regel bevestigt dat de persoon inderdaad een verhoogde gevoeligheid heeft voor een bepaalde stofvraag die eerder uitgebreide testen nodig had via andere laboratoriumanalysemethoden die nu gemakkelijk een enkele snelle activiteit hebben bepaald, dus het verkorten van de tijd kostte het geld anders dat geld anders was. besteed order aankomen dezelfde conclusies die hier getrokken zijn.

Hoe wordt drugsallergie behandeld?

Geneesmiddelallergieën worden meestal behandeld met het vermijden van de specifieke stof die reacties en medicijnen veroorzaakt, zoals antihistaminica of corticosteroïden om de intensiteit van symptomen te verminderen als ze zich voordoen. Alle personen met een geschiedenis van drugsallergie moeten een bijgewerkte lijst van die stoffen bijhouden om volledige bescherming tegen toekomstige blootstelling te garanderen, die wordt bereikt door artsen regelmatig te informeren over nieuwe afleveringen die ervaren zijn terwijl de patiënt medicijnen neemt die suggereert onderliggende problemen behoefte aan verder onderzoek en preventieve maatregelen genomen bij het voorschrijven van andere medicijnen daarna. 

Bovendien kan een aanhoudende therapie gedurende lange periodes inhouden dat immunotherapie wordt geïntroduceerd waarbij een individu geleidelijk klein kleinere doses medicatiesequentie blootstelt langzaam resistentie, dus minder waarschijnlijk ervaren allergische reactievorm opnieuw de tijd gaat door totdat uiteindelijk voldoende doorgaan zonder onmiddellijk consultatie specialist vereist meer toezicht op hun zorgproces. VOORWAARDE VAN DE VOORWAARDE VEILIGHEID VEILIG GEBRUIKT.

Hierna de medische aandacht noodzakelijk vanwege complicaties die voortvloeien uit eerdere blootstellingen nog steeds bestaat nog steeds een behandelplan uitgebreid Dienovereenkomstig worden de situatie van de veranderende behoeften tijdens het proefstadium voorgesteld om een ​​optimaal resultaat te bieden, beide dokters Patiënt Betrokken overeenkomst Voorwaarden Resolutie overeengekomen twee partijen voorafgaan Bevredigende resultaten die worden geacht te bereiken eind respectieve behandelingen uitgevoerd, gaan naadloos naderen na de voltooiing Return Return Return Return Return Return Reguliere geplande routines.

Moet u in medische voorzieningen zijn om drugsallergieën te behandelen?

Ja, het is noodzakelijk om in medische voorzieningen te zijn om drugsallergieën te behandelen vanwege de risico's die aan deze aandoening zijn verbonden. Hoewel sommige medicijnen helpen bij het behandelen van milde gevallen van geneesmiddelenallergieën, ontstaan ​​er een verscheidenheid aan bijwerkingen of complicaties als gevolg daarvan. Een persoon ervaart soms anafylaxie die onmiddellijke medische aandacht vereist en zelfs fataal bewijst als het niet snel wordt behandeld. Het is daarom noodzakelijk voor iemand die symptomen van een medicijnallergie ervaart om onmiddellijk professionele gezondheidszorg te zoeken vanuit medische voorzieningen, waar ze hun situatie kunnen beoordelen en de beste beschikbare behandelingsopties kunnen vinden, afhankelijk van hun leeftijd/toestand, enz.

Bovendien profiteren de meeste mensen die lijden aan ernstige allergische reacties van immunotherapie die moet worden gevolgd door getrainde artsen die gespecialiseerde kennis hebben over het voorschrijven van geneesmiddelen die aan de behoefte van elke patiënt voldoen en tegelijkertijd mogelijke risico's zoals terugval of recidief worden veroorzaakt door onvoldoende doseringsniveaus. Bovendien helpt desensitisatietherapie de gevoeligheid voor bepaalde geneesmiddelen te verminderen; Vanwege de beperkte beschikbaarheid bieden alleen ervaren allerges in aangewezen ziekenhuizen echter geschikte doses die nodig zijn voor succesvolle behandelingen die leiden tot verbeterde resultaten van de kwaliteit van leven zonder significante risicofactoren. 

Wat zijn manieren om drugsallergie te voorkomen?

Er zijn verschillende manieren om het optreden van geneesmiddelenallergieën te voorkomen:

 - Lees labels zorgvuldig en vermijd het gebruik van medicijnen die ingrediënten bevatten waar men eerder op heeft gereageerd. Voordat u medicatie gebruikt, moet men alle componenten van de geneesmiddelen grondig doorlezen om potentiële allergenen te identificeren. Het lezen van medicijnen helpt om de risicofactoren geassocieerd met allergische reacties te verminderen vanwege de bekendheid door eerder gebruik of vermoedelijke kennis. 

- Start eerst een lage dosering bij het proberen van nieuwe medicatie en verhoog geleidelijk: beginnend met kleine doses terwijl het verhoogt het stapsgewijs de veiligheid bevordert door te observeren hoe een persoon reageert op artsen/apothekers om te bepalen of de dosis geschikt is of verdere wijziging nodig heeft, afhankelijk van de symptomen. Het omvat het onderwijzen van patiënten over geschikte methoden voor het toedienen van de genoemde dosis, inclusief de juiste routes zoals orale toediening in plaats van inhalatie, enz., Die onbedoeld schade veroorzaken, hoewel hetzelfde medicijn gunstige effecten produceert als het correct wordt genomen. 

- Informeer artsen onmiddellijk als bijwerkingen tijdens de behandeling worden opgemerkt: men moet hun arts onmiddellijk informeren over wijzigingen in de lichamelijke gezondheidstoestand na het starten van nieuwe behandelingen, omdat dit hen in staat stelt risico's te beheersen die verband houden met allergie door noodzakelijke doseringsaanpassingen te maken voordat ernstige complicaties zich ontwikkelen , wat leidt tot mogelijk levensbedreigende situaties.

 - Verminder de risicofactoren voor potentiële allergieën door roken en middelenmisbruik te voorkomen: volgens recente studies zijn rokers kwetsbaarder voor allergische reacties van drugs dan niet-rokers; Het verminderen of onthouden van dergelijk gedrag helpt de kans op bijwerkingen te verminderen. Ten slotte moeten mensen die gevoelig zijn of een eerdere allergiegeschiedenis hebben altijd hun arts raadplegen voordat ze medicatie gebruiken. Ze zijn het meest geschikt voor het bepalen van een nauwkeurige diagnose op basis van bestaande medische dossiers, terwijl ze preventieve maatregelen bieden die geschikt zijn voor de toestand van die individu.