Spruw: oorzaken, tekenen en symptomen, diagnose en behandeling

Spruw is een veel voorkomende gist (schimmel) infectie. De oorzakelijke gist groeit in de keel, mond en andere lichaamsdelen, waardoor een verscheidenheid aan laesies in deze organen veroorzaakt. Jonge kinderen, met name peuters, worden meestal getroffen, hoewel iedereen het kan ervaren. Naast de schimmel hebben verschillende risicofactoren zoals diabetes, orale ziekten, droge mond en de bijwerkingen van sommige medicijnen ook een rol. De incidentiepercentages voor elk type spruw zijn anders. Bijvoorbeeld, 1,2 miljoen Vrouwen in het VK lijden aan vulvovaginale spruw, zoals blijkt uit een rapport gepubliceerd door de Universiteit van Manchester. Evenzo, 30-45% van volwassenen en 45% van pasgeborenen ervaren orale spruw, volgens de National Institute for Health and Care Excellence. 

Afhankelijk van de betrokken organen veroorzaakt het irritatie, roodheid en zwelling. Ondanks dat het zo wijdverbreid is, is het zelden een doodsoorzaak, behalve de invasieve candidiasis, die af en toe de dood veroorzaakt. In tegenstelling tot orale of genitale candidiasis, waar de laesies voornamelijk gelokaliseerd zijn, verspreidt invasieve candidiasis zich naar andere lichaamsorganen zoals ogen, botten, bloed, hersenen en hart, wat leidt tot ernstige complicaties en dood in 19-24% van gevallen, zoals opgemerkt door een onderzoek gepubliceerd in 2005 door Juliette Morgan en zijn collega's. De behandelingsopties gebruiken lokale, orale en systemische antischimmelmiddelen om de groei van schimmels, antibiotica te beteugelen om secundaire bacteriële infecties, pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen te voorkomen om de symptomen te beheren. 

Wat is spruw?

Spruw is een veel voorkomende schimmelinfectie van de mond, externe geslachtsorganen en andere organen. Het wordt veroorzaakt door verschillende schimmelsoorten van het geslacht Candida en wordt gekenmerkt door fragmentarische witte laesies in de mond en andere buitenste lichaamsdelen, irritatie en zwelling. Meerdere soorten schimmels zijn verantwoordelijk en ze groeien op een natte huid of slijmmembranen (interne huid) waar de omstandigheden zoals vochtigheid en matige temperatuur beschikbaar zijn. Een verzwakt immuunsysteem maakt de weg vrij voor het vaststellen van schimmelinfectie naast andere risicofactoren.

Wat is de andere term voor spruw?

Verschillende termen voor spruw zijn geëvolueerd, afhankelijk van de betrokken organen, de soorten laesies en de oorzakelijke factoren. De standaardtermen die in de geneeskunde worden gebruikt, zijn candidiasis (een algemene term die wordt gebruikt voor de infecties veroorzaakt door alle Candida -soorten) en moniliasis of Monilia -ziekte (Monilia is de andere naam van Candida). Afhankelijk van de oorzakelijke soorten van schimmel, zou het kunnen zijn Candida albicans infectie, Candida tropicalis infectie, Candida Glabrata infectie, Candida Krisei infectie, of Candida parapsilosis infectie enz. De namen zijn ook afgeleid van de plaats van infectie zoals orofaryngeale candidiasis (orale spruw), genitale candidiasis (gistinfectie van de externe geslachtsdelen), luieruitslag als gevolg van gistinfecties of de invasieve candidiasis (de verspreiding van ziekten aan de verschillende ziekten lichaamsorganen). 

Hoe werkt de spruw?

Lijster ontwikkelt Wanneer het fysieke of biologische evenwicht van het lichaam wordt verstoord door eventuele oorzaken. De verstoring van de microflora van de gastheer of het verlies of tekort aan immuunfuncties zorgt ervoor dat de opportunistische schimmel overdreven groeit. De overmatige groei van schimmel op de huid en slijmmembranen veroorzaakt de ontkoppeling van de epitheelcellen en de accumulatie van necrotische weefsels, keratine en bacteriën, wat de karakteristieke fragmentarische laesies veroorzaakt. Het puin verzamelt zich en hecht zich nauw aan de huid en slijmmembranen om een ​​pseudomembraan te vormen. 

Soms veroorzaakt de ontwikkeling van membranen necrose, ulceratie en oedeem in de onderliggende weefsels. De pasgeborenen krijgen deze infectie terwijl ze door de geïnfecteerde vagina gaan (als de moeder genitale candidiasis had). Zodra een gelokaliseerde infectie is vastgesteld, bereikt de schimmel de bloedbaan door de mucosale barrières van het maagdarmkanaal of door een geïnfecteerde intravasculaire katheter om gevaarlijke en invasieve candidiasis te veroorzaken. Invasieve candidiasis is bekend bij patiënten met oplopende infecties van de urinewegen van schimmels.

Hoe lang duurt spruw?

Afhankelijk van het type en de ernst van de infectie, de aard van laesies, de gebruikte behandelingsopties en de aard en status van het immuunsysteem, duurt het een paar dagen tot weken en zelfs maanden. De ongecompliceerde en milde gevallen moeten binnen zijn opgelost 5-7 dagen, terwijl gecompliceerde en behandelde patiënten binnen moeten oplossen 7-14 dagen. De terugkerende en ernstige infecties duren veel langer en hebben weken van regelmatige behandeling nodig.

Wie loopt het risico een spruw te ontwikkelen?

Praktisch kan iedereen spruw ontwikkelen, ongeacht geslacht, leeftijd en levensstijl. De mensen die zijn echter bij hoger risico zijn zuigelingen (jonger dan een maand) en peuters, oude mensen ouder dan 65 jaar, mensen met een gecompromitteerd of verzwakte immuunsysteem (zoals HIV -patiënten, diabetici, kanker en leverpatiënten), mensen die immunosuppressiva gebruiken zoals sommige antibiotica en corticosteroïden, mensen Het hebben of hebben van een geschiedenis van orale ziekten zoals het syndroom van Sjogren en het droge mondsyndroom, mensen die een kunstgebit gebruiken die slecht passen, rokers en mensen met schimmelinfecties in het verleden. 

Wat zijn de verschillende soorten spruw? 

Afhankelijk van het type en de aard van de infectie, de aard van laesies en oorzakelijke middelen, zijn er verschillende soorten spruw. Sommige veel voorkomende typen zijn;

1. Orale spruw: Het is een schimmelinfectie van het slijmmembraan van mond en keelholte. De Candida -soorten veroorzaken het en worden daarom orale candidiasis genoemd. Het is geen ernstig probleem en lost snel op met antischimmelmiddelen. 
2. Vaginale spruw: Ook bekend als vulvovaginale candidiasis, is het de schimmelinfectie van de vulva en vagina veroorzaakt door een schimmel genaamd de Candida albicans. Het is geen seksueel overdraagbare aandoening, maar veroorzaakt een cottage-kaasachtige ontlading en is vaak een oorzaak van pijn en ongemak en moet worden behandeld. 
3. Slokdarm spruw: Ook bekend als oesofagale candidiasis, het is de schimmelinfectie van de slokdarm die pijn veroorzaakt terwijl ze voedsel en water doorslikken. Meer dan 20 Candida -soorten worden geassocieerd, de meest voorkomende zijn van de Candida albicans. 
4. Breast -feding spruw: Het is een schimmelinfectie van de borsten en veroorzaakt pijn in de borsten en tepels, vooral na een borstvoeding. Het wordt veroorzaakt door verschillende Candida -soorten, die droge, schilferige, rode of felroze tepels en teola veroorzaken. Het is de belangrijkste oorzaak van pijnlijke tepels.
5. Invasieve spruw: Ook bekend als invasieve candidiasis, het is het gevaarlijkste type candidiasis en gebeurt wanneer de schimmel de lichaamsbarrières doorbreekt om de bloedcirculatie te bereiken die schimmellaesies veroorzaakt in meerdere organen zoals ogen, botten, hersenen enz. langdurige ziekenhuisopnames en dood in 19-24% van gevallen. 
6. Cutane spruw: Het is een schimmelinfectie van de huid. Alle soorten huid- en lichaamsgebieden kunnen het ontwikkelen, met name de warme en vochtige gebieden van de lies en oksels. De primaire oorzaak van huidspruw is Candida albicans. Het veroorzaakt een korst, rode, snel verspreidende huidinfectie, abcessen en witte plagen.

1. Mondelinge spruw 

Zoals de naam aangeeft, is het een schimmelinfectie van de mondholte.

Figuur 1: Close-upaanzicht van een kind met candida-laesies op de tong.

Orale spruw, of orofaryngeale candidiasis, ontwikkelt zich wanneer de gist groeit in de mondholte. Verschillende gistsoorten zijn verantwoordelijk; de Candida albicans zijn het belangrijkste. Gisten behoren tot de gewone inwoners van de mondholte en een complexe reeks interacties met andere microben houden de bevolking onder controle. Orale spruw ontwikkelt zich wanneer de groei van gist uit de hand loopt door het gebruik van immunosuppressiva, immunosuppressieve ziekten, radiotherapie en andere oorzaken. Het zorgt ervoor dat geel naar witachtige vlekken of laesies op het dak van de mond, tandvlees, lippen, tong en binnenste wangen. 

Soms vordert de orale spruw naar de slokdarm en wordt oesofageale spruw. Peuters en baby's zijn er het meest vatbaar voor. Symptomen zijn vaak niet merkbaar in de eerste dagen. Ernstige infecties veroorzaken echter de symptomen. Voor de behandeling worden thuisremedies en voorgeschreven medicijnen gebruikt.

Home Remedies: Sommige levensstijlveranderingen, huismiddeltjes en het handhaven van goede mondhygiëne belooft goede resultaten. De geluidspraktijken poetsen regelmatig de tanden met een goede kwaliteit en zachte borstel, vervangen regelmatig de borstel, het regelmatig reinigen en desinfectie van orale kunstgebitten indien gebruikt, het vermijden van bakpoeder, oplossing van citroensap en appelazijn enz. Het gebruik van probiotica zoals yoghurt is ook zeer nuttig bij het herstellen van de balans van orale microflora. 

Antischimmelmiddelen: Antischimmelgeneesmiddelen zijn voorgeschreven, zoals clotrimazol, fluconazol, itraconazol en amfoterisch B. nystatine, is een ander orale antischimmelmedicatie beschikbaar als een antischimmel mondwater. De andere zijn daarentegen beschikbaar als orale voorbereidingen zoals zuigtabletten. Amfotericine B wordt gebruikt in ernstige gevallen van spruw.

Met rigoureuze zorg en vroege behandeling verdwijnt het binnenin 7-14 dagen. Het duurt echter langer als het niet wordt behandeld of wordt gecompliceerd door andere orale infecties. Vaak keert het terug, vooral bij zuigelingen. In dergelijke gevallen moeten de patiënten de arts raadplegen.

2. Vaginale spruw

De vaginale schimmelinfectie veroorzaakt door de onbalans van vaginale microflora leidt tot overmatige groei van schimmels. 

Figuur 2: Vaginale schimmelinfectie veroorzaakt jeuk en brandend gevoel.

Net als de orale spruw is het ook het gevolg van de onbalans van normale microflora van het reproductieve kanaal, omdat deze meestal gist en bacteriën heeft. Elke factor die dit evenwicht verstoort en de overgroei van gist veroorzaakt, veroorzaakt vaginale spruw. Het is wijdverbreid, en 75% van vrouwen ervaren het op elk moment in hun leven, en 40-45% van vrouwen ervaren meer dan 1 aflevering. Verschillende gistsoorten hebben een rol, maar het belangrijkste is de Candida albicans. Schimmel heeft een luchtloze, warme plek nodig om te groeien; De vagina is dus een favoriete plek om te groeien. 

Deze schimmel is een opportunistisch ziekteverwekker, wat betekent dat het de normale inwoner van het reproductieve kanaal is en infecties veroorzaakt wanneer er een kans is zoals een vrouw is wat immunosuppressiva gebruikt, waardoor langdurige antibioticatherapie wordt gebruikt (verstoort de gemiddelde balans van microflora), is zwanger , het ontvangen van hormonale behandelingen, hebben ernstige en onbeheerde diabetes, ondergaan radiotherapie of chemotherapie of hebben immunosuppressieve ziekten zoals AIDS/HIV. 

De vaginale spruw wordt behandeld met behulp van OTC- en receptgeneesmiddelen. OTC vaginale behandelingen zoals antischimmelvaginale crèmes, orale tabletten en zetpillen die tioconazol, miconazol, butoconazol en clotrimazol bevatten beloven enkele voordelen. Het gebruik moet echter worden vermeden als een vrouw niet zeker weet of de symptomen te wijten zijn aan spruw of iets anders. OTC -medicijnen zijn riskant en sommige preparaten veroorzaken problemen zoals lekkage enz. Dus de beste optie is om naar de zorgverlener te gaan voor diagnose en behandeling. 

De artsen schrijven voor antischimmelgeneesmiddelen om vaginale spruw te behandelen, afhankelijk van de toestand van de patiënt en de ernst en het type infectie. Deze antischimmelgende geneesmiddelen beperken de groei van de gist en worden vaak gebruikt in combinatie met probiotica om de balans van microflora te herstellen. Sommige veelgebruikte antischimmelmiddelen zijn fluconazol, miconazol, clotrimazol, econazol, fenticonazol en terconzol. Ze zijn verkrijgbaar als orale tabletten, actuele crèmes en gels of zetpillen, die rechtstreeks in de vagina worden toegepast. Na een grondige beoordeling van het klinische beeld beslist de arts de modus en duur van de behandeling. Een typische behandeling is om een ​​intravaginaal medicijn te combineren met orale medicatie zoals fluconazol. 

De duur van de ziekte hangt af van de ernst. De meeste milde en ongecompliceerde gevallen, zelfs als ze niet worden behandeld, verdwijnen binnen een paar dagen. De behandelingen bespoedigen vaak herstel en er duren ernstige gevallen weken door om te herstellen. Met de juiste zorg en behandeling geneest het van binnen 1-2 weken. Als er na twee weken van reguliere behandeling geen verbetering wordt opgemerkt, moet de patiënt de arts raadplegen.

3. Slokdarm spruw

Ook bekend als de oesofageale candidiasis, is het een schimmelinfectie van de slokdarm (voedselpijp). Volgens NIH is het een relatief zeldzaam gemeenschappelijk type ervaren door 0.32-5.2% van de algemene bevolking.

Figuur 3: Oesofhaeal Spruw, een uitbreiding van de orale spruw, veroorzaakt ernstige pijn en irritatie in de keel en borst.

De slokdarm verbindt de mond met de maag en vangt vaak infecties uit de mond. Veel gistsoorten zijn verantwoordelijk, maar het belangrijkste is de Candida albicans, de anderen zijn de Candida Krusei, Candida Glabrata, Candida tropicalis En in zeldzame gevallen, sommige andere schimmelsoorten zoals Histoplasma of Aspergillus. Dit zijn de normale bewoner van de mondholte en veroorzaken infecties wanneer de kansen ontstaan, zoals zwakke immuniteit, immunosuppressiva, langdurig gebruik van antibiotica die normale microflora verstoren en ziekten zoals kanker, diabetes en HIV/ aids. 

Sommige levensstijlrisicofactoren vergroten ook de gevoeligheid voor slokdarm spruwelen, zoals roken, gebruik van drugs, slechte orale hygiëne en medicijnen die droge mond veroorzaken als bijwerking en het gebruik van verontreinigde kunstgebitten. Het ontwikkelt zich ook bij mensen met een goede immuniteit die chirurgische procedures van de slokdarm hebben ondergaan. 

Net als andere schimmelinfecties wordt het behandeld door middel van huismiddeltjes en geneesmiddelen op recept. De huismiddeltjes werken goed voor orale candidiasis. Toch is oesofageale spruw een ernstige en levensbedreigende aandoening en mag niet in het huis worden achtergelaten, wat vaak meer schade veroorzaakt door de juiste behandeling uit te stellen. Het gebruik van huismiddeltjes naast geneesmiddelen op recept is echter gunstig. Sommige Home remedies nuttig voor oesofageale spruw zijn probiotica (bijv. Cottage Cheese en Yoghurt), prebiotica (slecht verteerbaar voedsel) om de balans van microflora en te herstellen Gentian Violet, een kleurstof geproduceerd uit koolteer die kan worden geveegd (mag nooit worden overspoeld). 

Antischimmelmiddelen zijn beschikbaar als orale tabletten of intraveneuze infecties om spruw te behandelen. Milde gevallen reageren op orale medicijnen en ernstige gevallen hebben intraveneuze therapie nodig. Het gekozen medicijn is fluconazol, de eerste keuze van de arts. Als dit niet werkt, worden andere medicijnen zoals nystatine, itraconazol, voriconazol en amfotericine B gebruikt. Posaconazol (Noxafil) is effectief in ernstige en refractaire gevallen. De behandeling is meestal 2-3 weken als laatste. Sommige ernstige gevallen hebben ziekenhuisopname nodig voor een goede behandeling en monitoring. 

Met de juiste behandeling en het beheer moet het maximaal 7-14 dagen of 21 dagen oplossen. De vuurvaste en ernstige gevallen hebben 2-4 weken behandeling nodig. Langere duur betekent een onderliggende ziekte en heeft ziekenhuisopname nodig.

4. Borstende spruw (Candida albicans mastitis bij de borstvoedingsvrouwen) 

Spruw die borstvoeding geeft, of de schimmelinfectie van tepels, is gebruikelijk bij moeders die borstvoeding geven en heeft gevolgen voor de gezondheid van zowel moeder als baby.

Figuur 4: Brising met borstvoeding veroorzaakt pijn in de tepels.

Net als andere soorten spruw veroorzaakt door Candida -soorten. De sporen van deze gist en anderen wonen op de huid. Tijdens borstvoeding creëren de warmte en vochtigheid op de tepels gunstige omstandigheden voor hun groei. De overmatige groei van gist veroorzaakt infecties van diepe huidlagen. Gebarsten en beschadigde tepels hebben perfecte omstandigheden voor de groei en ontwikkeling van gisten. Bedenk dat veel baby's in de eerste paar maanden verschillende afleveringen van orale spruw ervaren. Tijdens borstvoeding is er een kans dat de schimmel de borst van moeders bereikt. Evenzo gaat de infectie ook van moeder tot baby. 

Antischimmelgeneesmiddelen worden gebruikt voor behandeling. Deze medicijnen zijn beschikbaar als zalven, gels en crèmes en worden direct op de tepels aangebracht. De algemeen beschikbare antischimmelmiddelen zijn nystatine, clotrimazol en miconazol; Sommige voorbereidingen zijn zonder recept beschikbaar. In ernstige gevallen raden artsen vaak aan om orale antischimmelmiddelen zoals fluconazol te gebruiken. Om pijn te verlichten, worden ontstekingsremmende medicijnen aanbevolen, bijvoorbeeld steroïde crèmes. Als de baby orale spruw ontwikkelt of al heeft, is de behandeling van de moeder en de baby nodig. Als de baby spruw heeft ontwikkeld, moet borstvoeding worden voortgezet zoals gewoonlijk. 

Borstvoeding kan ook worden voortgezet als de baby nog geen spruwelen heeft ontwikkeld. Sommige voorzorgsmaatregelen moeten echter worden gevolgd, zoals goede hygiëne, wegwerp verpleegkussens, die regelmatig de borstvoedingsapparatuur steriliseren en de behandelingsrichtlijnen volgen. De infectie verdwijnt in 1-2 weken met de juiste antischimmelbehandeling. Als het echter langer duurt, wees geduldig en wacht nog meer dagen. De schimmelinfecties zijn vaak erg vuurvast voor de behandeling en komen binnen enkele dagen na herstel opnieuw op. Als de symptomen echter lang aanhouden, raadpleeg dan de arts voor behandeling.

5. Invasieve spruw

Het is een ernstige en potentieel fataal schimmelinfectie Dat gebeurt wanneer de gist de fysieke barrières van het lichaam kruist om de bloedcirculatie te bereiken. Uit de bloedcirculatie bereikt en vestigt het zich in verschillende organen zoals nieren, hart, hersenen, bot, milt en ogen. Zonder de juiste diagnose en behandeling is het levensbedreigend. De oprichting van schimmelinfectie in de nier, hartkleppen, lever en hersenen is soms fataal. Het sterftecijfer als gevolg van invasieve candidemie wordt geschat 19-24%.

Figuur 5: Invasieve candidiasis veroorzaakt de algemene symptomen van ziekten.

De meest kritieke schimmelsoorten die de invasieve spruw veroorzaken, zijn Candida albicans, Candida Glabrata, Candida parapsilosis, Candida Krisei En Candida tropicalis. Sommige andere soorten, zoals Candida Dubliniensis, Candida Lusitaniae En Candida guilliermondii, een kleine rol spelen. De identificatie van soorten is essentieel voor gerichte therapie. 

Voor de behandeling is ziekenhuisopname vereist en omvat het de injectie van antischimmelgeneesmiddelen in de bloedbaan. Er zijn verschillende antischimmelgeneesmiddelen beschikbaar, zoals micafungin, fluconazol, caspofungin, amfotericine B en anidulafungin, en de keuze hangt af van de factoren zoals leeftijd, ernst en locatie van infectie en status van het immuunsysteem. Continue behandeling voor 1-2 weken is meestal genoeg om negatieve bloedculturen te krijgen. Soms is in ernstige gevallen een langdurige behandeling vereist.

6. Cutane spruw

Ook bekend als cutane candidiasis, het is een schimmelinfectie. Het treedt op wanneer de warmte en natte huid gunstige omstandigheden creëren voor gistgroei, die een van de normale microflora van de huid is. 

Figuur 6: Cutane spruw veroorzaakt irritatie en jeuk. 

Het ontwikkelt zich op elk gebied van de huid. De meest voorkomende locaties zijn echter de huidplooien waar de vochtigheid vastzit en deze gebieden ook warm zijn. Dus de meest gevoelige gebieden zijn de lies, oksels, onder en tussen de borsten en de vingers van handen en voeten. Sommige andere zeldzame locaties zijn uithoeken van de mond, nagelranden en in de nagels. Veel gistsoorten zijn betrokken, maar de meest voorkomende is Candida albicans, verantwoordelijk voor 80-90% van de gevallen. Andere soorten zoals Candida Glabrata, Candida parapsilosis, Candida tropicalis En Candida Krusei veroorzaken ook infecties bij mensengocomromiseerde mensen.

Samen met de oorzakelijke gist vergroten verschillende andere risicofactoren het risico op het ontwikkelen van cutane spruw-achtige strakke kleding, warm weer, slecht hygiëne, langdurig gebruik van onderkleding, obesitas, overmatig en onnodig gebruik van antibiotica, langdurig gebruik van corticosteroïden en andere Immunosuppressiva, zwangerschap, diabetes en continu vochtige huid. Baby's ontwikkelen het op de billen terwijl de luier, met name de natte, een ideale omgeving biedt voor gistgroei. 

Het wordt voorkomen en behandeld door huismiddeltjes, levensstijlveranderingen en OTC en geneesmiddelen op recept. Huismiddelen zoals de juiste hygiëne, regelmatig wassen en drogen, veranderingen in levensstijl om de bloedglucosewaarden te regelen en regelmatige fysieke oefeningen zijn nuttig. De aanhoudende en ernstige gevallen hebben antischimmelgeneesmiddelen nodig die worden toegepast als crème of gel. De OTC -crèmes die medicijnen bevatten zoals miconazol, clotrimazol en tioconazol zijn nuttig om de schimmel op de huid te doden en de verspreiding ervan te beteugelen. Als de OTC -behandelingen niet werken, moeten patiënten de arts raadplegen voor geneesmiddelen op recept zoals ketoconazol en nystatine. 

Orale antischimmelgeneesmiddelen worden gebruikt als de infectie zich van de huid naar de andere delen van het lichaam heeft verspreid en injectables worden gebruikt als de gist het bloed is binnengekomen. Cutane candidiasis reageert op behandelingen en herstelt snel zonder complicaties in 1-2 weken. Afhankelijk van de ernst van de infectie en de immuunstatus, duurt deze echter van enkele dagen tot enkele weken. De infectie komt vaak weer op bij mensen met een zwak immuunsysteem en heeft een compleet behandelplan nodig.

Wat zijn de gemeenschappelijke oorzaken van spruw?

Spruw, mondeling, genitaal, huid of andere vorm, wordt veroorzaakt door verschillende schimmelsoorten. De schimmel (gist) is niet schadelijk en verschillende interne en externe risicofactoren creëren gunstige voorwaarden voor schimmelgroei. Deze oorzakelijke risicofactoren zijn;

1. Zwangerschap: Zwangerschap is een periode van significante fysiologische veranderingen en stress, en zwangere vrouwen zijn dat waarschijnlijker om vaginale of orale spruw te ontwikkelen. Het is te wijten aan de veranderingen in de niveaus van hormonen, met name oestrogeen. De studies hebben aangetoond dat de prevalentie 
2. Corticosteroïden: Deze medicijnen, bijvoorbeeld prednisolon, betamethason en dexamethason, worden gebruikt om pijn en ontstekingen te behandelen en worden ook gebruikt tijdens auto -immuunaandoeningen en allergische reacties. Deze medicijnen verzwakken het immuunsysteem en laten de schimmel zich verspreiden.
3. Roken: Rokers hebben een hoger risico op orale spruw dan niet-rokers omdat sigarettenrook de integriteit van epitheelcellen en de normale microflora van de mond verstoort.
4. Medische aandoeningen: Er zijn verschillende metabole en infectieziekten zoals diabetes, kanker, HIV/ AIDS, orgaantransplantaties, auto -immuunziekten zoals lupus en reumatoïde artritis enz., Die de normale fysiologie verstoren en het immuunsysteem onderdrukken. 
5. Verzwakt immuunsysteem:  Het immuunsysteem regelt infecties, en het hebben van een verzwakt immuunsysteem verlaagt het vermogen van het lichaam om natuurlijke biologische uitdagingen af ​​te weren, waardoor een verhoogd risico op veel ziekten, waaronder spruw veroorzaakt.
6. Slechte mondhygiëne: Slechte mondhygiëne verstoort de orale microflora, wat een toename van het aantal schadelijke bacteriën en gisten veroorzaakt. Evenzo introduceert het gebruik van verontreinigde kunstgebitten gevaarlijke bacteriën in de mond, wat leidt tot infecties zoals spruw. 
7. Gebruik van antibiotica: Het overmatige en langdurige gebruik van antibiotica verstoort de normale microflora van de mondholte en vagina, waardoor een verhoogd risico op orale en vaginale spruw veroorzaakt. Naast het doden van schadelijke bacteriën, doden antibiotica ook nuttige bacteriën die de groei van opportunistische ziekteverwekkers zoals Candida beperken.

1. Zwangerschap 

Zwangerschap is een fysiologisch proces dat zich uitstrekt van conceptie (bemesting en gehechtheid van zygote in de baarmoeder) tot de levering van de baby. De zygote ontwikkelt zich in de baarmoeder in deze periode. Het wordt gekenmerkt door enorme hormonale, fysieke en emotionele veranderingen in het lichaam. Deze fysiologische en hormonale veranderingen verstoren het immuunsysteem en verstoren de vaginale pH waardoor het wordt Meer alkalisch. De verandering in vaginale pH verandert de balans van orale en vaginale microflora en creëert een gunstige omgeving voor schimmelgroei. 
De hogere niveaus van oestrogeen verhogen het risico op spruw. Het risico op spruw bij zwangere vrouwen is hoogst Tijdens het laatste trimester (3e) van de zwangerschap wanneer deze veranderingen een lek bereiken. Als de symptomen van spruw worden genoteerd tijdens de zwangerschap, moeten de vrouwen de gynaecoloog raadplegen en potentieel gevaarlijke zelfmedicatie en OTC-medicijnen vermijden.

2. Corticosteroïden

Corticosteroïden zoals prednisolon, betamethason, dexamethason enz., Worden gebruikt om pijn en ontsteking te verlichten en worden vaak gebruikt tijdens aandoeningen zoals botpijn, artritis, chronische obstructieve longziekte (COPD) en astma. De steroïden zijn opgenomen in de inhalatoren die worden gebruikt voor luchtwegaandoeningen. Deze steroïden onderdrukken de functies van het immuunsysteem, en dus verhoogt een kleine hoeveelheid inhalator die in de mond is achtergelaten het risico op orale spruw. 
Evenzo worden corticosteroïde crèmes, zalven, gels en zetpillen gebruikt in vaginale infecties (?) Om pijn, jeuk en roodheid in de reproductieve organen te verlichten. Het orale en vaginale gebruik van corticosteroïden verstoort de natuurlijke microbiologische balans van de mondholte en vagina, waardoor het risico op orale en vaginale spruw verhoogt. De prevalentie van orale spruw bij mensen die systemische glucocorticoïden gebruikten was 43,3% vergeleken met 11,67% bij niet-gebruikers, volgens een studie Geleid door Jia-Ling Xiao en zijn collega's in 2020.

3. Roken

Sigarettenrook heeft veel gevaarlijk chemicaliën zoals lood, arseen en koolmonoxide die de cellen in de mond en de nuttige bacteriën negatief beïnvloeden die de microbiële balans in de mondholte behouden. Daarom is het risico op bacteriële, schimmel- en virale infecties hoger bij rokers dan niet-rokers. Tijdens de ontwikkeling van orale spruw, de oorzakelijke gist (Candida albicans, in de meeste gevallen) valt binnen en houdt zich aan de gastweefsels. De chemicaliën in sigarettenrook interfereren met de bevestiging en hechting van Candida albicans resulterend in biofilms in de mond en de proliferatie van schimmelgroei. 
Rokers ervaren vaak een droge mond als gevolg van verminderde speekselproductie, wat schade aan de orale weefsels veroorzaakt. Met deze schade kan de schimmel zich aan de weefsels houden en spruw veroorzaken. Roken verzwakt ook het immuunsysteem, waardoor het vermogen van het lichaam wordt verminderd om infecties te bestrijden. Het verstoort ook de niveaus van hormonen, wat resulteert in een hoger risico op vaginale spruw. Rokers lopen dus het risico op hogere niveaus van andere soorten spruw, niet alleen orale spruw.

4. Medische aandoeningen

Verschillende medische aandoeningen verhogen ook het risico op spruwhelder. Deze omvatten metabole ziekten zoals diabetes en infectieziekten zoals kanker en HIV. Gisten hebben suiker nodig om te groeien, en slecht gecontroleerde en hogere niveaus van glucose in het bloed creëren een gunstige omgeving voor gistgroei. Hypoglykemie beïnvloedt ook het immuunsysteem door de functies van het immuunsysteem te onderdrukken. Bijgevolg was het risico op spruw bij mensen met diabetes 22,1% vergeleken met 9,7%, volgens een studie Gepubliceerd in het Indian Journal of Dental Research in 2021.
Evenzo beïnvloeden verschillende aandoeningen het immuunsysteem en verstoren ze de natuurlijke homeostase van het lichaam zoals auto -immuunziekten (inflammatoire darmaandoeningen, lupus, reumatoïde artritis enz.), Met een orgaantransplantatie in het recente verleden, chronische nier- of leverziekten, kankers en immunosuppressief Ziekten zoals HIV/AIDS.

5. verzwakt immuunsysteem

Gistinfecties in de mond, vagina of ergens in het lichaam geven aan dat het immuunsysteem niet heeft geëlimineerd en medische interventie vereist is. Door de verzwakking van het immuunsysteem kan de schimmel zich aan de weefsels houden en spruw veroorzaken. Het immuunsysteem beschermt het lichaam tegen infecties. Wanneer de schimmel zich aan het lichaam hecht, herkent het immuunsysteem het. Het monteert een immuunrespons door immuuncellen te activeren, die de schimmel direct doden of antilichamen produceren die de schimmel- en schimmelsporen neutraliseren. 
In het geval van een milder immuunsysteem zwakte, duurt het lichaam langer om te herstellen van de schimmelinfecties. Bij ernstig immuungebrek treden aanhoudende en ernstigere schimmelinfecties op (invasieve spruw op) treden zich voor die vaak fataal zijn. Dus elke factor die een verzwakt immuunsysteem veroorzaakt, zoals slechte voeding, immunosuppressiva, immunosuppressieve ziekten (zoals HIV), roken en chronische ziekten, veroorzaakt een verhoogd risico op het ontwikkelen van spruw. Bijgevolg is het risico op spruw veel hoger (meer dan 90%) bij HIV -patiënten.

6. Slechte mondhygiëne

Slechte mondhygiëne, zoals het gebruik van verontreinigde kunstgebitten, onregelmatige poetsroutine en orale ziekten zoals stomatitis (de ontsteking van de mond), resulteert in de breuk van de integriteit van orale slijmvlies en de schimmel toestaan ​​om te kleven en spruw te ontwikkelen. Het gebruik van mondelinge prothesen introduceert veel ziektekiemen in de mond. 
Candida is een typische inwoner van 45-65% van normale en gezonde mensen, en dit percentage stijgt naar 60-100% in de mensen die een kunstgebit gebruiken. Naast een hogere prevalentie van gist bij mensen met een slechte mondhygiëne, verhoogt het ook het risico op gevaarlijke en vaak fatale invasieve candidiasis. Slechte mondhygiëne veroorzaakt ook de opbouw van bacteriën en plagen in de mond, die een gunstige omgeving vormen voor schimmelgroei.

7. Gebruik van antibioticum

Antibiotica behandelen bacteriële infecties en voorkomen secundaire bacteriële infecties in het geval van virale en schimmelinfecties. Antibiotica worden gebruikt om schadelijke bacteriën te doden, maar ze kunnen niet weten of de bacteriën schadelijk of waardevol zijn en zonder onderscheid doden. Dit doden uitputten De bacteriepopulatie, die de schimmelgroei onder controle houdt. Hoewel ze het immuunsysteem niet verstoren, veroorzaakt overmatig gebruik onder activering van het immuunsysteem.

Welke andere levensstijlfactoren verhogen het risico op spruw?

Spruw is alomtegenwoordig; een vijfde van mannen en vrouwen en meer dan een derde van onder oude kinderen ervaren op een bepaald punt in hun leven een vorm van spruw. Hoewel sommige risicofactoren het risico bepalen, moet het worden verduidelijkt waarom sommige mensen meer kans hebben dan anderen. Naast medische en biologische redenen beïnvloeden sommige levensstijlrisicofactoren de ontwikkeling van spruw. Dit zijn;

Kleding: De ademende en lichte jurken en ondergoed laten het vocht verdampen en voorkomen waterophoping, wat nodig is voor schimmelgroei. Synthetische materialen zoals polyester en nylon zijn niet ademend en vallen vocht vast, waardoor een gunstige omgeving voor schimmelgroei ontstaat. Het risico op cutane spruw is hoger in de wintermaanden omdat zware kledingstukken niet voldoende ventilatie toestaan. Het risico op vaginale spruw is echter hoger bij warm en vochtig weer. 

Reiniging en wasroutine: De wasroutine is essentieel omdat wordt opgemerkt dat regelmatig de mond of vagina met eenvoudig water wassen, het risico op spruw verlaagt. Het gebruik van geurende lichaamswas en gels verstoort de vaginale pH daarentegen, waardoor deze vaak verandert ten opzichte van de Candida. Juiste mondelinge en huidverzorging vermindert het risico op mondelinge en cutane spruw. 

Gebruik van voorbehoedsmiddelen en smeermiddelen: Sommige studies hebben opgemerkt dat gecombineerde hormonale anticonceptiepillen verhoog het risico van spruw. Omdat deze pillen oestrogeen hebben, verhoogt het de overlevingspercentage en de groei van gist. Evenzo introduceert het gebruik van intra -uteriene apparaten (spiraaltjes) infecties in de vagina. Dus, in het geval van herhaalde incidenten van spruw, is het zeer belangrijk om zorgvuldig de keuze van anticonceptiemethoden te overwegen. 

Evenzo gebruiken spermicidale smeermiddelen Verhoogt ook het risico op spruw te ontwikkelen, omdat deze producten ingrediënten hebben (zoals Nonoxynol-9) die niet alleen het sperma doden, maar ook het vaginale microbiologische evenwicht verstoren door de nuttige bacteriën te doden. 

Spanning: Chronische stress vermindert het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden. Stress verhoogt de cortisolspiegels. Dit hormoon beïnvloedt het immuunsysteem negatief door de T -cellen te blokkeren. Met deze factoren kunnen infecties, waaronder de spruw, vasthouden. Chronische stress creëert voorwaarden die de Candida in staat stellen zich te vermenigvuldigen en uit te blinken in de concurrentie tegen andere ziektekiemen. Dus, in het geval van herhaalde incidenten van spruw, is het essentieel om te kijken naar de levensstijl om te zien of er wat chronische stress is. 

Dieet: Candida en andere opportunistische ziekteverwekkers hebben suikers nodig voor proliferatie en dus dieet die rijk zijn aan suikers zoals geraffineerde granen, pasta, koekjes, snoepjes, cakes en witbrood verhogen de Risico op infecties. De studies hebben opgemerkt dat het overschakelen op diëten met weinig suiker de gistpopulatie onder controle houdt door ze van suikers te verhongeren. Maar eventuele voedingsaanpassingen moeten worden geraadpleegd met de arts en voedingsdeskundige om het risico op onnodige voedingstekorten te voorkomen. 

Slechte slaap: Een goede en gezonde slaap is vereist voor de juiste werking van het immuunsysteem, en een gezonde slaap stelt het lichaam in staat om een ​​optimale gezondheidsevenwicht te behouden door zichzelf te repareren. Arm Slaapresultaten In slechte immuniteit en de proliferatie van schadelijke bacteriën, waardoor de vaginale en orale pH verandert, waardoor het gunstiger wordt voor schimmelgroei. 

Zorgloos gebruik van drugs en medicijnen: Aangezien het overtollige gebruik van steroïden, antibiotica en orale anticonceptiva het risico op spruw verhoogt, is het essentieel om voorzichtig te zijn met de keuze van medicijnen. Geboortecontroep pillen met oestrogeen verhogen het risico op spruw en moeten worden vervangen door oestrogenvrije tabletten. Evenzo maakt het willekeurige doden van bacteriën door antibiotica ook schimmelinfecties in staat om de concurrenten te doden. De steroïden onderdrukken het vermogen van het lichaam om de infecties te bestrijden. Dus als de symptomen van spruw worden opgemerkt tijdens het nemen van bepaalde medicijnen, is het essentieel om de arts te raadplegen en wat probiotisch voedsel toe te voegen om de normale microflora te ondersteunen. 

Alle mensen die aan deze kwesties worden blootgesteld, ontwikkelen geen schimmelinfecties, maar deze factoren verhogen toch het risico.

Wat zijn de hormonale factoren die bijdragen aan spruw?

Hormonen regelen alle lichaamsfuncties, hormonale veranderingen veroorzaken veranderingen in de fysiologie en chemie van het lichaam, en sommige van deze veranderingen dragen bij aan de ontwikkeling van spruw. Bijna 50% van de gevallen van mucocutane spruw hebben enige endocriene oorzaak. De volgende hormonen spelen een rol bij de ontwikkeling van spruw;

Oestrogeen: Oestrogeen is verantwoordelijk voor het ontwikkelen van vrouwelijke reproductieve organen. Hogere niveaus van dit hormoon beïnvloeden de vaginale pH. Hoge oestrogeenspiegels verhogen de glycogeen In de vaginale cellen, waardoor de schimmel zich kan verspreiden. Het risico op spruw is hoger bij vrouwen die gecombineerde pillen met oestrogeen nemen. 

Cortisol: Cortisol wordt geproduceerd door bijnieren terwijl het lichaam wordt geconfronteerd met stress. Hogere cortisolspiegels onderdrukken immuunfuncties, waardoor de Candida -soorten kunnen vasthouden. Dus, chronische stress is een ernstige predisponerende factor voor spruw. 

Progesteron: Dit hormoon speelt een rol bij de zwangerschap en reguleert de menstruatiecyclus. De verhoogde niveaus creëren een gunstige omgeving voor schimmelgroei. Het is een van de redenen waarom zwangere vrouwen en vrouwen met progesteronpillen een hoger risico van het ontwikkelen van spruw. 

Schildklierhormonen: De schildklierhormonen zoals T3 en T4 reguleren energieproductie en metabolisme. De lagere schildklierhormoonspiegels onderdrukken het metabolisme en de functies van het immuunsysteem. Daarom hypothyreoïdie zijn gevoeliger voor spruw. 

Insuline: Insuline reguleert de bloedsuikerspiegel en de lagere niveaus, zoals te zien bij mensen met diabetes, resulteren in hogere bloedglucosewaarden. Zeer hoge niveaus van insuline, zoals te zien bij mensen met ongecontroleerde diabetes, creëren aandoeningen die gunstig zijn voor schimmelgroei.

Androgenen: Androgenen zijn de mannelijke hormonen die ook in kleine hoeveelheden bij vrouwen worden geproduceerd. Hogere androgeenspiegels, zoals te zien bij sommige ziekten zoals PCOS, beïnvloeden de vaginale omgeving en maken deze gevoeliger voor gistgroei. 

Groeihormoon (GH): Dit hormoon regelt de groei en ontwikkeling. Bestuderen hebben ontdekt dat de lagere niveaus de groei en ontwikkeling beïnvloeden en het immuunsysteem onderdrukken, waardoor een persoon meer vatbaar is voor infecties, waaronder spruw. Kinderen onvoldoende In groeihormonen ervaren meer afleveringen van spruw. 

Het gebruik van sommige medicijnen zoals corticosteroïden en hormonen zoals anticonceptiepillen verandert ook de balans van hormonen in het lichaam en beïnvloedt het immuunsysteem om het risico te vergroten. Bepaalde medische aandoeningen die de hormonen beïnvloeden, zoals het syndroom van Cushing (hoge cortisolspiegels) verstoren ook de niveaus van hormonen. Er moet echter worden opgemerkt dat hormonen niet direct spruw veroorzaken; Ze verhogen het risico in combinatie met andere factoren. 

Veroorzaakt stress spruw?

Ja, stress is een van de risicofactoren van spruw. Stress heeft een negatieve invloed op het immuunsysteem door de productie van cortisol te verhogen, waardoor het vermogen van het lichaam om infecties te beheersen vermindert. Stress heeft een negatieve invloed op eetpatronen, gewoonten en hygiëneprotocollen en een gestrest persoon heeft waarschijnlijk slechte eetgewoonten en slechte hygiëne. Sommige mensen gebruiken comfortvoedsel dat vaak suikerhoudende snacks is en ook orale hygiëne verwaarloost, wat een gunstige omgeving creëert voor schimmelgroei in de mond. Evenzo verhoogt stress het risico op vaginale en cutane spruw door reproductieve hormonen te beïnvloeden en onwetendheid van reproductieve hygiëne te veroorzaken. Een verzwakt immuunsysteem als gevolg van stress verhoogt het risico op invasieve candidiasis. 

Kan een slecht dieet spruw veroorzaken?

Ja, slecht dieet is een significante risicofactor voor spruw. Een slecht dieet rijk aan suikers, bewerkte voedingsmiddelen, geraffineerde granen en ongezonde snacks zorgt voor schimmelgroei door hen voedsel te geven. Evenzo is een slecht dieet waarschijnlijk een tekort aan essentiële voedingsstoffen zoals essentiële aminozuren, eiwitten, mineralen en vitamines, die nodig zijn voor immuunfuncties en het vermogen van het lichaam om infecties af te verlagen. Een slecht dieet en slechte voedingsgewoonten hebben een negatieve invloed op orale hygiëne waardoor de gevangen voedseldeeltjes in de mond kunnen blijven en als voedselbron voor de schimmel dienen. Dus, net als stress, is een slecht dieet geen directe oorzaak van spruw; Het draagt ​​alleen maar bij aan het risico.

Kan seksuele activiteit spruw veroorzaken?

Ja, seksuele activiteiten zijn een aanzienlijke risicofactor voor genitale candidiasis, met name bij vrouwen. Seksuele activiteiten, met name bij geïnfecteerde partners, introduceren nieuwe ziektekiemen in de vagina, waardoor het microbiologische evenwicht wordt verstoord. Als de mannelijke partner spruw heeft op de externe geslachtsdelen, kan deze de vagina binnenkomen en vaginale spruw veroorzaken als andere risicofactoren aanwezig zijn. Evenzo brengt een geïnfecteerde vrouw ook de infectie over aan haar mannelijke partner. Bovendien verhoogden seksuele praktijken zoals het gebruik van condooms van slechte kwaliteit, zaaddocide smeermiddelen en het aangaan van orale seks het risico op spruw. De spermicidale anticonceptiva verstoren het vaginale microbiologische evenwicht door de nuttige bacteriën te doden die de populatie van schadelijke bacteriën en schimmels onder controle houden. Seks is dus geen directe oorzaak, maar het draagt ​​bij aan het risico in aanwezigheid van andere risicofactoren.

Wat zijn de tekenen en symptomen van spruw bij mannen?

De tekenen en symptomen zijn afhankelijk van het type spruw en de aard van de locaties. 

In het geval van orale spruw, de volgende tekenen worden opgemerkt;

1. Verhoogde witte laesies ontwikkelen zich op de wangen, de achterkant van de keel, het tandvlees, de amandelen en de tong. Deze laesies veroorzaken pijn, roodheid en irritatie. 
2. De hoekige cheilitis (De roodheid en barsten op de mondhoeken) verschijnen met een katoenachtig gevoel en incidentele verlies van smaak. 
3. Romige witte pseudomembranen ontwikkelen zich die het oppervlak van de tong, de keel, het dak van de mond en de binnenwangen bedekken. Deze membranen zijn een mengsel van schimmelelementen, puin en dode cellen, die verschijnen als geelachtige en witachtige plaques. 
4. Het schrappen van deze pseudomembranen onthult eronder ontstoken en rood mucosa.
5. Brandend gevoel in de mondholte.
6.  Moeilijkheden bij het slikken.  
7. De prothese -stomatitis ontwikkelt zich en veroorzaakt pijn, roodheid en irritatie onder het kunstgebit. 
8. In ernstige gevallen versnelt de infecties naar de slokdarm die pijnlijk slikken en koorts veroorzaakt.

Invasieve spruw: Soms verspreidt de infectie zich door het bloed naar andere lichaamsorganen (invasieve candidiasis). In dat geval, Gegeneraliseerde tekenen Zoals koorts, koude rillingen, hypotensie, buik ongemak en pijn, braken en misselijkheid, stijfheid en pijn in de gewrichten, snelle hartslag, zwakte, verlies van eetlust en nerveuze symptomen zoals een slechte concentratie en verwarring verschijnen ook. 

Cutane spruw: De tekenen van cutane candidiasis zijn meer gelokaliseerd op de huid vanwege diepe en penetrerende laesies. Deze erbij betrekken Kraak, schilferen en schalen van de huid, pijn, brandend en jeuk in het getroffen gebied, roze tot roodachtige uitslag, blaren of verhoogde hobbels en vieze geur in ernstige gevallen. 

Genitale spruw: De meest voorkomende Candida -infectie bij mannen is de genitale spruw. Het resulteert in de ontsteking van de Gan -penis (punt van de penis), bekend als Balanitis. Het veroorzaakt Pijnlijke symptomen Zoals branden, roodheid en jeuk op het hoofd van de penis en ook onder de voorhuide, cottage kaasachtige ontlading van de infectieplaats, onaangename geuren, verharding van de voorhuid, moeite met het trekken van de huid, irritatie en pijn tijdens seks en urineren en Het uiterlijk van vlekkerende uitslag die witte vlekken en kleine hobbels veroorzaakt.

Wat zijn de tekenen en symptomen van spruw bij vrouwen?

De tekenen en symptomen van huid, mondeling en invasieve spruw zijn gebruikelijk bij mannen, vrouwen en kinderen. De vrouwtjes ervaren vulvovaginale candidiasis, gekenmerkt door de volgende tekenen;

1. De vaginale spruw is asymptomatisch bij 20% van de patiënten. 
2. Roodheid, zwelling, jeuk en irritatie rond en in de vagina. 
3. Stekende en brandend gevoel tijdens en na het plassen 
4. Ongemak en pijn tijdens seks 
5. Dikke witachtige of romige ontlading die lijkt op cottage -kaas
6. Soms is de vaginale ontlading waterig, met pijn en pijn in de vagina 
7. Sommige extra tekenen worden gerapporteerd in de gecompliceerde gevallen, zoals uitgebreide jeuk, roodheid en zwelling die leiden tot zweren, scheuren en tranen, herhaalde schimmelinfecties gedurende het jaar, infecties door nieuwe soorten schimmel en weinig of geen verlichting van de antischimmelmiddelen.

Wat zijn de tekenen en symptomen van spruw bij kinderen?

Tekenen en symptomen van spruw bij kinderen zijn afhankelijk van het orgaan waar de spruw zich ontwikkelt en anders ervaren voor elk kind. Het meest veel voorkomende symptomen bij kinderen zijn;

1. In het geval van Cutane spruw, de laesies ontwikkelen zich in de navel en de huid vouwt. Deze laesies veroorzaken brandende, jeuk, puistjes, uitslag en de vorming van witte vlekken die heldere vloeistoffen uitschakelen. 
2. Als de spruw zich ontwikkelt in de vagina Van jonge meisjes zijn de tekenen branden en roodheid in de externe geslachtsdelen, jeuk en gele of witte vagina ontlading. Bij jonge mannelijke kinderen veroorzaakt de spruw die zich ontwikkelt op de penis tekenen zoals roodheid, pijnlijke uitslag en schalen.
3. De orale spruw (de meest voorkomende bij kinderen) veroorzaakt pijn en witte vlekken op de binnengebieden van de wangen, de bovenkant van de mond en de tong. Kleine sneden en scheuren verschijnen op de hoeken van de mond. 
4. De kinderen ervaren ook de schimmelinfectie van de nagels (paronychia), waardoor gele of witte nagels, pijn, zwelling, pus, pus en uiteindelijk de scheiding van nagels van nagelknoppen veroorzaken.

 Hoe lang duren de symptomen van spruw?

De duur van de spruw hangt af van factoren zoals de aard en ernst van de infectie, of deze nu werd behandeld of niet, en indien behandeld, welke behandeling werd gebruikt. Milder -gevallen lossen spontaan binnen een week op, terwijl meer gecompliceerde problemen langer duren. De symptomatische behandeling biedt snelle verlichting van de symptomen zoals foutontladingen, verbranding, jeuk en roodheid en zorgt ervoor dat sommige mensen de behandeling verlaten. 

Het is echter essentieel om de behandeling te voltooien totdat de infectie volledig is verdwenen. De onbehandelde gevallen van spruw blijven enkele weken en zelfs maanden aanhouden en verspreiden zich vaak naar andere lichaamsdelen, voornamelijk bij patiënten met een zwak immuunsysteem. Deze invasieve candidiasis veroorzaakt ernstige complicaties en zelfs de dood. Over het algemeen, als de symptomen daarna niet verbeteren 2-3 weken Van regelmatige behandeling is het beter om de arts te raadplegen.

Hoe kun je zien of een huiduitslag wordt veroorzaakt door spruw?

De spruw veroorzaakt lichaamsuitslag. Deze uitslag ontwikkelen zich als matige temperatuur en hoge luchtvochtigheid creëren geschikte omstandigheden voor schimmelgroei, waardoor de schimmel diep in de huid kan doordringen. De schimmelpenetratie en de resulterende immuunreactie veroorzaken ernstige uitslag. Twee veel voorkomende soorten uitslag gemeld als gevolg van candidiasis zijn Candidal -luieruitslag, die zich ontwikkelen op het luiergebied van de baby, en lichaamsuitslag, die zich overal op het lichaam ontwikkelen waar schimmel groeit. 

Deze uitslag komt voor bij mensen die een slecht immuunsysteem hebben, antibiotica gebruiken of diabetes hebben. Deze uitslag is vergelijkbaar met die veroorzaakt door auto -immuunomstandigheden en allergische reacties. De volgende tekenen laten zien dat de huiduitslag te wijten is aan spruw;

• Het gebied is rood, schilferig, jeuken en verhoogd en heeft kleine puistjes en hobbels.
• De uitslag ontwikkelen zich in vochtige en warme gebieden zoals oksels, lies enz., En ontwikkelen zich niet in droge en geventileerde gebieden
• De uitslag veroorzaken ongemak, brandend en jeuk. 
• Een merkbare geur wordt geproduceerd uit uitslag. 

Kan spruw koorts of koude rillingen veroorzaken? 

Ja, koorts en koude rillingen worden waargenomen in invasieve spruw. In de meeste gevallen is spruw een gelokaliseerde infectie die beperkt is tot de mond, vagina, huid en nagels. Toch bereikt de schimmel in zeldzame gevallen, met name bij mensen met immuungebrek, het bloed om een ​​systemische infectie te veroorzaken (candidemie). Soms gebeurt het ook dat de spruw gepaard gaat met andere systemische bacteriële of virale infecties die koorts veroorzaken en vaak over het hoofd worden gezien als candidemie. De patiënten moeten dus de arts raadplegen voor differentiële diagnose.

Kan spruw pijn veroorzaken tijdens het plassen?

Ja, spruw veroorzaakt pijn tijdens het plassen als de infectie zich naar de urinewegen heeft verspreid. De veel voorkomende symptomen in deze situaties zijn verbrand en pijn tijdens het plassen. Pijn tijdens het plassen kan te wijten zijn aan urineweginfecties (UTI's) of schimmelinfecties. Hoewel beide aandoeningen verschillen, zijn er enkele veel voorkomende symptomen. Als een mannelijke pijn ervaart tijdens het plassen, is het een duidelijk teken van UTI's, maar bij vrouwen zijn er twee mogelijkheden, UTI's of vaginale spruw. 

De andere symptomen van de urinestaten bij schimmelinfecties zijn pijn tijdens en na seks, jeuk, pijn en zwelling in de vulva en vagina en sijpelende melkachtige, dikke cottage -kaas of reukloze afvoer uit de reproductieve organen. Het is belangrijk op te merken dat oplopende schimmelinfecties van het lagere reproductieve kanaal ook UTI's veroorzaken. Het hebben van pijn tijdens het plassen moet dus de mogelijkheid van zowel spruw als UTIS opwekken.

Hoe wordt Thrush gediagnosticeerd?

Net als andere infecties wordt de schimmelinfectie gediagnosticeerd door een combinatie van benaderingen zoals medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests.

Lichamelijk onderzoek

Het lichamelijk onderzoek is gunstig voor het diagnosticeren van cutane candidiasis en andere typen. Tijdens een lichamelijk onderzoek inspecteert de arts het getroffen gebied zoals huid, mond en vagina met behulp van ogen of visuele hulpmiddelen zoals een vergrootglas. De tekenen van spruw, zoals witte vlekken, zwelling, roodheid en pijn, zijn visueel detecteerbaar. Deze tekenen geven ook aanwijzingen voor de zorgverleners om het te onderscheiden van andere vergelijkbare aandoeningen zoals allergische reacties, stomatitis, vaginitis enz. 

Medische geschiedenis 

Professionals in de gezondheidszorg vragen patiënten vaak om de tekenen en symptomen zelf te beschrijven. De informatie over andere huidige of vroegere ziekten en de medicijnen die worden gebruikt om ze te behandelen is gunstig. Vragen over seksueel leven, voeding, levensstijl en eerdere schimmelinfecties worden ook gesteld. 

Endoscopie 

Tijdens endoscopie wordt een buis ingebracht in holle organen zoals de slokdarm en vagina om te zoeken naar spruw -laesies. Deze methode wordt echter niet begunstigd omdat deze de verspreiding van infectie veroorzaakt. 

Microscopie

Tijdens microscopie nemen de pathologen staafmonsters uit de mond of andere aangetaste organen, bereiden dia's voor en onderzoeken deze onder de microscoop om de schimmel- of schimmelsporen te identificeren. 

Cultuur 

Tijdens de cultuur wordt een monster uit het getroffen gebied gehaald en wordt de schimmel gekweekt op kunstmatige media en geïdentificeerd. De wattenstaafjes worden verzameld uit de huid, mond, vagina of bloedmonster en worden gebruikt om invasieve candidiasis te detecteren. De steekproef wordt overgebracht naar de kunstmatige media die de schimmelgroei ondersteunt. Na de injectie worden de monsters geïncubeerd in een incubator waar optimale omstandigheden voor schimmelgroei worden verstrekt. Na incubatie worden de monsters onderzocht op schimmelgroei. Culturen zijn zeer nauwkeurig, maar zijn erg tijdrovend en hebben technische expertise nodig. 

Bloedtests

Bloedtests zoals CBC worden gebruikt om elke infectie te diagnosticeren. Bloedtests zijn nuttig voor de diagnose van invasieve spruw. De bloedtesten detecteren de segmenten van schimmelhyfen of de antilichamen geproduceerd door het lichaam in reactie op deze segmenten. 

Heeft spruw een bloedtest nodig om te diagnosticeren?

Ja, bloedtesten helpen bij het diagnosticeren van invasieve candidiasis, wat een ernstig type spruw is en systemische implicaties heeft. Voor de meeste soorten spruw zijn bloedtests niet vereist. Maar de schimmel bereikt het bloed in het invasieve type en bloedtesten is nuttig. In dergelijke gevallen worden meestal de bloedculturen gedaan om de aanwezigheid van schimmel te zien, en negatieve bloedcultuur geeft aan dat de infectie uit het lichaam is geëlimineerd. De andere bloedtesten die voor spruw worden gebruikt, zijn;

Candida albicans kiembuis antilichaamtest (CAGTA-test): Deze test detecteren de spruw veroorzaakt door C. albicans maar is minder gevoelig voor het detecteren van andere schimmelinfecties.

Mannan en anti-Mannan antilichaamtest: Mannan is een koolhydraat in de schimmelcelwand. Deze koolhydraat of antilichamen die in reactie daarop worden geproduceerd, worden gebruikt diagnosticeren de invasieve spruw. 

Polymerase kettingreactie (PCR): Deze test detecteert de segmenten van het schimmelgenoom in het bloed door versterking. Verschillende commerciële PCR-gebaseerde tests zijn beschikbaar om alle vijf oorzakelijke soorten te detecteren, d.w.z. C. Krusei, C. tropicalis, C. Parapsilosis, C. Glabrata En C. albicans. Deze tests zijn specifiek, maar hebben technische expertise en apparaten nodig en zijn duur. 

(1,3) -β-D-glucan-test (BDG-test): De BDG is een koolhydraat in de schimmelcelwand. Net als Mannan -testen, is het ook nuttig voor diagnosticeren de invasieve spruw. Omdat veel schimmelsoorten BDG hebben, helpt deze test echter niet om soorten te identificeren.

T2Candida -paneel: Deze test diagnoses De invasieve spruw door alle vijf gemeenschappelijke Candida -soorten in het bloed te identificeren. 

Aangezien geen van de bloedtesten 100% nauwkeurig is, gebruiken de artsen een combinatie van tests en lichamelijk onderzoek om de uiteindelijke diagnose te stellen. 

Is spruwpaneel besmettelijk?

Nee, het wordt niet als besmettelijk beschouwd in de traditionele zin. De besmettelijke infectieziekten worden overgedragen van de ene persoon naar de andere onder gewone omstandigheden door middel van ademhalingsdruppels, aanraking, seksueel contact of gebruik van kleding en keukengerei. De Candida -soorten worden niet gemakkelijk overgedragen van de ene persoon naar de anderen en hebben uitzonderlijke omstandigheden nodig voor transmissie. Het wordt bijvoorbeeld overgebracht van de geïnfecteerde seksuele partner naar de andere partner of van de moeder naar de baby en vice versa alleen als de andere persoon de vereiste voorwaarden heeft voor schimmelgroei zoals matige temperatuur, hoge vochtigheid en slechte immuniteit. De snelheid van overdracht is minimaal in vergelijking met de traditionele besmettelijke ziekte.

Wat zijn behandelingen van spruw?

De behandeling van spruw hangt af van de oorzakelijke middelen, de aanwezigheid van risicofactoren, de locatie van laesies, de ernst van de ziekte, het immuunsysteem van de patiënten en de aanwezigheid of afwezigheid van andere secundaire infecties. De standaardbehandelingsopties zijn antischimmelcrèmes, zalven en lotions, vrij verkrijgbare geneesmiddelen, mondelinge antischimmelgeneesmiddelen, systemische antischimmelmiddelen in het geval van invasieve spruw, intravaginale zetpillen en antibiotica om secundaire bacteriële infecties te behandelen. 

Antischimmelgeneesmiddelen worden gebruikt om spruw te behandelen. Deze geneesmiddelen zijn beschikbaar als actuele preparaten die direct op het getroffen gebied worden toegepast of als orale pillen die worden overspoeld en systemisch werken. Sommige zuigtabletten die antischimmelgeneesmiddelen bevatten, zijn beschikbaar die de groei van schimmel beperken. De eerste behandeling is actuele preparaten; Als ze niet werken, worden de verschuiving van de arts naar orale medicijnen en in ernstige gevallen de IV -medicijnen geïnjecteerd, met name voor invasieve spruw. De zorgaanbieders identificeren ook de predisponerende factoren voor een efficiëntere remedie. 

De typische duur van de behandeling is 10-14 dagen, en de patiënten moeten de arts raadplegen als deze niet werkt. De behandeling moet worden voortgezet voor vuurvaste gevallen voor 28 dagen, afhankelijk van de behoefte. De standaardlijnlijn voor verschillende soorten spruw is;

Orale spruw: Voor orale spruw wordt een suspensie van verschillende antischimmelgeneesmiddelen (bijv. Nystatine orale suspensie en clotrimazol -troches) aangebracht op de slijmmembranen, ingeslikt of zwaaiend in de mond. De orale ophanging van Nystatin heeft 100.000 eenheden/ mlen 5 ml rust wordt vier keer per dag gebruikt. Het wordt ingeslikt na enkele minuten zwaaien. Soms bevelen de artsen ook miconazolgel aan. Dit protocol is voldoende voor gewone en ongecompliceerde gevallen. Orale antischimmelmiddelen worden echter voorgeschreven voor gecompliceerde en ernstige infecties. 

Vaginale spruw: Voor vaginale spruw worden verschillende antischimmelbehandelingen op of in de vagina toegepast als zalven, crèmes of zetpillen. Deze lokale medicijnen zijn gekoppeld aan orale medicijnen voor snel herstel. A Typische therapie is om intravaginale azolen te gebruiken voor een week of drie doses van 150 mg fluconazol elke derde dag. Patiënten met ernstige en terugkerende infecties profiteren ook zes maanden van wekelijkse fluconazol.  

Cutane spruw: De actuele preparaten zijn voldoende voor huidspruw en de orale en systemische antischimmelmiddelen zijn zelden nodig. De actuele medicijnen worden soms gekoppeld aan ontstekingsremmende en antibacteriële geneesmiddelen om het risico op secundaire infecties te verminderen en pijn en ontsteking te verlichten. De meest voorkomende actuele preparaten bevatten miconazol, nystatine en clotrimazol, en regelmatig gebruik zorgt voor volledig herstel. Uit een beoordeling van Taudorf en zijn collega's in 2019 bleek dat deze geneesmiddelen genezingspercentages bieden van 73-100%.  

Invasieve candidiasis: Voor invasieve candidiasis is systemische therapie vereist. De keuze van de behandeling hangt af van de ernst van de aandoening, de leeftijd van de patiënt, de immuunstatus en andere gelijktijdige infecties. De eerste behandeling van keuze voor volwassenen is de echinocandine -medicijnen (zoals anidulafungin, micafungin of caspofungin) gegeven via de intraveneuze route. Voor jongeren gebruiken artsen amfotericine B, fluconazol of andere antischimmelgeneesmiddelen die ook nuttig zijn voor alle patiënten. 

De behandeling moet twee weken doorgaan na de resolutie van klinische tekenen en totdat de gist is geëlimineerd uit het lichaam (negatieve bloedcultuurtest). Meer langdurige behandeling is vereist als de infectie zich heeft verspreid naar andere gebieden zoals het centrale zenuwstelsel, hart, hartkleppen, gewrichten of botten.

Spruwbehandeling tijdens de zwangerschap: De behandeling van schimmelinfectie volgt hetzelfde protocol. Sommige antischimmelmiddelen zoals ketoconazol, griseofulvin en flucytosine zijn echter embryotoxisch en teratogeen (veroorzaken een abnormale ontwikkeling van de baby). Evenzo worden jodiden geassocieerd aangeboren stenis en moet tijdens de zwangerschap worden vermeden. Als algemene regel moet elke behandeling tijdens de zwangerschap met de arts worden besproken. 

Voor alle andere soorten spruw beginnen de symptomen te verbeteren na 3-5 dagen van regelmatige behandeling. De behandeling moet echter niet worden stopgezet omdat de schimmel moeilijk te doden is en onvolledige behandeling waarschijnlijk zal leiden tot behandelingsfouten en het herzien van infectie.

Hoe lang duurt het voordat spruw op de hoogte is van de behandeling?

De duur van de behandeling hangt af van factoren zoals de aard en het type behandeling, het type en de ernst van de ziekte en de status van het immuunsysteem. Een goede behandeling zorgt meestal voor volledig herstel in 1-2 weken. Het is echter essentieel op te merken dat de schimmel erg veerkrachtig is en dat de sporen moeilijk te doden zijn. Het wordt dus aanbevolen om 1-2 weken meer antischimmelgeneesmiddelen te blijven gebruiken na de resolutie van de symptomen om volledig herstel te garanderen en terugvallen te voorkomen. 

Het type ziekte en de locatie van de laesies beïnvloeden ook de duur van de ziekte. Typische behandelingsplannen zoals topische antischimmelpreparaten (met nystatine, clotrimazol enz.) En systemische antischimmelmiddelen in het geval van ernstigere infecties en slechte immuniteit zorgen voor herstel in 1-2 weken. De behandeling moet vele weken doorgaan voor gecompliceerde gevallen voor een volledig herstel. Symptomen verbeteren na 3-4 dagen gebruik. Het wordt echter sterk geadviseerd om de behandeling in dit stadium niet te verlaten. 

In het geval van vaginale spruw, opleveren de typische behandelingsprotocollen in 2-3 dagen resultaten en moet de behandeling meer dagen doorgaan voor een effectieve remedie. De invasieve spruwbehandeling moet enkele weken worden uitgevoerd totdat een negatieve bloedcultuurtest is verkregen. De ongecompliceerde cutane spruw reageert snel op de lokale medicijnen en verdwijnt binnen enkele dagen tot weken. Er moet echter rekening mee worden gehouden dat er variaties van persoon tot persoon zijn en vele malen zijn er onverwachte factoren, dus de patiënt moet de arts regelmatig raadplegen en zijn aanwijzingen volgen. 

Wat zijn de mogelijke bijwerkingen van antischimmelmedicijnen die worden gebruikt om spruw te behandelen?

De bijwerkingen van antischimmelmiddelen zijn afhankelijk van het type en de dosering van het gebruikte medicijn. De gemeenschappelijke bijwerkingen zijn maagstoornissen, buikpijn, diarree, huiduitslag en brandend en jeuken op de toepassingslocatie. De zeldzame bijwerkingen zijn geelzucht (leverschade) en ernstige allergische reacties die symptomen veroorzaken zoals uitslag, anafylaxie, peeling van huid en blaren. 

De patiënten moeten zich bewust zijn van de bijwerkingen van individuele spruwmedicijnen en ze aan de arts melden. Deze omvatten; 

1. Amfotericine B: De gemeenschappelijke bijwerkingen zijn nefrotoxiciteit (verslechtering van nierfuncties als gevolg van de toxische effecten van geneesmiddelen, medicijnen en chemicaliën), hypomagnesiëmie (lagere serum magnesiumspiegels), hypokaliëmie (lagere serumkaliumspiegels) en onderdrukking van beenmerg. Nefrotoxiciteit is de meest voorkomende bijwerking, terwijl af en toe beenmergonderdrukking optreedt als gevolg van langdurig gebruik, wat leidt tot symptomen zoals bloedarmoede. De nier- en leverparameters van de patiënten die langdurige therapie krijgen, moeten worden gevolgd op vroege respons. 
2. Azol -antischimmelstofgeneesmiddelen: De azole -antischimmelmiddelen zoals voriconazol, posaconazol, itraconazol, fluconazol en isavuconazol enz., Zijn op de markt. Deze worden geassocieerd met bijwerkingen leuk vinden;

• Fluconazol: Versterkers, gastro-intestinaal ongemak, incidentele toxiciteit (voornamelijk wanneer zware doses worden gebruikt), wat leidt tot symptomen zoals alopecia, anafylaxie, Stevens-Johnson-syndroom en hepatische toxiciteit en congenitale foetale afwijkingen. 
• Isavuconazol: Hepatitis, gastro -intestinale verstoringen en verlaagd QT -interval (slechte hartgezondheid). 
• Itraconazole: GI -storingen, oedeem, hypertensie, hypokaliëmie, hallucinaties, hepatitis, allergische reacties en incidentele hartfalen. 
• Posaconazol: Hepatitis en verhoogd QT -interval. 
• Voriconazole: Dermatologische reacties, hallucinaties, visuele verstoringen, verhoogd QT -interval en hepatotoxiciteit. 

1. Echinocandins: Deze medicijnen omvatten micafungin, caspofungin en anidulafungin. Ze worden geassocieerd met bijwerkingen zoals uitslag en hepatitis.
2. Flucytosine: De gemeenschappelijke bijwerkingen zijn enterocolitis, hepatotoxiciteit en beenmergonderdrukking, die leukopenie en trombocytopenie veroorzaken. 

Deze effecten kunnen tijdelijk of permanent zijn en de patiënten moeten samenwerken met de arts voor vroege detectie en behandeling. De langdurige zelfmedicatie of het langdurige gebruik van OTC-medicijnen wordt sterk bewaakt. 

Kun je antischimmelmiddelen kopen voor spruw bij een online apotheek?

Ja, de apotheken die zijn geregistreerd bij de General Pharmaceutical Council (GPHC) zijn gemachtigd om antischimmelgeneesmiddelen online aan de patiënt te verkopen. Om de medicijnen te kopen, moeten de patiënten de apotheker of arts online raadplegen of een online vragenlijst invullen. Op basis van deze gegevens maakt de arts/ apotheker een oordeel en genereert het recept, dat wordt doorgestuurd naar de online apotheek die de voorgeschreven medicijnen op de locatie van de patiënt levert. Zelfmedicatie van huidziekten wordt echter niet aanbevolen. De patiënten moeten de arts of dermatoloog raadplegen voor een betere beoordeling, omdat de tekenen en symptomen van veel huidaandoeningen zeer vergelijkbaar zijn en zelfmedicatie vaak contraproductief is. 

Kunnen natuurlijke remedies worden gebruikt om spruw te behandelen?

Soms is het mogelijk om schimmelinfecties te behandelen via OTC -geneesmiddelen of huismiddeltjes die met succes thuis zijn. De voordelen van natuurlijke remedies zijn alleen gerapporteerd en alleen anekdotisch en er is weinig wetenschappelijke steun beschikbaar. Ze worden echter geassocieerd met zeldzame bijwerkingen en hebben de voorkeur door velen. De volgende natuurlijke remedies zijn beschikbaar. 

Boorzuur: De boorzuurhoudende producten zijn beschikbaar voor actueel gebruik en de boorzuurhoudende capsules zijn ook beschikbaar voor vaginaal gebruik. Sommige artsen aanbevolen Dat is regelmatig eenmaal per dag gedurende twee weken een boorzuurcapsule van 600 mg met een boorzuurcapsule in de vagina. De resultaten zijn nog beter als het wordt gecombineerd met andere antischimmelmiddelen. Sommige voorbereidingen zijn irriterend en moeten voorzichtig worden gebruikt. 

Probiotica: Probiotische supplementen zijn verkrijgbaar bij online winkels of apotheken. Sommige producten zijn specifiek ontworpen voor het vrouwelijke voortplantingskanaal en de mondholte. Deze supplementen (oraal ingenomen of ingevoegd in de vagina) helpen bij het herstellen van de natuurlijke balans van de reproductieve kanaal van schimmel en bacteriën. A beoordeling door Tiziana Mundula En collega's merkten in 2019 op dat probiotica nuttig zijn in de orale candidiasis, met name voor de kunstgebitdragers. 

Tea tree olie: Tea tree olie (een etherische olie) heeft ontstekingsremmende en antischimmel eigenschappen en het is bekend dat het veel soorten gist en schimmel doden. Onderzoek ondersteunt dat het gebruik van vaginale zetpillen die tea tree -olie bevoordelen vaginale infecties bevoordelen. Sommige vrouwen hebben de voordelen gemeld van het aanbrengen van verdunde tea tree olie in de vagina via een tampon. Het is een natuurlijke olie en irriteert de huid, dus deze moet worden gebruikt na verdunning met wat dragerolie. 

Yoghurt: De ongezoete en natuurlijke yoghurt is een uitstekend probioticum dat veel nuttige bacteriesoorten bevat die helpen de microflora -balans te herstellen en de algehele gezondheid te verbeteren. Veel mensen hebben Gerapporteerde voordelen Door het mondeling te eten, het in de vagina of op het gebied rond de vagina aan te brengen. Gewone yoghurt moet echter worden gebruikt omdat de toegevoegde suikers gevaarlijk zijn en dingen verergeren.

Knoflook: Knoflook heeft antischimmel- en antibacteriële eigenschappen. Het kan aan het voedsel worden toegevoegd en veel producten voor actueel en vaginaal gebruik zijn ook beschikbaar. A studie Door Sobitha en collega's hebben in 2005 vastgesteld dat de reguliere dagelijkse toepassing van knoflookpasta gedurende 14 dagen even effectief is als clotrimazol -oplossing om de symptomen van orale spruw te behandelen.

Kokosolie: Het antischimmel eigenschappen van kokosolie bestrijdt de groei van gisten, inclusief de beruchte Candida albicans. De organische preparaten die kokosolie bevatten, zijn beschikbaar voor intern en extern gebruik. Het kan ook worden gebruikt als drager voor andere etherische oliën voor schimmelinfecties. 

Oregano Oil: De oregano -olie (een etherische olie) bereid uit wilde oregano antischimmelverbindingen zoals carvacrol en thymol. Het gebruik ervan, zowel topisch als in de vagina toegepast (met behulp van capsules of een tampon), helpt de groei van schimmels te beheersen. 

Deze huismiddeltjes werken voor de meeste mensen; Sommige mensen, zoals zwangere vrouwen, die voortdurende schimmelinfecties hebben, mensen met seksueel overdraagbare aandoeningen en mensen wier diagnose nog niet is vastgesteld, mogen ze niet gebruiken.

Kan spruw worden voorkomen?

Ja, het is mogelijk om schimmelinfectie te voorkomen door de preventieprotocollen te volgen. Het is een infectie en ontwikkelt zich alleen wanneer het immuunsysteem niet de groei of omstandigheden in beslag neemt, gunstig zijn voor de groei van schimmels. Het handhaven van een gezond immuunsysteem en het voorkomen van de ontwikkeling van aandoeningen die de voorkeur geven aan schimmelgroei helpt spruw en andere schimmelinfecties te voorkomen.

Hoe te voorkomen dat spruw?

Deze protocollen en praktijken helpen de spruw te voorkomen. 

1. Het handhaven van goede mondelinge en vaginale hygiëne: Houd de poetsen en flossen routine voor een schone mond. Evenzo, handhaven vaginale hygiëne met behulp van veilige seksprotocollen.
2. Eet een gezond uitgebalanceerd dieet: Een gezond en uitgebalanceerd dieet biedt alle essentiële voedingsstoffen voor het lichaam en houdt het immuunsysteem sterk. Een uitgebalanceerd dieet berooft ook de schimmel van het voedsel. 
3. Vermijd het gebruik van chemische en irriterende producten Zoals vaginale douches, bellenbaden, geurende zeep en mondwater, terwijl ze de natuurlijke microbiologische balans in de mondholte en vagina verstoren, de weg vrijmaken voor schimmelinfecties.
4. Laat de getroffen gebieden niet consistent nat zijn. De schimmel gedijt op de natte huid. Met behulp van ademende kleding gemaakt van natuurlijke vezels kan het vocht ontsnappen en staat geen vochtophoping voor schimmelgroei toe. 
5. Draag loszittende en ademende kleding: De nauwsluitende kleding die is bereid uit synthetische materialen veroorzaken vochtopbouw, wat voorstander is van schimmelgroei. Dus, ademende kleding zoals die bereid zijn uit katoen, zijn nuttig.
6. Behandel en beheer de ziektecondities, indien aanwezig. De aandoeningen zoals kanker, hiv en diabetes verhogen het risico op spruw; Het voorkomen of beheren van deze ziekten is dus nuttig. 

Deze voorzorgsmaatregelen helpen het risico op het ontwikkelen van spruw te verlagen, maar zodra het is vastgesteld en tekenen en symptomen duidelijk zijn, zijn deze praktijken van weinig nut en is behandeling vereist.