Wat is gedekt?

Wat is subklinische hypothyreoïdie?

Een overzicht

Subklinische hypothyreoïdie (SHYPO) is een voorwaarde waarin het vrije thyroxine -niveau normaal is in serum, terwijl het schildklierstimulerende hormoonniveau verhoogd is.

Subklinische hypothyreoïdie is een wijdverbreide toestand met verschillende onderscheidende kenmerken die worden gezien in klinische omgevingen. In plaats van een wereldwijd referentiebereik voor TSH te gebruiken dat is gebaseerd op het 95% betrouwbaarheidsinterval van een gezonde populatie, moet de diagnose gebaseerd zijn op kennis van geografische en demografische varianties in biochemische criteria.

De focus moet liggen op aanhoudende of voortschrijdende vormen, die voornamelijk worden veroorzaakt door chronische auto -immuun thyroiditis, in plaats van de meeste shypo -instanties, die tijdelijk en omkeerbaar zijn. Dit is van vitaal belang om in gedachten te houden bij het maken van de diagnostische evaluatie.

Een vorm van het schildkliercontrolepaneel bestaat uit je schildklier, hypofyse en hypothalamus, die allemaal in je hersenen zijn gevestigd. Ze creëren een stof die bekend staat als schildklierstimulerend hormoon (TSH). Triiodothyronine, ook bekend als T3, en thyroxine zijn de twee primaire schildklierhormonen die worden gestimuleerd door het TSH -hormoon.

TSH stimuleert de schildklier om T3 of T4 te maken wanneer deze wordt vrijgegeven. Meer TSH wordt vrijgegeven wanneer T3- of T4 -niveaus in het lichaam onvoldoende zijn; Minder TSH wordt vrijgegeven wanneer T3- of T4 -niveaus voldoende of overdreven zijn. Het heeft een goed uitgebalanceerd feedbackmechanisme.

Wanneer er iets misgaat met dit mechanisme, stopt de schildklier niet meer schildklierhormoon te genereren om de behoeften van het lichaam te vervullen, die bekend staat als hypothyreoïdie of subklinische hypothyreoïdie.

Uw schildklier heeft een aanzienlijke impact op uw algemene gezondheid, wat zowel uw metabolisme als uw humeur beïnvloedt. Talrijke gezondheidsproblemen, variërend van vermoeidheid en gezamenlijk ongemak tot problemen met vruchtbaarheid en hartaandoeningen, kunnen worden veroorzaakt door abnormale schildklierhormoonspiegels. De kleine schildklier aan de onderkant van je nek heeft dus een belangrijke functie.

Oorzaken van subklinische hypothyreoïdie

Sommige van de belangrijkste oorzaken met betrekking tot subklinische hypothyreoïdie worden hieronder vermeld.

Een belangrijke reden voor hypothyreoïdie is de thyroiditis van Hashimoto. Uw immuunsysteem richt zich op lichaamsweefsels, met name de schildklier, wat leidt tot deze auto -immuunziekte. Uw risico wordt verhoogd als u een familiegeschiedenis van auto -immuun schildklierziekte hebt. Hoewel het exacte mechanisme onbekend is, kunnen externe omstandigheden ook auto -immuunziekten veroorzaken.

Uw schildklierfunctie kan worden beïnvloed door verschillende medicijnen, waaronder bepaalde corticosteroïden, pijnstillers en neurologische en cardiale behandelingen.

Het is mogelijk dat overmatig radioactief jodium- of antithyroidemedicatie gebruikt om uw eerdere hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) te behandelen, u ertoe bracht hypothyreoïdie of subklinische hypothyreoïdie te ontwikkelen. De schildklier kan ook worden beïnvloed door radiotherapie die wordt gebruikt om kanker in het hoofd- of nekgebied te behandelen.

Een thyroidectomie, of gedeeltelijke verwijdering van de schildklier, is meestal nodig voor de behandeling van bepaalde schildklieraandoeningen, zoals schildklierkanker en schildklierknobbeltjes. Thyroidectomie kan resulteren in subklinische of niet -subtiele hypothyreoïdie, afhankelijk van de hoeveelheid verwijderde klier.

Radioactief jodium, dat de schildklier kan beschadigen, wordt af en toe gebruikt om patiënten met de ziekte van Graves, nodulaire struma of schildklierkanker te behandelen of te bieden. De afbraak van het radioactieve jodium kan leiden tot hypothyreoïdie. Stralingstherapie kan de schildklier beschadigen bij sommige mensen met de ziekte van Hodgkin, lymfoom of hoofd- en nekmaligniteiten, wat leidt tot hypothyreoïdie.

Jodium is nodig in de schildklier voor de synthese van schildklierhormoon. Uitstekende bronnen van jodium zijn onder meer zeevruchten, zeewier, planten gekweekt in jodiumrijke grond en gejodeerd zout. Jodiumverbruik moet voldoende zijn om schildklierhormonen op optimale niveaus te produceren. Jodiumtekort kan leiden tot hypothyreoïdie, maar overdosis jodium kan de ziekte verergeren.

Risicofactoren voor hypothyreoïdie

De structuur en fysiologie van de schildklier worden aanzienlijk beïnvloed door veroudering. Leeftijdsgerelateerde veranderingen in anatomie omvatten een verminderde follikelgrootte en -gewicht, evenals verbeterde stijfheid en lymfocytaire infiltratie. De halfwaardetijd van het schildklierhormoon is aanzienlijk verlengd met de leeftijd, en de productie zelf kan afnemen; Desalniettemin is dit geen bekende oorzaak van schildklierdisfunctie, tenzij er al een schildklieraandoening aanwezig is.

De meest waarschijnlijke oorzaak van shypo bij ouder wordende mensen is chronische auto -immuun thyroiditis (CAT). Vooral gezien het feit dat de vermindering van de schildklierfunctie geleidelijk is, kan Shypo niet gediagnosticeerd blijven omdat de symptomen ten onrechte kunnen worden afgewezen als gevolg van veroudering. Onderzoek heeft aangetoond dat ouderen met chronische shypo geen verhoogde risico's van cardiovasculaire dood, hartfalen, kransslagaderaandoeningen of cognitieve stoornissen hadden.

Schildklierhormoon speelt speciale rollen bij kinderen, waaronder rijpingseffecten op de ontwikkeling van de hersenen in de eerste drie jaar van het leven en effecten op lineaire groei die duren tot adolescente epiphysale sluiting. In vergelijking met tieners zijn jongere kinderen van schizofrenie vaker idiopathisch of erfelijk.

Vrouwen hebben meer kans dan mannen om shypo te hebben, wat deels is omdat CAT vaker voorkomt bij vrouwen en oestrogeenspiegels hoger zijn bij vrouwen. Verhoogde metabole eisen tijdens de zwangerschap hebben invloed op het schildklierkantoorsysteem. Zwangerschap wordt gekenmerkt door een afname van de onderste en bovengrenzen van TSH, meestal in het eerste trimester vanwege de directe stimulatie van de TSH -receptor door verhoogde serumspiegels van menselijke chorion gonadotropine.

Het TSH-referentiebereik stijgt over de tweede en derde trimesters, hoewel het onder dat van normale niet-zwangere vrouwen blijft. Afhankelijk van de inname van jodium en de verschillende etnische groepen, varieert de ernst van deze reductie.

De moeder en de foetus moeten worden beschouwd als in gevaar voor openlijke hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap. Shypo tijdens de zwangerschap is gekoppeld aan verschillende schadelijke effecten voor zowel de moeder als de baby.

Het zou raadzaam zijn om Shypo actief te behandelen bij vrouwen die in vitro bemesting hebben of van plan zijn geboorte, of zelfs bij alle vrouwen in de vruchtbare leeftijd, vanwege zorgen over de negatieve gevolgen van zwangerschap.

SHYPO wordt geassocieerd met verminderde inspanning-geïnduceerde ventriculaire vulling, verminderde relaxatietijd en verminderde diastolische functie van de linkerventrikel (LV), wat resulteert in LV-systolische disfunctie.

Patiënten met SHYPO zijn ook gedocumenteerd als circulatieproblemen. Een meta-analyse onthulde dat Grade 2 Shypo was gekoppeld aan dikker carotis-endotheel. Klinische gegevens ondersteunen deze diagnostische en analytische bevindingen echter niet. Een grondige meta-analyse die een verband aantoonde tussen het risico van hart- en vaatziekten en shypo was een van de vele soorten onderzoek die verbanden tussen Shypo en de aandoening ontdekte.

In vergelijking met de algemene bevolking is gebleken dat de nierziekte in het eindstadium een ​​grotere prevalentie van Shypo heeft. Bij personen met nierfalen die hemodialyse vereisen, was Shypo gekoppeld aan een grotere sterfte dan de euthyroid -toestand. Deze bevindingen bewezen dat Shypo de Klinische progressie van CKD.

Symptomen van subklinische hypothyreoïdie

Subklinische hypothyreoïdie vertoont mogelijk geen symptomen wanneer TSH -niveaus zeer licht hoog zijn.

Maar als u milde hypothyroid -symptomen ervaart, kunt u anticiperen op het volgende:

• Moeilijkheid met stemming of depressie

• Vermoeidheid

• Weegweren

• Het gevoel koud te zijn ondanks het dragen van warme kleding

• Gastro -intestinale problemen, zoals constipatie

• Een struma, ook bekend als een vergrote schildklier, kan worden gevoeld als een brok of zwelling aan de voorkant van de nek.

Diagnosticeren en testen op subklinische hypothyreoïdie

Schildklierfunctietests zijn de enige basis voor de evaluatie van subklinische hypothyreoïdie.

TSH, ook bekend als thyrotropin, heeft een normaal testbereik voor niet-zwangere volwassenen van 0,4 tot 4,5 MIU/L. Elk trimester heeft een ander normaal bereik voor TSH -niveaus bij zwangere vrouwen.

Je hebt subklinische hypothyreoïdie als je schildklierbloedtests hebt en de bevindingen laten zien dat je TSH -niveaus zijn verhoogd (5 tot 10 miU/L) terwijl je thyroxine (T4) niveaus binnen het normale bereik liggen.

Behandeling en beheer van subklinische hypothyreoïdie

Een pad voor medische beslissingen voor SHYPO is verstrekt door verschillende klinische richtlijnen. Deze aanbevelingen houden voornamelijk rekening met de leeftijds- en serum -TSH -niveaus van de patiënt. Voor richtlijnen moeten ook andere criteria, zoals het bestaan ​​van symptomen, risicofactoren voor hart- en vaatziekten en goitre worden toegevoegd.

Subklinische hypothyreoïdie kan niet worden genezen door zelfbehandeling, maar het verdwijnt vaak alleen in de loop van de tijd. Anders dan dat, kan de geneeskunde subklinische hypothyreoïdie behandelen, maar artsen adviseren het meestal niet. Uw arts geeft u het schildklierhormoonvervangingsgeneesmiddel levothyroxine als zij een behandeling aanbevelen voor subklinische hypothyreoïdie. Het wordt aangeboden als tabletten. Als uw testresultaten onthullen dat u subklinische hypothyreoïdie hebt, zullen uw zorgverleners meestal een afwachtende strategie volgen.

Praat met uw arts als u hypothyreoïdie -symptomen begint te lijden, waaronder vermoeidheid en onverklaarbare gewichtstoename. Om te bepalen of je een openlijke hypothyreoïdie hebt, hebben ze waarschijnlijk een andere schildklierbloedtest nodig.

Binnen drie maanden na het initiële abnormale testresultaat kan uw arts een nieuwe bloedtest aanvragen om uw TSH -niveaus te beoordelen voordat u begint met levothyroxinetherapie in subklinische hypothyreoïdie. Dit komt omdat na drie maanden het TSH -niveau normaliseert bij ongeveer 60% van de patiënten.

Om ervoor te zorgen dat uw schildklierniveaus zich in een gezond bereik bevinden tijdens het gebruik van medicatie, wil uw arts waarschijnlijk dat u routinematige bloedtesten ondergaat. Hyperthyreoïdie kan het gevolg zijn van het nemen van te veel levothyroxine. Meestal is er absoluut niets dat je kunt doen om openlijke of subklinische hypothyreoïdie te stoppen.

Maar als je niet genoeg jodium consumeert, kun je subklinische of openlijke hypothyreoïdie ervaren. Dit is zodat uw schildklier schildklierhormoon kan produceren, dat afhangt van jodium. Jodiumtekort is de meest typische reden voor hypothyreoïdie wereldwijd.

Complicaties van subklinische hypothyreoïdie

Lipoproteïne met lage dichtheid (LDL) Cholesterolspiegels kunnen worden verhoogd bij degenen die een onderactieve schildklier hebben. Als gevolg hiervan zullen de slagaders vet ophopen, wat de bloedstroom zal belemmeren. Aanzienlijke hartproblemen zijn hieruit voortvloeien.

Myxoedema, een potentieel dodelijke ziekte, kan af en toe worden veroorzaakt door een schildklier die ernstig onderactief is. Wanneer schildklierhormoonspiegels dit punt bereiken, beginnen ze te vallen en veroorzaken ze symptomen zoals verwarring, koude en slaperigheid.

Het luteale fase -defect, hoge prolactinespiegels en geslachtshormoonafwijkingen zijn allemaal voorbeelden waarvan schildklieraandoeningen een nadelig effect op de vruchtbaarheid kunnen hebben.

Onvruchtbaarheidspercentages zijn weinig hypothyroïde vrouwen. Zelfs als een patiënt echter zwanger wordt, is er nog steeds een verhoogd risico dat de zwangerschap zou eindigen in postpartum bloeding, zwangerschapshypertensie, bloedarmoede en abruptio placenta. Deze problemen komen vaker voor bij vrouwen met klinisch duidelijke hypothyreoïdie dan bij mensen met subklinische hypothyreoïdie.

Een struma, vaak bekend als een keelfolt, wordt veroorzaakt door een abnormale vergroting van de schildklier. De inspanningen van het lichaam om de productie van schildklierhormoon te vergroten, kunnen stelen veroorzaken bij mensen met een onderactieve schildklier.

Conclusie

Als u zich zorgen maakt over subklinische hypothyreoïdie of het risico loopt, zou u het moeten krijgen getest die gemakkelijk kan worden gedaan; Anders moet u erover met uw arts praten.