Wat is gedekt?

Hoe weet ik of ik chlamydia heb?

Een overzicht

Chlamydia is een besmettelijke ziekte verspreid door seksueel contact en wordt veroorzaakt door de Chlamydia trachomatis -bacteriën. Het is de meest voorkomende seksueel overdraagbare infectie in de hele wereld. Het veroorzaakt ook trachoma, wat de meest voorkomende oorzaak van blindheid over de hele wereld is.

De meest getroffen fysieke locatie bij vrouwen is de baarmoederhals. Cervicitis, urethritis, bekkenontsteking, perihepatitis of proctitis zijn enkele van de mogelijke symptomen. Vrouwen met chlamydiale infecties hebben meer kans om reproductieve problemen en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen te ervaren, die moeilijk te repareren kunnen zijn als ze onbehandeld blijven. Bovendien zijn er gevaren als een zwangere dame een infectie heeft. Bovendien kunnen conjunctivitis en/of longontsteking plaatsvinden bij kinderen die vaginaal zijn geboren aan moeders die genitale chlamydia trachomatis -infectie hebben.

Chlamydia trachomatis -infectie bij mannen kan reactieve artritis, prostatitis, prostitis, urethritis en epididymitis veroorzaken. Faryngitis, lymfogranuloma venereum en conjunctivitis zijn enkele mogelijke trachomatis negatieve effecten bij mannen.

De ongewone ziekte die bekend staat als lymfogranuloma venereum (LGV), die wordt veroorzaakt door bepaalde serovaren van Chlamydia trachomatis, wordt gekenmerkt door vergrote lymfeklieren of ernstige proctocolitis.

Pathofysiologie van chlamydia -infectie

Met verschillende groeiformen en een aanstekelijke cyclus onderscheidt chlamydia zich los van andere bacteriën. Deze bevatten het reticulaire lichaam (RB) en de besmettelijke vormen bekend als het elementaire lichaam (EB). De EB wordt ingenomen door gastheercellen terwijl hij geen metabole activiteit heeft. De EB zal transformeren in de metabolisch actieve RB in de gastheercel.

De RB zal vervolgens vermenigvuldigen en nieuwe EB creëren met behulp van host -stroombronnen en aminozuren, die vervolgens meer cellen kunnen aanvallen. C. Trachomatis valt het oog, urineweg en perineum aan bij zowel mannen als vrouwen, evenals de squamocolumnaire epitheelcellen van de endocervix en bovenste geslachtsdelen bij vrouwen. Directe blootstelling aan vervuild weefsel, zoals tijdens vaginale, anale seks of orale seks, of zelfs van een getroffen ouder tot haar pasgeboren na de bevalling, kan de bacteriën verspreiden.

Klinische tekenen en symptomen van chlamydia -infectie

Patiënten worden vaker asymptomatisch gevonden. Klinische symptomen variëren afhankelijk van waar de infectie zich bevindt in de minderheid van mensen die symptomen hebben. De typische waarschuwingssignalen en symptomen van C. trachomatis urogenitale infecties worden hieronder vermeld.

Er zal een toename zijn van het aantal vrouwen dat slechts kleine symptomen ervaart, zoals dysurie, ongebruikelijke vaginale ontlading, bloedingen en buikpijn. Een klein percentage vrouwen dat aanwezig is met de typische symptomen van slijmvliescervicitis, ontlading en veroorzaakte gemakkelijk een endocervicale bloeding. Intermenstruele bloedingen of postcoïtische bloedingen zijn twee veel voorkomende klachten bij vrouwen.

Wanneer C. trachomatis het bovenste reproductieve kanaal bereikt, gebeurt deze ziekte. Meestal zullen deze personen bekken- of buikpijn ervaren, hetzij met of zonder cervicitis symptomen en tekenen. Andere tekenen en symptomen kunnen post-coitale bloedingen, ziekte, braken, hoest, koude rillingen, lage rug ongemak, pijn tijdens seks of dysurie zijn.

Mannen worden er het meest door getroffen. Gonokokken urethritis en chlamydiale urethritis hebben kleine klinische verschillen, maar het is onmogelijk om betrouwbaar onderscheid te maken tussen de twee zonder testen. Dysurie en urethrale afvoer, die normaal wit, grijs of soms duidelijk is, zijn de primaire symptomen.

Ze mogen alleen 's ochtends aanwezig zijn of na strippen van de penis. Vrouwen die urethritis hebben, kunnen frequent urineren of dysurie ervaren en hun symptomen als UTI verkeerd diagnosticeren. Pyuria kan worden gedetecteerd door urine -analyse, maar noch bacteriekweek noch gramkleuring kan organismen detecteren.

Deze ziekte, ook bekend als het Fitz-Hugh-Curtis-syndroom, ontwikkelt zich wanneer chlamydia-infectie aangrenzende buikmembranen en de levercapsule veroorzaakt.

Dit syndroom, dat is verbonden met het rechter bovenste kwadrant of pleuritisch ongemak, wordt het vaakst gezien bij mensen die bekkenontstekingsziekten hebben. Afwijkingen in leverenzymen worden niet vaak ontdekt, in tegenstelling tot andere ziekten die de lever kunnen beïnvloeden of de rechter bovenste kwadrantpijn kunnen produceren.

Als de rectale infectie van chlamydia wordt veroorzaakt door genitale serovars D via K, kunnen er geen symptomen zijn. Patiënten kunnen echter rectale pijn, afvoer en bloedingen ervaren tijdens gevoelige anale geslachtsgemeenschap als LGV Serovars L1 - L3 de bron van proctitis zijn.

Patiënten kunnen ook tekenen van malaise of koorts vertonen. Hoewel anale geslachtsgemeenschap niet ongebruikelijk is tijdens heteroseksuele geslachtsgemeenschap, wordt het vrijwel exclusief waargenomen bij mannen die seks hebben met andere mannen.

Een procent van de mannen met urethritis veroorzaakt door chlamydiale infectie ervaart ook reactieve artritis en een derde ervaart de reactieve artritis-triade (voorheen bekend als Reiter-syndroom).

Longontsteking kan voorkomen bij pasgeborenen wiens moeders een cervicale Chlamydia trachomatis-infectie hebben. Hoewel bijna alle zuigelingen vóór acht weken symptomen vertonen, gebeurt erkenning meestal tussen de leeftijd van 4 en 12 weken. Sommige pasgeborenen kunnen dikke neusafscheidingen hebben en nasale congestie en hoest zijn ook vrij frequent.

Zuigelingen hebben meestal alleen een lichte koorts of helemaal geen, samen met tachypnoea en de typische paroxysmale staccato -hoest. Premature baby's kunnen apnoeische afleveringen ervaren. Bij longauscultatie is Rales te horen, hoewel piepende piepen zeldzaam is.

Een pijnlijke keelpijn is het meest typische symptoom van een infectie van de cellulaire voering van de mond en keel. Wanneer iemand dit symptoom ervaart, negeren ze het vaak of vergelijken het aan een normale verkoudheid of een andere virale infectie en kunnen het niet koppelen aan de onbeschermde orale geslachtsgemeenschap waarin ze zich bezighouden.

Je kunt hoesten, een milde koorts en vergrote lymfeklieren ervaren naast een krassende keel. Wanneer u zich bezighoudt met onbeschermde geslachtsgemeenschap, is het cruciaal om routine STI -testen te ondergaan, vooral als u met een nieuwe partner uitgaat.

Bovendien kan de infectie zich verspreiden van uw vingers naar andere lichaamsgebieden, waaronder uw ogen, neus of mond. Er zijn een paar andere factoren, naast de seksuele acties die Chlamydia kunnen overbrengen, die uw risico op het ontwikkelen van deze mondinfectie zullen verhogen. Chlamydia -symptomen in de mond kunnen snel ontstaan.

SOA's zijn niet een van die voorwaarden die op zichzelf zullen genezen. Als je weer seks hebt zonder behandeld te worden, loop je het risico om grote moeilijkheden te ontwikkelen naast het verspreiden van Chlamydia. De symptomen van de keel van de chlamydia kunnen aanzienlijk erger worden.

Hoe weet je dat je een chlamydia -infectie hebt?

Alleen trachoom onder C. trachomatis -infecties mogen klinisch worden geïdentificeerd. Andere chlamydiale infecties zijn gekoppeld aan bepaalde klinische symptomen, maar moeten in het lab worden bevestigd. Het testen van nucleïnezuuramplificatie is de gouden standaard voor de detectie van urogenitale chlamydia -infecties. Voor vrouwen wordt deze test uitgevoerd op vaginale wattenstaafjes, en voor mannen wordt deze uitgevoerd op een eerste kaan urinemonster. U kunt deze test doen op Welzo Chlamydia -test.

Bovendien kunnen endocervicale of urethrale watten worden getest. Swab -monsters moeten een draad- of plastic as en een cytobrush-, rayon- of dacron -punt hebben. Chlamydia trachomatis kan worden geremd door andere stoffen. Cultuur, snelle testen, serologie, antigeendetectie en genetische sondes zijn verdere testtechnieken. De behandeling wordt geadviseerd op basis van klinische presentatie als testen geen optie is.

Wanneer een patiënt wordt verdacht van chlamydia, moet een opwerking worden gedaan voor extra veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen. Als wordt aangenomen dat PID bestaat, is een grondige bloedtelling vereist. Overweeg getest te worden op syfilis, gonorroe en hiv. Chlamydia -testen moeten worden uitgevoerd op de seksuele partner. Zwangerschap moet worden uitgesloten voordat doxycycline -therapie wordt gestart, daarom moet een zwangerschapstest worden afgenomen.

Patiënten met oftalmische trachoom en conjunctivitis ondergaan over het algemeen cytologie. Chlamydia -culturen worden meestal vermeden, omdat de bacterie een uitdaging is om in een laboratorium te groeien. Culturen zijn echter de beste optie voor mensen die anale en rectale betrokkenheid hebben, omdat andere tests een uitdaging kunnen zijn om te interpreteren.

Complicaties van chlamydia -infectie

Bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd verhoogt de ontstekingsziekte van de bekken het risico op een ectopische zwangerschap. Bovendien kunnen bovenste genitale kanaalontsteking en littekens de vruchtbaarheid beïnvloeden of aanhoudende bekkenpijn veroorzaken. Vroeggeboorte en voortijdige prelabour -breuk van membranen zijn allemaal risico's die kunnen worden verhoogd door chlamydiale infectie tijdens de zwangerschap.

Chlamydia trachomatis -infectie die asymptomatisch is, is vrij gebruikelijk, maar een infectie die verkeerd is gediagnosticeerd of onbehandeld kan ernstige bijwerkingen hebben. Deze rechtvaardigingen maken screening geadviseerd. Het wordt geadviseerd dat alle aanstaande vrouwen het testen van C. trachomatis ondergaan. Elk jaar moeten seksueel actieve meisjes jonger dan 25 jaar worden gescreend.

Als een vrouw ouder is dan 25 en risicofactoren voor soa's heeft, moet ze worden gecontroleerd. Seksuele partners die tegelijkertijd talloze partners hebben, nieuwe of meerdere partners, onregelmatig condoomgebruik als de relatie niet monogaam is, seks ruilt voor contant geld of drugs, en eerdere of naast elkaar bestaande soa's zijn risicofactoren. Chlamydiale infectie moet ook worden gecontroleerd bij jongens die seks hebben met andere mannen. HIV-positieve mensen moeten worden gescreend bij de eerste presentatie en eenmaal per jaar. Het wordt geadviseerd om te screenen op chlamydia bij mannen en vrouwen die een correctiefaciliteit betreden als ze 30 jaar oud of jonger zijn en 35 jaar oud of jonger zijn.

Behandeling van chlamydia -infectie

Het doel van de behandeling is om de symptomen te verlichten, de kans op transmissie te verminderen en infectiegerelateerde gevolgen te voorkomen (zoals PID en onvruchtbaarheid). Azithromycine wordt gebruikt om urogenitale chlamydia te behandelen die niet complex is. Azithromycine heeft de voorkeur omdat het een therapie met één dosis is, maar doxycycline is een alternatief. Levofloxacine, ofloxacine en erytromycine zijn verdere vervangers.

Gonokokkeninfecties en chlamydiale infecties bestaan ​​soms naast elkaar. Als het organisme wordt gevonden op NAAT of Gram-vlek, moet co-behandeling voor urogenitale gonokokkeninfectie bij mannen worden toegediend. Het potentieel van gemeenschappelijke kolonisatie van Neisseria -soorten in de vaginale flora maakt de gramvlek minder nuttig bij vrouwen. Co-behandeling moet daarom gebaseerd zijn op een evaluatie van het risico van elke specifieke patiënt- en regionale prevalentiepercentages.

Partners moeten worden gevonden en getest voor patiënten. Bovendien zouden ze advies moeten krijgen over risicovol gedrag, zich een week na het starten van therapie onthouden van seksuele activiteit en erover nadenken om getest te worden op HIV.

Drie weken na het einde van de behandeling moet de diagnose worden bevestigd en moet drie maanden later opnieuw worden getest.

Evalueer herinfectie of co-infectie met een secundaire bacterie als de symptomen na de behandeling doorgaan.

Conclusie

Als je denkt dat je een chlamydia -infectie hebt, moet je deze altijd laten uitchecken. Je kunt het krijgen getest gemakkelijk met een kit. Als u meer informatie nodig heeft, waarom gaat u dan niet hier voor meer informatie.