Monolauryna - zastosowania, skutki uboczne i ochrona wirusa

Co to jest monolauryna?

Jednym z produktów ubocznych tłuszczu kokosowego jest monolauryna, związek wykonany z kwasu laurynowego i gliceryny. Przez ostatnie dwudziestu lat naukowcy badali potencjalne zastosowania monolauryny w zakresie ochrony żywności, dezynfekcji i medycyny.

Monolauryna jest powszechnie wykorzystywana do radzenia sobie z różnymi infekcjami, takimi jak przeziębienie, grypa (grypa) i półpasiec (herpes -spaer). Należy jednak zauważyć, że obecnie muszą istnieć bardziej znaczące dowody naukowe, aby uzasadnić jego skuteczność.

Jakie są źródła kwasu laurowego?

Poniżej znajdują się główne źródła kwasu laurowego: 

• Suplementacja diety
• Olej kokosowy zawiera najwyższe naturalne stężenie kwasu laurynowego.
• Nieprzetworzona krem ​​kokosowy
• Krem w puszkach wykonany z kokosa
• Kokos, który został świeżo rozdrobniony
• Krem wykonany z kremu kokosowego
• Czyste mleko kokosowe
• Ludzkie mleko do karmienia piersią
• Mleko krowie i kozie, które zawierają śladowe ilości kwasu laurowego w ich składzie

Preparaty i dawki

Monolauryna jest suplementem diety odpowiednim do codziennego spożycia. Zwykle występuje w pobliskim sklepie ze zdrową żywnością lub warsztatem witaminowym.

Odsetek kwasu laurowego w oleju kokosowym i niektórych produktach kokosowych wynosi około 50%. Monolauryna jest znacznie silniejsza niż kwas laurynowy podczas eliminowania wirusów i bakterii. Niemniej jednak dokładny proces wytwarzania go w ciele ludzkim pozostaje niepewny, pozostawiając intrygowane badaczy.

Chociaż eksperci nie znają dokładnego współczynnika konwersji, jedzenie oleju kokosowego zawierającego kwas laurynowy powoduje, że ludzkie ciało wytwarza monolaurynę. Z powodu tych okoliczności trudno jest ustalić dokładną ilość oleju kokosowego, jaką trzeba byłoby spożywać w celu uzyskania terapeutycznej dawki monolauryny.

Jakie są zastosowania monolauryny?

1. antywirusowe

Badanie przeprowadzono na monolaurynie z naciskiem na wirusy opryszczki, zwłaszcza te, które powodują zimne rany i opryszczkę narządów płciowych. Istnieje znaczna liczba niepotwierdzonych dowodów sugerujących, że monolauryna może być skuteczna w walce z grypą.

Istnieją niewystarczające dowody empiryczne, aby uzasadnić takie twierdzenia. Wykazano, że monolauryna, uzyskana z mleka ludzkiego matki, jest skuteczna przeciwko cytomegalowirusowi (CMV), jednak jej wydajność przeciwko nrowirusowi, wirusowi powodującemu przeziębienie.

2. Antybakteryjne

Ludzie przyjmują dodatkową monolaurynę, aby poprzeć ogólne dobre samopoczucie i funkcje immunologiczne, ale nie ma wiele dowodów naukowych na poparcie tych twierdzeń. Badania badały właściwości przeciwbakteryjne monolauryny, kwasu laurynowego i oleju kokosowego, głównie poprzez eksperymenty in vitro w lampach testowych i naczyniach Petriego. Pomimo obszernej demonstracji cech przeciwbakteryjnych monolauryny, konieczne jest dalsze badania w celu zbadania wpływu związku na organizmy żywych.

Przeprowadzono badanie w celu zbadania wpływu monolauryny na bakterie w komórkach i myszy.

Bakterie Gram-dodatnie Miej grubą ścianę komórkową, która nadaje im fioletowy kolor po zabarwionej plamą Grama. Ze względu na strukturę ściany komórkowej są znani ze swojej zdolności do zachowania barwnika fioletowego krystalicznego.  Według hipotez naukowych aktywność bakterii Gram-dodatnich, takich jak Bacillus subtilis, mogła być hamowana. Szczep bakterii odporny na metycylinę. Staphylococcus aureus (MRSA) i Bacillus anthracis, bakteria znana z wytwarzania toksyn i zaangażowania w bioterroryzm, są godnymi uwagi przykładami.

Gram-ujemne bakterie są specyficzną grupą bakterii charakteryzujących się unikalną konstrukcją ściany komórkowej. Mają zdolność indukowania różnorodnych chorób i często wykazują oporność na antybiotyki. Bakterie te zamieszkują wiele ustawień, takich jak gleba, woda i ludzkie ciało. Bakterie Gram-ujemne stanowią istotne zagrożenie. Monolauryna nie jest skuteczna przeciwko większości bakterii Gram-ujemnych, w tym Salmonella, ze względu na ich wyraźny skład błony zewnętrznej komórkowej, który różni się od bakterii Gram-dodatnich. W przeciwieństwie do tej powszechnej obserwacji, monolauryna tłumiła rozwój zarówno bakterii Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych w komórkach skóry.

Opór

W badaniu przeprowadzonym na komórkach, monolauryna i sześciu powszechnie stosowanych antybiotyków, takich jak penicylina, oksylina i wankomycyna, zostały porównane w celu ustalenia ich skuteczności przeciwko bakteriom powodującym zakażenia skóry. Monolauryna wykazała potencjał i konieczne są dalsze badania dotyczące badań na zwierzętach.

Istnieją jednak inne szczepy enterococcus, które są odporne na wankomycynę (VRE) i rozwinęły częściową odporność do 70% na monolaurynę. Bakterie enterococcus przeszły mutację, która zwiększyła odporność ich ścian komórkowych na penetrację monolauryny.

Niepewność nadal otacza wpływ na bakterie jelit u ludzi. Zakażenia gronkowca są często spotykane i wynikają z obecności bakterii Staphylococcus. Obejmują one od drobnych infekcji skóry po krwioobieg, kości i choroby narządów. Jeśli podejrzewa się infekcja gronkowca, kluczowe jest poszukiwanie pomocy medycznej, ponieważ niezbędne jest terminowe leczenie. 

Jeśli chodzi o bakterie, łączenie monolauryny z monokapryną, kwasem laurynowym lub monomirystiną wykazało bardziej skuteczne wyniki w zwalczaniu Staphylococcus aureus.

Myszy, które nie otrzymały żadnego leczenia i wstrzyknięto Staphylococcus aureus, uległy infekcji w ciągu tygodnia. Niemniej jednak niezwykłe 50% myszy, które otrzymały codzienne dawki wankomycyny i monolauryny, przeżyło 30 dni. Według badania w codziennym schemacie oleju Origanum i monolauryny ponad 60% myszy było w stanie przetrwać.  W badaniu z udziałem myszy grupy podawane wankomycynę, monolaurynę lub kombinacja obu wykazywała pewien poziom ochrony przed S. aureus, co spowodowało wskaźnik przeżycia w zakresie od 50 do 70%.

Choroba boreliozy

Niektóre osoby mają nawracającą boreliozę i decydują się na włączenie oleju kokosowego do swojego schematu, jak sugerują niektórzy alternatywni praktykujący. Nie ma dowodów na poparcie tej praktyki, ponieważ nie są dostępne dane kliniczne.

3. Anty pasożytnicze

Przeprowadzono badanie w celu zbadania wpływu monolauryny na pasożyt Giardia lamblia. Badania przeprowadzone na zwierząt wskazują, że połączenie metronidazolu, leki przeciw pasożytom i monolaurynę mogą być opłacalną opcją leczenia pasożytów jelitowych, takich jak Giardia lamblia i Entamoeba histolytica.

4. Fungicidal

Naukowcy badają teraz skuteczność monolauryny w neutralizowaniu lub eliminowaniu kilku gatunków grzybów i drożdży. Wiele gatunków dermatofitów powoduje infekcje grzybicy. Przeprowadzono badania nad Candida albicans, wszechobecnym drobnoustrojem zamieszkującym jamę jamy ustnej, przewodu pokarmowego i żeńskiego układu reprodukcyjnego. Badania przeprowadzone na próbie 36 kobiet cierpiących na infekcje pochwy drożdży wykazały, że monolauryna miała skuteczność w leczeniu Candida albicans. Konieczne jest dodatkowe zapytanie.

5. Ochrona układu odpornościowego

Monolauryna jest często przyjmowana przez osoby, które chcą zwiększyć swój układ odpornościowy. Według niektórych użytkowników suplementów, zgłoszono, że poprawia funkcje immunologiczne u osób z zespołem przewlekłego zmęczenia. Jednak brakuje dowodów klinicznych na poparcie tego konkretnego zastosowania. Naukowcy badają obecnie wpływ monolauryny na funkcję komórek T. Ulepszona funkcja komórek T umożliwia ciału skuteczne identyfikację i eliminowanie szkodliwych bakterii i wirusów. Naukowcy badają również swoją skuteczność przeciwko wirusom związanym z przewlekłym zmęczeniem i zespołem dysfunkcji immunologicznej.

6. Zarządzanie wagą ciała

Kontrowersyjne hipotezy sugerują, że wirusy pokryte lipidami mogą zamieszkać tkankę tłuszczową i zakłócać procesy metaboliczne, być może odgrywając rolę w rozwoju otyłości. Naukowcy badają teraz możliwość zastosowania monolauryny do regulacji masy poprzez specjalnie ukierunkowane na zapisane wirusy. Niemniej jednak ważne jest, aby uznać, że nie podano ostatecznego dowodu. Badania przeprowadzone na grupie dziewięciu mężczyzn z nadwagą, którzy byli w dobrym zdrowiu, wykazały, że spożywanie średnich kwasów tłuszczowych o średnim łańcuchu spowodowało wzrost szybkości spalania kalorii i tłuszczu.

Spowodowało to zmniejszenie magazynowania tłuszczu, ponieważ kwasy tłuszczowe utleniono. Jednak nie przeprowadzono żadnego konkretnego badania na monolaurynie.

7. Utrzymanie zdrowej skóry

Monolauryna jest obecnie badana pod kątem potencjalnej aktywności przeciwko infekcjom skóry, zwłaszcza trądziku.

Badanie w dwóch klinikach dermatologicznych ujawniło, że potencjalne korzyści oleju kokosowego, w szczególności jego zawartość monolauryny, może przynieść korzyści osobom cierpiącym na wyprysk spowodowany infekcją Staphylococcus aureus. Jednak nadal należy uwzględnić badania na dużą skalę.

8. Choroba Alzheimera

Badania badały możliwy wpływ monolauryny na chorobę Alzheimera, która jest powiązana z infekcją opryszczki. Obecność wirusa opryszczki pospolitej typu 1 (HSV1) w mózgu jest pozytywnie związana z wyższym ryzykiem choroby Alzheimera u osób, które mają allel typu 4 genu apolipoproteiny E. Olej kokosowy ma dużą ilość średniołańcuchowych kwasów tłuszczowych, a mianowicie kwasu laurowego, które organizm metabolizuje monolaurynę. Wątroba ma zdolność do syntezy ketonów, które odgrywają istotną rolę jako alternatywne źródło paliwa dla mózgu. Urządzenia te mogą być pomocne dla osób z problemami z pamięcią, chociaż obecnie brakuje dowodów na poparcie tego roszczenia.

9. Popraw zdrowie skóry głowy

Monolauryna jest cennym dodatkiem do pielęgnacji włosów. Poprawia zdrowie skóry głowy, zapewniając korzyści przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne. Pochodząca z kokosa monolauryna jest naturalnym związkiem, który jest budzącym grozę zasobem w promowaniu zdrowia skóry głowy i włosów.

Właściwości produktu zapewniają szereg korzyści dla skóry głowy, pomagając rozwiązywać wspólne problemy i stworzyć zdrowsze środowisko dla wzrostu włosów.

10. Produkcja żywności i produkcja.

Ponadto Monolauryna znajduje zastosowania w produkcji i produkcji żywności. Służy do produkcji margaryny, makaronu, dezodorantów i kosmetyków. Użytkownik odnosi się do detergentów i owadobójczych.

Produkcja żywności: Jest powszechnie stosowany w różnych produktach spożywczych, takich jak lody, margaryna, spaghetti i inne przetworzone żywność. Służy wiele celów, w tym jako dodatek do żywności, emulgator i konserwatystę.

Jakie są skutki uboczne monolauryny?

Niektórzy użytkownicy mogą doświadczać krótkoterminowych skutków ubocznych z powodu efektu „zrzucania”, znanego również jako reakcja herxheimera. Reakcja herxheimera jest szybko działającą śmiercią bakteryjną lub drożdżową, która uwalnia toksyny i powoduje przejściowe objawy: ból głowy, nudności, wysypki na skórze, bolesność mięśni i trądzik. Zgodnie z wskazówkami dotyczącymi suplementów, które sugerują rozpoczęcie od skromnej dawki i stopniowego jej zwiększania, każdy może uniknąć doświadczania tych objawów.

Monolauryna jest ogólnie uważana za bezpieczną do spożycia w typowych ilościach występujących w różnych źródłach żywności. Ludzie, którzy są uczulone na kokos, powinni unikać jedzenia lub stosowania monolauryny. Bezpieczeństwo ilości leczniczych monolauryny jest nadal niepewne. Osoby z alergią kokosową muszą unikać stosowania oleju kokosowego lub monolauryny pochodzących z produktów kokosowych.

Żadne dodatkowe znane ryzyko ani komplikacje nie są powiązane z konsumpcją monolauryny jako suplementu. Należy jednak zauważyć, że brak dowodów niekoniecznie gwarantuje bezpieczeństwo suplementów. Nie wiadomo również, czy monolauryna wchodzi w interakcje z obecnie przyjmującymi lekami.

W przypadku osób, które chcą popełnić ostrożność, zaleca się skonsultowanie się z chemikiem lub lekarzem przed przyjęciem monolauryny. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy są w ciąży, karmią piersią, przyjmując wszelkie leki lub zdiagnozowano użami jakichkolwiek schorzeń.

Po spożywaniu doustnie monolauryna jest ogólnie uważana za bezpieczną dla większości osób, gdy jest stosowana w typowych ilościach żywności. Dostępne informacje dotyczące bezpieczeństwa monolauryny w ilościach leczniczych muszą być obecnie ulepszone, aby wyciągnąć ostateczne wnioski.

Jeśli chodzi o aktualne zastosowanie do pochwy: dostępne są niewystarczające i niewiarygodne dane, aby ustalić, czy miejscowe zastosowanie monolauryny w pochwie jest bezpieczne

Jaka jest rola monolauryny jako substancji przeciwwirusowej?

Zakłada się również rozwojem białka błony wirusowej i zapobiega przestrzeganiu wirusa do błon komórek gospodarza. Kwas laurynowy stanowi duży odsetek kwasów tłuszczowych w VCO, chociaż istnieją również znaczny poziom SCFA. VCO zawiera do 7% kwasów kapryjskich, kaproicznych i kaprylowych, które nadają mu właściwości przeciwwirusowe.

Naukowcy odkryli, że VCO ma cechy przeciwwirusowe w stosunku do wielu wirusów, w tym wirusa wirusa cytomegalii, wirusa syncytialnego HIV-1, wirusa syncytialnego oddechowego, wirusa Parainfluenza typu 2, wirusa Epstein-Barra i wirusa zapalenia wątroby typu C. Naukowcy uważają, że dwie odrębne grupy kwasów tłuszczowych są odpowiedzialne za te działania przeciwwirusowe. Ponadto badania dotyczące żywych organizmów wykazały, że regularne spożywanie VCO może podnieść liczbę komórek T CD4+ w ciągu kilku tygodni. Inne badanie oceniło wydajność żelu pochwy zawierającego monolaurynę przy zatrzymaniu transmisji HIV-1. Wyniki wykazały, że żel z powodzeniem zatrzymał rozprzestrzenianie się wirusa. Grupa badaczy przeprowadziła szeroko zakrojone badanie na temat potencjalnego hamującego wpływu monolauryny na różne wirusy pokryte tłuszczem, które mogą zarażać ludzi i zwierzęta. Te powlekane tłuszczami wirusy mają zdolność utrzymywania się przez dłuższy czas w rezerwach tłuszczu organizmu, zakłócając regularne procesy metabolizmu.
Uważa się, że monolauryna osłabia lub rozkłada grube płaszcze wirusów, co prowadzi do ich ostatecznego zniszczenia. Wpływ tego chemikalia na ludzi pozostaje nieznany.

Wirusowe koperty z membranami dwuwarstwowymi lipidowymi mogą wiązać się z monolauryną, co zagraża integralności i zakaźności wirusa, jednocześnie hamując jego aktywność. Wykazano, że jest bardzo skuteczny w blokowaniu wielu wirusów otoczonych, takich jak wirus grypy, wirus PRRS, HSV i wirus biegunki epidemii świńskiej.

Monolauryna wykazywała aktywność wobec kilku wirusów z kopertami tłuszczu podczas testowania na potrawach.

• Wirus Epstein-Barr.
• Wirus mięsaka
• Wirus cytomegalii
• Rodzina Herpesviridae
• Pierwotne ludzkie wirusy limfotropowe
• Wirusowe pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej
• Wirus Visna
• HIV Positive
• Wirus odry.
• Wirus grypy
• Wirus Type 1 i 2 z opryszczki pospolitej
• Wirus syncytialny
• Pneumowirus

Porady dotyczące przyjmowania monolauryny

Niezbędne jest zapewnienie, aby suplementy diety pochodzą od renomowanego dostawcy. Nieznane dodatki do suplementów diety należy podchodzić ostrożnie, ponieważ nie podlegają one regulacji.

Ekstrakt czystych lipidów, laurycydyna ma naturalnie gorzki smak podobny do mydła. Smak napoju zostanie zmniejszony, jeśli zostanie pochłonięty, gdy będzie jeszcze gorący. Rozcieńczenie go wodą lub sokiem zmniejsza gorzki smak, jak na receptę.

Można rozważyć włączenie większej ilości oleju kokosowego do ich rutyny. Olej kokosowy, choć nie nadaje się do głębokiego smażonego, jest doskonałym wyborem do smażenia w umiarkowanej temperaturze. Rozważ włączenie oleju kokosowego do przepisów, które zwykle wykorzystują rzepak lub inne oleje roślinne. Po zastosowaniu miejscowo olej kokosowy ma efekt uspokajający i nawilżający. Jednak korzyść ta nie jest powiązana z monolauryną. 

Ludzie również pytają

Jakie naturalne źródła monolauryny są dostępne w żywności?

Monolauryna nie występuje bezpośrednio w żywności ani określonych grupach żywności, raczej pochodzi z kwasu laurowego, który powszechnie występuje w oleju kokosowym i mleku matki. Olej kokosowy jest jednym z najbogatszych naturalnych źródeł monolauryny, ponieważ 50% jej zawartości tłuszczu jest wykonane z kwasu laurynowego. Po spożyciu kwas laurynowy przekształca się następnie przez metabolizm fizjologiczny w monolaurynę, która ma właściwości przeciwwirusowe i przeciwdrobnoustrojowe. Sama monolauryny nie można uzyskać z żywności, ale spożywanie produktów kokosowych lub kokosowych musi wspierać ciało w osiąganiu monolauryny i jej korzyści.

Czy monolauryna jest odpowiednia do stosowania u dzieci i kobiet w ciąży?

Bezpieczeństwo monolauryny u dzieci i w ciąży nie jest dobrze ugruntowane, ponieważ ograniczone badania nie obejmowały tych grup populacji. Podczas gdy monolauryna jest uzyskiwana z kwasu laurowego, który jest naturalnie obecny w mleku matki, a kokos jest uważany za bezpieczny, suplementacja ze skoncentrowanymi preparatami monolauryny może mieć nieznane skutki. Kobiety w ciąży i dzieci w ciąży konsultuje się z ekspertem w zakresie opieki zdrowotnej przed przyjęciem monolauryny w celu zapewnienia jej odpowiedniego wykorzystania i bezpieczeństwa podczas zaspokojenia potrzeb zdrowotnych danej osoby.

Wniosek

Jednym z produktów ubocznych tłuszczu kokosowego jest monolauryna, związek wykonany z kwasu laurynowego i gliceryny. Monolauryna jest powszechnie wykorzystywana do radzenia sobie z różnymi infekcjami, takimi jak przeziębienie, grypa (grypa) i półpasiec (herpes -spaer). Monolauryna jest suplementem diety odpowiednim do codziennego spożycia. Zwykle występuje w pobliskim sklepie ze zdrową żywnością lub warsztatem witaminowym. Odsetek kwasu laurowego w oleju kokosowym i niektórych produktach kokosowych wynosi około 50%. Monolauryna jest znacznie silniejsza niż kwas laurynowy podczas eliminowania wirusów i bakterii.

Monolauryna ma właściwości antywirusowe i ani-bakteryjne, tak że znaczna ilość anegdotycznych dowodów sugeruje, że monolauryna może być skuteczna w walce z grypą. Podobnie wykazano, że monolauryna uzyskana z mleka ludzkiego matki jest skuteczna przeciwko cytomegaliilusowi (CMV). Jeśli chodzi o bakterie, łączenie monolauryny z monokapryną, kwasem laurynowym lub monomirystiną wykazało bardziej skuteczne wyniki w zwalczaniu Staphylococcus aureus. Monolauryna jest często przyjmowana przez osoby, które chcą zwiększyć swój układ odpornościowy, ponieważ zwiększa funkcję komórek T, które umożliwiają organizmowi skuteczne identyfikację i eliminowanie szkodliwych bakterii i wirusów. Monolauryna jest cennym dodatkiem do pielęgnacji włosów. Poprawia zdrowie skóry głowy, zapewniając korzyści przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne.

Wirusowe koperty z membranami dwuwarstwowymi lipidowymi mogą wiązać się z monolauryną, co zagraża integralności i zakaźności wirusa, jednocześnie hamując jego aktywność. Wykazano, że jest bardzo skuteczny w blokowaniu wielu wirusów otoczonych, takich jak wirus grypy, wirus PRRS, HSV i wirus biegunki epidemii świńskiej.

Niektórzy użytkownicy monolauryny mogą doświadczać krótkoterminowych skutków ubocznych z powodu reakcji Herxheimera. Reakcja herxheimera jest szybko działającą śmiercią bakteryjną lub drożdżową, która uwalnia toksyny i powoduje przejściowe objawy: ból głowy, nudności, wysypki na skórze, bolesność mięśni i trądzik. Ludzie, którzy są uczulone na kokos, powinni unikać jedzenia lub stosowania monolauryny.