Schildklier FT3, FT4 en TSH

Wat is gedekt?

Gratis T3 is een subtype van gratis schildklierhormonen. Thyroxine wordt geproduceerd in de schildklier en kan worden gevonden in bloedcirculatie in twee vormen: gebonden aan thyroxine-bindende globuline (TBG) of ongebonden aan elk bindend eiwit, bekend als vrije T4 (FT4). Vrije T3 bestaat als een ongebonden vormvrije T3 in een plasmamembraan-impermeabele of membraan-permeabele vorm. De plasmamembraan ondoordringbaarheid van FT3 betekent dat het cellen moet betreden door actief transport door membraanreceptor -eiwitten. De hoeveelheid totale FT3 hangt dus af van hoeveel zowel TBG gebonden is als hoeveel niet. Normale serumconcentratie van FT3 -bereiken tussen 1,8 en 4 pg/ml (pico gram per milliliter). FT4 en ongebonden FT3 liggen meestal tussen 6,5 tot 21,7 Pico -gram per milliliter, met vrije T3 met een hogere concentratie dan vrije thyroxine (FT4) in serum.

FT4 en FT3 zijn gebonden aan een transporteiwit, bekend als thyroxine-bindende globuline (TBG), dat de hormonen in circulatie transporteert. Vanwege de grote omvang kan het echter niet door celmembranen gaan en is het dus niet direct beschikbaar voor gebruik door cellen. Als zodanig kunnen alleen de ongebonden hormoonmoleculen worden gebruikt door cellen. Naast TBG zijn er andere eiwitten die T4 en T3 binden in circulatie, waaronder transphyretine en albumine. Terwijl zowel TBG als TBPA een hoge affiniteit hebben voor T4, verschillen ze in hun respectieve affiniteiten voor binding met gratis T3: terwijl TBPA een hogere affiniteit heeft dan TBG, heeft albumine een nog lagere affiniteit dan transpryetine.

Vrije T3 is de enige actieve vorm van T3-hormoon, de andere is de inactieve gede-geodineerde metaboliet, bekend als reverse triiodothyronine (RT3). De hoeveelheid FT4 en FT3 zelf hebben geen effect op de metabole activiteit van cellulaire. Alle hormonen zijn eiwitten die berichten doorgeven aan cellen zodat ze specifieke functies in verschillende delen van het lichaam kunnen uitvoeren. Aangezien echter slechts een zeer klein percentage beschikbaar is op een bepaald moment (~ 0,1% vrije T4), dient een feedbacksysteem in de schildklier om hun concentraties te reguleren) de afgifte van schildklierstimulerend hormoon (TSH) van de hypofyse uit de hypofyse van de hypofyse van de hypofyse .

Hoewel FT3 wordt beschouwd als de hoofdvorm die de metabole activiteit reguleert, zijn er bepaalde gebieden waar vrije T4 actiever is dan gratis T3. Deze omvatten: gebieden in het centrale zenuwstelsel en de skeletspier, die ook een grotere affiniteit hebben voor binding met TBG vanwege hun hoge hoeveelheden van deze receptoren in vergelijking met andere weefsels in het hele lichaam. Als zodanig vertonen de meeste weefsels een voorkeur voor receptor -eiwitten die een hogere affiniteit bezitten voor binding met zowel vrije T4- als vrije T3 -hormoonmoleculen. Dit fenomeen kan een toename van het cellulaire metabolisme veroorzaken door eiwitkinasen () te activeren, enzymen die verschillende soorten fosforylatiereacties katalyseren. Eiwitfosforylering is een proces dat verantwoordelijk is voor het reguleren van tal van cellulaire gebeurtenissen, waaronder genexpressie, eiwitsynthese en metabolisme, enzymactiviteit (inclusief die betrokken bij lipidenmetabolisme) en celdeling of celoverleving. Als u meer details wilt, bezoekt u onze uitgebreide gids voor bloed testen hier.

Naast zijn rol bij het reguleren van metabole activiteit door deze mechanismen, is ook bekend dat vrije T3 de transcriptie van nucleaire receptoren activeert die coderen voor enzymen die betrokken zijn bij cholesterolbiosynthese. Dit kan leiden tot toename van serumconcentraties van cholesterol en triglyceriden. Als zodanig kunnen verlaagde niveaus van FT3 bijdragen aan afname van de metabole activiteit door de productie van deze verbindingen te remmen en hun daaropvolgende opname te verminderen in cellen die het vereisen voor energieproductie. Hoewel niet bevestigd door wetenschappelijk onderzoek, zijn er aanwijzingen geweest dat verminderde niveaus kunnen worden geassocieerd met een hoger risico op bepaalde soorten kanker (bijv. Colorectaal, borst en long).

Zoals eerder vermeld, is vrije T3 de voorkeursvorm van het hormoon in het centrale zenuwstelsel (CNS), en dit is belangrijk om te overwegen als het gaat om de behandeling van aandoeningen met betrekking tot gewichtsverlies of aanvalcontrole. Dit komt omdat wordt gedacht dat de meeste anticonvulsieve medicijnen worden gedacht door de vraag naar energie binnen neuronen te verminderen. Als zodanig vereisen deze geneesmiddelen een efficiënt middel om beschikbare energie te gebruiken van koolhydraten en vetten die kunnen worden omgezet in ATP-moleculen (de bron van cellulaire energie) door respectievelijk glycolyse en bèta-oxidatie. Om een ​​impact te hebben op de hoeveelheid circulerende vrije T3 in het bloed, gebruiken deze anticonvulsieve geneesmiddelen eiwitten met een hogere affiniteit voor binding zoals TBG en transphyretine.

Zoals eerder vermeld, wordt ook gedacht dat gratis T3 betrokken is bij het reguleren van de snelheid van gentranscriptie door transcriptiefactoren te activeren. Daarom kan het de celgroei en -verdeling beïnvloeden, evenals cellulaire differentiatie (d.w.z. veranderingen in het fenotype van een cel) door zijn interactie met monoamine -neurotransmitters (zoals norepinefrine). Dit mechanisme is geassocieerd met een aantal neurodegeneratieve aandoeningen, waaronder de ziekte van Alzheimer (). Gezien het feit dat dit hormoon betrokken is bij het handhaven van de metabole activiteit in verschillende weefsels in het lichaam (), zijn de verminderde niveaus gekoppeld aan gewichtsverlies of verminderde vitaliteit in de tijd, een aandoening die bekend staat als euthyroid ziek syndroom (). Bovendien kunnen lage niveaus van vrije T3 ook leiden tot verminderde groei en ontwikkeling bij kinderen met het potentieel om te leiden tot hun achtergebleven groei. Vanwege deze effecten op het metabolisme en gentranscriptie is gratis T3 beschouwd als een belangrijke biomarker voor het beoordelen van schildklierfunctioneren en de algehele gezondheidstoestand bij patiënten.

Samenvattend is vrije T3 een kritisch hormoon dat de metabole activiteit in het hele lichaam beïnvloedt. De activering van eiwitkinasen en transcriptiefactoren zijn slechts enkele van de mechanismen waarmee het de cellulaire functie kan beïnvloeden. Lage niveaus zijn gekoppeld aan gewichtsverlies, verminderde energieproductie en verhoogde gevoeligheid voor bepaalde soorten kanker en neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer. Als zodanig is het monitoren van serumconcentraties door geschikte diagnostische tests een belangrijke stap voor het beoordelen van schildklierfunctioneren bij patiënten. Vanwege zijn rol bij het reguleren van verschillende functies over meerdere weefsels in het hele lichaam (), moet echter aanvullend onderzoek naar de impact ervan op cellen in andere orgaansystemen worden uitgevoerd voordat conclusies worden getrokken met betrekking tot de algemene fysiologische effecten op de gezondheidstoestand en ziekteprogressie.

Vrije T3 draagt ​​bij aan metabole reacties in het hele lichaam, inclusief die van glycolyse en bèta-oxidatie om ATP-moleculen voor cellulaire energie te genereren. Dit is essentieel voor cognitief functioneren van het centrale zenuwstelsel (CNS). Men denkt dat bepaalde anticonvulsiva zoals carbamazepine en valproaat werken door de vraag naar energie binnen neuronen te verminderen; Daarom vereisen deze geneesmiddelen een efficiënt middel om beschikbare energie van koolhydraten en vetten te gebruiken, zodat deze kan worden omgezet in ATP -moleculen. Om circulerende vrije T3 -niveaus te verlagen, gebruiken deze anticonvulsieve geneesmiddelen eiwitten met een hogere affiniteit voor binding zoals TBG en transphyretine. Vrije T3 heeft ook invloed op de snelheid van gentranscriptie door transcriptiefactoren te activeren, die celgroei en -verdeling veranderen, evenals cellulaire differentiatie. Het beïnvloedt bijvoorbeeld bepaalde neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer (AD). Bovendien kunnen lage niveaus van vrije T3 ook leiden tot verminderde groei en ontwikkeling bij kinderen. Als gevolg hiervan is het monitoren van serumconcentraties door diagnostische tests een belangrijke stap voor het beoordelen van schildklierfunctioneren bij patiënten. Aanvullend onderzoek naar de effecten van dit hormoon op andere orgaansystemen moet echter worden uitgevoerd voordat CONC wordt getrokken