15 meest voorkomende ziekten van kinderen

De kindertijd is een periode van menselijk leven tussen kinderschoenen en adolescentie. Met kleine variaties begint deze fase van 1-2 jaar en strekt zich uit tot 12-13 jaar. Kinderen hebben een robuustere gezondheidszorg nodig omdat hun immuunsysteem zich nog steeds ontwikkelt en ze meer worden blootgesteld aan ziektekiemen. Het metabolisme in het lichaam in de vroege kinderjaren is meer gericht op ontwikkeling dan het verdedigen van het lichaam. Volgens het Office for National Statistics (ONS) werden in 2020 789 kindersterfgevallen gemeld in het Verenigd Koninkrijk, wat een percentage van 7,0 sterfgevallen per 100.000 bevolking opleverde. Naast fysieke groei ondergaat emotionele en psychologische ontwikkeling van het kind ook. Elke ernstige kinderziekte brengt hun prestaties in het volwassen leven in gevaar.

Als de juiste zorg afwezig of tekort is, worden de kinderen blootgesteld aan verschillende te voorkomen kinderziekten. Daarom moeten ouders zich bewust zijn van de oorzaken, tekenen en symptomen, complicaties, behandeling en preventie van de meest voorkomende gezondheidsproblemen van kinderen. De meest voorkomende kinderziekten zijn;

1. Strep keel is een bacteriële infectie van de keel en amandelen veroorzaakt door groep A streptococcus. De bacteriële infectie veroorzaakt zwelling van de keel en amandelen, waardoor het voor kinderen moeilijk is om voedsel in te slikken.
2. Eczeem is een huidaandoening waardoor de huid jeuken, droog en gebarsten. Verschillende factoren, bijvoorbeeld allergieën en genetische oorzaken, zijn verantwoordelijk.
3. Bronchitis is de bacteriële of virale infectie van de bronchiën. Het veroorzaakt kortademigheid, piepende ademhaling, koorts, vermoeidheid, mucoïd hoesten en ongemak op de borst.
4. Sinusitis is een infectie van de sinussen, de holtes op het gezicht en het hoofd die zijn verbonden door smalle passages. De vloeistoffen bouwen zich op in deze holten, waardoor de ziektekiemen kunnen groeien. De zwelling rond de ogen en het gezicht wordt merkbaar samen met andere symptomen.
5. De verkoudheid is een milde infectie van de bovenste luchtwegen, inclusief de keel en neus. Kinderen ervaren veel afleveringen, vooral in de lente en winter. Het is niet ernstig tenzij ingewikkeld.
6. Constipatie is wanneer de ontlasting droog wordt en moeilijk te verdrijven. Verschillende ziekten en voedingsfactoren zijn verantwoordelijk.
7. Astma is een langdurige longziekte die zowel jong als kinderen treft. De luchtwegluchtwegen worden smal en veroorzaken de beklemming van de borst, de kortademigheid, piepende ademhaling en hoesten.
8. Conjunctivitis is de ontsteking van de conjunctiva, een dunne laag rond het witte deel van het oog. Het zorgt ervoor dat de ogen pijnlijk, rood of roze (roze oog) en jeuken worden.
9. Gastro -enteritis is de ontsteking van de maag en darmen veroorzaakt door bacteriën en virussen. De meest voorkomende oorzaak in de kindertijd is het rotavirus, wat resulteert in diarree en constipatie.
10. Influenza is een zeer besmettelijke en gevaarlijke infectie van de luchtwegen veroorzaakt door het griepvirus, waardoor hoest, lichaamspijn, hoge koorts en andere problemen. Longontsteking en overlijden vinden plaats in gecompliceerde gevallen.
11. Hoofd-, voet- en mondziekte is een besmettelijke virale infectie die uitslag veroorzaakt op de voeten en handen en orale zweren. Het is een veel voorkomende kinderziekte veroorzaakt door coxsackievirus.
12. Waterpokken is een zeer besmettelijke en ernstige ziekte veroorzaakt door het Varicella-zostervirus (VZV), waardoor blaren zoals jeukende uitslag op de borst, het gezicht, de rug en andere lichaamsdelen veroorzaken.
13. Moorinfecties verwijzen naar de ziekten veroorzaakt door bacteriën en virussen in de gehoorgang, waardoor symptomen worden veroorzaakt, bijvoorbeeld, geïrriteerbaarheid, gedempt gehoor, een gevoel van volheid in oren, koorts, pijn, huilen en oor trokken, naast andere symptomen geassocieerd met het infecties.
14. Febriele aanvallen zijn de stuiptrekkingen en aanvallen die jonge kinderen ervaren tijdens een hoogwaardige koorts. Verschillende mogelijke oorzaken zijn oorinfecties, griep, verkoudheid, enz.
15. Respiratoir syncytieel virus (RSV) is een ademhalingsvirale ziekte die koudachtige milde symptomen veroorzaakt. Het is een goedaardige ziekte. Kinderen en zuigelingen ontwikkelen echter vaak ernstige en levensbedreigende complicaties.

1. keelpijn

Het is een bacteriële infectie van de amandelen en keel veroorzaakt door de Streptococcus pyogenes (groep A streptococcus). Het is wijdverbreid bij jonge kinderen in het vroege voorjaar en de winter. Uit gegevens gepubliceerd door het UK Health Security Agency (UKHSA) bleek dat tot december 2022, 122 kinderen sinds september van hetzelfde jaar in Engeland zijn overleden. Als reactie heeft de overheid speciale instructies uitgegeven aan de ouders om te zoeken naar de tekenen van keelpijn bij kinderen.

De belangrijkste oorzaak is de Streptococcus pyogenes. Soms wordt de infectie echter gecompliceerd door andere ademhalingsaandoeningen, bijvoorbeeld seizoensgriep, bronchitis, astma enz. Verschillen besmette mensen, slechte hygiëne en actief roken of blootstelling aan sigarettenrook.

De gemeenschappelijke tekenen en symptomen zijn pijnlijk en keelpijn, gezwollen en rode tonselen met strepen van pus en witte vlekken, koorts, rode vlekken op monddak, hoofdpijn, lichaamspijn, misselijkheid, braken en buikpijn. Vergeet echter niet dat keelontsteking niet de enige oorzaak van deze symptomen is en dat de symptomen met de arts moeten worden besproken voor bevestigende diagnose en behandeling.

Omdat het een bacteriële infectie is, zijn antibiotica bijvoorbeeld amoxicilline en penicilline de standaardbehandelingsoptie. De antibiotica behandelen de ziekte, verminderen de complicaties en verlagen de ernst van tekenen en symptomen. Effectieve antibioticatherapie moet binnen 24 uur zorgen voor verbetering. De patiënten moeten er echter voor zorgen dat de hele koers wordt voltooid om het uit het lichaam te elimineren. Het beoefenen van grondige handhygiëne is de beste en meest effectieve manier om dit te voorkomen. De kinderen moeten hun handen wassen met zeep of regelmatig een handsanitiser gebruiken, vooral na niezen, hoesten, eten en handen schudden met de vermoedelijke persoon. Een weefsel moet worden gebruikt om de neus en mond te bedekken tijdens niezen en hoesten, en contact met de geïnfecteerde mensen moet worden vermeden.

Het duurt 2-5 dagen om de symptomen na blootstelling te ontwikkelen, en de onbehandelde infectie zou in de komende 3-5 dagen moeten oplossen. Als de symptomen echter na 1-2 weken aanhouden en er na enkele dagen antibiotica geen verbetering is, moet de situatie met de arts worden geraadpleegd. Leeftijd is een van de significante risicofactoren en de meeste gevallen worden waargenomen bij kinderen van 5-15 jaar, en deze gevallen zijn 20-30% van alle Streptococcus pyogenes-infecties. Het risico is lager bij kinderen onder de vijf en meer dan 15.

De infectie is besmettelijk en verspreidt zich snel van persoon tot persoon door luchtwegafscheidingen. De ziekte is echter alleen ernstig als deze ingewikkeld is. De ouders moeten zoeken naar de complicaties die de ernst van de infectie vergroten, bijvoorbeeld sinusitis, abcessen in de nek en amandelen, glomerulonefritis (ontwikkelt zich na het einde van de infectie), reumatische koorts, oorinfectie, symptomen van toxisch schoksyndroom, bijv. , flauwvallen, verkoudheid, koorts en fysieke zwakte, septikemie (bloedvergiftiging door de bacteriën) symptomen, bijvoorbeeld hypotensie, zweten, koorts, koude rillingen, zwakte etc.

2. Eczeem

Eczeem verwijst naar een groep ziekten die ervoor zorgen dat de huid ontstoken, jeuken en rood. De veel voorkomende aandoeningen in deze categorie zijn atopische dermatitis, seborrheic dermatitis, dyshidrotische dermatitis en contactdermatitis. De meest voorkomende situatie is atopische dermatitis die 11-20% van de kinderen in het Verenigd Koninkrijk treft. De meest getroffen gebieden zijn de rug, knieën, ellebogen, benen, armen, hoofdhuid en gezicht. In ernstige gevallen raakt het hele lichaam betrokken.

De exacte oorzaak is onbekend, maar een combinatie van genetische factoren, pathogenen en omgevingsallergenen zijn betrokken. De milieutriggers zijn enkele ingrediënten in de zalven en andere huidproducten, droge lucht, chemicaliën in shampoos, zeep en reinigingsmiddelen, vochtinbrengende crèmes en sommige kledingmaterialen. Allergieën voor voedingsmiddelen, bijvoorbeeld soja, tarwe, pinda, eieren en koemelk, veroorzaken ook flare-ups.

De veel voorkomende symptomen zijn jeukende, droge en rode huid (de jeuken induceert vaak de huidkrabben), de locatie -infecties die blaren en zweren veroorzaken, korsten vormen en vloeistoffen uitdrijven, en donkerder, leerachtige en ruwe huid.

Er is geen definitieve behandeling beschikbaar omdat er geen gedefinieerde oorzaak wordt gevonden. Verschillende vrij verkrijgbare en recept medicijnen, bijvoorbeeld topische corticosteroïden, immunosuppressiva en antihistaminica, controleren op flare-ups en verminderen de ernst van tekenen en symptomen.
De preventie omvat de identificatie van de triggers en preventie van blootstelling, het vermijden of verminderen van de blootstelling aan de meest voorkomende triggers, bijvoorbeeld harde en jeukende materialen en kleding gemaakt van niet-ademde stof, bijvoorbeeld polyester, die goede huidhygiëne betreft waarbij regelmatig baden betrokken is en hydrateren, het consistente en regelmatige gebruik van OTC en recept huidproducten, het vermijden van speelgoed zoals knuffels, huisdieren en fuzzy speelgoed, waardoor de blootstelling aan zweten en extreme hitte wordt verminderd. Gebruik bij droog weer een luchtbevochtiger om het gewenste vochtigheidsniveau van 40-60% in de kamer te bereiken.

Eczeem is een chronisch probleem en frequente flare-ups komen periodiek voor. De symptomen van een opflakkering blijven vaak enkele dagen weken bestaan. De meeste kinderen groeien eruit als ze volwassenen worden. Mildere flare-ups komen echter nog steeds op in de volwassenheid, hoewel met een lagere frequentie.
Zuigelingen en jongere kinderen zijn het meest vatbaar voor deze aandoening en de incidentie neemt af met de leeftijd. Volgens professor Simon de Lusignan en zijn collega's was de jaarlijkse incidentie van eczeem het hoogst (17,4%) bij zuigelingen jonger dan een jaar oud. De incidentie daalt snel tussen 2-7 jaar en stabiliseert tot 18. Hun onderzoek gebruikte de gegevens van 3,85 miljoen kinderen van het Royal College of General Practitioners Research and Surveillance Center Database. Het werd gepubliceerd in het Journal of the British Society for Allergy and Clinical Immunology.

De toestand is niet levensbedreigend. Sommige jonge kinderen en zuigelingen sterven echter aan de bijbehorende urogenitale en ademhalingscomplicaties. Frequent krabben beschadigt de huid en vat deze vatbaar voor andere infecties.

3. Bronchitis

Bronchitis is de ontsteking van de bronchiën, de grote luchtbuizen die afwijken van de windpijp. De verhoogde slijmproductie en lokale irritatie veroorzaakt verschillende tekenen en symptomen bij de kinderen. De acute vorm komt voornamelijk voor bij kinderen, terwijl volwassenen een meer langdurige en chronische ziekte ervaren. De ziekte komt relatief vaak voor, omdat, volgens gegevens die zijn gepubliceerd door The Nice, er in 2014/15 39.400 gevallen van bronchitis in Engeland waren bij kinderen tot 4 jaar oud. De incidentiepercentage neemt af met de leeftijd naarmate het immuunsysteem zich ontwikkelt.

Acute bronchitis wordt veroorzaakt door bacteriën of virale infecties. Enkele andere problemen, bijvoorbeeld tabaksrook, sterke chemische dampen, allergenen of stof veroorzaken ook acute bronchitis. Virale infectie is de meest cruciale oorzaak bij kinderen die het ontwikkelen na de verkoudheid en andere ademhalingsziekten.

Virale infecties verspreiden zich snel van de ene persoon naar de andere door contact. De andere risicofactoren zijn de aanwezigheid van verschillende allergieën, die in een drukke en vervuilde omgeving leven, met astma of andere allergische aandoeningen, sinusitis en andere ademhalingsproblemen in het verleden.
De veel voorkomende symptomen zijn hoesten met of zonder slijm, en als het slijm er is, is het geel, groen of grijs, ongemak op de borst, vermoeidheid, koorts, koude rillingen, lichaamspijn, hoofdpijn, keelpijn, verstopte neus, breedte kortheid en piepend. De laatste twee tekenen worden meestal geassocieerd met chronische bronchitis. De behandeling hangt af van de oorzaak. Antibiotica worden gebruikt voor bacteriële oorzaken, terwijl alleen symptomatische zorg en rust worden gebruikt bij virale bronchitis.

De symptomatische behandelingen omvatten het gebruik van OTC- of voorgeschreven hoestonderdrukkingen; hoestdruppels etc. Honing kalmeert ook de keel en helpt de hoest te beheren. De arts moet de behandeling in gecompliceerde gevallen voorschrijven. De vernevelaars of inhalatoren bieden ook ademhalingscomfort aan het kind.

Preventie omvat het vermijden van blootstelling aan enige oorzaak of activerende middelen. Als het kind een bekende allergie voor iets heeft, moet blootstelling aan dat allergeen worden vermeden. Handhaaf de hydratatiestatus van het kind en verkort hun externe tijd in het seizoen van hoge incidentie, d.w.z. in de winter en het vroege voorjaar. De ouders moeten ervoor zorgen dat het kind veel vloeistoffen aanneemt en goed rusten en ook dat het kind is gevaccineerd tegen alle mogelijke oorzaken van bronchitis.

De individuele symptomen hebben verschillende tijden nodig om terug te gaan. De meeste symptomen moeten binnen 2-3 weken verdwijnen, tenzij er andere gezondheidsproblemen bestaan. De aanwezigheid van secundaire bacteriële infecties verlengt de duur van de ziekte. Als de hoest langer dan drie weken aanhoudt, raadpleeg dan de dokter.

De meest gevoelige leeftijd is minder dan twee jaar, met een incidentie van 11-15% in het eerste jaar. De tweede piek in de incidentie wordt in 9-15 jaar gerapporteerd. Het is echter ervaren door alle leeftijdsgroepen. Bronchitis is zelden ernstig en het sterftecijfer in ongecompliceerde gevallen is minder dan 0,5%. Maar het sterftecijfer is hoger in het geval van de aanwezigheid van andere ziekten, bijvoorbeeld chronische longziekten (3,45%) en aangeboren hartziekten (3,5%).

4. Sinusitis

Sinusitis betekent de ontsteking van de sinussen. Sinussen zijn met lucht gevulde holten die dicht bij de neuspassages worden gevonden. Vier verschillende soorten sinussen in het gezicht zijn frontaal, sphenoïde, maxillair en ethmoid. Deze sinussen worden bekleed door hetzelfde slijmmembraan dat de neuspassages beheert. De infectie van deze sinussen komt voor als gevolg van bacteriële of virale infecties of een allergische reactie. De incidentie is variabel en hangt af van vele factoren. Volgens een bron wordt 7,5% van de gevallen van infecties van de bovenste luchtwegen bij pediatrische patiënten gecompliceerd door acute bacteriële sinusitis.

Het komt voor als een uitbreiding van bacteriële of virale infecties van de bovenste luchtwegen en allergische reacties, en 90% van de patiënten met de verkoudheid ontwikkelt enige mate van virale sinusitis. Zwelling en ontsteking van nasale weefsels verhogen de productie van slijm, die vastloopt in deze sinussen als gevolg van blokkade van paranasale sinussenopeningen die leiden tot infecties.

De meest voorkomende bacteriën zijn Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae en Streptococcus pneumoniae. De belangrijke andere risicofactoren van sinusitis zijn; Abnormale structuur van neus, neustrauma, infecties in de mondholte, tanden en tandvlees, aanwezigheid van vreemde voorwerpen in de neus, gastro -oesofageale refluxziekte (GERD) en gespleten gehemelte.

De symptomen variëren van kind tot kind en zijn afhankelijk van leeftijd en gezondheidstoestand. De meest voorkomende zijn loopneus, nacht of overdag hoesten, zwelling rond het gezicht, vooral rond de ogen, hoofdpijn bij oudere kinderen, slechte adem, gezichtszwelling, hoest, koorts en keelpijn. De meeste symptomen zijn vergelijkbaar met andere infecties van de luchtwegen.

De behandeling hangt af van de leeftijd van het kind, de medische geschiedenis en de gezondheidstoestand. De typische behandelingsopties zijn antibiotica (voorgeschreven door de arts en gedurende 10-14 dagen gegeven), acetaminophen of andere niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen om ongemak en pijn te verlichten, decongestanten, bijv. Pseudoephedrine om ademhalingscomfort te bieden en nasale sprays met corticosticodic. of andere medicijnen om de ontsteking te verlagen. Chirurgie is vaak nodig om sommige factoren te verwijderen, bijvoorbeeld adenoïden. Antihistamine -medicijnen zijn alleen nuttig als de oorzaak de allergische reactie is. Houd het kind gehydrateerd, omdat uitdroging de situatie bemoeilijkt. Zoutopslag en warme kompressen helpen de neus en sinussen vochtig te houden en zorgen ook voor comfort.

Preventie omvat het vermijden van risicofactoren en het vermijden van contact met de patiënten. Houd de gevoelige kinderen in goed geventileerde kamers waar luchtbevochtigers worden geïnstalleerd. Houd het kind uit de buurt van potentiële allergenen, sigaren- en sigarettenrook en leer ze over hand- en gezichtshygiëne. Baden in gechloreerde poelen irriteert de neus en sinussen. Beperk daarom de tijd van het kind in de zwembaden.

Symptomen van acute sinusitis reageren op de behandeling en mogen niet langer dan 3-4 weken duren. De gecompliceerde en chronische gevallen gaan vaak langer mee. Maxillaire en ethmoid sinussen zijn vaak geïnfecteerd bij jongere kinderen. De sinussen voor het voorhoofd beginnen zich niet te ontwikkelen in het kind onder de 9-12 jaar; Daarom is er geen risico op infectie van deze sinussen. Sinusitis komt minder vaak voor bij kinderen dan volwassenen, en het risico neemt toe met de leeftijd.

Sinusitis is zelden een ernstig probleem. De infectie verspreidt zich echter soms naar nabijgelegen gebieden, bijvoorbeeld de hersenen die ernstige problemen veroorzaken. Een in 2018 gepubliceerde casusrapport merkte op dat de sinusitis naar de hersenen reisde, waardoor de dood van 13 harde oude jongens werd veroorzaakt.

5. Koud verkoudheid

Koud verkoudheid is een virale infectie van de keel en neus. Baby's en jonge kinderen zijn zeer vatbaar voor de verkoudheid als ze het uit vele bronnen verwerven, en hun immuniteit is nog niet volledig ontwikkeld. Baby's en kinderen ontwikkelen de eerste jaren veel verkoudheid. Volgens het National Institute of Health (NIH) ervaren kinderen 5-8 afleveringen van de verkoudheid in de eerste jaren vergeleken met 2-3 per jaar voor volwassenen.

Het is een viraal probleem en meer dan 200 virussen zijn geïdentificeerd om het te veroorzaken, waarbij het rhinovirus de meest voorkomende oorzaak is. Het virus verspreidt zich door direct contact met de geïnfecteerde persoon, door blootstelling aan vervuilde lucht, het aanraken van de vervuilde oppervlakken en het gebruik van verontreinigde materialen. Secundaire bacteriële infecties bemoeilijken de situatie.

De gemeenschappelijke tekenen en symptomen zijn een loopneuze en overbelaste neus, een duidelijke neusafscheiding die later dikke geel en groen verandert, moeilijkheid bij slapen, prikkelbaarheid, hoesten, lage eetlust, niezen, koorts, knapperige of waterige ogen, vermoeidheid, keelpijn , sinusitis, ontsteking van de oren (otitis), hoofdpijn, lichaams- en spierpijn.

Er is geen specifieke behandeling beschikbaar omdat het een virale ziekte is. Antibiotica worden zelden voorgeschreven tenzij een secundaire bacteriële infectie wordt vermoed. De behandeling is vaak symptomatisch en omvat het aanbieden van elektrolyten, vruchtensappen, warme soep en zoet water om het lichaam gehydrateerd te houden en uitdroging te voorkomen, waardoor het kind voldoende rust is, omdat slaap zelf een nuttige therapie is. De zoutoplossingspray helpt de nasale congestie te verlichten.

Bescherm het kind tegen mogelijke triggers, bijvoorbeeld tabaksrook, voertuigrook, stof en pollen; Installeer luchtbevochtigers om de luchtvochtigheid in het droge weer te behouden, gebruik geen OTC -medicijnen voor kinderen jonger dan vier jaar, tenzij de arts aanbeveelt; Houd de kinderen weg van de besmette mensen, met name tijdens het meest gevoelige seizoen, houd mogelijke complicaties in de gaten, bijvoorbeeld keelinfecties, longontsteking, oorinfecties en sinusinfecties enz., En informeer de arts, leer de kinderen de basis van de hand van de hand en mondhygiëne en ervoor zorgen dat het speelgoed dat de kinderen gebruiken, schoon en netjes zijn.

Als de symptomen ondanks de behandeling niet verbeteren, nog meer dan tien dagen aanhouden, of is er een continue of intermitterende koorts, raadpleeg de arts. De kou is meestal een seizoensgebonden hinder, en het kind moet binnen 10-14 dagen volledig herstellen. Alle symptomen die aan dit bereik blijven bestaan, moeten met zorgen worden bekeken en met een arts worden besproken. Het komt in alle leeftijden voor en kinderen en ouderen zijn even gevoelig, maar de frequentie en ernst van afleveringen zijn hoog voor kinderen. Volgens een bron is de frequentie bij kinderen jonger dan 6 jaar bijvoorbeeld eenmaal per maand van september tot april; Het is slechts 2-3 per jaar bij volwassenen. De duur van de ziekte is bijna het dubbele van de kinderen in vergelijking met de ouderen.

De verkoudheid is zelden een oorzaak van bezorgdheid. Als de symptomen na drie dagen in de ernst toenemen, raadpleeg dan de arts. In gecompliceerde gevallen kunnen kwesties zoals longontsteking, oorinfecties, hartcomplicaties, astma, enz. Ernstig zijn, omdat volgens BBC de verkoudheid de dood van 100.000 kinderen wereldwijd in 2019 veroorzaakte.

6. Constipatie

Constipatie is een voorwaarde waarin stoelgang wordt verminderd, wat resulteert in hardere ontlasting die moeilijk te verdrijven zijn. Het is een gangbare aandoening en volgens NIH treft het 5-30% van de kinderen in het VK en wereldwijd. Het beïnvloedt de eetlust, groei en algemene gezondheid van baby's aanzienlijk.

Constipatie is een complexe situatie en veel factoren zijn er verantwoordelijk voor. De meest voorkomende oorzaken zijn het nemen van minder van het vezelachtige voedsel, bijvoorbeeld groenten en fruit, watertekort of de baby die niet genoeg water drinkt, regelmatige onderbreking tijdens toilettraining, stressvolle gebeurtenissen die het kind verstoren en eventuele zorgen, bijvoorbeeld thuisverschuiving, Het begin van een school of kinderdagverblijf of de introductie van een nieuwe baby in het gezin. Sommige risicofactoren zijn veranderingen in het dieet, kinderziektes, gebrek aan goede lichaamsbeweging en fysieke activiteiten, meer tijd doorbrengen voor de tv, aanwezigheid van enkele fysieke en geestelijke gezondheidsproblemen, bijvoorbeeld cerebrale parese, infecties van de darmkanalen, hypothyreoïdie enz ., Het gebruik van sommige medicijnen, bijvoorbeeld verdovende middelen, antidepressiva, ijzersupplementen etc.

De tekenen en symptomen variëren van persoon tot persoon. De gemeenschappelijke tekenen zijn echter gebrek aan eetlust, gebrek aan regelmatige stoelgang, moeilijkheid bij het passeren van droge en harde ontlasting, vaak veroorzakende buik, buikkrampen, opgeblazen gevoel of pijn, tekenen van spanning, bijvoorbeeld, gebalde tanden, roodheid van het gezicht, De billen knijpen, de benen kruisen enz., Marks van zachte ontlasting of vloeistoffen op het ondergoed van het kind. Deze symptomen zijn bekend bij veel gezondheidsproblemen en moeten worden geraadpleegd met de arts voor een diagnose.

De behandeling hangt af van leeftijd, algemene gezondheid en de ernst van de symptomen. De meest voorkomende behandelingslijnen zijn, in dieetwijzigingen door meer vezels toe te voegen aan dieet door fruit en groenten, volkoren granen en het gebruik van laxeermiddelen gebruiken na overleg met de dokter. Soms is het langetermijngebruik van laxeermiddelen vereist. Zorg voor voldoende water en andere vloeistoffen aan het kind en beperkt de inname van junkfood en vetrijke fastfood. Vervang de junkfood door gezonde snacks en goed uitgebalanceerde maaltijden, beperk de inname van suikerhoudende dranken, bijvoorbeeld frisdrank en thee, verander de levensstijl van de baby om meer lichamelijke oefening op te nemen, train het kind voor goede darmgewoonten, bijvoorbeeld om te zitten op de wc-bril gedurende minimaal 10 minuten twee minuten per dag, bij voorkeur vlak na de maaltijd, omdat de darmbeweging binnen 30-60 minuten na een maaltijd wordt verwacht. De ouders kunnen een beloningssysteem gebruiken om het kind te trainen om het toilet te gebruiken.

Het gebruik van laxeermiddelen moet zorgen voor een snelle oplossing van de aandoening. Raadpleeg de arts echter als de situatie meer dan 2-3 weken aanhoudt. Hoewel kinderen van alle leeftijden constipatie kunnen ervaren, hebben jongere en kleuterschool kinderen het eerder ontwikkeld. Het meest voorkomende type bij kinderen is functionele constipatie, waarbij geen oorzaak wordt geïdentificeerd, en het is goed voor 95% van alle gevallen bij kinderen. Kinderen tussen de 2-3 jaar oud volgen zindelijkheidstraining en dieetveranderingen en zijn het meest vatbaar. Constipatie is geen ernstig probleem bij kinderen. Een chronisch type constipatie signaleert echter de aanwezigheid van enkele onderliggende gezondheidsproblemen en mag niet worden genegeerd.

7. Astma

Astma is een veel voorkomende longziekte die resulteert in de zwelling en vernauwing van de luchtwegen, wat ademhalingsmoeilijkheden en andere complicaties veroorzaakt. Ernstige gevallen leiden tot ziekenhuisopname. Het is een van de meest voorkomende kinderziekten, en iedereen van de 11 kinderen in het VK heeft deze aandoening. Er is geen specifieke behandeling beschikbaar. De ouders moeten echter coördineren met de arts om mogelijke schade aan de groeiende longen te voorkomen.

Het onderzoek moet de exacte oorzaak van astma nog identificeren. Het risico is echter bijzonder hoog tijdens de kindertijd wanneer het immuunsysteem van het kind zich ontwikkelt. Sommige factoren waarvan bekend is dat ze een rol hebben;
Genetische en familiegeschiedenis: de genen die zijn geërfd van de ouders spelen een rol omdat de kinderen van astmapatiënten het vaker ervaren.
Virale infecties: het risico is bijzonder hoog voor kinderen die virale infecties van de luchtwegen in de kindertijd ervaren, bijvoorbeeld griep, verkoudheid enz.
Blootstelling aan allergenen: milieuallergenen, bijvoorbeeld stof, rook en pollen veroorzaken vaak een astmatische flare-up.

Sommige andere risicofactoren zijn een laag gewicht bij de geboorte, leven in een overbelaste of vervuilde omgeving en behoren tot enkele specifieke etnische groepen, bijvoorbeeld Afro -Amerikanen, indianen enz.

De tekenen en symptomen en hun ernst variëren van kind tot kind. De symptomen variëren ook tussen de ene aanval en de andere. De veel voorkomende symptomen zijn een ernstige en niet-reagerende hoest, ernstige aanvallen van hoesten, vooral na het sporten, tijdens het lachen of huilen, 's nachts en tijdens koud weer, een gevoel van zwakte en breedte kortheid, onvermogen om deel te nemen aan sociale activiteiten en sport, Probleem met slapen door ademhalingsproblemen en hoesten, pijn en strakheid in de borst, strakker in de spieren van de nek en borst, grommen tijdens het eten of drinken en een piepende of fluitende geluid tijdens ademhaling.

De artsen ontwikkelen het behandelplan (astma -actieplan) na het grondig herzien van de situatie. Dit plan omvat alles, van medicatiegebruik, het melden van complicaties en wanneer medische hulp moet zoeken. Deel het plan met iedereen die in contact moet zijn met het kind, bijvoorbeeld leraren, verzorgers, buschauffeurs enz.

Snelle opluchting en langwerkende type medicijnen worden gebruikt om astma te behandelen. Deze omvatten bronchusverwijders, steroïden, antibiotica (als bacteriële infecties bij betrokken zijn) enz. Hun doses worden aangepast aan de leeftijd, het gewicht en de gezondheidsstatus van het kind. Vermijd voor preventie blootstelling aan alles wat astma -aanvallen veroorzaakt. De veel voorkomende dingen om te overwegen zijn, het identificeren van triggers die astma -aanvallen veroorzaken en de blootstelling van het kind verminderen, niet in de buurt van het kind rookt en de blootstelling van het kind aan tweedehands rook beperken, het kind aanmoedigen om deel te nemen aan sportactiviteiten en fysiek actief te blijven, houden Een oog op andere gezondheidsproblemen, bijvoorbeeld brandend maagzuur en luchtweginfecties en neem de hulp van een arts wanneer dat nodig is. Zorg voor het dieet en de algehele gezondheid van het kind.

Het is een langdurige kwestie; Zodra de luchtwegen van het kind gevoelig worden, zal de kwestie waarschijnlijk voor het leven blijven bestaan. Bijna de helft van de kinderen ervaart echter enige verbetering bij de volwassenheid. De aanvallen kunnen op elke leeftijd plaatsvinden. Studies hebben echter aangetoond dat bijna 80% van de gevallen van astma bij kinderen beginnen in de eerste 6 jaar van het leven. De incidentie verlaagde na deze leeftijd. Astma -aanvallen zijn ernstig en resulteren in ontbrekende schooldagen, een permanente daling van de longfunctie en noodreizen naar het ziekenhuis. Volgens een rapport gepubliceerd door de BBC veroorzaakte astma 20 doden bij kinderen jonger dan 18 jaar in 2018.

8. conjunctivitis

Conjunctivitis (ook bekend als roze oog) is de ontsteking, roodheid en zwelling van de conjunctiva, de witte laag van het oog. De slijmproductie in de ogen neemt toe, wat leidt tot plakkerige ogen. De voorwaarde is gebruikelijk en is goed voor 1% van alle overleg met algemene artsen in het land. Virale infectie is de meest voorkomende oorzaak, goed voor ongeveer 80% van alle oorzaken van acute conjunctivitis.

De oorzaken zijn afhankelijk van het type conjunctivitis. In het geval van infectieuze conjunctivitis is de oorzaak een bacteriële of virale infectie. Het is een zeer besmettelijke vorm van conjunctivitis en het kind verwerft het door geïnfecteerde personen en vervuilde apparatuur en objecten. De oorzaak van allergische conjunctivitis is enkele allergenen, en deze vorm is niet besmettelijk. Andere tekenen van allergische reacties vergezellen het ook. Een ander type is chemische conjunctivitis als gevolg van sommige chemicaliën in de oogdruppels of toevallige morsen van sommige chemicaliën in de ogen.

Een kind met conjunctivitis vertoont de volgende tekenen en symptomen;

• Roze of roodachtig oog (een of beide)
• Roodheid onder de oogleden
• Gezwollen oogleden (met name tijdens allergische conjunctivitis)
• Overmatige productie van tranen
• Een gele of groene afvoer uit de ogen. Deze ontlading droogt op tijdens de slaap en vormt korsten.
• Jeukende ogen die leiden tot wrijven
• Een gevoel van zand of harde voorwerpen in het oog (zo korrelig gevoel)
• Fotofobie (angst voor zeer felle lichten)

Symptomen ontwikkelen zich binnen 1-2 dagen na de infectie en blijven weken aanhouden. Andere gegeneraliseerde tekenen van bacteriële of virale infectie of allergische reacties kunnen zich ook ontwikkelen.

De behandeling hangt af van de oorzaak, het gewicht van het kind en de gezondheidstoestand. Antibiotica oculaire druppels zijn beschikbaar op recept en zonder recept voor bacteriële infecties. Deze druppels helpen ook bij het voorkomen van secundaire bacteriële infecties als de oorzaak een virus is. Druppels met steroïden en antihistaminica zijn beschikbaar, die worden gebruikt voor allergische conjunctivitis. Bacteriële en virale conjunctivitis is besmettelijk, dus het kind moet weg van andere kinderen worden gehouden. Leer de kinderen de basis- en mondhygiëne -protocollen. Het voorkomen van blootstelling aan allergenen is noodzakelijk voor allergische conjunctivitis.

De symptomen beginnen 24-72 uur na blootstelling aan de oorzakelijke middelen en duren van 2 dagen tot vele (2-3) weken. Als de symptomen aanhouden, is dit een teken van andere problemen. Het komt op elke leeftijd voor, maar kinderen jonger dan 5 zijn vatbaarder. Hun immuniteit is nog niet ontwikkeld en ze lopen een hoog risico op blootstelling aan verschillende oorzakelijke middelen.
Het is een milde infectie en is geen ernstige oorzaak van bezorgdheid. Als het kind echter de tekenen vertoont, is een onmiddellijke reactie noodzakelijk omdat sommige oorzaken van conjunctivitis behandeling nodig hebben en vele weken nodig hebben om zelf te herstellen.

9. Gastro -enteritis

Gastro -enteritis, ook wel maaggriep genoemd, is de infectie van de darmen, waardoor diarree wordt veroorzaakt en af ​​en toe braken. Afhankelijk van de oorzaak en andere gezondheidsfactoren, duurt het tot meer dan een week. Ernstige of chronische gastro -enteritis veroorzaakt uitdroging die vaak fataal is bij kinderen.

Het wordt veroorzaakt door verschillende middelen, bijvoorbeeld bacteriën, virussen, parasieten, toxines, chemicaliën, sommige geneesmiddelen en bacteriële toxines in het besmette voedsel. De bacteriën, virussen en parasieten veroorzaken samen infectieuze gastro -enteritis. De gemeenschappelijke middelen die verantwoordelijk zijn voor infectieuze gastro -enteritis zijn Shigella, Salmonella, Campylobacter, Cryptosporidiosis, Giardiasis, Rotavirus, Norovirus, Astrovirus en Adenovirus. De medicijnen die gastro -enteritis als bijwerking veroorzaken, zijn laxeermiddelen, antiparasitaire geneesmiddelen, geneesmiddelen tegen kanker, antacida en sommige antibiotica.

Symptomen variëren van kind tot kind, en niet alle kinderen ervaren alle symptomen. De veel voorkomende symptomen zijn buikpijn en krampen, diarree, constipatie, pus of bloed in de ontlasting in sommige gevallen, misselijkheid, opgeblazen gevoel, lichaamspijn, zwakte, slechte eetlust en uitdroging in server- en onbehandelde gevallen.

De behandeling hangt af van de oorzaak. In het geval van bacteriële gastro -enteritis zijn antibiotica nuttig. Symptomatische behandeling wordt gegeven inclusief antidiarrheal (bijv. Loperamide), anti-woning (anti-emetische geneesmiddelen) en rehydratatieoplossingen in het geval van uitdroging. Als parasieten verantwoordelijk zijn, worden antiparasitaire medicijnen bijv. Nitazoxanide en metronidazol gegeven.

De ouders moeten de hydratatiestatus van het kind volgen en de juiste bedrust vergemakkelijkt het herstel. Probiotica zijn ook nuttig en vergroten de darmmuniteit en herstellen de gezonde omgeving van darmen. Preventieve protocollen zijn vaccinatie tegen de virale oorzaken (bijvoorbeeld rotavirus), voedselhygiëne, met de hand wassen voor en na het eten en drinken van veel water en vloeistoffen om uitdroging te voorkomen.

Sommige tekenen, zoals braken, verdwijnen veel eerder. Andere tekenen zoals diarree kunnen echter 10 dagen of zelfs meer blijven bestaan ​​in gecompliceerde en onbehandelde gevallen. Sommige oorzaken, zoals besmet voedsel en water, kunnen op elk moment ziekten veroorzaken. Het virus beïnvloedt echter meestal de vroege kinderjaren wanneer de baby 6-18 maanden oud is. Het kan op elk moment gebeuren, maar 80% van de gevallen vindt plaats in november- april. Het is een serieus probleem, met name voor zeer jonge kinderen en is verantwoordelijk voor 1,5-2,5 miljoen doden bij kinderen wereldwijd (Merck).

10. influenza

Influenza is een virale infectie van de luchtwegen. Het is zeer besmettelijk en veroorzaakt hoest, lichaamspijn, koorts en vele andere symptomen. Het is een veel voorkomende kwaal van het winterseizoen, en meestal blijven de symptomen minder dan een week bestaan, tenzij andere infecties het bemoeilijken. Het veroorzaakt pneumonie en overlijden in servergevallen.

Het wordt veroorzaakt door een of meer van de drie soorten griepvirussen. Types A&B komen vaker voor en verantwoordelijk voor de meeste gevallen in het winterseizoen. Deze virussen veranderen snel, dus kinderen moeten elk seizoen een nieuw virus onder ogen zien. Type C -griepvirus wordt geassocieerd met milde ziekten en is geen zorgen over bezorgdheid. Het griepvirus is zeer besmettelijk en is gemakkelijk van het ene kind naar het andere doorgegeven. Het wordt ook verzonden via vervuilde oppervlakken en keukengerei.

Het is een ademhalingsvirus. Gegeneraliseerde symptomen komen echter vaak voor. De veel voorkomende symptomen zijn benauwde of loopneus, vermoeidheid en lichaamspijn, ernstige hoest, hoofdpijn en keelpijn en hoogwaardige koorts (103-105F). In sommige gevallen raakt het spijsverteringssysteem betrokken bij het veroorzaken van diarree, braken en misselijkheid.

De algemene arts beslist over de behandeling na een evaluatie van de algemene gezondheid, klinische tekenen en leeftijd van het kind. De behandeling is symptomatisch en is gericht op het verlichten van de symptomen. Sommige NSAID's, bijvoorbeeld Acetaminophen, worden gegeven om pijn en koorts te verlichten. Antibiotica zijn niet effectief en worden alleen gegeven in het geval van secundaire pneumonie. Antivirale medicijnen worden ook in sommige ernstige gevallen voorgeschreven. Veel rust krijgen en voldoende water drinken en vloeistoffen helpen bij herstel.

Voor preventie is het griepvaccin de beste optie. Elk jaar wordt een nieuwe griepprik aanbevolen om de immuniteit te stimuleren. Naast griepschoten is het vaccin ook beschikbaar als nasale sprays. Het vaccin moet worden toegediend aan alle baby's van 6 maanden of hoger. Leer de kinderen in het winterseizoen om te voorkomen dat oppervlakken, hun mond en ogen aanraken en contact met de geïnfecteerde personen te voorkomen.
De meeste kinderen herstellen binnen een week, tenzij het ingewikkeld is. Tekenen als vermoeidheid en zwakte blijven echter soms 3-4 weken bestaan.

Kinderen en volwassenen van alle leeftijden zijn even gevoelig. Kinderen jonger dan 6 maanden zijn echter bijzonder kwetsbaar omdat ze niet zijn gevaccineerd. Ouders moeten dus zich concentreren op het beschermen van baby's. De gecompliceerde gevallen zijn ernstig en een onderzoeksonderzoek in 2014 wees uit dat baby's jonger dan 6 maanden het hoogste ziekenhuisopname van 0,3%hebben. Het sterftecijfer was echter lager; Slechts 12 doden bij kinderen jonger dan 15 werden toegeschreven aan influenza.

11. waterpokken

Het is een zeer besmettelijke ziekte die resulteert in jeukende uitslag en kleine, verhoogde, vloeistof gevulde blaren op de huid. Het Varicella Zoster -virus veroorzaakt het. Niet -gevaccineerde kinderen zijn bijzonder gevoelig en routinematige vaccinatie wordt aanbevolen om het te behandelen. De belangrijkste oorzaak is het Varicella Zoster -virus. De open blaren en wonden worden vaak geïnfecteerd door bacteriën die op de huid aanwezig zijn.

Huiduitslag en jeukende blaren verschijnen binnen 2-3 weken na blootstelling aan het virus. Deze blaren duren 5-10 dagen. Ze verschijnen opnieuw in sommige andere delen van het lichaam. Deze uitslag en blaren komen in verschillende fasen voor.

• Fase 1: Opgeheven roodachtige of roze bultjes (papels) vormen zich op de huid. Deze hobbels breken enkele dagen later uit.
• Fase 2: Kleine vloeistof gevulde blaasjes (blaren) vormen, openen open en brengt hun vloeistof vrij.
• Fase 3: Beperking en schurft komen op die de blaren bedekt. Het is het genezende stadium.

De andere mogelijke tekenen zijn hoofdpijn, verlies van eetlust, koorts, vermoeidheid en zwakte. Een kind wordt 48 uur besmettelijk voordat klinische tekenen beginnen totdat alle blaren korsten hebben ontwikkeld en zich geen nieuwe blaren ontwikkelen. Een andere complicatie (zeldzaam bij kinderen) is gordelroos, een pijnlijk cluster van blaren die zich enkele jaren na de primaire ziekte ontwikkelen. Deze zijn van korte duur en regresseren snel.

Er is geen behandeling beschikbaar, behalve de symptomatische. Panadol wordt gebruikt om ongemak en pijn te verlichten. De rustgevende crèmes, koellotions en zalven zijn ook nuttig. Antihistamine -medicijnen worden gebruikt om ernstige jeuk te verlichten.

De preventie is gebaseerd op de vaccinatie met behulp van het Varicella -vaccin. Een priming -dosis gevolgd door een boosterschot bood 98% bescherming. Zelfs als de ziekte optreedt bij gevaccineerde kinderen, is de ernst lager dan de niet-gevaccineerde mensen. De jonge kinderen krijgen het eerste priming-schot op de leeftijd van 12-15 maanden en het tweede boosterschot wordt tussen 4-6 jaar toegediend. Het vaccinschema varieert afhankelijk van de ziekte -uitdaging, dus de ouders moeten het protocol volgen dat door de lokale autoriteiten wordt aanbevolen.

De geïnfecteerde kinderen moeten niet naar school of een ander gemeenschapscentrum gaan totdat de situatie is opgelost. Voorthuizen worden blaren en ontwikkelen korstjes binnen 4-7 dagen. Er verschijnen echter nieuwe uitslag. De waterpokken moeten binnen 1-2 weken vanzelf verdwijnen. Het is een jeugdkwestie; Meer dan 90% van de volwassenen is er immuun voor door vaccinatie of natuurlijke immuniteit. Het komt het meest voor bij kinderen jonger dan 10 jaar. Het is geen fatale toestand. Er komen echter incidentele sterfgevallen voor bij jonge baby's, met name die met een zwak immuunsysteem. De doden zijn echter uiterst zeldzaam.

12. oorinfecties

Moorinfecties komen veel voor in de vroege kinderjaren en zijn een veel voorkomende oorzaak van bezoeken aan de algemene arts. Ze zijn heel gebruikelijk, en volgens NIH ervaren elke 5 van de 6 kinderen een vorm van oorinfectie voordat ze hun derde verjaardag bereiken. Twee veel voorkomende oorinfecties die in de kindertijd optreden, zijn infecties van het buitenoor (otitis externa) en het middenoor (otitis media).

Middenoorinfecties komen vaker voor bij jonge kinderen en baby's dan volwassenen omdat kinderen kleinere Eustachiaanse buizen hebben die de keel en het middenoor verbinden. Tijdens de kou, griep of andere luchtwegaandoeningen, bereiken de ziektekiemen uit de keel het middenoor die deze aandoening veroorzaken. De kleinere buizen zijn meer vatbaar voor infecties dan de volwassen. Kinderen ervaren ook meer afleveringen van koude en griep dan volwassenen. De schade aan de buitenste oorgang tijdens het reinigen en het krabben en het overmatige vocht (door zwemmen) veroorzaakt de infectie van het buitenoor.

Oorpijn treedt op bij beide soorten infecties, irriterend. In de otitis media zorgt de vloeistofophoping ervoor dat het trommelvlies uitpuilt en beschadigt het, waardoor pijn en een tijdelijk gehoorverlies veroorzaakt. Een dikke geelachtige ontlading komt uit de oren. Koorts is ook een van de eerste tekenen van otitis media. Afvoer is ook merkbaar in de otitis externa. De zwelling en roodheid van de oren zijn zichtbaar. De andere tekenen zijn pijnlijke oren en koorts. Deze infecties veroorzaken op jonge leeftijd vertraagde taalontwikkeling, slaapproblemen en problemen in de carrosseriebalans.

Antibioticalops worden gebruikt voor otitis media en externa als bacteriële infecties worden vermoed. De antibiotica -druppels worden gebruikt. Pijnstillers zoals ibuprofen en paracetamol worden gegeven om pijn te verlichten. Raadpleeg de arts als de situatie langer aanhoudt of ernstiger wordt. Deze problemen zijn zeldzaam in de jeugd en de baby's ontgroeien deze infecties binnen een paar jaar. De ouders moeten voorzichtig zijn tijdens het baden van de kinderen en hen niet toestaan ​​om te baden of te zwemmen in de vervuilde kilo's. Ontmoedigen krabben en overmatig reinigen met de oordopjes. Voorkom de blootstelling van de kinderen aan sigarettenrook en leer de basishygiëne aan de kinderen. De jongere baby's moeten borstvoeding geven. Als flesvoeding nodig is, moeten ze onder een hoek worden geplaatst in plaats van plat te liggen. In het geval van otitis externa duren de symptomen slechts enkele dagen indien correct behandeld. Soms blijven deze symptomen maandenlang bestaan. De otitis media verdwenen binnen 3-5 dagen met symptomatische zorg en zonder enige andere naleving.

De meeste oorinfecties komen tussen 6 maanden tot 2 jaar oud. Ze komen echter ook tot 8 jaar voor. Ongeveer een kwart van de kinderen ervaart herhaalde oorinfecties. De ouderen ervaren ook oorinfecties, maar het risico is lager. Oorinfecties zijn in de meeste gevallen niet ernstig. Een ernstige complicatie van otitis media is echter meningitis. Sommige gecompliceerde gevallen veroorzaken een tijdelijk of permanent gehoorverlies.

13. Respiratoir syncytieel virus (RSV)

Het is een serieuze, besmettelijke en zeer gevaarlijke longinfectie. De incidentie is hoog in de kindertijd, maar het komt ook voor bij volwassenen. Het veroorzaakt bronchitis, longontsteking en dood in ernstige gevallen bij jonge kinderen. Het bereikt een lek in de winter en wordt geassocieerd met ongeveer 20.000 ziekenhuisopnames in Engeland jaarlijks bij kinderen jonger dan 1 jaar.

Het wordt veroorzaakt door het ademhalingssyncytiale virus, dat zich richt op de luchtwegen. De infectie bereikt de longen door de keel en neus en beschadigt de cellen in de longen en andere ademhalingsorganen, wat ernstige symptomen veroorzaakt. De tekenen en symptomen verschijnen na 3-6 dagen van blootstelling aan het virus. Bij volwassenen zijn de tekenen en symptomen milder dan bij kinderen. De symptomen in mildere gevallen zijn hoofdpijn, keelpijn, niezen, droge hoest, loopneus of overbelaste neus en lage koorts. In ernstige gevallen bereikt het virus het lagere luchtwegkanaal, waardoor bronchitis en longontsteking veroorzaakt, bijvoorbeeld ernstige hoest, koorts, piepende piepende krachten, ademhalingsproblemen, zeer snelle ademhaling, de verminderde bloedtoevoer naar het lichaam veroorzaakt blozen van de huid (cyanose (cyanose (cyanose (cyanose (cyanose (cyanose ), prikkelbaarheid, zwakte en slechte eetlust.

De symptomen zijn vergelijkbaar met de verkoudheid en er is in de meeste gevallen geen behandeling vereist. De symptomatische behandeling omvat het gebruik van medicijnen zoals ibuprofen en acetaminophen voor pijn en koorts, drinkvloeistoffen en het vermijden van blootstelling aan triggers zoals tabaksrook en droge lucht. Souline nasale sprays en druppels helpen het slijm van de neus los te maken en de juiste rusthulpmiddelen te krijgen bij herstel. In het geval van ernstige symptomen is ziekenhuisopname nodig.

Om de verspreiding van infectie te voorkomen, traint u het kind om een ​​weefsel te gebruiken om te hoesten, te voorkomen dat u op anderen hoest, moet u oefenen en contact met de geïnfecteerde mensen vermijden. De ouders moeten regelmatig de oppervlakken reinigen en schoonmaken die waarschijnlijk door de kinderen worden aangeraakt en het gevoelige kind niet toestaan ​​om sociale bijeenkomsten bij te wonen in het winterseizoen.

De meeste volwassenen en kinderen herstellen na 1-2 weken. In ernstige gevallen blijven sommige tekenen zoals piepen langer aanhouden. De infecties komen op alle leeftijden voor, maar voortijdige baby's, kinderen die leven met aangeboren hartaandoeningen of chronische longinfecties en met een verzwakt immuunsysteem zijn bijzonder gevoelig. De infecties zijn zelden ernstig bij gezonde kinderen en volwassenen. Bij premature baby's of volwassenen met chronische long of hartaandoeningen treden er echter vaak ernstige infecties op die ziekenhuisopnames veroorzaken. De RSV is verantwoordelijk voor 450.000 afspraken, meer dan 29.000 ziekenhuisopnames en schatting 83 jaarlijkse sterfgevallen bij adolescenten en kinderen in het VK.

14. Febriele aanvallen

Ook bekend als febriele convulsies, dit zijn de aanvallen die kinderen ervaren tijdens koorts. De aanvallen worden ervaren door jonge kinderen en zijn vaak erg pijnlijk voor de ouders. De meeste kinderen herstellen echter zonder complicaties. Febriele aanvallen worden ervaren door 2-5% van de kinderen jonger dan 5 jaar.

De oorzaak is onbekend. Ze worden echter vaak gekoppeld aan een hoogwaardige koorts (100,4F of hoger). Hoge koorts is een teken van interne of externe infecties zoals waterpokken, otitis media, tonsillitis, influenza en tuberculose. De aanvallen hebben ook een genetische link als een familiegeschiedenis van de aanvallen verhoogt de kans bij kinderen. Zeer zelden treden de aanvallen op als reactie op de vaccinatie.

De tekenen en symptomen zijn afhankelijk van het type. In het geval van eenvoudige febriele aanvallen duren ze een paar minuten tot maximaal 15 minuten. De genoemde symptomen kreunen, rollen de ogen, trillen, stuiptrekkingen en schudden over het hele lichaam, urineren, braken en uiteindelijk bewusteloosheid. In het geval van complexe febriele aanvallen duren de symptomen meer dan 15 minuten en kunnen ze binnen 24 uur opnieuw optreden. Trutsen of stuiptrekkingen aan de ene kant of een deel van het lichaam zijn duidelijk.

Behandeling omvat het identificeren en behandelen van de onderliggende oorzaak die verantwoordelijk is voor koorts. Ga naar de huisarts of kinderarts voor lichamelijk onderzoek, testen en behandeling.

In het geval van aanvallen moeten de ouders of bedienden niet in paniek raken en kalm blijven. Plaats het kind zachtjes op de grond of vloer en verwijder nabijgelegen harde voorwerpen. Plaats het kind aan de ene kant om stikken te voorkomen. Draai de kleding om de nek en het hoofd los en let op tekenen van ademhalingsmoeilijkheden, bijvoorbeeld cyanose. Als de aanval meer dan 5 minuten duurt en tekenen van ademhalingsmoeilijkheden duidelijk zijn, bel dan onmiddellijk de hulplijn. Houd het kind niet vast, stop iets in de mond of oefen zelf medicijnen. Zodra de aanval voorbij is, bereik je de dokter voor een afspraak. De artsen bevelen anti-verplaatsing aan medicijnen, die moeten worden gegeven in het geval van een ernstige veilige aanval.

Een typische en eenvoudige aanval duurt tot een paar minuten. Af en toe duren ze 5-15 minuten. Een langere duur is een waarschuwingssignaal van ernstige gezondheidsproblemen. Febriele aanvallen komen meestal voor in het kind van 6 maanden tot 5 jaar oud. Ze komen het meest voor in peuters tussen 12-18 maanden. De kinderen ontgroeiden het risico tegen hun 5e verjaardag. Febriele aanvallen zijn onschadelijk, veroorzaken geen ernstige problemen en zijn niet fataal. Ze moeten echter worden aangepakt omdat ze een intern probleem signaleren.

15. Hand-, voet- en mondziekte

Hand-, voet- en mondziekte (HDMD) wordt veroorzaakt door het coxsackievirus, dat orale zweren en uitslag op de voeten en handen veroorzaakt. Soms verschijnen de zweren ook op de billen. De zweren veroorzaken pijn en ongemak, maar genezen spontaan binnen een week. Het kind contracteert dit virus door niezen, hoesten, vervuilde lucht, vervuilde luiers enz., En ontwikkelt borden binnen 5-6 dagen na blootstelling. De toestand is zeldzaam in het VK.

De belangrijkste oorzaak is het Coxsackie -virus, voornamelijk overgedragen door de mond. Het verspreidt zich van de ene persoon naar de andere door keelontlading, nasale secreties, ontslag uit blaren, speeksel, ontlasting en ademhalingsdruppeltjes. Af en toe wordt de infectie ook gecompliceerd door secundaire bacteriële infecties van de blaren.

Het exacte klinische beeld is variabel. De volgende tekenen worden echter genoteerd;

• Gevoel van ziekte
• Keelpijn
• Koorts
• Het uiterlijk van een blaar is als pijnlijke laesies op het tandvlees, in de wangen en tong.
• Verlies van eetlust
• Dwaasheid bij peuters en baby's
• Uitslag op de zolen, handpalmen en af ​​en toe op de billen. De uitslag zijn grijs, wit of rood van uiterlijk (afhankelijk van de toon van de omliggende huid), is niet-Emky en verschijnen soms net als kleine bultjes.

Antibiotica zijn niet effectief omdat het een virale ziekte is. Met symptomatische zorg lost het spontaan binnen 7-10 dagen op. Sommige strategieën zoals het drinken van voldoende water en vloeistoffen, het eten van zacht voedsel zoals pap en yoghurt en het vermijden van zuur en pittig voedsel zijn nuttig. Pijnstillers zoals ibuprofen en paracetamol worden gebruikt om pijn en ongemak te verlichten. Verschillende maatregelen zijn nuttig om het risico op ziekten te verminderen, bijvoorbeeld de handen regelmatig met antiseptische zeep gedurende ten minste 20 seconden te wassen (een handsanitis moet worden gebruikt als zeep en water niet beschikbaar zijn), goede hygiënepraktijken aan het kind onderwijzen, zoals hoe hoe Om schoon te zijn en waarom niet handen, vingers en andere objecten in de mond te leggen, regelmatig de oppervlakken te reinigen en te desinfecteren die in contact komen met het kind en het kind leert hoe ze nauw contact met mensen kunnen vermijden, met name die met bacteriële of virale ziekte tekenen.

In de meeste gevallen lost het probleem spontaan binnen enkele dagen op. Als de symptomen langer dan 2 weken aanhouden, raadpleeg dan de arts. Het treft gelijktijdig van volwassenen en oudere kinderen, maar jongere kinderen jonger dan 10 zijn bijzonder vatbaar. De ziekte is echter niet ernstig en complicaties zijn zeldzaam. De meeste kinderen worden spontaan beter.

Welke ziekte van kinderen treft kleine kinderen het vaakst?

De verkoudheid is ongetwijfeld de meest voorkomende kinderziekte die bijna alle kinderen in hun voorschoolse jaren ervaren. Voorschoolse kinderen ervaren elk seizoen verschillende afleveringen, maar het aantal afleveringen neemt sterk af naarmate het kind rijpt. De gemeenschappelijke tekenen zijn koorts, loopneus of geblokkeerde neus, waterige ogen en niezen. De jonge kinderen ervaren in elk seizoen 5-8 afleveringen van verkoudheid. Het is dus de meest voorkomende ziekte bij kleuters.

Verschillende factoren maken kinderen vatbaarder voor de verkoudheid, bijvoorbeeld onderontwikkeld immuunsysteem en verhoogde blootstelling aan kiemen als gevolg van hoge mobiliteit en contact met mensen en oppervlakken. Meer dan 200 virussen veroorzaken de verkoudheid en blootstelling en het ontwikkelen van immuniteit tegen hen duren jaren.

Wat zorgt ervoor dat een kind de ziekte van kinderen constant krijgt?

Jongere kinderen jonger dan 7 hebben onvolwassen en ontwikkelen van immuunsysteem en krijgen vaker gemeenschappelijke ziekten dan volwassenen. De verhoogde frequentie van gemeenschappelijke ziekten bij kinderen is normaal en de gezondheidsexperts zoals Dr. Priya Mody hebben dit idee ondersteund. Ze is een ervaren kinderarts in het CHOC Primary Care Network.

De jongere kinderen worden blootgesteld aan nieuwe kinderopvang- en schoolomgevingen. Ze worden dus regelmatig blootgesteld aan nieuwe pathogenen, tegen wie immuniteit nog steeds moet worden ontwikkeld, en dus krijgen ze vaker virale en bacteriële infecties dan volwassenen. Gewoonten spelen ook een rol. Jongere kinderen spelen bijvoorbeeld de neiging om op de vloer te spelen, verschillende oppervlakken aan te raken en hun handen op de ogen of in de mond te steken, waardoor de overdracht van bacteriën van vuile oppervlakken wordt vergemakkelijkt. Omdat het immuunsysteem de ene ziekte bestrijdt, is het kwetsbaar voor de andere bacteriën en virussen die in de omgeving aanwezig zijn, en dus begint een cyclus van ziekte.

Er is echter niets om zich zorgen over te maken, omdat deze blootstelling de ontwikkeling van het immuunsysteem verbetert. Voor de meeste kinderen betekenen frequente infecties niet een onderliggende gezondheidstoestand, bijvoorbeeld immuungebrek, omdat de immuungebrek is gekoppeld aan enkele typische infecties waarvan het klinische beeld verschilt van de typische verkoudheid en seizoensgebonden ademhalingsziekten. Als het kind groeit, gezond en normale ontwikkeling ondergaat, is er niets om zich zorgen over te maken. Maar volgens Dr. Priya is een bezoek aan een kinderarts nodig als het kind meer dan 12 virale ziekten ervaart, waaronder de verkoudheid, ademhalingsziekten, enz., Afvallen en niet fysiek groeien volgens leeftijd, de ziekten zijn niet opgelost Zoals verwacht en ernstiger zijn dan normaal, waarbij frequent ziekenhuisopnames en frequent gebruik van antibiotica vereisen, is er een familiegeschiedenis van immunosuppressieve stoornissen, het kind ervaart virale ziekten vaak buiten de meest voorkomende raam van oktober tot april, en deze ziekten zijn tussenbeide met de Normale routine en leren van het kind.

Waarom krijgen kleine kinderen kinderen zo vaak ziekten?

De jongere kinderen jonger dan 7 krijgen de gemeenschappelijke ziekten vaker vanwege hun onderontwikkelde immuunsysteem en een verhoogd risico op blootstelling aan nieuwe omgevingen en ziektekiemen.

Soms moeten de ouders deelnemen aan een eindeloze en repetitieve cyclus van het vegen van neuzen, het zieke kind troosten en de hoest bedekken. Het is normaal in de meeste gevallen. Om te begrijpen waarom dit gebeurt, moet u begrijpen hoe het immuunsysteem werkt. Het immuunsysteem heeft regelmatig een continue blootstelling aan een verscheidenheid aan verschillende ziektekiemen nodig. Na jaren van regelmatige blootstelling aan verschillende ziektekiemen wordt de pool van circulerende antilichamen in het bloed divers en groot genoeg om bescherming te bieden tegen honderden en zelfs duizenden ziektekiemen in het milieu.

De peuters ondergaan in een zeer snel tempo fysieke en mentale groei. Ze bewegen uitgebreid, raken verschillende oppervlakken aan en proberen alles in hun mond te nemen. Kortom, ze worden regelmatig blootgesteld aan nieuwe ziektekiemen. Tegen de leeftijd van 7 is hun immuunsysteem voorgesteld tegen de meeste ziektekiemen in hun omgeving, en de frequentie van ziekten neemt af met vroege volwassenheid. De situatie kan een onverwachte wending nemen als het kind wordt blootgesteld aan een nieuwe omgeving, zoals een nieuw school- of kinderdagverblijf, en een nieuwe fase van repetitieve infecties begint opnieuw. De kinderen die veranderende omgevingen ervaren, ervaren meer afleveringen van de gemeenschappelijke ziekten, maar ontwikkelen een sterkere immuniteit.

Een andere factor die verantwoordelijk is voor het hogere risico op gemeenschappelijke ziekten in de kindertijd is onvoldoende voeding. Kinderen in de groeiende jaren, met name tijdens de tandenontwikkelingsfase, verliezen interesse in voedsel. Gezien het feit dat voedsel de basisgrondstof is die nodig is voor de antilichaamvorming, wordt het risico op kinderziekten verhoogd. Een evenwichtig dieet bevordert een gezonder evenwicht van de microben in het lichaam, terwijl ongezond voedsel zoals suikerhoudende dranken en bewerkte voedingsmiddelen (meer geliefd bij de groeiende peuters) de micro -omgeving en dus de ontwikkeling van het immuunsysteem negatief beïnvloeden.

Wat is het belang van de gezondheid van een kind?

De gezondheid van het kind is de ultieme basis van toekomstige ontwikkeling en groei. Gezondheid beïnvloedt niet alleen fysieke ontwikkeling, maar ook geestelijke gezondheid, emotionele en sociale groei en cognitieve ontwikkeling van het kind en al deze aspecten van gezondheid combineren om het optimale welzijn te bereiken.

Fysieke groei verwijst naar een toename van de grootte van lichaamsorganen en een algemene toename van de lichaamsgrootte. De groei is zeer snel in de eerste 2 jaar. Vanaf deze vroege peuterfase vertraagt ​​de groei tot de komst van de adolescentie. Alle chronische ziekten of herhaalde infecties tijdens deze vroege jaren beïnvloeden de voedselinname en de groei van het kind, waardoor negatieve cijfers achterblijven op het toekomstige leven. Evenzo beïnvloeden lichamelijke gezondheid en fysieke activiteiten ook emotionele en mentale ontwikkeling. Een fysiek gezond en actief kind heeft een beter humeur en een lager risico op depressie en angst bij kinderen. De perfecte geestelijke gezondheid zorgt er dus voor dat de mijlpalen van emotionele groei in de tijd worden bereikt en dat het kind probleemoplossing en sociale vaardigheden leert. Lichamelijke gezondheid zorgt er dus voor dat het kind een betere kwaliteit van leven heeft en beter presteert thuis, school en andere sociale bijeenkomsten.

Uiteindelijk hebben de emotionele en gedragsproblemen in de kindertijd een negatieve invloed op het kind, het gezin en de algehele samenleving. De langdurige kinderziekten resulteren in slecht psychosociaal functioneren en slechte beroepsprestaties van de ouders en de academische prestaties van de kinderen. Daarom moeten ouders, professionals in de gezondheidszorg en leraren zich volledig bewust zijn van alle aspecten van de gezondheid van een kind, zodat de problemen in de tijd goed worden vastgelegd en de juiste mitigatiestrategieën worden gebruikt om problemen op de lange termijn te voorkomen.

Wat zijn tips voor de gezondheid van kinderen om gewone ziekten van kinderen te voorkomen?

Gezien het belang van gezondheid voor kinderen, moeten ouders hun kinderen gezond eten en leefgewoonten uit de vroege kinderjaren leren. Het zorgt voor het algemeen welzijn door veel voorkomende ziekten op afstand te houden. Hier zijn enkele eenvoudige en gemakkelijk te oefenen tips voor de gezondheid van een kind.

Leer handwassen aan het kind
Frequente handwasborsten borstels de gevaarlijke ziekteverwekkende ziektekiemen opzij en voorkomen dat ze zich verspreiden. Vanaf de handen bereiken deze ziektekiemen gemakkelijk de mond en ogen van de baby. Dus leer de baby om de handen regelmatig met zeep en water te wassen en goed te schrobben. Leer de baby minstens 20 seconden te wassen en begeleid ook de beste tijden om handen te wassen.

Zorg voor evenwichtige maaltijden aan de kinderen
Volledige gezondheid heeft verschillende voedingsstoffen nodig, waaronder eiwitten, gezonde vetten, mineralen en vitamines. Al deze moeten door het dieet worden verstrekt. De ouders moeten dus ervoor zorgen dat het kind alle essentiële voedingsstoffen gebruikt en voldoende fruit en groenten consumeert. Introduceer nieuw voedsel langzaam en neem slechts één nieuw eten wekelijks op. Het is beter om het nieuwe voedsel te mengen met de vorige waar het kind al bekend mee is.

Moedig fysieke activiteiten aan
Moedig het kind aan om fysiek actief te zijn en ontmoedigd te zijn van passieve activiteiten zoals tijd doorbrengen op internet, videogames en televisie. Hoewel deze activiteiten prima zijn, schaadt het doorbrengen van te veel tijd voor een scherm de ontwikkeling en groei. Kortom, ouders moeten de schermtijd vervangen door activiteitstijd.

Geef prioriteit aan de slaap
Slaap is erg belangrijk voor groei en ontwikkeling, en slaapgebrek heeft een negatieve invloed op alle aspecten van welzijn, inclusief academische prestaties, het risico op ziekten, eetlust en stemming. De ouders moeten hun kind trainen voor een specifieke slaaptijd en het scherm minstens een half uur eerder uitschakelen. Sommige kalmerende en ontspannende activiteiten zoals verhalen voor het slapengaan enz. Zijn nuttig bij deze taak.

Leer de kinderen over gezonde keuzes in alledaagse zaken
De ouders moeten hun kleintjes leren over gezonde keuzes in alledaagse zaken, bijvoorbeeld hun tanden poetsen, positief communiceren, hun tijd beheren, gezond eten en drinkgewoonten, enz. Leren de kinderen om hun dagelijkse zaken goed te beheren en gezonder stress te beheren.

Wanneer moet u een kinderarts zien wanneer kinderen ziekten hebben?

Alle kinderziekten lossen spontaan niet op, waardoor het voor de ouders moeilijk is om te beslissen wanneer ze de kinderarts moeten bellen. Hier zijn enkele aanwijzingen wanneer de ouders zelfmanagement moeten stoppen en een kinderarts moeten bellen;

• Hoogwaardige, aanhoudende of recidiverende koorts: als het kind koorts heeft van 100,4F of hoger, bel dan de kinderarts voor evaluatie en behandeling.
• Moeilijkheden bij het ademen: moeizame ademhaling die niet reageert op behandelingen en huismiddeltjes is een indicatie van ernstige gezondheidsproblemen en onmiddellijke aandacht nodig hebben.
• Diarree en braken: de aanwezigheid van ernstige diarree of braken die niet reageert op voedingsaanpassingen moet worden geraadpleegd met de arts.
• Keelpijn met tederheid in de nek: deze zijn vaak indicatief voor keelpijn en hebben onmiddellijke aandacht nodig door de arts.
• Gecompliceerde infecties van de bovenste luchtwegen: als problemen zoals oorinfecties van de bovenste luchtwegen van de bovenste luchtwegen verbinden, vereisen ze onmiddellijke behandeling.

Is het normaal dat een kind elke maand ziekte heeft?

Ja, het is normaal dat een kind jonger dan 7 jaar en ouder dan 6 maanden elke maand frequente ziekten krijgt. Het betekent alleen dat het lichaam worstelt om de fysieke en biologische omgeving aan te kunnen, en de situatie zal snel stabiliseren. De situatie moet met de kinderarts worden besproken als niet wordt opgemerkt.

Gedurende de eerste 6 maanden ontvangt het kind antilichamen van de moeder, die bescherming bieden tegen infectieziekten voor de eerste maanden. Na deze periode begint de ontvangen immuniteit van de moeder te vervagen en wordt het kind ook blootgesteld aan ziektekiemen in de omgeving als gevolg van verhoogde mobiliteit. Daarom krijgen jonge baby's, peuters en voorschoolse kinderen 7-8 verkoudheid per jaar; Maximaal 12 wordt beschouwd als de bovengrens. Tegen de leeftijd van 7-8 wordt het immuunsysteem volledig ontwikkeld en begint het aantal afleveringen af ​​te nemen. Daarom moeten de ouders zich alleen zorgen maken als de ziektefrequentie meer dan 1 per maand of 12 per jaar is.

Moet ik me zorgen maken als mijn kind te vaak ziekte ervaart?

Ja, de ouders moeten zich zorgen maken als het kind meer dan normale afleveringen van ziekte heeft en de frequentie en ernst van de afleveringen toeneemt. Het betekent dat het kind het immuunsysteem niet ontwikkelt zoals het zou moeten zijn, en er is een onderliggende oorzaak.

Het verschil tussen een normaal en abnormaal immuunsysteem is dat kinderen met een deficiënt immuunsysteem langer duren om te herstellen van gemeenschappelijke ziekten. De frequentie van ziekten is echter hetzelfde. De immuungecompromitteerde kinderen hebben ook meer ernstige ziekten zoals longontsteking en huidkookt, komen niet goed aan en zien er niet normaal uit tussen twee afleveringen van ziekte. Er zijn enkele dingen die de ouders moeten opmerken. Kijk een algemene blik op het kind. Als de baby aankomt en er krachtig uitziet, is er niets om zich zorgen over te maken. De algehele gezondheidstoestand is dus belangrijker dan de frequentie van ziekten en moet worden bekeken bij het beslissen om het kind naar het ziekenhuis of de school te brengen.