Broken Knuckle: diagnose, symptomen en behandeling

De gebroken knokkel wordt grotendeels volgehouden door direct trauma of door overmatige kracht op de hand toe te passen. De juiste en nauwkeurige medische aandacht wordt dringend opgeroepen voor de volledige functionele restauratie en genezing die zich voordoet. Dit artikel gaat diep in op de belangrijke dimensies van diagnose, het herkennen van symptomen en beschikbare behandelingsopties voor de gebroken knokkel door deskundige inzichten te vermengen en het laatste onderzoek op medisch gebied. Dergelijke subtiliteiten maken het begrip van dit letsel zeer belangrijk voor de patiënt, evenals voor de zorgverleners, zodat het pad van herstel duidelijk blijft van de potentiële risico's van langetermijncomplicaties en de handfunctie herstelt naar het optimale.

Wat is de diagnose van een gebroken knokkel?

Diagnose van gebroken knokkels is veelzijdig omdat het zowel lichamelijk onderzoek als beeldvorming omvat. Dr. Robert Fields, een orthopedische specialist, meent dat "de eerste stap naar beoordeling een gedetailleerd lichamelijk onderzoek omvat, waarin de arts de knokkels onderzoekt op tekenen van misvorming, zwelling en blauwe plekken." De meeste patiënten benaderen met een klacht over stekende pijn en het onvermogen om het gewonde cijfer te buigen, en beide presentaties zijn zeer suggestief voor breuk.

Beeldvorming is noodzakelijk in het behandelingsproces. De modaliteit die het meest in gebruik is, is röntgenfoto's. Röntgenfoto's geven duidelijke beeldvorming over de botstructuur. Wanneer de zaak ingewikkeld is, kan men nodig zijn om een ​​CT -scan uit te voeren om de mate van letsel te bepalen. Volgens het Journal of Hand Surgery is 70% van de handfracturen aanwezig met bevindingen bij de knokkels. Hierdoor betekent dit dat de diagnostische modaliteit nauwkeuriger zal zijn om een ​​goede behandeling te garanderen. Lees meer over osteoporose En als het een zorg is. 

Wat zijn de symptomen van een gebroken knokkel?

Het is echt belangrijk om symptomen te herkennen zoals een gebroken knokkel voor tijdlijke interventie. Een traumamirurg, Dr. Emily Watson, zegt verder: "Patiënten ervaren meestal onmiddellijke pijn, zwelling en soms een zichtbare misvorming." Het gewonde deel zal zacht zijn en het kan wat blauwe plekken hebben, en de patiënt zal het ook moeilijk vinden om een ​​vuist te maken of de vinger te buigen.

Crepitus, een slijpsensatie veroorzaakt door het wrijven van de gebroken botuiteinden tegen elkaar, is een belangrijk symptoom waarnaar moet worden uitgeoefend. Er kan ook een opening zijn die men kan voelen of een step-off op de site de breuk. Gevallen variëren in graad in alle geschetste presentaties, maar een arts moet onmiddellijk vermoedelijke breuken zien om mogelijke complicaties te voorkomen, wat leidt tot onjuiste genezing en permanente misvormingen.

Wat zijn de behandelingsopties voor een gebroken knokkel?

Op basis van de locatie en complexiteit van de breuk, hoeven de eenvoudige, niet -geplaatste breuken mogelijk alleen geïmmobiliseerd te worden. Dr. Karen Blake, die een orthopedisch handchirurg is, meldt dat "het bot vier tot zes weken op een spalk moet zijn om op de juiste manier te genezen". Dit spalkregiment gaat meestal verder naar fysiotherapie om een ​​einde te maken aan sterkte en mobiliteit.

Verplaatsing of gepleegd fracturen kunnen een operatie vereisen. Deze kunnen variëren van gesloten reductie, waarbij het bot op zijn plaats wordt geplaatst zonder de huid te openen, om reductie en interne fixatie (ORIF) van het bot te openen met behulp van schroeven, draden of platen om het bot op zijn plaats te houden. Volgens de American Academy of Orthopedic Surgeons zal meer dan 90% van de patiënten na een ORIF de volledige functie van hun hand herwinnen.

Het andere belangrijke facet van de behandeling is pijnbeheer. Geneesmiddelen van de analgetische groep worden vaak voorgeschreven aan de patiënt. NSAIDS-niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen worden vaak gebruikt. Als de pijn ernstig is, kan het toedienen van sterkere medicijnen worden gedaan. Naast medicatie wordt ijs op het getroffen gebied aangebracht om zwelling te verminderen en dus de pijn te verminderen.

Revalidatie en herstel

Revalidatie na de behandeling is zeer cruciaal. Fysiotherapie helpt bij de actieve regeneratie van de functionele activiteit van de hand, evenals het voorkomen van stijfheid. Dr. James O'Connor zegt: "Revalidatieoefeningen moeten beginnen zodra de immobilisatieperiode eindigt om een ​​optimaal herstel te garanderen."

Therapeutische oefeningen worden uitgevoerd om het bereik van beweging, sterkte en behendigheid te vergroten. Er is een oproep om gedurende een loop van de tijd een gestructureerd revalidatieprogramma aan te gaan, dat moet worden ontworpen voor een persoon. De periode die tijdens het herstel wordt genomen, wordt bij veel patiënten gevarieerd; In de meeste gevallen kan de patiënt echter tussen drie en zes maanden de volledige functie herwinnen op voorwaarde dat hij hun revalidatieprogramma volgt.

Mensen vragen ook

Kan een gebroken knokkel vanzelf genezen?

Een gebroken knokkel kan vanzelf genezen. Maar een goede medische evaluatie en analyse zijn belangrijk om te genezen in de juiste methode en niet onjuist uitgelijnd of permanent vervormd blijven.

Moet je naar A&E gaan voor een gebroken vinger?

Ja, je kunt je vinger verplaatsen als je een gebroken knokkel hebt; Maar als u een gebroken vinger hebt, is het raadzaam om naar A&E te gaan om uzelf goed te laten diagnosticeren en behandeld met spalken en pijnbeheer en misschien chirurgische interventie in het geval van ernstige breuk van het vingerbot.

Kun je een gebroken knokkel hebben en het toch verplaatsen?

Ja, een persoon kan zijn/haar hand verplaatsen, zelfs met een gebroken knokkel. Maar het kan pijnlijk zijn en niet zoals gewoonlijk. Maar desalniettemin moet de mate van letsel worden opgebouwd voor medische evaluatie.

Kun je een gebroken knokkel negeren?

Nee, het wordt niet aanbevolen om een ​​gebroken knokkel te negeren. Op zijn plaats en onjuiste genezing zal zeker leiden tot complicaties zoals verminderde functionaliteit en chronische pijn.

Conclusie

Juiste medische zorg op tijd en in precisie zal helpen effectief herstel van de gebroken knokkel te bereiken en permanente complicaties te voorkomen. Door de integratie van klinisch onderzoek van deskundigen, geschikte beeldvormingstechnieken en behandelingsplannen op maat gemaakt voor het voordeel van de patiënt, kan de arts zorgen voor de best mogelijke vooruitgang voor de patiënt. Bovendien is volledige revalidatie en naleving van voorgeschreven fysiotherapie -regimes noodzakelijk in het herstellen van handfunctionaliteit en kracht. Wetende hoe kritisch deze onderdelen zijn, stelt de patiënt in staat om een ​​volledig herstel te maken en normale dagelijkse activiteiten te hervatten met minimale interferentie.