Kanker: definitie, symptomen, risicofactoren en behandeling

Overzicht van kanker

Kanker is een groep ziekten die zich ontwikkelen als gevolg van de transformatie van normale cellen die ervoor zorgen dat de cellen zich snel vermenigvuldigen en zich verspreiden naar andere lichaamsdelen. Het is de belangrijkste doodsoorzaak in het VK, met 248 jaarlijkse sterfgevallen per 100.000 bevolking in 2021 en rangschikken boven cardiovasculaire ziekten en covid-19 (Gov.uk). Kanker is gevaarlijk en het is onmogelijk om sommige kankers volledig te genezen. Vroege diagnose en behandeling helpen mensen echter een langer en beter leven te leiden. Het onderzoek is aan de gang om de mechanismen van kanker, de rol van verschillende risicofactoren en nieuwe behandelingsopties te begrijpen. De informatie over de groei en proliferatie van cellen wordt gecodeerd in de genen. Het lichaam heeft veel belemmeringen voor het beheersen van de verdeling van cellen. Zelfs de dood van cellen (apoptose) is gepland om ervoor te zorgen dat de versleten en niet-functionele cellen snel worden vervangen. De kankercellen overwinnen al dergelijke barrières en groeien uit de hand. Ze breken de cellulaire verklevingen en bereiken andere lichaamsdelen door het bloedbaan of lymfestelsel. 

De kankers zijn gecategoriseerd Volgens de naam van het orgaan waar ze zich ontwikkelen, zoals longkanker, maagkanker, borstkanker, colorectale kanker, bloedkanker of prostaatkanker of volgens hun spreidingsvermogen, zoals goedaardige kankers die zich niet verspreiden naar de andere lichaamsdelen en kwaadaardig Kankers die zich snel verspreiden. Verschillende oorzaken en risicofactoren van kankers zijn genetische factoren, blootstelling aan bestraling en chemicaliën en risicofactoren van levensstijl zoals roken, vervuiling, ongezond dieet, slechte levensstijl, blootstelling aan UV -licht, zwaar alcoholgebruik, leeftijd en sommige virale infecties. Er zijn verschillende Symptomen van kanker Zoals vermoeidheid, onverklaarbaar gewichtsverlies, aanhoudende pijn, moeilijkheid bij het slikken en ademhalen, veranderingen in zintuigen zoals gehoor en visie, hoofdpijn en constante duizeligheid, onverklaarbare lozingen en bloedingen, continu hoesten, de ontwikkeling van knobbels in verschillende lichaamsdelen en veranderingen in de huidskleur . 

De arts gebruikt echter meer geavanceerde diagnostische opties en tests zoals cytogenetische analyse, beeldvormingstechnieken, sputumcytologie, geruchtenmarkeringstests, urineonderzoek, bloedchemisch profiel, orgaanbiopsieën, vloeibare biopsie, immunofenotyping, complete bloedtelling, enz. Kanker is gecategoriseerd in verschillende Fasen afhankelijk van de aard en verspreiding van laesies, en elke fase heeft afzonderlijke zorg en beheer nodig. De belangrijkste behandelingsopties voor kankertherapie zijn chemotherapie, hormoontherapie, radiotherapie, fotodynamische therapie, stamceltherapie, operaties enz. 

 

Wat is kanker? 

Kanker is abnormale celgroei die vaak afkomstig is van een enkele abnormale cel. Het verlies van controlemechanismen op celgroei zorgt ervoor dat de cellen zich snel vermenigvuldigen, de aangrenzende weefsels binnendringen en zich naar de andere lichaamsdelen verspreiden. Er is de groei van nieuwe bloedvaten die de essentiële voedingsstoffen leveren aan de prolifererende cellen. De ontwikkeling en vermenigvuldiging van kankercellen creëren een vaste massa bestaande uit kankercellen die de tumor worden genoemd. De kanker vernietigt de structurele en functionele integriteit van de aangrenzende cellen en weefsels. Metastase Verwijst naar de verspreiding van kankercellen van de oorspronkelijke ontwikkelingsplaats naar de andere locaties.

 

Hoe vaak komt kanker voor?

De kanker bleef wereldwijd en door de geschiedenis heen de primaire doodsoorzaak. De verbeteringen in de behandeling en het beheer van kankers hebben de afgelopen jaren geresulteerd in lagere incidentiepercentages. 

Het risico op kanker varieert tot leeftijd, geslacht en blootstelling aan de risicofactoren. In het Verenigd Koninkrijk werden in 2019 387.820 gevallen van alle soorten kankers gemeld. Het aantal heren was iets hoger (200.386) dan vrouwen (187.434). In vergelijking met de gegevens in 2017 was er een toename van 7,2% in kankergevallen bij mannen en een toename van 4% bij vrouwen (Britse kankerstatistieken, World Cancer Research Fund). 

In hetzelfde jaar, 166,502 Gerelateerde sterfgevallen door kanker werden gemeld in het VK. De meeste doden (88.688) waren bij mannen en 77.814 werden gemeld bij vrouwen. De cijfers bedragen dagelijks 450 sterfgevallen door kanker. Het meest veel voorkomende kankers In het land zijn in de volgorde van dodelijke slachtoffers borstkanker, prostaatkanker, longkanker, darmkanker, huidkanker, niet-Hodgkin's lymfoom, hoofd- en nekkanker, nierkanker, blaaskanker, baarmoederkanker, leukemie, oesofageale kanker, myeloom en eierstokkanker. 

Bij de kinderen werd jaarlijks gemiddeld 1.832 nieuwe kankergevallen gemeld tussen 2016-18, met 253 jaarlijkse sterfgevallen (Cancerresearchuk.org). De gevallen bij kinderen vertegenwoordigen minder dan 1% van alle gevallen van kanker en het percentage is het hoogst bij de kinderen jonger dan 5. De incidentie van kanker neemt toe met de leeftijd en de piekpercentage wordt waargenomen bij mensen 85-89 jaar van leeftijd. Evenzo meer dan een derde (36%) van alle gevallen van kanker worden gerapporteerd bij mensen van 75 of hoger. Een steile stijging van de incidentiepercentage van kankers wordt waargenomen na de leeftijd van 55-59.

 

Hoe wordt kanker ontwikkeld?

Zowel de geboorte als de dood van cellen zijn gepland, en de genen in het DNA leiden de cellen. De mutaties in deze genen als gevolg van blootstelling aan verschillende risicofactoren, zoals gevorderde leeftijd, blootstelling aan ultraviolette straling en verschillende kankerverwekkende chemicaliën, controle over de verdeling en de dood van de cellen gaat verloren. Als gevolg hiervan beginnen de cellen oncontroleerbaar te delen en ontwikkelt zich een massa cellen (tumor). De Canner -cellen verschillen van de normale cellen in die zin dat ze onvolwassen zijn, differentiëren niet in meer gespecialiseerde cellen, ontwijken de immuunmechanismen die de celdood veroorzaken, negeren de doodssignalen die door het lichaam worden geproduceerd en blijven niet aan hun locaties en Verspreid naar verschillende andere weefsels en organen en vernietig ze.

De bloedvaten ontwikkelen zich (angiogenese) in de tumor, die essentiële voedingsstoffen levert aan de kankercellen, en de cellen blijven zich vermenigvuldigen. Naarmate de tumormassa groeit, worden sommige cellen in staat om de cellulaire verklevingen te breken en zich te verspreiden naar de andere plaatsen in een proces dat metastase wordt genoemd. 

Niet alle soorten celdeling en groei zijn kankerachtig, en er zijn enkele niet-kankerachtige aandoeningen zoals hyperplasie waarin er een snellere vermenigvuldiging van de cellen is, maar de cellen zijn normaal en zijn georganiseerd als normale cellen, dysplasie in welk geval er is Een overmatige opbouw van normale cellen maar verschillend in de structurele organisatie van de normale cellen en carcinoom in situ Waar de abnormale en kankerachtige cellen aanwezig zijn, maar ze de normale weefsels niet binnendringen. Carcinoom in situ wordt vaak stadium 0 kanker genoemd en wordt vele malen behandeld; Het gaat verder naar de volgende fasen.

 

Wat zijn de soorten kanker?

Meer dan 200 soorten kankers worden geclassificeerd op basis van verschillende criteria zoals het orgaan van herkomst, zoals longkanker, borstkanker enz. En de aard van de weefsels zoals carcinoom, sarcoom, lymfoom, myeloom enz. Terwijl het benoemen van kanker volgens de betrokken organen volgens de betrokken organen volgens de betrokken organen is eenvoudig, de classificatie op basis van de betrokken weefsels is het begrijpen waard. Vijf grote groepen kankers op die basis zijn;

Carcinomen: Deze kankers ontwikkelen zich in de huid of het epitheel, d.w.z. de voering van interne organen en lichaamsholten zoals de buik en borst. Carcinomen zijn verreweg de meest voorkomende soorten kanker en zijn goed Meer dan 85% van alle gevallen van kanker in het VK. Er zijn verschillende soorten carcinomen op basis van het type epitheelweefsels. Deze omvatten plaveiselcelcarcinoom, dat zich ontwikkelt uit de plaveiselcellen, de platte cellen die de huid en de voeringen van voedselpijp en keel bedekken; adenocarcinomen, die afkomstig zijn van de epitheelcellen die verschillende secreties produceren; Overgangscellen carcinoom, dat zich ontwikkelt uit overgangscellen die de rekbare organen zoals blaas en baarmoeder en het basale celcarcinoom bekleden dat afkomstig is van de basale cellen die zich in de diepste huidlagen bevinden. 

Sarcomen: Deze kankers ontwikkelen zich in de bindweefsels zoals bot, zachte weefsels, pezen, kraakbeen en vezelige weefsels. Ze zijn aanzienlijk minder en maken het goed Minder dan 1% van alle gediagnosticeerde gevallen van kanker. Afhankelijk van de betrokken zachte weefsels, worden de sarcomen botten sarcoom genoemd, die zich ontwikkelt vanuit het botweefsel; Chondrosarcoma, dat afkomstig is van het kraakbeen; en myosarcoom, dat zich ontwikkelt uit de spiercellen. 

Leukemie: De term leukemie wordt gebruikt voor alle bloedgerelateerde kankers. Ze ontwikkelen zich uit de abnormale groei van de witte bloedcellen in het beenmerg. Het beenmerg produceert verschillende soorten witte bloedcellen, dus er zijn verschillende leukaemieën. Leukaemieën zijn heel gebruikelijk bij kinderen, maar vormen alleen 3% van alle gevallen van kanker in het VK. 

Lymfomen: Lymfomen zijn kankers die afkomstig zijn van het lymfestelsel. Het lymfestelsel is overal in het lichaam aanwezig, zodat lymfomen zich overal in het lichaam kunnen ontwikkelen. De lymfocyten van het lymfestelsel (witte bloedcellen) beginnen vreemd te delen en sterft niet wanneer dat nodig is. Er zijn talloze onrijpe lymfocyten in de circulatie. Beide factoren verminderen hun vermogen om infecties te bestrijden. De kankerachtige lymfocyten verzamelen zich om tumoren te vormen in de lymfeklieren of de weefsels zoals de milt en het beenmerg. Lymfomen zijn vrij gebruikelijk en zijn 5% van alle gevallen van kanker in het VK. 

Myeloom: Het is kanker dat zich ontwikkelt uit de plasmacellen, een type witte bloedcellen die in het beenmerg worden geproduceerd. Deze cellen produceren antilichamen als onderdeel van de immuunrespons om infecties te bestrijden. De kankerachtige plasmacellen beginnen ongemakkelijk te delen en produceren disfunctionele antilichamen. Myeloma's zijn zeldzaam en rond 1% van alle gevallen van kanker in het VK. 

Tumoren van het ruggenmerg en de hersenen: De hersenen en het ruggenmerg zijn gemaakt van miljarden cellen die neuronen worden genoemd, die het centrale zenuwstelsel vormen. De zenuwen die uit hen komen, vormen het perifere zenuwstelsel. De hersenen hebben een ondersteunend weefsel gemaakt van gliacellen die de cellen van het zenuwstelsel ondersteunen. De meeste hersentumoren worden genoemd gliomen zich ontwikkelen uit deze gliacellen. Sommige andere tumoren vormen zich in de hersenen of het ruggenmerg die zowel goedaardig als kwaadaardig zijn. De tumoren die afkomstig zijn van de hersenen en het ruggenmerg maken het goed 3% van alle gevallen van kanker in het VK. 

 

Wat is de oorzaak van kanker?

Kanker heeft geen enkele oorzaak en er is vastgesteld dat een complexe interactie van factoren zoals genetica, individuele kenmerken en omgevingsfactoren combineren om kanker te veroorzaken. Genen zijn de delen van chromosomen en DNA die een specifieke functie in het lichaam regelen. Deze genen ondergaan mutaties, d.w.z. veranderingen als gevolg van levensstijlkeuzes, dieet en blootstelling aan carcinogeenstraling en chemicaliën en worden kankerachtig. De mutaties in de genen worden vaak geërfd. Een voorbeeld van een dergelijke transformatie is de Lynch -syndroom Vanwege het onvermogen van DNA om de schade te herstellen en op jonge leeftijd baarmoeder- en darmkanker te veroorzaken. 

Een ander voorbeeld is de mutaties in de BRCA Gene Family die een verhoogd risico op eierstok- en borstkanker veroorzaken. Verschillende levensstijlfactoren en keuzes verhogen het risico op mutaties zoals tabaksrook, blootstelling aan ultraviolette straling, gebruik van verwerkte voedingsmiddelen, overmatig alcoholisme, virale infecties, obesitas en chronische ontstekingen zoals colitis ulcerosa. Sommige omgevingsfactoren verhogen het risico op kankers zoals chemicaliën, bijvoorbeeld benzeen, asbest en talkpoeder, blootstelling aan ioniserende straling zoals röntgenstralen, blootstelling aan chemische carcinogenen en hoge doses chemotherapeutische geneesmiddelen en het gebruik van immuunonderdrukkende en hormonale geneesmiddelen. 

Er zijn verschillende besmettelijke oorzaken van kankers, waaronder humaan papillomavirus (HPV), Epstein Barr-virus (EBV), hepatitis B en C-virussen, Merkelcel polyomavirus, humaan T-lymfotropisch virus en de bacteriën zoals helicobacter pylori. Sommige van deze virussen, zoals HPV, verspreidden zich door seksuele routes.  Het type kanker en de aard van de oorzaak van de oorzaak beïnvloeden de behandelingsstrategie.

 

Wat zijn de symptomen van kanker?

Er zijn honderden verschillende soorten kankers en elk type veroorzaakt verschillende tekenen en symptomen, afhankelijk van de betrokken organen en systemen. Deze symptomen variëren van orgaan- en locatiespecifieke symptomen zoals de ontwikkeling van gelokaliseerde tumoren tot meer algemene symptomen zoals onverklaarbaar gewichtsverlies, vermoeidheid, pijn enz. Alle mensen ervaren niet hetzelfde type tekenen. Hier is een lijst met symptomen die het meest worden geassocieerd met de tumor. 

1. Onverklaarbaar gewichtsverlies: Gewichtsverlies en winst worden vaak ervaren in de meeste gezondheidsproblemen zoals veroudering, zwangerschap, menopauze enz., Het is echter een teken van kanker snel overmatig gewicht (10 pond of meer) snel te verliezen (10 pond of meer).
2. Vermoeidheid: Vermoeidheid is de fysieke reactie van het lichaam op verschillende kwesties zoals stressvolle levensgebeurtenissen of onrustige slaap. Maar je je altijd moe voelen zonder een bekende oorzaak is vaak een teken van kanker, en de patiënt moet de arts bezoeken.
3. Aanhoudende pijn: Pijn is een mechanisme dat door het lichaam wordt gebruikt om negatieve problemen in het lichaam uit te drukken. De pijn en pijnen zijn wijdverbreid met de voortschrijdende leeftijd. Aanhoudende en regelmatige pijn in het lichaam zonder enige bekende oorzaak zijn echter vaak te wijten aan ernstige problemen zoals kankers.
4. Zwellingsproblemen of veranderingen in de darm: De kankers in de keel, mond of slokdarm interfereren met slikken en maken het verontrustend en pijnlijk. Evenzo zijn sommige problemen met de ontlasting, zoals fecale inconsistentie, darmlekkage en bloed en slijm in de feces voor een lange tijd, soms te wijten aan kankerachtige gezwellen.
5. Veranderingen in visie of gehoor: Veranderingen in het gezichtsvermogen doen zich voor bij oogkanker, waardoor de beelden wazig worden. Sommige andere tekenen zijn wiggly lijnen, lichte flitsen en schaduwen in het visioen. Af en toe ontwikkelt zich een donkere pleister in de ogen die blijven groeien. Evenzo worden in sommige nek- en hoofdkankers veranderingen opgemerkt. Behandelingen tegen kanker zoals radiotherapie en chemotherapie veroorzaken vaak schade aan het gezichtsvermogen en het gehoor. 
6. Constante duizeligheid en hoofdpijn:  Duizeligheid en licht in het hoofd gedurende vele dagen die niet reageren op behandelingen zijn vaak tekenen van hersen- en ruggenmergtumoren. Zowel primaire als metastatische hersentumoren veroorzaken deze tekenen. 
7. Onverwachte bloedingen of ontslag: Vaginale bloedingen en ontlading worden waargenomen bij de vaginale, cervicale, baarmoeder-, tubale en eierstokkanker. Soortgelijke tekenen worden gerapporteerd wanneer kankers zich dicht bij de natuurlijke openingen van het lichaam ontwikkelen, zoals de keel, mond, anus, darmen, enz. 
8. Continu hoesten: Een aanhoudende en niet-reagerende hoest is een van de eerste tekenen van kanker in de longen en andere ademhalingsorganen. Bijna 57% van patiënten met de diagnose longkanker ervoer chronische hoest als het eerste teken (Alex Molassiotis en collega's, NIH)
9. Ontwikkeling van knobbels: De ongecontroleerde groei van kankercellen leidt tot de ontwikkeling van grote knobbels van slecht gedifferentieerde cellen. In het geval van metastatische kankers ontwikkelen de knobbels zich voornamelijk in de lymfeklieren. De knobbels die zich in het lichaam vormen, worden alleen gedetecteerd tijdens het testen, maar degenen die op de huid groeien, lymfeklieren en borsten zijn met de hand voelbaar.
10. Veranderingen in de huidskleur: Tijdens de laatste stadia van kanker kan het lichaam de bloedstroom en temperatuur niet reguleren, waardoor de huid een blauwachtige tint neemt. De huid raakt soms gevlekt. Soms wordt de huid overgevoelig voor licht en ontwikkelt ze snel zonnebrand bij blootstelling aan zonlicht. Huidpigmentatie en depigmentatie worden vaak opgemerkt. Veranderingen in de huidskleur zijn essentiële bevindingen van melanoom (huidkanker).

 

Onverklaarbaar gewichtsverlies

Onverklaarbaar gewichtsverlies is gewichtsverlies dat niet te wijten is aan een duidelijke oorzaak. Het is gebruikelijk bij mensen met kanker en is vaak het eerste teken van ziekte. Rondom 40% van mensen met de diagnose kanker, meldden dat ze gewichtsverlies hadden ervaren voordat ze voor het eerst de diagnose kanker stonden. Verliezen 10 pond of 5% van het lichaamsgewicht binnen 6 maanden of minder zonder dat een bekende oorzaak serieus moet worden genomen en met een arts moet worden geraadpleegd. Het gewichtsverlies bij kanker verschilt van andere typen en wordt gekenmerkt door een slechte kwaliteit van leven, verlies van skeletspieren, slechte eetlust, vermoeidheid en een hogere snelheid van metabolisme. Oncologen gebruiken de term cachexie voor het chronische verspilling in kanker en andere chronische ziekten. 

De ontwikkeling van kanker- en antikankerbehandelingen veroorzaakt het verlies van eetlust. Omdat de groeiende tumoren voedingsstoffen nodig hebben, begint het lichaam zijn vetten en spieren af ​​te breken om de stijgende vraag te vervullen. Sommige andere tekenen geassocieerd met bepaalde kankers veroorzaken gewichtsverlies zoals braken en misselijkheid, depressie, pijn, verlies van smaak, slikken en kauwen, mondzweren, diarree en constipatie. Darmkankers veroorzaken aanhoudende diarree en constipatie als gevolg van de groei van tumoren en de daaruit voortvloeiende ontstekingsreacties, die leiden tot aanhoudend gewichtsverlies als gevolg van een slechte absorptie van voedingsstoffen uit de darmen. 

 

Vermoeidheid

Vermoeidheid van kanker betekent het onvermogen om regelmatige activiteiten en gevoelens van uitputting uit te voeren. Een dergelijke vermoeidheid gaat niet bij slaap of rust en is te wijten aan negatieve veranderingen in het lichaam. Het is een van de meest voorkomende bijwerkingen van kankers en behandelingen tegen kanker. De vermoeidheid die wordt ervaren tijdens kanker is zeer ernstig en wordt vaak beschreven als verlaming door de patiënten. Het wordt door de meesten gemeld 40-100% van kankerpatiënten (Boris Zaydiner, PhD). 

Naast de fysieke oorzaken is het gerelateerd aan de stress van het hebben van een levensbedreigende ziekte die waarschijnlijk het leven over een paar jaar zal beëindigen. Verschillende andere oorzaken gekoppeld aan kankergerelateerde vermoeidheid zijn ontsteking, uitdroging, cel- en weefselschade, verlies van functies van bloedcellen (in leukemie) enz. Antikankbehandelingen zoals chemotherapie, radiotherapie, immunotherapie, biologische therapie, beenmergtransplantatie en verschillende complicaties zoals Slapeloosheid, pijn, hypothyreoïdie, slechte voeding, bloedarmoede enz. Zijn gekoppeld aan extreme vermoeidheid.

Aanhoudende pijn

Pijn is een algemeen of gelokaliseerd onaangenaam gevoel dat enig emotioneel en fysiek ongemak veroorzaakt en pathologische gebeurtenissen in het lichaam weerspiegelt. Kankerpijn is van verschillende typen en heeft vele andere oorzaken. Meestal is de kankerpijn te wijten aan het dringen van organen, zenuwen en botten door snel groeiende tumoren. Sommige behandelingen van kanker zoals chemotherapeutische medicijnen veroorzaken tintelingen en gevoelloosheid in de voeten en handen en brandende pijn op de injectieplaats. Evenzo veroorzaakt radiotherapie irritatie en roodheid van de huid. De kankerpijn is voornamelijk chronisch en wordt gemedieerd door verschillende chemicaliën, bijvoorbeeld cytokines die door de tumor worden afgegeven, en het blijft vaak lang na de behandeling tegen kanker. 

Afhankelijk van de betrokken weefsels, is kankerpijn van verschillende typen zoals neuropathische pijn, wat een gevoel van kruipen of tintelingen onder de huid veroorzaakt; zeer saai, kloppende en pijnlijke botpijn; zachte weefselpijn (of viscerale pijn), waardoor scherp kloppen, pijn en krampen veroorzaken; PhantoM -pijn, die zich ontwikkelt in het gebied waar sommige weefsels zijn verwijderd als pijn in het borstgebied na borstoperatie en gerefereerde pijn die te wijten is aan problemen in sommige organen, maar ontwikkelt zich in andere delen van het lichaam, zoals leverontsteking veroorzaken de pijn in de rechterschouder. De aard en de ernst van de Canner -pijn hangt af van het type, de locatie en het stadium van de gebruikte tumor en de gebruikte behandelingsopties, zoals operaties.

Zwellingsproblemen of veranderingen in darm

Darmveranderingen treden op als gevolg van de betrokkenheid van de darmen tijdens dikke darm- of rectale kankers (colorectale kankers). Verschillende symptomen geassocieerd met colorectale kanker zijn pijn in het darm- en buikgebied en buikkrampen, uitzetting en opgeblazen gevoel. Sommige veranderingen in de darmgewoonten zijn indicatief voor darmkanker. Deze omvatten diarree, constipatie, veranderingen in het kaliber, grootte en frequentie van stoelgang, onjuiste darmlediging en smalle ontlasting. De andere tekenen zijn rectale bloedingen en bloed in de ontlasting enz. Deze darmveranderingen treden op tijdens sommige andere aandoeningen zoals dieetmodificaties, bacteriële en virale infecties en ziekten zoals aambeien. Aanhoudende tekenen moeten echter aan de arts worden gemeld. 

Zwelling of oedeem is een teken van ontstekingsreacties. Oedeem verwijst naar een situatie waarin overmatige vloeistoffen zich ophopen in de weefsels als gevolg van pathologische problemen zoals ontsteking, bepaalde kankers en het gebruik van sommige geneesmiddelen tegen kanker. Oedeem en zwelling als gevolg van geneesmiddelen tegen kanker en andere problemen veroorzaken zwellingen in de benen, enkels en voeten, armen, handen, buik en huid. De huid wordt gezwollen aan de aanraking en wordt glanzend en gedeukt wanneer ze voorzichtig worden gedrukt. Deze tekenen weerspiegelen, zonder enige gevestigde oorzaak, de mogelijkheid van kanker.

Veranderingen in visie of gehoor

De gezichtsveranderingen worden waargenomen bij verschillende oogkankers zoals plaveiselcelcarcinoom, lymfoom, oogmelanoom en oog retinoblastoom. De symptomen geassocieerd met oogkanker zijn wazig zicht, de ontwikkeling van een donkere pleister in het oog die groter en groter wordt, uitpuilend van een of meer ogen, gedeeltelijk of volledig verlies van het gezichtsvermogen, de ontwikkeling van een knobbeltje op het oog (en) Dat neemt in grootte toe, de wiggly lijnen, schaduwen of licht flitsen in het visioen en een zeldzame maar aanhoudende pijn in de ogen. Deze symptomen zijn echter niet noodzakelijk een teken van kanker en ontwikkelen zich ook in andere oogaandoeningen 11% van de gevallen van oogkanker veroorzaken geen symptomen. De visiewijzigingen moeten met de arts worden besproken om de exacte oorzaak te bepalen. 

Hoorsproblemen ontwikkelen zich na de behandeling van kanker vanwege de bijwerkingen van behandelingsopties. Sommige oorzaken van gehoorproblemen zijn chemotherapeutische geneesmiddelen zoals carboplatine en cisplatine die het cochlea in het binnenoor beschadigen en de schade aan het binnenoor als gevolg van bestralingstherapie, waarvan de tekenen 2-3 weken na de behandeling verschijnen en blijven verslechteren. De straling veroorzaakt de verdikking van de oorwas en gezwollen Eustachiaanse buizen en leiden tot de opbouw van vloeistoffen in het binnenoor. Hoge doses straling veroorzaken meer permanente schade aan de oren. Evenzo chirurgische procedures met betrekking tot kankers en gebruiken medicijn Zoals antibiotica (zoals streptomycine, tobramycine, gentamicine, neomycine en erytromycine) en diuretica (zoals furosemide) hoorproblemen veroorzaken. 

Constante duizeligheid en hoofdpijn

Duizeligheid is de aanwezigheid van een wervelend gevoel in het hoofd met de resulterende neiging om te vallen. Beide problemen worden ervaren tijdens kanker of in de nasleep van behandelingen tegen kanker. Het zorgt ervoor dat een persoon het evenwicht verliest en voelt alsof de kamer draait en de symptomen verergeren tijdens het lopen, opstaan ​​en de trap beklimmen. Veel factoren die duizeligheid veroorzaken tijdens kanker zijn bijwerkingen van medicijnen tegen kanker, bloedarmoede die zich ontwikkelt tijdens de chemotherapie en radiografie, tumoren in de hersenen die de lichaamsbalans beïnvloeden en het gebruik van bestralingstherapie voor kankers in de hersenen en het ruggenmerg. Hoofdpijn en duizeligheid worden verwacht tijdens verschillende andere kwesties naast kanker, zoals beroertes, hoge of lage bloeddruk, hypoglykemie, uitdroging, binnenoorinfecties en verwondingen, gevorderde leeftijd en een plotselinge stijging of daling. Daarom moeten aanhoudende hoofdpijn en duizeligheid aan de arts worden gemeld voor diagnose van de oorzaak. 

Onverwachte bloedingen of ontslag 

Meestal blijft het bloed in de bloedvaten. Wanneer het uitkomt, wordt de toestand bloedingen genoemd. Veranderingen in het patroon van bloedingen en ontlading zijn de symptomen van kankers, met name vaginale, cervicale, baarmoeder-, tubale en eierstokkanker. Evenzo worden veranderingen in de vaginale ontlading, zoals langere en zwaardere periodes, ongebruikelijke bloedingen tussen de periodes, en bloedingen na geslachtsgemeenschap of na de menopauze ervaren in de kankers van het reproductieve kanaal. Veranderingen in de ontlading uit de tepels en huiduitbarstingen die vals ruikende afvoer en gezwollen en klonterige borsten worden waargenomen bij borstkanker. Gebruikelijke darmlekkages en bloed in ontlasting worden waargenomen bij darmkanker. Elke ongebruikelijke afvoer van overal op het lichaam of de lichaamsholtes is een teken van ernstige problemen, waaronder kanker.

 

Continu hoesten 

Hoesten is de onvrijwillige en plotselinge verwijdering van lucht uit de longen met een kort en scherp geluid. Een aanhoudende en niet-reagerende hoest is een van de eerdere tekenen van kanker in de longen en andere ademhalingsorganen, en 50% van mensen melden hoest in de eerdere stadia van longkanker. De hoest tijdens longkanker is het resultaat van stimulatie van hoestreceptoren door de tumorweefsels of de ontstekingsreacties die worden gegenereerd door het lichaam die de stimulatie van lokale zenuwen in de luchtgangen veroorzaken. 

Soms ontwikkelt pleurale effusie (de opbouw van vloeistoffen in de borstholte) zich bij longkanker, wat een oorzaak van hoest wordt. De hoest van kanker verschilt van de andere typen en sommige kenmerken onderscheiden het daarvan. Deze omvatten een chronische hoest die meer dan 8 weken duurt, slaapstoornissen, hemoptysis (hoest je bloed omhoog), adem kortheid, pijn op de borst en de incidentele ontwikkeling van longontsteking en bronchitis.

 

Ontwikkeling van knobbels 

De knobbels zijn onregelmatige massa's van slecht gedifferentieerde cellen die zich ontwikkelen vanwege de overmatige proliferatie van kankercellen. De kankercellen breken zich af van de primaire tumor en gebruiken het lymfestelsel en het bloed om andere verre locaties en organen te bereiken waar extra secundaire tumoren worden ontwikkeld. Het proces wordt metastase genoemd. De knobbels in de snelgroeiende en gevaarlijke (kwaadaardige) tumoren vormen veel sneller dan die van de goedaardige tumoren. Kankerachtige tumoren ontwikkelen zich overal in het lichaam en de significante ontwikkelingsplaatsen zijn de buik, schouder, armen, bekken, enz. De groei van meerdere tumoren betekent een slechte prognose (uitkomst van de ziekte) omdat de ziekte zich al heeft verspreid naar verschillende lichaamsdelen. De cellen in deze knobbels zijn slecht gedifferentieerd, hebben snel verdeling van capaciteiten en zijn invasief. 

 

Veranderingen in de huidskleur 

Normale huidskleur vertoont duidelijke variaties en bereiken van licht wit tot donkerbruin en zelfs zwart. Dus er gaat niets boven een normale huidskleur. De veranderingen in huidskleur weerspiegelen ziekten, inclusief kanker. Sommige mensen observeren hyperpigmentatie van de huid, wat betekent verduistering van de huid door de overproductie van zwarte pigment melanine, die wordt geproduceerd door huidcellen van kanker die melanocyten worden genoemd (melanoma). 

De huidskleurveranderingen zijn bijzonder prominent tijdens en na de behandelingen tegen kanker. Dergelijke veranderingen hebben de neiging om na het einde van de behandeling op te lossen. Sommige typische huidveranderingen tijdens de chemotherapie zijn pellen, donkerder, roodheid, jeuk en droogheid. Soms ontwikkelen zich kleine of significante uitslag door lichtgevoeligheid. De huid wordt gevlekt en verkleurd tegen de eindstadia van kanker wanneer essentiële functies zoals bloeddruk en temperatuurregulatie worden aangetast.

 

Wat is de risicofactor van kanker?

Het is onmogelijk te begrijpen waarom sommige mensen kankers ontwikkelen, en anderen niet. Sommige risicofactoren verhogen echter het risico op kanker en sommige beschermende factoren verminderen het risico. De risico- en beschermende factoren worden geïdentificeerd door grootschalige epidemiologische studies waarbij een grote groep mensen wordt bestudeerd. Deze studies benadrukken de inzet in een populatie, maar dekken niet de risico's waarmee individuele personen binnen de bevolking worden geconfronteerd. Hier is een lijst met enkele veel voorkomende risicofactoren voor kanker.

1. Leeftijd: Het risico op kanker neemt toe met de vorige leeftijd, en de snelheid wordt uitzonderlijk hoog na de leeftijd van 60. De gegevens die zijn gepubliceerd door de surveillance van de NCI hebben opgemerkt dat de mediane leeftijd voor de diagnose van kanker is 66 jaar. De helft van de gevallen wordt gediagnosticeerd vóór de leeftijd van 66 en half na 66. 
2. Blootstelling aan straling: Sommige stralingen staan ​​bekend als ioniserende straling omdat ze kanker veroorzaken door het DNA te beschadigen. Het zichtbare licht is veilig. Sommige ioniserende straling waarvan bekend is dat ze kanker veroorzaken, zijn echter gammastralen, röntgenfoto's en radon. 
3. Tabaksgebruik: Verschillende carcinogene chemicaliën bij tabaksrook veroorzaken kanker en behoren tot de belangrijkste oorzaken van door kanker geassocieerde sterfgevallen. Tabak is een risicofactor voor kankers van de longen en vele andere organen. Zowel actieve als passieve rokers lopen risico en er zijn geen veilige niveaus van gebruik van tabaks- en tabaksproducten.
4. Blootstelling aan luchtvervuiling: Verschillende verontreinigende stoffen in de buitenlucht, zoals gasvormige verontreinigende stoffen, deeltjes, metalen deeltjes enz., Worden een aanzienlijke toename van het risico op kanker veroorzaken. Recent onderzoek heeft een verband gevonden tussen het risico van verschillende kankers en luchtverontreinigende stoffen.
5. Ongezond dieet: Sommige voedingscomponenten en voedingsstoffen worden geassocieerd met een verhoogd risico op kanker. Sommige voedingsstoffen, voedseladditieven en voedingscomponenten geassocieerd met kanker zijn acrylamide, alcohol, antioxidanten, kunstmatige zoetstoffen, verkoold vlees, calcium, fluoride, kruisbloemige groenten, thee, vitamine D etc.
6. Gebrek aan fysieke activiteit: Gebrek aan fysieke activiteit veroorzaakt obesitas, een risicofactor voor veel soorten kankers, waaronder borst, colorectaal, endometrium, enz. Afwisselend, het handhaven van een gezonde en actieve levensstijl en het handhaven van een ideaal lichaamsgewicht (BMI) vermindert het risico op kankers. 
7. Hoog alcoholgebruik: Overmatig alcoholgebruik verhoogt het risico op lever, mond, keel, strottenhoofd, slokdarm en borstkanker. Sommige stoffen toegevoegd aan alcoholische dranken, zoals conserveermiddelen en smaken, worden geassocieerd met het risico op kanker.
8. Onbeschermde blootstelling aan UV -licht: Ultraviolette straling (UV-licht) is een hoge energie en ioniserende straling, en te veel ongeblotte blootstelling aan IT veroorzaakt schade aan het DNA, wat gevaarlijke mutaties veroorzaakt die resulteren in kanker. Weinig blootstelling is relatief veilig. Beetje bij beetje bouwen er echter genoeg genetische mutaties op om kanker te veroorzaken. 
9. Bepaalde virusinfecties: Verschillende besmettelijke middelen, waaronder virussen en bacteriën, worden geassocieerd met een verhoogd risico op infecties. Sommige virussen zoals HPV verstoren de dood- en vermenigvuldigingssignalen die erg belangrijk zijn om de populatie van cellen te beheersen. Sommige andere ziekten (zoals HIV) effenen de weg voor kanker door het immuunsysteem te onderdrukken.

 

 Leeftijd

Mensen van alle leeftijden ervaren kankers. Veroudering is echter een aanzienlijke risicofactor. Naarmate een persoon ouder wordt, neemt het groeipotentieel van de cellen aanzienlijk af en neemt het risico op genetische mutaties toe. Na verloop van tijd bouwen deze mutaties op om een ​​verhoogd risico bij ouderen te veroorzaken. Als gevolg hiervan wordt bij mensen meer dan de helft van de gevallen van kanker gemeld Meer dan 70. Naast de interne factoren veroorzaken verschillende externe factoren zoals verhoogde blootstelling aan carcinogene chemicaliën, sigarettenrook en straling bij oudere mannen meer risico. Het lichaam bevestigt de meeste schade veroorzaakt door kankerverwekkende middelen. Bij ouderen wordt het vermogen van het lichaam om de schade echter te beheren echter verminderd. Dus de schade is in de loop van de tijd opgebouwd. Gezien het hoge risico op kanker bij oudere volwassenen, worden meer screeningdiensten verleend aan de ouderdomsgroep om vroege detectie van kankers voor een goede behandeling en een betere overleving mogelijk te maken.

 

Blootstelling aan straling 

Een lichtbron straalt straling uit, waardoor we de objecten om ons heen kunnen zien. Zichtbaar licht is essentieel voor het gezichtsvermogen. Onzichtbare ioniserende straling, zoals röntgenfoto's, radon, gammastralen en alfa-deeltjes enz., Worden echter schade aan het cellulaire DNA veroorzaakt door hun ioniserende effecten. Na verloop van tijd bouwen deze mutaties op om een ​​verhoogd risico op kanker te veroorzaken. Mensen die op de locaties werken, zoals kernreactoren, krijgen extra veiligheidsuitrusting om ze tegen straling te beschermen. 

Radongas wordt geproduceerd door de radioactieve stof (radium) in de bodem en rotsen. Blootstelling op hoog niveau veroorzaakt een hoger risico op long en andere kankers. De Home Radon Testing Kits zijn verkrijgbaar bij hardware -winkels en stellen mensen in staat om radonspiegels in hun thuisbodem te detecteren om het te verminderen tot veiligere niveaus. Evenzo worden neutronen, bèta-deeltjes, alfa-deeltjes, gammastralen en röntgenfoto's vrijgegeven in de atmosfeer uit accidentele lekkage van kerncentrales en veel natuurlijke bronnen. Deze straling wordt gebruikt in sommige medische procedures zoals CT-scans en röntgenfoto's van de borst, en overmatig gebruik van deze technieken veroorzaakt schade aan de cellen, waardoor kankers veroorzaken. Een zorgvuldige en ervaren werknemer maakt echter een veiliger en risicovrij gebruik mogelijk. 

 

Tabaksgebruik

Tabaksrook is een bron van velen Kankerverwekkende chemicaliën Net als aromatische amines, n-nitrosaminen en polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's), ingeademd door actieve en passieve rokers blootgesteld aan tweedehands rook. Er zijn meer dan 7000 chemicaliën in sigarettenrook; Velen zijn giftig en minstens 70 zijn bekende kankerverwekkende stoffen. Als gevolg hiervan hebben gewone rokers een 15-30 keer Een hoger risico op het ontwikkelen van kanker of sterven aan kankergerelateerde complicaties dan niet-rokers.

Deze chemicaliën in tabaksrook verhogen het risico op vele soorten kankers zoals cervicaal, colorectaal, pancreas, maag, lever, nier, blaas, keel, slokdarm, mond, strottenhoofd, longen en zelfs bloedkanker zoals myeloïde leukemie. Er zijn geen tabaksproducten op elk niveau veilig en mensen die nicotinevrije dapes, snuffs en kauwbare tabaksproducten gebruiken, worden blootgesteld aan een hoger risico op kankers. Mensen van alle leeftijden hebben een verhoogd risico op kankers van tabak. Het risico is echter hoger op een gevorderde leeftijd. Daarom verbetert het verlaten van tabaksproducten de levensverwachting voor kankerpatiënten.

 

Blootstelling aan luchtvervuiling 

Luchtvervuiling betekent een hoger niveau van luchtverontreinigende stoffen binnen en buiten. Beide worden geassocieerd met een hoger risico op hart-, ademhalings- en kanker. Luchtvervuiling is een mengsel van verschillende stoffen en stofachtige deeltjes. De meest voorkomende luchtverontreinigende stoffen zijn koolstofdioxide, koolmonoxide, deeltjes, smog, polycyclische aromatische koolwaterstoffen, oxiden van stikstof, ammoniak, asbest, formaldehyde, grondniveau ozon, methaan, benzeen, lood, deeltjes en oxiden van zwavel. De luchtverontreinigende stoffen zijn afkomstig van verschillende natuurlijke bronnen zoals windstormen, stofstormen, vulkaanuitbarstingen en bosbranden en verschillende kunstmatige bronnen zoals rook van brandende fossiele brandstoffen en dampen uit fabrieken en voertuigen. Buitenluchtvervuiling is goed 10% van gevallen van kanker (CancerResearchuk.org).

De deeltjes en gasvormige verontreinigende stoffen in de lucht beschadigen het DNA en verhogen de productie van oxide -vrije radicalen die de cellen en hun DNA beschadigen, waardoor genetische mutaties worden veroorzaakt. De beschadigde en gemuteerde cellen worden van nature geproduceerd, maar het lichaam dat het immuunsysteem doodt. Verschillende luchtverontreinigende stoffen veroorzaken de activering en overleving van deze cellen en moedigen hun groei en proliferatie aan. Naast de longkanker is er een hoog risico op andere kankers zoals borstkanker. Verschillende carcinogene chemicaliën in de vervuilde lucht omvatten dioxines, polycyclische aromatische koolwaterstoffen, formaldehyde, benzeen en nog veel meer. 

 

Ongezond dieet 

Een ongezond dieet bevat hoog niveau van bewerkte voedingsmiddelen, chemische conserveermiddelen en andere chemicaliën die schade aan de lichaamscellen veroorzaken. Sommige energieke, lage vezels en vetrijke voedingsmiddelen verhogen het risico op obesitas, een risicofactor voor veel kankers. Het gebruik van bewerkte en bewaarde vlees zoals hamburgers, worstjes, spek, ham en hotdogs verhogen het risico op het risico darmkanker. Het gebruik van rood vlees is een andere risicofactor voor darmkanker. Evenzo is er onderzoek aan de gang om het verband tussen hoge vetten in voedingsmiddelen en kanker te begrijpen. 

Zelfs als voedsel geen directe oorzaak is, veroorzaakt het obesitas, waardoor het risico op endometrium, galblaas, nier, slokdarm en borst- en darmkanker wordt verhoogd. Ander voedingsmiddelen gekoppeld Voor kanker zijn ingelegde en zwaar gezouten voedsel en alcohol. Kunstmatige zoetstoffen zoals cyclamaat, saccharine en aspartaam ​​worden beschouwd als veilig voor mensen. Verbrand of oververhitte voedingsmiddelen (zoals gebarbecued foods) hebben hogere niveaus van carcinogene PAK's. 

 

Gebrek aan fysieke activiteit 

Gebrek aan fysieke activiteit is gekoppeld aan hart- en vaatziekten, obesitas en diabetes. Het is echter gerelateerd aan een hoger risico op bepaalde kankers. Het onderzoek ondergaat de relatie te begrijpen. De onderzoekers hebben echter opgemerkt dat een slechte levensstijlen en fysieke inactiviteit hormonale onevenwichtigheden veroorzaken en het risico op kankers geassocieerd met hormoonspiegels zoals eierstok- en endometriumkanker verhogen. 

Fysieke inactiviteit vermindert insulinegevoeligheid die diabetes veroorzaakt. Diabetes resulteert in een aanhoudende ontsteking op laag niveau in het lichaam die een oorzaak van kanker is. Met fysieke inactiviteit kunnen de carcinogenen in het voedsel meer contacttijd hebben met de voering van de darmen. Schermtijd is een maat voor fysieke inactiviteit en verhoogd schermtijd zal waarschijnlijk de blootstelling aan de advertenties van energierijke voedingsmiddelen en suikerhoudende dranken verhogen die gewichtstoename veroorzaken en het risico op kanker verhogen. 

 

Hoog alcoholgebruik

Hoog alcoholgebruik betekent meer alcoholische dranken consumeren dan aanbevolen voor het specifieke geslacht en de leeftijd. De aanbevolen niveaus voor de meeste mannen en vrouwen zijn respectievelijk 2 drankjes en 1 drank per dag. Het drinken van alcohol en flinke drinken verhoogt het risico op borst, colorectale, lever, oesofageale en kankers van het strottenhoofd (voicebox), keel en mond. Alcoholgebruik is de oorzaak van 4% van de gevallen van kanker wereldwijd.

Onderzoek toont aan dat het dagelijks consumeren van drie of meer drankjes een verhoogd risico veroorzaakt op pancreas-, prostaat- en maagkankers. Alle alcoholische dranken zoals drank, bier en witte en rode wijn worden geassocieerd met het risico op kanker en hogere drinkniveaus verhogen het risico op kanker. Er zijn meerdere manieren waarop alcoholische dranken het risico op kanker verhogen. Deze omvatten;

• De ethanol in alcoholische dranken wordt gemetaboliseerd om acetaldehyde te produceren, een giftig menselijk carcinogeen. Het schaadt het DNA van cellen en veroorzaakt kankerverwekkende genetische mutaties. 
• Alcoholmetabolisme veroorzaakt een verhoogde productie van reactieve zuurstofspecies (vrije radicalen) die de cellulaire lipiden, eiwitten en DNA door oxidatie beschadigen. 
• Zwaar alcoholconsumptie verlaagt de spijsvertering en absorptie van bepaalde voedingsstoffen die het risico op kanker verminderen, zoals vitamine D, E, C en B -complex, carotenoïden, foliumzuur en vitamine D.
• Zwaar alcoholgebruik verhoogt de niveaus van sommige hormonen zoals oestrogeen die het risico op borstkanker verhogen. De lage kwaliteit alcoholische dranken bevatten vaak verschillende carcinogene verontreinigingen die tijdens de productie en verwerking worden geproduceerd, zoals koolwaterstoffen, fenolen, asbestvezels en nitrosamines.

 

Onbeschermde blootstelling aan UV -licht 

Ultraviolette straling (UV) is een vorm van elektromagnetische straling met hoge energie die door de zon wordt uitgestoten en geproduceerd door verschillende man gekke bronnen zoals lasforches en zonnebanken. Er bestaan ​​meerdere soorten UV -licht, die gebaseerd zijn op hun energie. Het energieke UV-licht heeft ioniserende effecten en beschadigt het DNA van de cellen die leiden tot kankerachtige mutaties. Zonlicht is de primaire bron van UV -licht, maar de meeste (95%) zijn van lage energie en veroorzaken langetermijneffecten zoals rimpels. De resterende 5% zijn van hoge energie en veroorzaken schade aan het cellulaire DNA. 

De kunstmatige UV-lichtbronnen zijn zonnebanken, zonnebranden, zwarte lichtlampen, kwikdamplampen, lasbogen, plasmakakpakketten en hogedruk xenon kwiklampen. De meeste huidkanker, met name die van plaveisel- en basale cellen, worden veroorzaakt door UV -licht. Blootstelling aan zonlicht en kunstmatige UV -lichtbronnen verhoogt het risico op huidmelanoom. De schade aan de huid als gevolg van zonnebrand is te gekoppeld aan het risico op huidkanker. Er moet aan worden herinnerd dat iedereen die wordt blootgesteld aan UV -licht niet noodzakelijkerwijs huidkanker ontwikkelt; Zulke mensen hebben slechts een hoger risico dan niet -blootgestelde mensen.

 

Bepaalde virusinfecties

Virussen zijn microscopische besmettelijke middelen die repliceren in een gastheer en ziekten veroorzaken. Er zijn veel virussen bekend als oncovirussen die kankers veroorzaken. De oncovirussen hebben genen gemaakt van DNA en RNA, en verschillende virussen veroorzaken ziekten door andere mechanismen. De oncovirussen veroorzaken kankers door een gecompliceerd proces en het exacte mechanisme wordt niet volledig begrepen. Het is echter bekend dat deze virussen hun genen invoegen in het DNA van de gastheercellen en gevaarlijke mutaties veroorzaken die resulteren in kankerachtige transformatie. Voorbeelden van oncovirussen zijn;

Epstein Barr -virus (EBV): Het behoort tot de familie van herpesvirussen. De EBV-infecties veroorzaken een verhoogd risico op maagkanker, het lymfoom van Hodgkin en niet-Hodgkin en Burkitt's lymfoom. Er is geen vaccin beschikbaar. 

Hepatitis B -virus: Het wordt verspreid door lichaamsvloeistoffen, bijvoorbeeld geïnfecteerd sperma en bloed en is een belangrijke oorzaak van leverkanker. Het vaccin is beschikbaar en moet worden toegediend. 

Het hepatitis C -virus: Het wordt verspreid door geïnfecteerd bloed en is een belangrijke oorzaak van niet-Hodgkin's lymfoom en leverkanker. Het is te behandelen, maar er is geen vaccin beschikbaar.

Human Herpes Virus 8 (HHV-8): Het veroorzaakt het sarcoom van Kaposi bij mensen met immuungecompromitteerde, bijvoorbeeld HIV -patiënten.

Human Papillomavirus (HPV): Ten minste 12 virale stammen In de HPV -groep veroorzaken verschillende kankers zoals kankers van de vulva, vagina, keel, penis, baarmoederhals en anus. Het vaccin is beschikbaar en moet op jonge leeftijd worden toegediend. 

Menselijk T-lymfotrope virus (HTLV-1): Het veroorzaakt T -cellymfoom/leukemie bij volwassenen en wordt verspreid door lichaamsvloeistoffen zoals sperma, moedermelk, vaginale vloeistoffen en sperma. 

Human Immunodeficiency Virus (HIV): Het verspreidt zich door geïnfecteerde lichaamsvloeistoffen zoals sperma, moedermelk, vaginale vloeistoffen en sperma. Het valt het immuunsysteem aan en vermindert het vermogen van het lichaam om oncovirusinfecties te bestrijden en zijn virus-gemuteerde cellen te doden. Er is geen vaccin beschikbaar. HIV wordt geassocieerd met kankers van de longen, keel, anus, lever, anus, baarmoederhals, Hodgkin's en non-Hodgkin's lymfoom en het sarcoom van Kaposi.

 

Wat zijn de complicaties van kanker?

De complicaties van kanker zijn afhankelijk van het orgaan van herkomst en de omvang van metastase. De moeilijkheden zijn zeldzaam als het eerder wordt gediagnosticeerd. De complicaties zijn het gevolg van de primaire of secundaire tumoren die zich ontwikkelen op de locaties weg van de oorspronkelijke site. Dood door kanker is het resultaat van deze complicaties. Deze omvatten;

Ondervoeding: Het is de belangrijkste doodsoorzaak in gevorderde stadia van kanker. Het gebeurt met name als een grote tumor in het spijsverteringssysteem de absorptie van voedingsstoffen verstoort of een fysieke obstructie in de digesta -stroom veroorzaakt. Veel kankers en behandelingen tegen kanker resulteren in verlies van eetlust en slechte spijsvertering. Ondervoeding resulteert in verlies van magere lichaamsmassa, cognitieve moeilijkheden, spierverspilling, vermoeidheid en slechte immuniteit, wat het risico op andere infecties verhoogt. Ondervoeding resulteert in een slechte respons op behandeling en slechte overleving. 

Zuurstofgebrek (hypoxie): De primaire functie van de longen is om zuurstof aan het bloed te leveren en kooldioxide te verwijderen. Longkankers beschadigen de longen en zorgen ervoor dat ze af en toe instorten. Een ingeklapte long is een uitdaging om te behandelen, ontwikkelt ernstigere infecties en kan niet voldoende zuurstof leveren en afvalgassen verwijderen die resulteren in ademhalingsproblemen en overlijden. 

Leverschade: De lever is het centrum van het metabolisme en heeft veel essentiële functies, zoals het handhaven van een evenwicht van verschillende chemicaliën in het lichaam, het metabolisme van geneesmiddelen en ontgifting van toxines. Leverschade als gevolg van leverkanker resulteert in het verlies van deze essentiële functies en overlijden. Sommige Tekenen van leverschade zijn geel van huid en ogen, donker gekleurde urine, opgeblazen gevoel, buikzwelling, slechte eetlust, pijn in de buik rechterboven, misselijkheid en gewichtsverlies. 

Hogere calciumspiegels in het bloed: Normale calciumspiegels van 8.5-10,5 mg/ dl zijn essentieel voor spieren, nieren en hartfunctie. Sommige kankers, zoals botkanker, veroorzaken overmatige calciumafgifte uit botten in het bloed, wat zeer hoge calciumspiegels veroorzaakt. Het resulteert in depressie, verlies van geheugenfuncties, verwarring, coma en overlijden in geavanceerde gevallen. 

Hoger risico op infecties: Verschillende factoren geassocieerd met kanker, zoals een laag aantal witte bloedcellen, ondervoeding en schade aan meerdere organen, veroorzaken immunosuppressie en verlagen het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden en de kankercellen te doden. Het resulteert in een hoge mate van infecties, snelle verspreiding van kanker en slechte overleving door veel voorkomende ziekten.

Bloed- en vasculaire problemen: Kanders vallen soms de bloedvaten binnen die ernstige schade en het risico op een beroerte veroorzaken. De betrokkenheid van beenmerg beïnvloedt de productie en rijping van bloedcellen zoals witte bloedcellen die infecties bestrijden, bloedplaatjes die betrokken zijn bij wondgenezing en rode bloedcellen die zuurstof leveren aan de lichaamsweefsels. Er zijn onrijpe cellen in circulatie met slechte functionele vaardigheden. 

Botpijn: Botpijn is de complicatie van de metastatische verspreiding van kanker, omdat bot de gemeenschappelijke plaats is van metastase van kankercellen. De gemeenschappelijke kankers die zich naar de botten verspreiden, zijn de kankers van de schildklier, nier, borst, prostaat en longen en andere kankers zoals lymfoom en multipel myeloom. Het vermindert de kwaliteit van leven en overlevingspercentage ernstig. 

Hersencomplicaties: De cellen van sommige kankers, zoals borstkanker, verspreiden zich naar de hersenen. De metastase naar de hersenen is een alarmerend teken omdat het essentiële lichaamsfuncties beïnvloedt die door de hersenen worden gecontroleerd, waardoor problemen met gedrag, geheugen en visie worden veroorzaakt. Andere bijbehorende symptomen zijn aanvallen, misselijkheid, braken, duizeligheid en hoofdpijn.

 

Hoe vermenigvuldigt en verspreidt kanker zich? 

Kankercellen zijn abnormale cellen waarvan het DNA is beschadigd. De nakomelingencellen van deze cellen verschillen dus van de normale cellen. Omdat er geen controle is over de vermenigvuldiging van kankercellen (zoals in normale cellen), gebeurt een ongecontroleerde hoeveelheid groei snel. Cellulaire verklevingen binden de normale cellen. Kankercellen breken uit verklevingen, bereiken meerdere plaatsen via circulerend bloed en lymfe en veroorzaken secundaire tumoren op verre locaties. Deze kankercellen produceren dezelfde chemische signalen en groei geproduceerd door genezingswonden of normale weefsels. De groeisignalen veroorzaken de vorming van bloedvaten in de tumoren. Deze bloedvaten leveren de essentiële voedingsstoffen, zuurstof, groeihormonen en suikers waarmee de cellen zich kunnen verspreiden. 

Omdat miljarden cellen regelmatig worden geproduceerd en sterven in het lichaam, is het hebben van een aantal abnormale cellen volkomen normaal omdat het immuunsysteem op deze cellen jaagt en ze doodt. Kankercellen verzetten zich echter tegen deze signalen en sterven niet wanneer dat nodig is. Het immuunsysteem kan ze niet opjagen en de productiecyclus van nieuwe kankercellen gaat door.

 

Wat zijn de stadia van kanker?

Een oncoloog gebruikt enscenering van kanker om zijn grootte, locatie, verspreid van de primaire site, enz. Vóór het begin van de behandeling te beschrijven en om de effecten van de behandeling te controleren, gebruiken de artsen scans, beeldvorming en lichamelijk onderzoek om de kanker te organiseren. De progressie van kanker en de verspreiding ervan veroorzaakt een toename van de stadia in de loop van de tijd, terwijl effectieve behandeling in de loop van de tijd afnemende fasen veroorzaakt. Staging helpt artsen de uitkomst van de ziekte te voorspellen, omdat geavanceerde instellingen worden geassocieerd met slechte resultaten. 

Voor de meerderheid van de kankers gebruiken de oncologen de TNM -systeem Voor enscenering, waarbij T staat voor tumor (T), N staat voor lymfeklieren en M staat voor metastase. De letter T beschrijft de grootte en locatie van de primaire tumor en het N -nummer weerspiegelt of de tumor de lokale lymfeklieren heeft beïnvloed. Zo ja, hoeveel lymfeklieren zijn er bij betrokken? De letter M beschrijft de aanwezigheid en omvang van metastase.

Traditioneel zijn er vier stadia van kanker genaamd I tot IV. Soms wordt een extra '0' -fase aan de lijst toegevoegd. Verschillende karakters van verschillende fasen zijn;

Stage ‘0’: Stage '0' beschrijft Kanker in situ of kanker op zijn plaats. Het betekent dat de kanker beperkt is tot de primaire ontwikkelingssite en zich niet heeft verspreid naar de omliggende weefsels. Kanker in 0 stadium is te genezen en er is een goede prognose. Routinematige screening wordt gedaan om kanker te detecteren in stadium '0'.

Fase I: De kanker in stadium 1 heeft zich verspreid naar de omliggende weefsels, maar niet te diep. Alleen sommige lokale weefsels zijn betrokken en er zijn geen regionale lymfeklieren of verre weefsels bij betrokken. Het is in de vroege stadia en er is nog steeds een goede kans op volledig herstel.

Fase II en III: Deze kankers zijn diep in de lokale weefsels gegroeid en er zijn regionale lymfeklieren bij betrokken. Er is echter geen metastase en er is geen verspreiding naar andere delen van het lichaam. Soms is het onmogelijk om de kankers volledig te behandelen in stadium III, en de overlevingskans van de patiënt voor de komende 5 jaar wordt geschat. 

Fase IV: Het is een zeer geavanceerde en metastatische vorm van kanker. De kankercellen hebben zich verspreid naar andere lichaamsgebieden en er zijn meerdere secundaire tumoren op verschillende locaties. Het is onmogelijk om kanker volledig te behandelen in stadium IV, omdat de kans op overleven voor de komende 5 jaar laag is. Alleen palliatieve zorg wordt gedaan om de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren. 

Soms wordt herstel gedaan om de reactie op de behandeling en de heropleving van kanker te begrijpen. 

 

Hoe wordt kanker gediagnosticeerd?

De eerdere diagnose verbetert de kansen op succesvolle behandeling en overleving. De kankers van de mond, borst, testikels, rectum, prostaat en huid worden gedetecteerd tijdens routinematig lichamelijk onderzoek. Meestal wordt de tumor gedetecteerd naarmate de tumor groeit of andere tekenen merkbaar worden. In een minderheid van de gevallen worden kankers gediagnosticeerd tijdens de monitoring of behandeling van andere kankers. De diagnose van kanker omvat de volgende stappen;

Lichamelijk onderzoek en geschiedenis: De eerste stap in de diagnose is een grondig lichamelijk onderzoek en het nemen van een casusgeschiedenis. 

Laboratoriumtesten: Vervolgens worden laboratoriumtests uitgevoerd op de ontlasting, urine en bloed om te controleren op eventuele kankergerelateerde afwijkingen. Zodra deze tests een vermoedelijke diagnose hebben bereikt, helpt het voorstellen van technieken zoals Computed Tomography (CT) Scan, Ultrasonography, Magnetic Resonance Imaging (MRI), röntgenfoto's en endoscopie de artsen de grootte en locatie van de tumor beoordelen. Af en toe wordt een weefselmonster genomen met behulp van biopsie -naalden en worden voorbeelden naar het laboratorium gestuurd voor histopathologie die de mate van afwijkingen door microscopie detecteert. In het geval van positieve tests worden verdere diagnostische tests uitgevoerd voor verzameldoeleinden, wat nuttig is voor de behandeling. 

Opnieuw testen: Als de symptomen aanhouden ondanks negatieve tests, worden hertest en testen op andere gezondheidsproblemen aanbevolen.

 

Hoe wordt kanker voorkomen?

Vroege diagnose van kanker is essentieel voor een vroege en succesvolle behandeling. Zodra kanker is vastgesteld, wordt de volledige remedie echter erg uitdagend. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie, 30-50% van kankergevallen zijn te voorkomen door blootstelling aan risicofactoren te voorkomen en levensstijlaanpassingen aan te brengen. Preventie is de enige kosteneffectieve en langdurige haalbare optie. Hier zijn enkele waardige opties.

Vermijd het gebruik van tabaks- en tabaksproducten: Er zijn geen veilige niveaus van chemicaliën aanwezig in tabaksrook. Daarom is het essentieel om het gebruik van tabaksproducten te beperken of volledig uit te roeien. Zelfs de blootstelling aan tweedehands rook is gevaarlijk. 

Verbeter uw dieet: Rood vlees en verzadigde vetten verhogen het risico op colorectale en prostaatkanker. Vervang ze door volle granen, fruit en groenten en raadpleeg de voedingsdeskundige voor volledige begeleiding. 

Regelmatige oefeningen: Fysieke oefeningen zijn gekoppeld aan het verminderde risico op verschillende kankers, waaronder borstkanker bij vrouwen. Het verbetert de spijsvertering en vermindert de contacttijd van verschillende carcinogene verontreinigingen in het voedsel. Dagelijks of minimaal 150 minuten per week 30 minuten of meer besteden aan fysieke activiteiten is een waardige optie. 

Blijf mager: Obesitas is gekoppeld aan het risico van verschillende kankers. Een persoon moet dus de calorie -inname verminderen en calorieën in de voeding verbranden door middel van oefeningen om vet en magere massa te verminderen. 

Beperk alcoholgebruik: Excessief alcoholgebruik Verhoogt het risico op verschillende kankers in de dikke darm, slokdarm, lever, mond, strottenhoofd en zelfs borstkanker bij vrouwen. Het verhoogt het risico op maligniteiten. Alcoholgebruik moet dus beperkt zijn tot niet meer dan 1 drank per dag voor vrouwen en 2 per dag voor mannen. 

Blootstelling aan straling verminderen: Medische verbeelding is soms noodzakelijk. Het moet echter alleen worden gedaan als de arts wordt gevraagd. Bovendien moet het huis worden getest op radon en andere radioactieve materie. Mensen moeten beschermende maatregelen nemen voor zonlicht om de blootstelling aan UV -licht te beperken. 

Beperk de blootstelling aan milieu- en industrieel afval: Industrieel en ecologisch afval heeft vaak veel carcinogenen zoals polychloorbifenylen, aromatische amines, benzeen en asbestvezels en blootstelling eraan moet worden vermeden. 

Voorkom oncogene infecties: Oncogene virussen zoals menselijk papillomavirus, hiv en hepatitis veroorzaken verschillende kankers. Mensen moeten tegen hen worden gevaccineerd en moeten preventieve maatregelen gebruiken. 

Focus op slaap: Slechte slaap- of slaapgebrek veroorzaakt verschillende negatieve veranderingen in het lichaam, waaronder kanker. Het verband tussen slaap met kanker is breekbaar. Het verhoogt echter meerdere andere risicofactoren van kanker, zoals obesitas. 

Verbeter de inname van essentiële vitamines: Er is geen bewezen associatie. Echter, vitamine D Het is bekend dat suppletie het risico van sommige kankers zoals colorectale en prostaatkanker verlagen. De experts raden aan om te nemen 800-1000 IU van vitamine D via voeding en supplementen. 

 

Is er een verband tussen diabetes en kanker?

Er bestaat een sterke relatie tussen diabetes type 1 en type 2 en kanker. Sommige Epidemiologische studies hebben opgemerkt dat kanker de tweede belangrijkste oorzaak van dodelijk is bij patiënten met diabetes type 1, terwijl 8-18% van kankerpatiënten hebben diabetes. Type 1 diabetes verhoogt de incidentiepercentages van leukemieën, plaveiselcelcarcinoom en kankers van de schildklier, maag, long, slokdarm, nier, alvleesklier en lever voor beide geslachten. Evenzo zijn sommige andere kankers met verhoogde risico's als gevolg van diabetes type 1 kankers van de vagina, vulva, endometriumen eierstok bij vrouwen. De associatie is niet altijd lineair, en er wordt opgemerkt dat de incidentie van testiculaire en prostaatkanker dat wel zijn lager bij mannen met diabetes type 1 in vergelijking met de algemene bevolking (Harding en collega's, 2015). Evenzo is het risico op Hodgkin's lymfoom, melanoom en borstkanker bij vrouwen met diabetes type 1 minder dan in de algemene bevolking.

De resultaten van studies die diabetes type 2 koppelen aan kanker zijn zeer inconsistent. Een grootschalige meta-analyse gepubliceerd in de BMJ in 2015 merkte op dat diabetes type 2 een 10% toename van het risico op kanker. Het hoogste risico in de populatie met diabetes type 2 is dat van colorectaal, lever, En alvleesklier kanker. Evenzo de kansen van sommige kankers afname met diabetes type 2, zoals larynxkanker en kankers van de urineblaas, longen, slokdarm, mondholte en hersenen.

Dus, er bestaat een inconsistente link tussen kanker en diabetes, waarbij de incidentie van sommige soorten toeneemt en die van anderen die afnemen. Over het algemeen draagt ​​diabetes bij aan kanker en behandeling van kanker complicaties. Diabetes is gekoppeld aan een verhoogd risico op kankergerelateerde mortaliteit en slechte overleving. Ondanks de indicaties van een sterke schakel, worden de exacte mechanismen van hoe diabetes kanker veroorzaakt niet volledig begrepen en wordt er onderzoek aan de gang om deze links te begrijpen. 

 

Is lichaamsbeweging nuttig bij het voorkomen van kanker?

Ja, regelmatige lichaamsbeweging en actief blijven de hele dag verbeteren en het risico van sommige ziekten zoals kankers verminderen. Regelmatige oefeningen helpen een persoon om fysieke fitheid te behouden en obesitas te voorkomen, de risicofactor voor 13 soorten kankers. Het helpt de niveaus van hormonen te reguleren om de ontwikkeling van hormoongerelateerde kankers te voorkomen. Het verbetert de functies van het lever- en spijsverteringssysteem, waardoor een betere ontgifting van toxines mogelijk is en de productie van toxine in de darm wordt verlaagd. 

Meerdere mechanismen Verantwoordelijk voor het lage risico op kanker als gevolg van regelmatige fysieke oefeningen zijn een afname van obesitas-gerelateerde cytokines, niveaus van geslachtshormonen, hyperinsulinemie en systemische ontsteking. Evenzo verbeteren fysieke oefeningen de diversiteit en samenstelling van nuttige microben in de darmen en stimuleren ze immuunfuncties. 

 

Wat is de behandeling voor kanker?

Er zijn verschillende modaliteiten voor de behandeling van kanker beschikbaar en de keuze hangt af van het type kanker en de omvang van de verspreiding ervan. Soms is slechts één behandeling (voor gelokaliseerde en niet-metastatische kankers) voldoende. Voor meer geavanceerde kankers wordt een combinatie van verschillende therapieën gebruikt. Elke behandeling heeft voor- en nadelen, die met de arts moeten worden besproken. Hoewel het vanzelfsprekend is om te worden overweldigd door de gedachten van het hebben van kanker, is het contraproductief en het handhaven van moraal en motivatie is cruciaal. Sommige beschikbare behandelingsopties voor kanker zijn;

Chemotherapie

In chemotherapie, de medicijnen worden gebruikt om zich op de kankercellen te richten en te vernietigen. De medicijnen die tijdens chemotherapie worden gebruikt, beperken de groei van kankercellen door de chemicaliën die betrokken zijn bij de celdeling te remmen. Omdat snelgroeiende kankercellen verschillende groei-gerelateerde factoren afscheiden. De chemotherapeutische geneesmiddelen kunnen ze lokaliseren en doden. Deze medicijnen beschadigen ook de gezonde cellen, waardoor misselijkheid, haarverlies en andere symptomen veroorzaken. Meerdere modi van chemotherapie zijn orale chemotherapie, intraveneuze chemotherapie, chemotherapie in de buik en peritoneum en actuele chemotherapie. De primaire gebruikte chemotherapeutische geneesmiddelen zijn mitotische remmers, plantenalkaloïden, anti-tumour antibiotica, topoisomeraseremmers, antimetabolieten en alkyleringsmiddelen.

Hormoontherapie 

Het wordt gebruikt om de groei van tumoren te regelen die zich ontwikkelen door Hormonale veranderingen. Het wordt gebruikt om de groei van prostaat-, eierstok-, baarmoeder- en borstkankers te stoppen of te vertragen. Het werkt door het aanbod van essentiële enzymen te blokkeren die door de kankercellen worden gebruikt voor groei en vermenigvuldiging. De hormonen oestrogeen en progesteron beïnvloeden bijvoorbeeld de ontwikkeling van borstkanker en borstkanker worden geclassificeerd als oestrogen-positieve (ER+), progesteron-positief (PR+) of positief voor beide. De hormoontherapie -medicijnen zoals tamoxifen, aromataseremmers, LH -blokkers en fulvestrant blokkeren de levering van deze hormonen aan de kankercellen. 

Hyperthermie

Tijdens hyperthermie worden de kankerachtige weefsels verwarmd op 113F of hoger om ze te beschadigen en te doden. Het maakt gebruik van verschillende apparaten om de warmte op de kankercellen te concentreren en schade aan de normale weefsels te voorkomen. Verschillende behandelingsmodaliteiten die worden gebruikt voor hyperthermie zijn sondes die golven, lasers, echografieën met hoge energie afgeven, de vloeistoffen verwarmen, bijvoorbeeld chemotherapeutische geneesmiddelen en bloed en injecteren in het bloed en het gebruik van een warme kamer, warmwaterbad of verwarmde dekens. Het wordt gebruikt voor verschillende kankers zoals rectumkanker, sarcoom, mesothelioom, melanoom, longkanker, leverkanker, nek- en hoofdkanker, oesofageale kanker, baarmoederhalskanker, hersenkanker, blaaskanker en appendixkanker. 

 

Immunotherapie

Het is gericht op stimulans Het immuunsysteem om kankers te helpen bestrijden. Verschillende typen en modaliteiten van immunotherapie zijn immuuncontrolepuntenremmers, monoklonale antilichamen, niet-specifieke immunotherapieën, vaccins voor kanker, T-celtherapie en oncolytische virustherapie. 

Fotodynamische therapie

Het gebruikt een door licht geactiveerd medicijn Om kankerachtige en abnormale cellen te richten en te vernietigen. Het licht dat wordt gebruikt in fototherapie komt van verschillende bronnen zoals lasers en LED's. Het is een uitstekende lokale behandeling die selectief richt op kankerachtige weefsels. Het door licht geactiveerde medicijn staat bekend als photosensitiser. De cellen die fotosensitiser absorberen, worden vervolgens blootgesteld aan hoge energie straling. De straling veroorzaakt de productie van vrije radicalen van de fotosensitis die de cellen doodt. Het veroorzaakt soms de immuunresponsen om de kankercellen te doden, de bloedvaten in de tumor te beschadigen en berooft de tumorcellen van voeding. Het wordt gebruikt voor verschillende kankers zoals oesofageale kanker, basale celhuidkanker, actinische keratose, T -lymfoom enz.

Stralingstherapie 

Het maakt gebruik van hoge doses straling en golven om de kankercellen te doden. Het beperkt de groei van kankercellen en veroorzaakt krimp van de tumoren. De hogere doses straling doden de kankerachtige en precancereuze cellen door DNA te vernietigen. Het geeft geen snelle resultaten en veel sessies zijn vereist omdat de onomkeerbare schade aan het DNA tijd kost om de cellen te doden. Verschillende modaliteiten zijn interne radiotherapie en externe stralingstherapie.

Stamceltransplantatie

Stamcellen hebben het potentieel onderscheid maken in meerdere soorten cellen. De stamceltransplantatie vervangt de stamcelpopulatie in de beenmergpool, waar defecte stamcellen slechte bloedcellen produceren. Soms wordt het gebruikt om de uitgeputte populatie van stamcellen te vervangen die worden geconsumeerd door kankertherapieën. De beenmergtransplantatie wordt meestal gebruikt omdat de meeste stamcellen zich in het beenmerg bevinden. Verschillende transplantatiemodaliteiten zijn:

• De autologe transplantatie, waarin de stamcellen uit het lichaam van de ontvanger zelf worden gehaald.
• Allogene transplantatie, waarin de stamcellen worden afgenomen van een andere donormens.
• Navelstrengbloedtransplantatie, waarbij de stamcellen uit het bloed in de navelstreng worden gehaald 
• Ouder-kind transplantatie, waarbij de stamcellen worden afgenomen van de kinderen of ouders van de patiënt. 

Operaties 

De tumor en sommige aangrenzende weefsels worden verwijderd tijdens chirurgische procedures, die succesvoller is bij gelokaliseerde kankers. Sommige aangrenzende weefsels worden naast de primaire tumor verwijderd om de kansen op behandelingsfouten te verminderen. In het geval van metastatische kanker moet chirurgische behandeling worden gecombineerd met andere therapieën. 

 

Gerichte therapie 

Het doelen Verschillende veranderingen in de Canner -cellen die optreden als gevolg van snelle verspreiding, groei en proliferatie. Het richt zich op de eiwitten die de groei en uitbreiding van de kankercellen regelen. Het is een soort precisietherapie en er is meer onderzoek aan de gang om nieuwe doelen te verkennen.

 

Is radiotherapie een standaard behandeling van kanker?

Ja, radiotherapie is een veelgebruikte standaard behandeling tegen kanker. Het maakt gebruik van energieke elektromagnetische straling om de kankercellen te richten en te vernietigen. De stralingen beschadigen het DNA van de cellen, waardoor het vermogen van de cellen om zich te vermenigvuldigen en de krimp van tumoren te veroorzaken, vermindert. Externe straalradiotherapie maakt gebruik van een balk van een externe bron en interne straal radiotherapie maakt gebruik van straling van een interne bron. Een stralingsbron wordt binnen of dicht bij de tumor in het laatste type geplaatst. Indien gepland en zorgvuldig uitgevoerd door een deskundige radioloog, geeft radiotherapie uitstekend succespercentage.  

 

Is de behandeling van kanker effectief?

Ja, kankertherapie is zeer effectief, vooral voor de vroege stadia van kanker. De effectiviteit van de behandeling van kanker hangt af van meerdere factoren, zoals het stadium van kanker, leeftijd en gezondheidstoestand van de patiënt en de gebruikte behandelingsmodaliteiten. De primaire doelen van antikankertherapieën zijn het verbeteren van de kwaliteit van leven van de patiënt en de kansen op 5-jarige overleving. Patiënten met kanker in een vroeg stadium profiteren van operaties en radiotherapie. Patiënten met gevorderde kankers herstellen meestal niet volledig, en 40-50% Ervaringen die er in een paar jaar weer opkomen en sterven aan de kankercomplicaties. 

De remedie hangt af van de fase van kanker en de waarschijnlijkheid van overleven voor de komende 5 jaar neemt af met de oprukkende vorm van kanker. Volledig herstel in geavanceerde gevallen is een uitdaging. Het slagingspercentage hangt af van de aard van de gebruikte behandeling.

 

Wat is het verschil tussen kankercellen en normale cellen?

De kankercellen zijn aanzienlijk verschillend van de normale cellen. Er zijn significante verschillen in hun groeisnelheid, uiterlijk, cellulaire communicatie, vermogen om zich te verspreiden naar andere weefsels, immuunverdrijving, bloedtoevoer en plakkerigheid. 

Kankercellen hebben het potentieel om snel te delen en hebben veel kenmerken van snel delende cellen, zoals een hoge verhouding spilvezels en de aanwezigheid van mitotisch apparaat. Ze zijn in staat om zelfmoord en andere remmende signalen te overwinnen die de celgroei remmen wanneer dat nodig is. Rijpe cellen hebben een regelmatige levensduur, terwijl de levensduur van kankercellen onregelmatig is. De kankercellen zijn resistent tegen de signalen van andere cellen die waarschuwen voor overgroei. Wat de vorm betreft, is de vorm van normale cellen uniformer en erg vergelijkbaar met indien nodig voor dat specifieke type. De kankercellen hebben geen uniforme vorm. 

Wanneer beschadigd, sterven de normale cellen of herstellen ze zichzelf, terwijl de kankercellen zichzelf niet repareren en de abnormale mutaties blijven voortzetten. De normale cellen blijven op de ontwikkelingsplaats, terwijl de kankercellen zich losmaken van hun ontwikkelingsplaats en aangrenzende en verre plaatsen binnenvallen in gevorderde gevallen. Wanneer beschadigd, worden de normale cellen geïdentificeerd en verwijderd door het immuunsysteem. De kankercellen zijn daarentegen in staat om het immuunsysteem te ontwijken en te overleven met abnormale mutaties. De reguliere cellen geven chemicaliën vrij die ervoor zorgen dat ze aan elkaar blijven en cellulaire verklevingen vormen. Dergelijke lijmstoffen worden niet gevormd door de kankercellen; Ze zwerven vrij in omloop en het lymfestelsel.