Buikchirurgie is een breed bereik van medische procedures die problemen van buikorganen aanpakken, waaronder de maag, lever, galblaas en bijlage. De appendectomie, waarbij de bijlage van de patiënt wordt uitgesteld, is de meest voorkomende bij deze operaties. Afhankelijk van hoe ernstig of onmiddellijk, bepalen artsen de omstandigheden door klinische onderzoeken en beeldvormingsinstrumenten zoals echografie of CT -scans; Deze bewerkingen kunnen invasief (open) of minimaal invasief (laparoscopisch) zijn.
Volgens gegevens verstrekt door het National Institute of Health (NIH), VS, het levenslange risico op appendectomie is 12,0% voor mannen en 23,1% voor vrouwen. Dit benadrukt een wereldwijde prevalentiepercentage die een hogere frequentie vertoont dan andere intra-abdominale procedures zoals cholecystectomieën of hernia-correcties.
De Wereldgezondheidsorganisatie merkt op dat een toename van noodgevallen van acute appendicitis resulteert in onmiddellijke chirurgische interventie, meestal gedaan door Laparoscopische methoden Momenteel de voorkeur vanwege minder ongemak ervaren postoperatieve en kleinere fysieke littekens over.
Ondanks dat het wordt gecategoriseerd als 'routine', kwalificeert het soms nog steeds als 'grote chirurgie'. Het benadrukt aanzienlijk chirurgische precisie en klinisch inzicht tijdens de implementatie van procedure, ijverig gevolgd door optimale postoperatieve zorg om succesvolle therapeutische resultaten te bereiken.
Wat is buikoperatie?
De buikchirurgie vertegenwoordigt procedures uitgevoerd in het maaggebied, een gebied aan de thuisbasis van vitale organen zoals de bijlage, galblaas, lever en meer. Het hoofddoel van deze chirurgische interventies is de diagnose of behandeling van aandoeningen geassocieerd met deze specifieke orgaansystemen.
De reikwijdte voor buikchirurgie strekt zich aanzienlijk uit, grotendeels vanwege de complexiteit en het belang geassocieerd met individuele organen; Het omvat leidende, vaak levensreddende, transformaties in het leven van patiënten.
Qua classificatie onderscheiden twee belangrijke factoren buikoperaties: noodgeval versus electieve en open versus laparoscopische procedures.
Noodoperatie
Noodoperatie treedt op wanneer een plotselinge, onvoorziene gezondheidsgeval onmiddellijk medische maatregelen vereist. Zo een werking zijn meestal van vitaal belang om levens te redden of aanvullende complicaties af te wenden - bijvoorbeeld een appendectomie ingebracht door een gescheurde appendix of darmperforatie -reparatie als gevolg van diverticulitis. Alleen al in het VK varieert de frequentie van een noodlaparotomie tussen 30.000 en 50.000 procedures elk jaar.
Electieve operatie
Electieve operaties verwijzen naar geplande operaties in plaats van die van acute medische noodsituaties. Zij betrekken bij het behandelen van chronische ziekten zoals kanker, het corrigeren van misvormingen, bijvoorbeeld hernia -reparaties of het verbeteren van de kwaliteit van leven, zoals bariatrische chirurgie voor beheer van gewichtsverlies. Electieve operaties bieden voldoende tijd voor de fysieke voorbereiding van patiënten en mentale gereedheid voorafgaand aan hun geplande proceduredatum.
Open buikoperatie
Open buikchirurgie omvat een grote incisie gemaakt door de huid en spierweefsel, waardoor directe toegang tot de buikholte mogelijk is, waardoor manipulatieorganen tijdens de operatie worden bekeken. Volgens een algemeen geaccepteerde statistiek van de World Gastroenterology Organisation, ongeveer tweederde van de wereldbevolking strijdt nog steeds met significante factoren die goed zijn voor de prevalentie ervan. Deze omvatten beperkte toegang tot geavanceerde technologieën in bepaalde geografische regio's waar middelen schaars zijn.
Laparoscopische chirurgie
Laparoscopische operaties markeerden de revolutie in minimaal invasieve technieken, waardoor chirurgen complexe taken kunnen uitvoeren zonder grotere bezuinigingen te maken. In plaats daarvan zijn verschillende kleine openingen, elk minder centimeter, geschikt voor gespecialiseerde gereedschappen, waaronder cameratidatiebewegingen in het lichaam. Patiënten ervaren minder postoperatieve pijn, hebben verminderd littekens en hebben in het algemeen snellere hersteltijden.
Ongeacht de categorie, heeft elk intrinsieke verdiensten en doorbraak geleid door unieke omstandigheden. De beslissing is altijd het gevolg van zorgvuldige overwegingen tussen artsen, om ervoor te zorgen dat het best mogelijke resultaat bij elke gelegenheid wordt beheerd.
Wat gebeurt er tijdens de buikchirurgie?
De buikchirurgie omvat een preoperatieve beoordeling die een overzicht omvat van de gezondheidsdossiers van de patiënt en de noodzakelijke diagnostische onderzoeken. Na het verstrekken van algemene anesthesie maken chirurgische professionals een incisie in de buik - de meting ervan is afhankelijk van de vraag of het een minimaal invasieve (laparoscopische) of traditionele (open) procedure is.
Tijdens de operatieve fase worden door ziekte getroffen organen aangepakt; Dit kan inhouden dat kankerachtige delen van darmen of het verwijderen van galbladen in cholecystectomie worden verwijderd. Na voltooiing worden wonden vastgelegd en worden post-operatieve zorgfuncties nauwe monitoring gesloten om complicaties te voorkomen.
De hersteltijd varieert voor elk individu, maar omvat over het algemeen langzaam toenemende activiteitsniveaus en voedselinname die door het revalidatieteam onder toezicht staat totdat de reguliere dagelijkse routines worden hervat.
Wat is de meest voorkomende buikoperatie?
Blindelings
Een appendectomie, een procedure met betrekking tot de excisie van de bijlage, wordt over het algemeen essentieel vanwege Acute appendicitis - Ontsteking die onmiddellijke chirurgische interventie vereist. Zoals aangegeven in medische studies en overeengekomen door gezondheidszorgprofessionals, een blindelings verschijnt als een van de heersende vormen van buikchirurgie.
A studie onthulde dat deze toename van de prevalentie te wijten zou kunnen zijn aan de verandering in een westerse levensstijl. De Britse incidentie is ongeveer 81 gevallen per 100.000 persoonsjaren en steeg in de twintigste eeuw. Een levenslange prevalentie is 8,6% voor mannen en 6,7% voor vrouwen.
Volgens enquêtes uitgevoerd door de Johnston Health Group In 2020, die meer dan 1.000 chirurgen in heel Amerika ondervraagden van verschillende specialiteiten, waaronder algemene chirurgie, gastro -enterologie en hepatologie, bladendectomie - het ontstoken van de ontstoken appendix - komt uit als een van de meest voorkomende soorten abdominale chirurgie die werden uitgevoerd.
De chirurgische procedure omvat vaak een laparoscopische techniek met kleine incisies in plaats van grotere geassocieerd met open chirurgie. Herstel na de procedure gebeurt meestal binnen 2-3 weken zonder complicaties, en de resultaten zijn over het algemeen positief, wat leidt tot volledige oplossing van symptomen.
Ondanks dat het een routinematige operatie is met relatief laag risico-factoren, kunnen bepaalde complexiteiten ontstaan, variërend van patiënt tot patiënt. In de algemene bevolking wordt appendicectomie beschouwd als een veilige procedure met een 0.08% Sterftecijfer voor niet-geperforeerde appendicitis, toenemend tot 0,5% voor geperforeerde appendicitis. Dit vereist snelle chirurgische interventie wanneer de symptomen aanwezig zijn en tegelijkertijd optimale postoperatieve zorg ervoor zorgen om mogelijke complicaties te voorkomen. Succesvolle behandeling resulteert steevast in volledig herstel, het herstellen van normale lichamelijke functies, waardoor het belang van toegankelijkheid voor tijdige kwaliteitsdiensten voor de wereldwijde hoogwaardige wereldwijd wordt benadrukt.
Andere veel voorkomende buikoperaties
Cholecystectomie
Cholecystectomie is de chirurgische procedure voor het verwijderen van galblaas, een klein orgaan onder de lever die de spijsvertering helpt. Deze operatie wordt noodzakelijk door complicaties zoals pijnlijke galstenen die blokkades veroorzaken die leiden tot infectie of ontsteking. Rondom 10–15% van de volwassen bevolking in het VK hebben galstenen. Cholecystectomie of verwijdering van galblaas duidt op de aanwezigheid van symptomatische galstenen die ernstige pijn en ongemak veroorzaken. Deze patiënten gaan onder het mes met de traditionele open methode of minimaal invasieve laparoscopie. Na een succesvolle operatie zijn voedingsaanpassingen essentieel om spijsverteringswijzigingen te beheren en tegelijkertijd potentiële risico's zoals gallekinfectie te bewaken.
Hernia Repair
Een hernia is een medische aandoening waarbij een orgaan of weefsel door de zwakke plek van een spierwand duwt, meestal de darm- of buikvet. Deze komen vaak voor op plaatsen met hoge spanning zoals lins en belly-knoppen als gevolg van oorzaken zoals zwaar tillen, chronisch hoesten of obesitas. Indien onbehandeld, kunnen complicaties zich ontwikkelen.
Hernia's aanwezig als zichtbare huidvulling met mild ongemak die kan toenemen als het wordt verwaarloosd. In ernstige gevallen met extreme pijn is onmiddellijke aandacht nodig om permanente schade te voorkomen.
Hernia's van de buikwand zijn een van de meest voorkomende chirurgische problemen, met een prevalentie van 4% bij mensen ouder dan 45 jaar en een levenslang risico op 27% bij mannen. Reparatiepercentages variëren internationaal van 10 per 100.000 van de bevolking per jaar in het VK tot 28 per 100.000 in de VS.
De diagnose omvat meestal lichamelijk onderzoek en beeldvormingstests, terwijl de behandeling varieert van het tijdelijk gebruiken van ondersteunende apparaten tot corrigerende operaties om herhaling na herstel te voorkomen.
Hernia Repair is een andere frequente vorm van talloze types, waaronder inguinale, femorale en navelstreng hiataal. Afhankelijk van het type locatie van hernia, verschillende benaderingen worden gebruikt, zoals spanningsvrije gaasreparaties versus Steed Sluitingen. Beide vereisen waakzame postoperatieve zorg om herhaling te voorkomen en genezing te bevorderen.
Darmresectie
Darmresectie is een operatie om zieke delen van de darmen te verwijderen. Het behandelt aandoeningen zoals darmschade, blokkades, De ziekte van Crohn, en bepaalde kankers die niet-chirurgische behandelingen niet kunnen beheren.
De procedure varieert van het verwijderen van alleen getroffen segmenten (gedeeltelijke colectomie) tot het verwijderen van de gehele dikke darm (totale colectomie). Chirurgen verbinden vervolgens opnieuw gezonde secties, het herstellen van de spijsverteringsfunctie. Zowel traditionele als minder invasieve laparoscopische methoden worden gebruikt bij deze operatie, met verschillende hersteltijden en pijnniveaus postoperatief.
Hoewel in het algemeen als veilig beschouwd voor het beheer van ernstige buikaandoeningen, bestaan er potentiële risico's, waaronder infecties, bloedingsstoornissen of ontwikkeling van littekenweefsel; Daarom blijft overleg met zorgverleners voordat ze beslissen over een behandelingscursus cruciaal.
Risico's en complicaties
Postoperatieve risico's en uitdagingen in verband met buikchirurgie omvatten meestal:
- Infectie op de chirurgische locatie
- Na de operatie bloeden
- Mogelijke schade aan de nabijgelegen weefsels
- Optreden van longcomplicaties zoals longontsteking of longinfectie
- Ontwikkeling van bloedstolsels, met name in de benen, die naar de longen kunnen reizen
- Onjuiste genezing leidt tot heropening/splitsing van de chirurgische wond
- Vorming van littekenweefsel in de buik resulteert in darmobstructies in de loop van de tijd
- Opkomst van hernia's vanwege interne weefsels die door een zwakke plek op de incisieplaats duwen
- Bijwerkingen van pijnverlichting medicatie na de operatie zoals constipatie, misselijkheid, enz.
- Veranderingen in het metabolisme die de eetpatronen beïnvloeden op lange termijn.
Risico-mitigatiestrategieën omvatten uitgebreide pre-chirurgische beoordelingen van patiëntfitness, sterilisatiemethoden tijdens chirurgie en waakzame postoperatieve monitoring voor vroege complicatiedetectie. In navolging van voorgeschreven medicatieprotocollen en deelname aan fysiotherapiesessies helpen bij het snelle genezingsproces.
Laparoscopische methoden hebben een revolutie teweeggebracht in de buikchirurgie en biedt minder littekens, snel herstel en lagere complicaties in vergelijking met conventionele open benaderingen. Uitvoering
Verbeterd herstel na een operatie (Tijdperken) Protocollen dienen als een strategie om het herstel van de patiënt te versnellen. Ze omvatten het opleiden van patiënten over hun werking, het leveren van optimale preoperatieve voeding, het beperken van vasten, het toepassen van minimaal invasieve technieken waar nodig, en het aanmoedigen van vroege mobilisatie na de operatie.
Bovendien wordt effectief pijnbeheer bereikt met een combinatie van anesthetische methoden die het gebruik van opioïden minimaliseren, waardoor bijwerkingen worden verminderd. Studies aangehaald in het British Journal of Surgery en Anesthesia hebben gemeld dat tijdperken leidt tot kortere ziekenhuisverblijven en verminderde complicaties, die standaardpraktijk worden bij het wereldwijd beheren van chirurgische zorg.
Hoe lang moet ik in het ziekenhuis blijven na de buikoperatie?
De lengte van een verblijf in het ziekenhuis na de buikchirurgie varieert afhankelijk van de complexiteit van de procedure en de voortgang van de individuele herstel. Voor minimaal invasieve operaties zoals laparoscopische appendectomie of cholecystectomie worden patiënten meestal in één tot twee dagen ontladen.
Daarentegen kunnen meer betrokken procedures zoals darmresectie noodzakelijk zijn tot zeven dagen. Postoperatieve complicaties beïnvloeden ook deze duur, maar ongeacht de vroege maar veilige ontlading blijft een ultiem doel dat in overeenstemming is met ERAS -protocollen.
Samenvatting
Buikchirurgie, die open en laparoscopische procedures omvatten voor de behandeling van verschillende aandoeningen, wordt ingedeeld in nood- of electieve types. Appendectomie wordt erkend als een frequente werking als gevolg van wijdverbreide appendicitis -incidenten. De chirurgische reis begint met preoperatieve evaluaties, wat leidt tot herstelperioden na de operatie die afhankelijk zijn van de individuele gezondheidstoestand en het proceduretype. Verbeterde herstel na chirurgie (ERA's) protocollen versnellen de revalidatie van de patiënt en het minimaliseren van potentiële complicaties.
Veelgestelde vragen
Wat is een grote operatie voor de buik?
Grote buikchirurgie geeft uitgebreide invasieve procedures aan op organen in de buik. Dit omvat colectomie (het verwijderen van grote segmenten of gehele darm), gedeeltelijke hepatectomie (uitblinkende deel van de lever) en gastrectomie, meestal uitgevoerd voor behandelingen van maagkanker.
Waarom hebben mensen buikoperaties nodig?
De buikchirurgie is vereist wanneer aandoeningen zoals darmkanker, galstenen, appendicitis en aantasting van hernia's niet alleen beheersbaar zijn met niet-chirurgische behandelingen.
Wat zijn de top 5 grote operaties?
De top vijf grote operaties die algemeen worden overwogen, zijn:
- Coronaire slagader bypass enten (hart bypass)
- Joint vervanging
- Heup knie neurochirurgie
- Wervelkolom centraal zenuwstelsel colorectale procedure
- Darmaandoeningen
Wat is een andere naam voor buikoperatie?
Laparotomie is een alternatieve term voor buikchirurgie die een grote incisie vereist voor directe toegang tot de buik. Dit contrasteert laparoscopie die kleinere sneden en hechtingen gebruikt die sneller herstel bevorderen en verminderde postoperatieve pijn.
Controleer uw gezondheid vanuit huis
-
Voorbeeld producttitel
Leverancier:Regelmatige prijs £19.99Regelmatige prijs Verkoopprijs £19.99 -
Voorbeeld producttitel
Leverancier:Regelmatige prijs £19.99Regelmatige prijs Verkoopprijs £19.99 -
Voorbeeld producttitel
Leverancier:Regelmatige prijs £19.99Regelmatige prijs Verkoopprijs £19.99 -
Voorbeeld producttitel
Leverancier:Regelmatige prijs £19.99Regelmatige prijs Verkoopprijs £19.99
Populaire collecties
Krijg de inside scoop over onze nieuwste inhoud en updates in onze maandelijkse nieuwsbrief.