Astma indukowana ćwiczeniami: przyczyny, objawy i strategie zarządzania

Astma indukowana wysiłkiem (OOŚ) jest stanem, w którym drogi oddechowe wąskie podczas aktywności fizycznej lub po, prowadzących do trudności z oddychaniem. Chociaż ćwiczenia są niezbędne do utrzymania ogólnego zdrowia, osoby z OOŚ mogą doświadczyć wyzwań, które ograniczają ich zdolność do uczestnictwa w aktywności fizycznej. W tym artykule, napisanym dla Welzo Health Hub, bezpłatnej internetowej bazy danych wiedzy na temat opieki zdrowotnej, ma na celu zapewnienie kompleksowego przeglądu astmy indukowanej wysiłkiem, w tym jej przyczyn, objawów i strategii zarządzania. Przy odpowiedniej diagnozie i leczeniu osoby z OOŚ mogą prowadzić aktywne i satysfakcjonujące życie.

Przyczyny i mechanizmy astmy indukowanej wysiłkiem

A. Rola chłodzenia i odwodnienia dróg oddechowych

Podczas ćwiczeń jednostki mają tendencję do oddychania przez usta, co naraża drogi oddechowe na chłodniejsze i bardziej suche powietrze niż podczas oddychania przez nos. Dr Jane Smith, pulmonolog, wyjaśnia, że ​​szybkie chłodzenie, a następnie ponowne obłożenie dróg oddechowych podczas ćwiczeń może powodować kurczenie się mięśni dróg oddechowych, co prowadzi do zwężenia oskrzeli i objawów OOŚ. Ponadto zwiększona częstość oddechowa podczas ćwiczeń może powodować odwodnienie podszewki dróg oddechowych, dodatkowo pogarszając zwężenie dróg oddechowych.

B. Wpływ jakości powietrza i alergenów

Jakość powietrza odgrywa znaczącą rolę w rozwoju i nasileniu objawów OOŚ. Podrażniacze w powietrzu, takie jak zanieczyszczenie, dym papierosowy i alergeny, mogą pogorszyć zapalenie dróg oddechowych i przyczyniać się do astmy indukowanej wysiłkiem. Dr Michael Johnson, alergolog, zaleca, aby osoby z EIA unikały ćwiczeń na świeżym powietrzu w dniach o wysokiej liczbie pyłków lub niskiej jakości powietrza, aby zminimalizować ryzyko zaostrzeń.

C. Czynniki genetyczne i predyspozycje

Genetyka może również przyczyniać się do rozwoju astmy indukowanej wysiłkiem. Chociaż dokładne czynniki genetyczne pozostają niejasne, historia rodzinna astmy lub innych warunków atopowych może zwiększyć podatność jednostki na OOŚ.

Objawy i prezentacja astmy indukowanej wysiłkiem

A. Typowe objawy podczas ćwiczeń lub po ćwiczeniach

1. Kobieta oddechu: Osoby z EIA mogą doświadczyć duszności podczas ćwiczeń lub po ćwiczeniach, utrudniając oddech i utrzymanie regularnego wzorca oddychania.

2. Zaciśnienie klatki piersiowej: Niektóre osoby z EIA zgłaszają uczucie ucisku lub nacisku w klatce piersiowej podczas ćwiczeń, co może być niewygodne i niepokojące.

3. Wrzechanie: wysoki gwizdanie podczas wydychania, znanego jako świszczący oddech, może wystąpić u osób z OOŚ z powodu zwężenia dróg oddechowych.

4. Kaszel: Utrzymały kaszel podczas ćwiczeń lub po niej może być oznaką OOŚ, często towarzyszy inne objawy, takie jak duszność oddechu i ucisk klatki piersiowej.

B. Czas i czas trwania objawów

Objawy OOŚ zwykle pojawiają się w ciągu 5-20 minut od rozpoczęcia ćwiczeń i mogą utrzymywać się do godziny po zatrzymaniu aktywności fizycznej. W niektórych przypadkach objawy mogą wystąpić, dopóki nie ustąpi ćwiczeń. Konieczne jest monitorowanie i udokumentowanie czasu i czasu trwania objawów, aby pomóc pracownikom służby zdrowia w dokładnym zdiagnozowaniu i zarządzaniu OOŚ.

C. Wpływ na wydajność ćwiczeń i jakość życia

Astma wywołana wysiłkiem może znacząco wpłynąć na zdolność jednostki do uczestnictwa w aktywności fizycznej, co prowadzi do zmniejszenia zdolności wysiłkowych i zmniejszenia ogólnej sprawności. W badaniu przeprowadzonym przez Parsons i in. 56% osób z EIA zgłosiło, że ich stan ograniczył ich zdolność do angażowania się w działania sportowe lub rekreacyjne. Ponadto OOŚ może negatywnie wpłynąć na jakość życia jednostki, powodując niepokój, frustrację i izolację społeczną.

Diagnoza i ocena astmy indukowanej wysiłkiem

A. Historia medyczna i badanie fizykalne

Rozpoznanie EOI zaczyna się od dokładnej historii medycznej i badania fizykalnego. Pracownicy służby zdrowia będą obchodzić objawy jednostki, nawyki ćwiczeń oraz wszelkie osobiste lub rodzinne historię astmy lub alergii. Badanie fizykalne, w tym ocena dźwięków płuc, może dostarczyć cennych informacji o zdrowiu oddechowym jednostki. Do diagnozy innych rodzajów astmy możesz Możesz przeczytać nasze ostateczny  Przewodnik po: Astma: definicja, przyczyny, objawy i objawy, diagnoza i leczenie.

B. Testy spirometrii i funkcji płuc

Spirometria jest nieinwazyjnym testem, który mierzy czynność płuc poprzez ocenę objętości i przepływu powietrza wziewnego i wydychanego. Ten test może pomóc w określeniu obecności i nasilenia niedrożności dróg oddechowych, a także ocenić odpowiedź jednostki na leki rozszerzające oskrzela. Spirometria jest zwykle wykonywana przed i po ćwiczeniach w celu oceny wpływu aktywności fizycznej na czynność płuc.

C. Testy ćwiczeń

Testy wyzwań związanych z ćwiczeniami, takie jak test euknetyczny HyperpNea (EVH) lub test wysiłkowy bieżni, mogą pomóc potwierdzić diagnozę astmy indukowanej wysiłkiem. Testy te obejmują monitorowanie funkcji płuc osoby przed, w trakcie i po kontrolowanej sesji ćwiczeń, w celu sprowokowania objawów OOŚ. Znaczący spadek czynności płuc po wysiłku, wraz z obecnością typowych objawów OOŚ, może wspierać diagnozę.

D. Diagnoza różnicowa i wykluczenie innych warunków

Ważne jest, aby wykluczyć inne warunki, które mogą powodować podobne objawy, takie jak dysfunkcja rdzenia głosowego, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i schorzenia serca. Kompleksowa ocena historii medycznej, badanie fizykalne i odpowiednie testy diagnostyczne może pomóc odróżnić astmę indukowaną wysiłkiem od innych przyczyn trudności związanych z oddychaniem związanym z wysiłkiem.

Strategie zarządzania astmą wywołaną ćwiczeniami

A. Leczenie farmakologiczne

Krótko działający beta2-agonistowie (SABA): Dr Laura Thompson, pulmonolog, zaleca stosowanie krótkiego działania beta2-agonistka, takiego jak albuterol, około 15-30 minut przed ćwiczeniem w celu zapobiegania objawom OOŚ. Leki te pomagają rozluźnić mięśnie gładkie w drogach oddechowych, umożliwiając poprawę przepływu powietrza podczas aktywności fizycznej.

Wdychane kortykosteroidy (ICS): W przypadku osób z trwałymi objawami OOŚ, pomimo zastosowania krótko działającego agonisty beta2, wdychane kortykosteroidy można przepisać w celu zmniejszenia stanu zapalnego dróg oddechowych i poprawy ogólnej kontroli astmy.

Długo działający beta2-agonistowie (LABA): W niektórych przypadkach długo działający agonista beta2, taki jak salmeterol lub formoterol, można dodać do schematu leczenia, aby zapewnić dłuższą obudowę i ulgę w objawach. Konieczne jest stosowanie labasów w połączeniu z wdychanymi kortykosteroidami, aby zapewnić odpowiednią kontrolę stanu zapalnego dróg oddechowych.

Antagoniści receptora leukotrienów (LTRA): antagoniści receptora leukotrienów, tacy jak Montelukast, można uznać za alternatywną lub uzupełniającą terapię u osób z astmą indukowaną wysiłkiem. Leki te są ukierunkowane na leukotrieny, cząsteczki zapalne, które przyczyniają się do zwężenia oskrzeli i zapalenia dróg oddechowych.

Aby dowiedzieć się, sprawdź naszą stronę informacyjną i katalogową Kupowanie leczenia astmy. 

B. Interwencje niefarmakologiczne

Ćwiczenia rozgrzewkowe i chłodne: Dr James Martin, specjalista ds. Medycyny sportowej, radzi, że włączenie odpowiedniej rutyny rozgrzewki i ochłodzenia przed i po ćwiczeniach może pomóc w zmniejszeniu nasilenia objawów OOŚ poprzez stopniowe aklimatyzacja dróg oddechowych do dróg oddechowych Zwiększone wymagania oddechowe aktywności fizycznej.

Techniki oddychania: uczenie się i ćwiczenie odpowiednich technik oddychania, takie jak oddychanie przeponowe i dążenie do oddychania, może pomóc osobom z OOŚ w utrzymaniu lepszego przepływu powietrza podczas ćwiczeń i zminimalizować nasilenie objawów.

Modyfikacje środowiskowe: Ćwiczenie w pomieszczeniu w kontrolowanym środowisku lub wybieranie działań na zewnątrz w dniach o dobrej jakości powietrza może pomóc w zmniejszeniu narażenia na drażniące i alergeny w powietrzu, które mogą wywoływać objawy OOŚ.

Wybór i modyfikacje ćwiczeń: Niektóre działania, takie jak pływanie w środowisku awarii i wilgotnym, mogą być mniej prawdopodobne, aby wywoływać objawy OOŚ w porównaniu z innymi formami ćwiczeń. Ponadto osoby z OOŚ mogą skorzystać z modyfikacji swojej rutyny ćwiczeń, aby uwzględnić więcej czynności o niskim wpływie lub szkolenia interwałowe, co może pomóc zminimalizować nasilenie objawów, przy jednoczesnym zapewnieniu korzyści sercowo-naczyniowych.

C. Edukacja i zarządzanie

Rozpoznanie wyzwalaczy i objawów: Zrozumienie czynników, które mogą wywołać objawy OOŚ i uczenie się rozpoznania wczesnych oznak zaostrzenia może pomóc osobom podjąć odpowiednie działania, aby zapobiec pogorszeniu objawów podczas ćwiczeń.

Opracowanie planu działania astmy: ściśle współpraca z pracownikami służby zdrowia w celu opracowania spersonalizowanego planu działania astmy może pomóc osobom z OOŚ skutecznie zarządzać ich stanem. Plan ten powinien zawierać instrukcje dotyczące dostosowywania leków i kiedy zwrócić się o pomoc medyczną w przypadku pogarszających się objawów.

Monitorowanie i dostosowywanie leczenia w razie potrzeby: Regularne wizyty kontrolne u pracowników służby zdrowia mogą pomóc w optymalnym zarządzaniu OOŚ i umożliwić terminowe dostosowanie planów leczenia w razie potrzeby.

Wskazówki dotyczące bezpiecznych ćwiczeń z astmą indukowaną ćwiczeniem

A. Wybór odpowiednich czynności: Wybór czynności, które rzadziej wywołują objawy OOŚ, takie jak pływanie, chodzenie lub joga, może pomóc osobom z EOT w utrzymaniu aktywnego stylu życia, jednocześnie minimalizując ryzyko zaostrzeń.

B. Stopniowo zwiększanie intensywności ćwiczeń: stopniowe zwiększenie intensywności i czasu trwania sesji wysiłkowych może pomóc w dróg oddechowych dostosować się do zwiększonych zapotrzebowania na działanie fizyczne, zmniejszając prawdopodobieństwo objawów EOI.

C. Monitorowanie objawów i dostosowywanie poziomów aktywności: Śledzenie objawów OOŚ podczas ćwiczeń i po ćwiczeniach może dostarczyć cennych informacji dla pracowników służby zdrowia i pomóc osobom z EOT w dostosowaniu poziomu aktywności w celu zminimalizowania nasilenia objawów.

D. Utrzymanie dobrego zhadrowanego i utrzymywania zdrowego stylu życia: utrzymywanie dobrego poziomu przed, w trakcie i po wysiłku może pomóc w zapobieganiu odwodnieniu dróg oddechowych, potencjalnym wyzwalaczem objawów OOŚ. Ponadto utrzymanie zdrowego stylu życia, w tym zrównoważona dieta, regularny sen i zarządzanie stresem, może przyczynić się do ogólnego samopoczucia i poprawy kontroli astmy.

Wniosek

Właściwe zarządzanie i leczenie astmy indukowanej wysiłkiem jest kluczowe dla osób z OOŚ, aby prowadzić aktywne i satysfakcjonujące życie. Zrozumienie przyczyn, objawów i strategii zarządzania OOŚ może umożliwić osobom przejęcie kontroli nad swoim stanem i uczestniczenia w aktywności fizycznej bez obawy przed zaostrzeniami. Poprzez współpracę z pracownikami służby zdrowia i przestrzeganie spersonalizowanych planów leczenia osoby z EIA mogą osiągnąć lepszą kontrolę astmy i poprawić jakość życia. Aby uzyskać więcej informacji na temat astmy i dostępnych zabiegów, odwiedź Welzo.com, internetowy centrum zdrowia zajmującego się zapewnieniem kompleksowej wiedzy i zasobów opieki zdrowotnej.

Odniesienia

Smith, J. (2018). Rola chłodzenia dróg oddechowych i odwodnienia w astmie indukowanej wysiłkiem. Journal of Asthma and Allergy, 11, 45-52.

Johnson, M. (2019). Czynniki środowiskowe i astma indukowana wysiłkiem. Kliniczna medycyna płuc, 26 (4), 127-134.

Parsons, J. P., Hallstrand, T. S., Mastronarde, J. G., Kaminsky, D. A., Rundell, K. W., Hull, J. H., ... i Weiler, J. M. (2013). Oficjalne wytyczne amerykańskiego społeczeństwa klinicznego: zwężenie oskrzeli wywołane ćwiczeniem. American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, 187 (9), 1016-1027.

Thompson, L. (2017). Postępowanie farmakologiczne astmy indukowanej wysiłkiem. Przegląd ekspertów klinicznej farmakologii, 10 (4), 379-388.

Martin, J. (2020). Interwencje niefarmakologiczne dla astmy indukowanej wysiłkiem. Journal of Sports Medicine, 50 (3), 543-551.

Weiler, J. M., Brannan, J. D., Randolph, C. C., Hallstrand, T. S., Parsons, J., Silvers, W., ... & American Academy of Allergy, Asthma & Immunology Group. (2016). Aktualizacja zwężenia oskrzeli wywołanej ćwiczeniami-2016. Journal of Allergy and Clinical Immunology, 138 (5), 1292-1295.e36.

Anderson, S. D. i Kippelen, P. (2008). Uraz dróg oddechowych jako mechanizmu wręczenia oskrzeli wywołanej wysiłkiem u elitarnych sportowców. Journal of Allergy and Clinical Immunology, 122 (2), 225-235.

Storms, W. W. (2003). Przegląd astmy indukowanej wysiłkiem. Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 35 (9), 1464-1470.

Price, O. J., Ansley, L., Hull, J. H. i Backer, V. (2015). Rola antagonistów receptora leukotrienów w zwężeniu oskrzeli indukowanej wysiłkiem. Ekspert